80.-(1) Η κοστολόγηση του κύκλου ζωής καλύπτει, στο βαθμό που εφαρμόζεται, ένα μέρος ή το σύνολο των ακόλουθων ειδών κόστους κατά τη διάρκεια του κύκλου ζωής ενός προϊόντος, μιας υπηρεσίας ή ενός έργου:
(α) Κόστος που βαρύνει τον αναθέτοντα φορέα ή άλλους χρήστες, όπως:
(i) Το κόστος που σχετίζεται με την απόκτηση,
(ii) το κόστος χρήσης, όπως για την κατανάλωση ενέργειας και άλλων πόρων,
(iii) το κόστος συντήρησης,
(iv) το κόστος που αφορά το τέλος του κύκλου ζωής, όπως το κόστος της συλλογής και της ανακύκλωσης·
(β) το κόστος που οφείλεται σε περιβαλλοντικές εξωτερικές παρενέργειες που συνδέονται με το προϊόν, την υπηρεσία ή τα έργα στη διάρκεια του κύκλου ζωής, εφόσον η χρηματική αξία του μπορεί να προσδιοριστεί και να επαληθευτεί. Στο κόστος αυτό μπορεί να περιλαμβάνεται το κόστος των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου και άλλων εκπομπών ρύπων, καθώς και το κόστος για τον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής.
(2)(α) Όταν ένας αναθέτων φορέας αξιολογεί το κόστος χρησιμοποιώντας προσέγγιση κοστολόγησης του κύκλου ζωής, αναφέρει στα έγγραφα της διαδικασίας σύναψης σύμβασης τα δεδομένα που πρέπει να υποβάλουν οι προσφέροντες και τη μέθοδο που θα χρησιμοποιήσει για την κοστολόγηση του κύκλου ζωής, βάσει των εν λόγω δεδομένων.
(β) Η μέθοδος που χρησιμοποιείται για την αξιολόγηση του κόστους που οφείλεται σε περιβαλλοντικές εξωτερικές παρενέργειες οφείλει να πληρεί το σύνολο των ακόλουθων προϋποθέσεων:
(i) Να βασίζεται σε κριτήρια που μπορούν να επαληθευτούν με αντικειμενικό τρόπο και δεν εισάγουν διακρίσεις. Συγκεκριμένα, όταν η μέθοδος δεν έχει εκπονηθεί για επαναλαμβανόμενη ή συνεχή εφαρμογή, δεν πρέπει να οδηγεί σε αδικαιολόγητα ευνοϊκή ή δυσμενή μεταχείριση ορισμένων οικονομικών φορέων,
(ii) να είναι προσιτή σε όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη,
(iii) τα απαιτούμενα δεδομένα να μπορούν να παρασχεθούν με εύλογες προσπάθειες από οικονομικούς φορείς που επιδεικνύουν τη μέση δυνατή επιμέλεια, περιλαμβανομένων των φορέων τρίτων χωρών που είναι μέρη της ΣΔΣ ή άλλων διεθνών συμφωνιών από τις οποίες δεσμεύεται η Ευρωπαϊκή Ένωση.
(3)(α) Στις περιπτώσεις όπου με νομοθετική πράξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει καταστεί υποχρεωτική μια κοινή μέθοδος υπολογισμού του κόστους του κύκλου ζωής, η εν λόγω κοινή μέθοδος εφαρμόζεται για την αξιολόγηση του κόστους του κύκλου ζωής.
(β) Κατάλογος των νομοθετικών πράξεων της Ένωσης που αναφέρονται στην παράγραφο (α) περιλαμβάνεται στο Παράρτημα XV.
(γ) Σε περίπτωση που η Επιτροπή επικαιροποιήσει τον κατάλογο που περιλαμβάνεται στο Παράρτημα XV της Οδηγίας 2014/25/ΕΕ, η Αρμόδια Αρχή Δημοσίων Συμβάσεων με Διάταγμά της δυνάμει του άρθρου 108 τροποποιεί αναλόγως το Παράρτημα XV του παρόντος Νόμου και ενημερώνει σχετικά τους αναθέτοντες φορείς.