13.―(1) Τηρουμένων των διατάξεων του παρόντος ή παντός ετέρου νόμου, πας όστις -
(α) επιθέτει κινητόν επίσημα επί εγγράφου υποκειμένου εις τέλος χαρτοσήμου, όπερ συνετάχθη υφ' οιουδήποτε προσώπου, υποχρεούται όπως, άμα τη επιθέσει του τοιούτου χαρτοσήμου, ακυροί τούτο ώστε να μη δύναται να χρησιμοποιηθεί εκ νέου˙ και
(β) συντάττει έγγραφον επί χάρτου φέροντος σφραγιστόν επίσημα, υποχρεούται, όπως, άμα τη συντάξει ακυροί τούτο, εκτός εάν τούτο ηκυρώθη ήδη εν τω προμνησθέντι τρόπω, ώστε να μη δύναται να χρησιμοποιηθή εκ νέου.
(2) Παν έγγραφον φέρον κινητόν επίσημα όπερ δεν ηκυρώθη ούτως ώστε να μη δύναται να χρησιμοποιηθή εκ νέου, θα λογίζηται καθ' ην έκτασιν αφορά εις το τοιούτον επίσημα ως μη χαρτοσημανθέν.
(3) Το πρόσωπον, όπερ εντέλλεται παρά του εδαφίου (1) όπως ακυρώση κινητόν τι επίσημα θα ακυροί τούτο γράφον δια μελάνης, οριζοντίως ή διαγωνίως, το όνομα ή τα αρχικά αυτού ή το όνομα ή αρχικά του εμπορικού του οίκου, ως και την αληθή ημερομηνίαν καθ' ην έπραξεν ούτω, ή θα ακυροί τούτο αποτελεσματικώς καθ' οιονδήποτε έτερον τρόπον και θα καθιστά ανέφικτον την χρήσιν του τοιούτου χαρτοσήμου εφ' ετέρου εγγράφου, η δια ταχυδρομικούς σκοπούς:
Νοείται ότι το Υπουργικόν Συμβούλιον δύναται, δια Κανονισμών ή διατάγματος, να καθορίση ειδικόν τινα τρόπον ακυρώσεως κινητών επισημάτων επιτιθεμένων επί ειδικού τινος εγγράφου, ή ειδικής κατηγορίας εγγράφων.