13.-(1) Αν οποιαδήποτε αίγα ή ερίφιο βρεθεί σε οποιοδήποτε καθορισμένο χωριό κατά παράβαση των διατάξεων του άρθρου 7 του Νόμου αυτού, αμφότεροι ο ιδιοκτήτης της αίγας αυτής ή του εριφίου και το πρόσωπο, αν υπάρχει, υπό την ευθύνη του οποίου βρισκόταν, είναι ένοχοι αδικήματος κατά παράβαση του Νόμου αυτού και σε περίπτωση καταδίκης καταδικάζονται να πληρώσουν £25 για κάθε αίγα ή ερίφιο σχετικά με το οποίο διαπράχτηκε το αδίκημα και κάθε τέτοια αίγα ή ερίφιο κατάσχεται: Νοείται ότι καμιά διάταξη στο άρθρο αυτό δεν εφαρμόζεται-
(α) σε οποιαδήποτε αίγια ή ερίφιο που βρίσκεται υπό την κατοχή του Υπεύθυνου Λειτουργού για τους σκοπούς του άρθρου 12-
(β) σε οποιαδήποτε αίγα ή ερίφιο που μεταφέρεται σε οποιοδήποτε χωριό για σκοπούς σφαγής:
Νοείται, οπωσδήποτε, ότι η αίγα αυτή ή το ερίφιο σφάζονται εντός οκτώ ημερών από την ημέρα κατά την οποία αυτό μεταφέρθηκε στο χωριό και ότι η αίγα αυτή ή το ερίφιο στο μεταξύ περιορίζεται ή δένεται.
(2) Αδικήματα κατά παράβαση του άρθρου αυτού εκδικάζονται από οποιοδήποτε Επαρχιακό Δικαστήριο που έχει δικαιοδοσία στον τόπο για τον οποίο υπάρχει ισχυρισμός ότι διαπράχτηκε αδίκημα:
Νοείται ότι επιπρόσθετα με όλα τα άλλα δικαιώματα έφεσης και τηρουμένης της συμμόρφωσης με όλους τους όρους, προϋποθέσεις και διατάξεις που ρυθμίζουν εφέσεις από Επαρχιακά Δικαστήρια οποιοδήποτε πρόσωπο εναντίον του οποίου εκδόθηκε διάταγμα δήμευσης βάσει του άρθρου αυτού σε σχέση με αίγες αξίας πέντε λιρών ή άνω δύναται να υποβάλει έφεση στο Ανώτατο Δικαστήριο κατά της καταδίκης και του διατάγματος.