6.—(1) Τηρουμένων των διατάξεων των εδαφίων (2) και (5), πρόσωπο το οποίο απορρίπτει, προκαλεί, επιτρέπει ή ανέχεται την άμεση ή έμμεση απόρριψη στο έδαφος, στο υπέδαφος, σε επιφανειακά χερσαία νερά, σε υπόγεια νερά, σε μεταβατικά νερά ή σε παράκτια νερά αντικειμένου, ουσίας, ύλης ή αποβλήτου που ρυπαίνει ή που τείνει να ρυπάνει τα υπόγεια νερά, τα επιφανειακά νερά, το έδαφος ή το υπέδαφος, είναι ένοχο αδικήματος και, σε περίπτωση καταδίκης του, υπόκειται σε ποινή φυλάκισης που δεν υπερβαίνει τα τρία (3) χρόνια ή σε χρηματική ποινή που δεν υπερβαίνει τις πεντακόσιες χιλιάδες ευρώ (€500.000) ή και στις δύο αυτές ποινές.
(2) Πρόσωπο δεν είναι ένοχο του προβλεπόμενου στο εδάφιο (1) αδικήματος εάν η απόρριψη διενεργείται σύμφωνα με άδεια απόρριψης ή σύμφωνα με Γενικούς Δεσμευτικούς Κανόνες που εκδόθηκαν με διάταγμα του Υπουργού ή σύμφωνα με Κανονισμούς και διατάγματα που εκδόθηκαν δυνάμει των διατάξεων του παρόντος Νόμου.
(3) [Διαγράφηκε].
(4) [Διαγράφηκε].
(5) Η ρίψη, εναπόθεση ή διάθεση οποιασδήποτε ουσίας σε σύστημα αποχέτευσης δεν αποτελεί αδίκημα εάν η απόρριψη πραγματοποιείται με βάση άδεια του αρμόδιου Επαρχιακού Οργανισμού Αυτοδιοίκησης.