Αποζημίωση απαλλοτρίωσης επιχείρησης

21.-(1) Η αποζημίωση σε σχέση με την απαλλοτρίωση της επιχείρησης μη θεσμοθετημένου προμηθευτή ύδατος, όταν δεν υπάρχει συμφωνία, αποφασίζεται με διαιτησία βάσει των διατάξεων του περί Διαιτησίας Νόμου, σύμφωνα με τις αρχές που εκτίθενται στο εδάφιο (2), με παραπομπή σε δύο διαιτητές από τους οποίους ένας διορίζεται από κάθε πλευρά και κάθε τέτοια παραπομπή θεωρείται ότι συνιστά συμφωνία διαιτησίας εντός της έννοιας του Νόμου που αναφέρθηκε.

(2) Κατά την απόφαση της αποζημίωσης που πρέπει να πληρωθεί βάσει του εδαφίου (1) οι διαιτητές, τηρουμένων των διατάξεων του άρθρου 23, λαμβάνουν υπόψη τις ακόλουθες αντιπαροχές, και την βαρύτητα οποιασδήποτε τέτοιας αντιπαροχής πάνω στις άλλες δηλαδή-

(α)Τη δίκαιη αγοραία αξία κατά την ημερομηνία της απαλλοτρίωσης της ακίνητης ιδιοκτησίας, υδατικών έργων, υλικών και εγκαταστάσεων των προμηθευτών που είναι κατάλληλες και χρησιμοποιούνται από αυτούς για τους σκοπούς της επιχείρησης, αφού ληφθεί δεόντως υπόψη η φύση και η κατάσταση της ακίνητης αυτής ιδιοκτησίας, υδατικών έργων, υλικών και εγκαταστάσεων και η κατάσταση της συντήρησης τους·

(β) την αξία, όπως υπολογίζεται από τους διαιτητές, οποιωνδήποτε χρεωστικών λογαριασμών και άλλων χρημάτων και οποιωνδήποτε δικαιωμάτων και υποχρεώσεων που μεταβιβάστηκαν στην Επιτροπή κατ' εφαρμογή των παραγράφων (β), (γ) και (δ) του άρθρου 20·

(γ) οποιοδήποτε ποσό εισπράχθηκε ως αμοιβή από τους προμηθευτές σε σχέση με την επιχείρηση·

(3)Όταν η αποζημίωση για την απαλλοτρίωση επιχείρησης αποφασίζεται με διαιτησία σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου αυτού, η Επιτροπή θα πληρώνει τόκο με επιτόκιο τέσσερα τοις εκατό ανά έτος επί του ποσού της αποζημίωσης αυτής ή οποιουδήποτε οφειλόμενου υπόλοιπου αυτού από την ημερομηνία της απαλλοτρίωσης μέχρι την ημερομηνία της πληρωμής τέτοιας αποζημίωσης ή υπόλοιπου από την Επιτροπή.

(4)Όταν ιδιοκτησία ή επιχείρηση η οποία απαλλοτριώνεται αναγκαστικά βάσει των διατάξεων του Νόμου αυτού υπόκειται σε υποθήκη ή άλλη νόμιμη επιβάρυνση γενικά, η αποζημίωση ή τέτοιο μέρος αυτής που δυνατό να είναι αρκετό για να εξοφλήσει την υποθήκη ή την άλλη επιβάρυνση, θα πληρώνεται στον ενυπόθηκο δανειστή ή στο πρόσωπο προς όφελος του οποίου λειτουργεί η επιβάρυνση προς ικανοποίηση ολικά ή μερικά του ποσού που εξασφαλίζεται από την υποθήκη ή το οποίο υπόκειται στην επιβάρυνση.