Έγγραφα υποκείμενα εις τέλος

4.―(1) Τηρουμένων των διατάξεων του παρόντος Νόμου, και τηρουμένων των εν τω παρόντι ή οιωδήποτε ετέρω εκάστοτε εν ισχύϊ Νόμω, ή εν τω Πρώτω Παραρτήματι εμπεριεχομένων, εξαιρέσεων, παν έγγραφον ειδικώς αναγραφόμενον εν τω Πρώτω Παραρτήματι θα υπόκειται εις τέλος αξίας ίσης προς το ποσόν όπερ ειδικώς καθορίζεται εν τω ειρημένω Παραρτήματι ως το αντίστοιχον προσήκον τέλος, εάν αφορά σε οποιοδήποτε περιουσιακό στοιχείο που βρίσκεται στη Δημοκρατία ή σε ζητήματα ή πράγματα τα οποία θα εκτελεστούν ή θα γίνουν στη Δημοκρατία ανεξάρτητα από τον τόπο σύνταξής του:

Νοείται ότι:

(ι) δεν επιβάλληται τέλος χαρτοσήμου αναφορικώς προς έγγραφα συνταχθέντα υπό, ή εκ μέρους ή προς όφελος της Δημοκρατίας, εις περιπτώσεις καθ' ας, με υφισταμένης της παρούσης εξαιρέσεως, η Δημοκρατία θα υποχρεούτο να καταβάλη το αναφορικώς προς τοιαύτα έγγραφα πληρωτέον τέλος·

(ιι) ο Υπουργός Οικονομικών δύναται, άμα ως πεισθή ότι έν τινι αλλοδαπή χώρα ουδέν τέλος χαρτοσήμου επιβάλλεται επί εγγράφων συνταττομένων υπό ή εκ μέρους ή προς όφελος της Δημοκρατίας, να καθορίση διά διατάγματος δημοσιευομένου εν τη επισήμω εφημερίδι της Δημοκρατίας, ότι ουδέν τέλος χαρτοσήμου θα επιβάλληται επί εγγράφων συνταττομένων υπό ή εκ μέρους ή προς όφελος της Κυβερνήσεως της τοιαύτης αλλοδαπής χώρας·

(ιιι) [Διαγράφηκε].

(2) Ουδέν των εν τω παρόντι Νόμω διαλαμβανομένων θα επιβάλλη πρόσθετον τέλος χαρτοσήμου επί εγγράφων ρητώς υποκειμένων εις τέλος χαρτοσήμου δυνάμει των διατάξεων οιουδήποτε ετέρου, εκάστοτε ισχύοντος εν τη Δημοκρατία νόμου.