Εξουσία Υπουργικού Συμβουλίου για καθορισμό τύπου, όρων, τελών κλπ., αδειών

7Α.-(1) Το Υπουργικό Συμβούλιο δύναται με Κανονισμούς που εγκρίνονται από τη Βουλή των Αντιπροσώπων και δημοσιεύονται στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας, να καθορίζει τη διαδικασία χορήγησης και τον τύπο οποιωνδήποτε αδειών που εκδίδονται δυνάμει του Νόμου αυτού, τους περιορισμούς ή όρους που εφαρμόζονται στις άδειες αυτές και τα τέλη που πρέπει να πληρωθούν σε σχέση με αυτές και τα δικαιώματα και τον τρόπο του υπολογισμού αυτών, είτε αναφορικά με ολόκληρη τη Δημοκρατία είτε αναφορικά με τέτοια περιοχή αυτής, ως ήθελε καθοριστεί στο διάταγμα.

(2)  Άδεια που εκδίδεται δυνάμει του παρόντος Νόμου, δεν είναι μεταβιβάσιμη και, για την παροχή υπηρεσιών, ισχύει μέχρι την 31η Δεκεμβρίου του δεύτερου έτους από την έκδοσή της, ενώ, για την παροχή διευκολύνσεων ισχύει μέχρι την 31η Δεκεμβρίου του πέμπτου έτους από την έκδοσή της, εκτός αν καθορίζεται σ’ αυτή προγενέστερη ημερομηνία λήξης:

Νοείται ότι για άδειες παροχής διευκολύνσεων, οι οικείες αρχές είναι δυνατό να επιβάλουν αύξηση ύψους μέχρι 5% ετησίως επί του αρχικού ποσού της κατακύρωσης της προσφοράς, κατά την ανανέωση της άδειας για το τέταρτο και πέμπτο έτος ισχύος της προσφοράς.

(3)  Οποιαδήποτε άδεια που εκδίδεται δυνάμει του παρόντος Νόμου, θα επιτρέπει τη χρήση της παραλίας από τους μήνες Μάρτιο μέχρι Νοέμβριο, θα υποχρεώνει τους αδειούχους να μετακινούν τα κρεβάτια θάλασσας, τα αλεξήλια, τους ακάτους, τα είδη θαλάσσιων αθλημάτων και άλλα αντικείμενα κατά τη διάρκεια της περιόδου από 1η Δεκεμβρίου μέχρι το τέλος Φεβρουαρίου του επόμενου έτους και θα προνοεί την καθημερινή απομάκρυνση των πιο πάνω αναφερθέντων αντικειμένων σε σημεία συγκέντρωσης που θα καθορίζονται στους όρους της άδειας από τις 7 μ.μ. μέχρι τις 7 π.μ. την επόμενη ημέρα για την περίοδο από 1η Μαρτίου μέχρι 30ή Νοεμβρίου.

(3) Όλα τα εισπραττόμενα με βάση τις διατάξεις του παρόντος Νόμου δικαιώματα, τέλη και χρηματικές ποινές καταβάλλονται στην οικεία αρχή και αποτελούν μέρος του ταμείου της.

(4) Τα ανακτώμενα με βάση τις διατάξεις του παρόντος Νόμου έξοδα καταβάλλονται ως ακολούθως:

(α) Στο Πάγιο Ταμείο της Δημοκρατίας, εάν αυτά έγιναν από τον Έπαρχο.

(β) Στο ταμείο της οικείας αρχής, εάν αυτά έγιναν από αρχή τοπικής διοικήσεως.