23.-(1) Εν πάση περιπτώσει καθ’ ην μαθητευόμενος όστις είναι εν των συμβαλλομένων μερών εγγραφείσης συμβάσεως συμπεριφέρεται κακώς ή αποδεικνύεται ανίκανος προς περαιτέρω εκπαίδευσιν ή αποδεικνύεται τόσον ανίκανος ώστε εάν ήτο απασχολούμενος άλλως ή μαθητευόμενος θα ήτο εύλογον διά τον εργοδότην να τον απολύση, ο εργοδότης δυνάται να αναστείλη την μαθητείαν και να αποταθή εις το Συμβούλιον διά την ακύρωσιν της συμβάσεως του.
(2) Το Συμβούλιον εξετάζει την αίτησιν αφού δώση εις τον εργοδότην, τον μαθητευόμενον και τους γονείς ή τον κηδεμόνα αυτού, εάν ο μαθητευόμενος είναι ηλικίας κάτω των δεκαοκτώ ετών, ευκαιρίαν όπως ακουσθώσι και δύναται να χορηγήση ή να αρνηθή άδειαν απολύσεως του μαθητευομένου.
(3) Όταν χορηγήται άδεια υπό του Συμβουλίου δυνάμει του εδαφίου (2), ο εργοδότης δικαιούται να απολύση τον μαθητευόμενον από της ημερομηνίας της αναστολής της μαθητείας του η δε σύμβασις μαθητείας θεωρείται ως τερματισθείσα από της ημερομηνίας εκείνης.