Ο Περί Χαρτοσήμων Νόμος (19/1963)

4Β. Ανεξαρτήτως των διατάξεων του παρόντος Νόμου,  συμβάσεις, υποθήκες ή άλλα έγγραφα τα οποία καταρτίζονται στο πλαίσιο αναδιάρθρωσης, καθώς και η μελλοντική επαναγορά ενυπόθηκης εξασφάλισης από το δανειολήπτη, η οποία είχε τύχει αποξένωσης ως αποτέλεσμα αναδιάρθρωσης, ανεξαρτήτως του χρόνου επέλευσης της επαναγοράς, απαλλάσσονται της υποχρέωσης καταβολής τέλους χαρτοσήμου μέχρι του ποσού των υφιστάμενων κατά το χρόνο της αναδιάρθρωσης οφειλών:

Νοείται ότι, σε περίπτωση που ο Έφορος στο πλαίσιο αναδιάρθρωσης διαπιστώσει ότι απαλλαγή από την υποχρέωση καταβολής τέλους χαρτοσήμου ή επιβολή μηδενικού τέλους με βάση τις διατάξεις του περί Χαρτοσήμων (Τροποποιητικού) (Αρ. 2) Νόμου του 2015 είναι λανθασμένη λόγω πράξεων του προσώπου οι οποίες αποδεδειγμένα δεν είναι γνήσιες ή είναι εικονικές, έχει εξουσία όπως παρά τις διατάξεις του πιο πάνω νόμου, προχωρήσει σε επιβολή στο πρόσωπο αυτό, του ορθού ποσού τέλους χαρτοσήμου.