16 -(1)(α) Εφόσον είναι τεχνικώς εφικτό, οικονομικώς εύλογο και ανάλογο προς τη δυνητική εξοικονόμηση ενέργειας, παρέχονται σε ανταγωνιστική τιμή στους τελικούς χρήστες ενέργειας, τηλεθέρμανσης ή τηλεψύξης και ζεστού νερού για οικιακή κατανάλωση, ατομικοί μετρητές που να αντικατοπτρίζουν επακριβώς την πραγματική ενεργειακή κατανάλωση του τελικού χρήστη ενέργειας και να παρέχουν πληροφορίες όσον αφορά τον πραγματικό χρόνο χρήσης.
(β) Παρόμοιος ατομικός μετρητής σε ανταγωνιστική τιμή παρέχεται πάντα, όταν:
(i) Αντικαθίσταται υπάρχων μετρητής, εκτός αν τούτο είναι τεχνικώς αδύνατο ή δεν είναι οικονομικώς αποδοτικό σε σχέση με τις εκτιμώμενες δυνατότητες μακροπρόθεσμης εξοικονόμησης ενέργειας·
(ii) πραγματοποιείται νέα σύνδεση σε νέο κτίριο, ή σε κτίριο που υφίσταται ανακαίνιση μεγάλης κλίμακας δυνάμει του περί Ρύθμισης της Ενεργειακής Απόδοσης των Κτιρίων Νόμου.
(2) Σε πολυκατοικίες ή σε κτίρια πολλαπλών χρήσεων όπου η θέρμανση/ψύξη παρέχεται από κεντρική πηγή εντός κτιρίου ή δίκτυο τηλεθέρμανσης ή από κεντρικό σημείο παραγωγής που εξυπηρετεί πολλαπλά κτίρια εγκαθίσταται συσκευή μέτρησης της κατανάλωσης θερμότητας ή/και ζεστού νερού στον εναλλάκτη θερμότητας ή στο σημείο διανομής και επίσης εγκαθίστανται ατομικοί μετρητές κατανάλωσης έως την 31η Δεκεμβρίου 2016 για τη μέτρηση της κατανάλωσης για θέρμανση ή ψύξη ή για ζεστό νερό σε κάθε μονάδα, εφόσον αυτό είναι τεχνικά εφικτό και οικονομικώς αποδοτικό. Στις περιπτώσεις όπου η χρήση ατομικών μετρητών δεν είναι τεχνικά εφικτή και οικονομικώς αποδοτική για τη μέτρηση της θερμότητας, είναι δυνατόν να αναζητούνται εναλλακτικές, οικονομικώς αποδοτικές και τεχνικά εφικτές μέθοδοι για τη μέτρηση της κατανάλωσης θερμότητας, όπως τη χρήση ατομικών κατανεμητών κόστους θερμότητας.