5.-(1) Πρόσωπο, το οποίο διακινεί οποιοδήποτε άλλο πρόσωπο ή πρόσωπα, με ή χωρίς την αρχική συγκατάθεση ή γνώση τους, για σκοπούς μετέπειτα σεξουαλικής εκμετάλλευσης τους κατά παράβαση των άρθρων 3 ή 4 του παρόντος Νόμου ή οποιουδήποτε άλλου νόμου ή οποιασδήποτε καθορισμένης σύμβασης που απαγορεύει παρόμοια εκμετάλλευση ή το οποίο εν γνώσει του υποκινεί, συμβουλεύει, επιτρέπει ή ανέχεται, συμμετέχει ή συμβάλλει σε τέτοια διακίνηση προσώπου, διαπράττει αδίκημα και σε περίπτωση καταδίκης του υπόκειται, τηρουμένων των διατάξεων του εδαφίου (2), σε χρηματική ποινή μέχρι δέκα χιλιάδες λίρες ή σε φυλάκιση μέχρι δέκα έτη ή και στις δύο αυτές ποινές.
(2) Όταν η διάπραξη του δυνάμει του εδαφίου (1) αδικήματος έχει ως θύμα ανήλικο πρόσωπο, η προβλεπόμενη για το αδίκημα ποινή διαφοροποιείται σε φυλάκιση μέχρι δεκαπέντε έτη ή σε χρηματική ποινή μέχρι δεκαπέντε χιλιάδες λίρες ή και στις δύο αυτές ποινές.
(3) Σε ποινική δίωξη για αδίκημα δυνάμει του παρόντος άρθρου, ο σκοπός σεξουαλικής εκμετάλλευσης τεκμαίρεται ότι υπάρχει στον κατηγορούμενο στις περιπτώσεις όπου η τυχόν απαιτούμενη άδεια εισόδου ή η άδεια εξόδου από τη Δημοκρατία του διακινούμενου προσώπου έχει πλαστογραφηθεί ή έχει εξασφαλιστεί από τις αρμόδιες αρχές κατόπιν δόλου, απάτης, πλαστογραφίας εγγράφων ή ψευδών παραστάσεων ή δηλώσεων αναφορικά με οποιαδήποτε στοιχεία, που απαιτούνται να υποβληθούν για την έκδοση της άδειας:
Νοείται ότι το πιο πάνω τεκμήριο μπορεί να ανατραπεί, αν ο κατηγορούμενος ήθελε ικανοποιήσει το δικαστήριο ότι οι πιο πάνω παράνομες ενέργειες είχαν άλλο σκοπό από τον τεκμαιρόμενο.