(Άρθρον 13 και Άρθρον 16)
Μέρος I.
ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΕΩΣ
1.-(1) Η περίοδος απασχολήσεως υπολογίζεται εις εβδομάδας.
(2) Κατά τον υπολογισμόν της περιόδου απασχολήσεως λογίζονται αι ακόλουθοι εβδομάδες:
(α) εβδομάς κατά την οποίαν ο εργοδοτούμενος ειργάσθη επί 18 ή πλείονας ώρας'
(β) εβδομάς κατά την οποίαν ο εργοδοτούμενος ήτο-
(i) ανίκανος προς εργασίαν λόγω ασθενείας, βλάβης, τοκετού ή νόσου·
(ii) απών εκ της εργασίας του λόγω προσωρινής διακοπής εργασιών·
(iii) απών εκ της εργασίας του υπό τοιαύτας συνθήκας ώστε δυνάμει διευθετήσεως ή εθίμου ή νόμου η σχέσις εργοδότου και εργοδοτουμένου θεωρείται υπό του Δικαστηρίου Εργατικών Διαφορών ως συνεχιζομένη·
(iv) απών εκ της εργασίας του προ της ενάρξεως της ισχύος του παρόντος Νόμου λόγω εργατικής διαφοράς·
(ν) απών από την εργασία του με γονική άδεια ή άδεια πατρότητας ή άδεια φροντίδας ή άδεια για λόγους ανωτέρας βίας.
2. Όταν κατά ή μετά την ορισθείσαν ημέραν ο εργοδοτούμενος απουσιάζη εκ της εργασίας του καθ' οιανδήποτε εβδομάδα λόγω εργατικής διαφοράς, τότε η εβδομάς αύτη δεν λογίζεται κατά τον υπολογισμόν της περιόδου απασχολήσεως.
3. Αι προηγούμενοι διατάξεις του παρόντος Πίνακος εφαρμόζονται μόνον εις απασχόλησιν παρά τω αυτώ εργοδότη:
4. Προκειμένου περί εργοδοτουμένου ο οποίος απησχολήθη διά περίοδον ουχί ολιγωτέραν των είκοσι εξ εβδομάδων μεταξύ της 2ας Οκτωβρίου, 1972 και της 14ης Ιουλίου, 1974, το χρονικόν διάστημα μεταξύ της 15ης Ιουλίου, 1974 και της 3ης Οκτωβρίου, 1976, λογίζεται ως περίοδος απασχολήσεως μετά του εργοδότου υπό του οποίου ο εργοδοτούμενος απησχολείτο την 18ην Απριλίου, 1977, ή, εάν δεν απησχολείτο κατά την ημέραν ταύτην, μετά του πρώτου εργοδότου υπό του οποίου απησχολήθη μετά την ως είρηται ημέραν:
5. Η παράγραφος 4 εφαρμόζεται μόνον διά τους σκοπούς υπολογισμού του ποσού της πληρωμής λόγω πλεονασμού εκ του Ταμείου.
6. Ουδεμία περίοδος λογίζεται ως περίοδος απασχολήσεως δυνάμει της παραγράφου 4, εφ' όσον αύτη υπελογίσθη διά σκοπούς αποζημιώσεως ή πληρωμής δυνάμει του παρόντος Νόμου αναφορικώς προς προγενέστερον τερματισμόν απασχολήσεως του εργοδοτουμένου.
Μέρος II.
ΤΟ ΣΥΝΕΧΕΣ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΕΩΣ
7. Το συνεχές απασχολήσεως δεν διακόπτεται λόγω οιουδήποτε των ακολούθων:
(α) απουσίας εκ της εργασίας οφειλομένης εις υπηρεσίαν εις τας ενόπλους δυνάμεις της Κυπριακής Δημοκρατίας·
(β)απουσίας εκ της εργασίας οφειλομένης εις εργατικήν διαφοράν·
(γ) αλλαγής εργοδότου ως εκτίθεται εν τη επιφυλάξει της παραγράφου 3 του παρόντος Πίνακος·
(δ) απουσίας εκ της εργασίας λόγω ασθενείας, βλάβης, τοκετού ή νόσου·
(ε) απουσίας εκ της εργασίας λόγω προσωρινής διακοπής εργασιών·
(στ) απουσίας εκ της εργασίας υπό τοιαύτας συνθήκας ώστε δυνάμει διευθετήσεως ή εθίμου ή νόμου η σχέσις εργοδότου και εργοδοτουμένου θεωρείται υπό του Δικαστηρίου Εργατικών Διαφορών ως συνεχιζομένη·
(ζ) απουσίας από την εργασία λόγω απασχόλησης στο εξωτερικό σε επιχείρηση η οποία ανήκει εξ ολοκλήρου ή κατά κύριο λόγο στον εργοδότη·
(η) απουσίας εκ της εργασίας επ' αδεία μετά ή άνευ απολαβών·
(θ) απουσίας εκ της εργασίας οφειλομένης εις ανωτέραν βίαν, πολεμικήν ενέργειαν, πολιτικήν εξέγερσιν ή θεομηνίαν·
(ι) απουσίας από την εργασία με γονική άδεια ή άδεια πατρότητας ή άδεια φροντίδας ή με άδεια για λόγους ανωτέρας βίας.