29.─(1) Στην περίπτωση που εμπλεκόμενη υπηρεσία ή μη κυβερνητικός οργανισμός κρίνει ή έχει βάσιμες υποψίες ότι οποιοδήποτε πρόσωπο ενδέχεται να είναι θύμα δυνάμει των διατάξεων του παρόντος Νόμου, το παραπέμπει στις Υπηρεσίες Κοινωνικής Ευημερίας οι οποίες το ενημερώνουν για τα δικαιώματα και τις δυνατότητες που έχει δυνάμει του παρόντος Νόμου, και το παραπέμπουν άμεσα στην Αστυνομία, η οποία είναι αρμόδια να διαπιστώσει και να αναγνωρίσει κατά πόσο το εν λόγω πρόσωπο είναι θύμα.
(2) Βάσει του εδαφίου (1) του παρόντος άρθρου, οι Υπηρεσίες Κοινωνικής Ευημερίας δίνουν σε κατανοητή στο θύμα γλώσσα τις πληροφορίες που χρειάζονται για την προστασία των συμφερόντων τους ως θύματα, οι οποίες μπορεί, όπου είναι δυνατό, να δίνονται και γραπτώς, και οι οποίες περιλαμβάνουν τουλάχιστον τα ακόλουθα-
(α) Το όνομα των κρατικών υπηρεσιών ή μη κυβερνητικών οργανώσεων στις οποίες μπορούν να προσφεύγουν για να τους παραχωρηθεί υποστήριξη∙
(β) το είδος της υποστήριξης που δικαιούνται να λάβουν∙
(γ) τη διαδικασία σχετικά με την υποβολή καταγγελίας τους στις διωκτικές αρχές, τη διαδικασία εκδίκασης τέτοιων υποθέσεων καθώς και το ρόλο τους στο πλαίσιο των διαδικασιών αυτών∙
(δ) τους όρους και τη διαδικασία βάσει των οποίων να απολαύουν ασφάλειας και προστασίας∙
(ε) το βαθμό και τους όρους βάσει των οποίων τους παρέχονται νομικές συμβουλές ή/και νομική αρωγή∙
(στ) τις προϋποθέσεις βάσει των οποίων δικαιούνται αποζημιώσεις δυνάμει του άρθρου 22 του παρόντος Νόμου∙ και
(ζ) τους μηχανισμούς που είναι διαθέσιμοι για την υπεράσπιση των συμφερόντων τους σε περίπτωση που κατοικούν σε άλλο κράτος ή σε περίπτωση επαναπατρισμού τους.
(3) Η προβλεπόμενη στο εδάφιο (2) ενημέρωση είναι δυνατόν να παρέχεται από μη κυβερνητικό οργανισμό, εφόσον αυτό προβλέπεται στο πρωτόκολλο συνεργασίας του με την εμπλεκόμενη υπηρεσία.