21.-(1) Σε περίπτωση που το Διάταγμα Απαλλαγής Οφειλών ακυρωθεί, δυνάμει των διατάξεων του άρθρου 20, ο καθορισμένος χρεώστης, εκτός εάν το δικαστήριο διατάξει διαφορετικά και τηρουμένων των διατάξεων του εδαφίου (2), θα είναι υπεύθυνος στο ακέραιο για-
(α) όλα τα καθορισμένα χρέη που περιλαμβάνονται στο Διάταγμα Απαλλαγής Οφειλών· και
(β) όλες τις συσσωρευμένες καθυστερήσεις, τις χρεώσεις και τους τόκους που δημιουργήθηκαν από την ημερομηνία έκδοσης του Διατάγματος Απαλλαγής Οφειλών μέχρι την ημερομηνία ακύρωσής του σε σχέση με τα εν λόγω καθορισμένα χρέη.
(2) Όπου εφαρμόζονται οι διατάξεις του εδαφίου (1)-
(α) κατά τον υπολογισμό του χρόνου παραγραφής σε σχέση με οποιαδήποτε διαδικασία προβλέπεται σε νόμο, περιλαμβανομένων των διατάξεων του περί Παραγραφής Αγώγιμων Δικαιωμάτων Νόμου, η περίοδος κατά την οποία το Διάταγμα Απαλλαγής Οφειλών βρισκόταν σε ισχύ πριν την ακύρωσή του, δεν υπολογίζεται·
(β) υπό την επιφύλαξη των διατάξεων του παρόντος Νόμου, η περίοδος ισχύος δικαστικής απόφασης εναντίον του χρεώστη αναφορικά με καθορισμένο επιλέξιμο χρέος το οποίο καλύπτεται από Διάταγμα Απαλλαγής Οφειλών, σύμφωνα με τον Κανονισμό 8, της Διάταξης 40 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας, επεκτείνεται για όσο χρόνο βρισκόταν σε ισχύ το Διάταγμα Απαλλαγής Οφειλών, πριν την ακύρωσή του.
(3) Σε περίπτωση που Διάταγμα Απαλλαγής Οφειλών ακυρώνεται, δυνάμει των διατάξεων του άρθρου 20, η Υπηρεσία Αφερεγγυότητας, εντός τριών (3) μηνών διαγράφει από το Μητρώο Διαταγμάτων Απαλλαγής Οφειλών όλες τις πληροφορίες που καταγράφηκαν σε αυτό όσον αφορά το Διάταγμα Απαλλαγής Οφειλών.