Γενικές αρχές που διέπουν τις διαβιβάσεις δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα

38.-(1) Κάθε διαβίβαση από αρμόδια αρχή, δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα τα οποία υποβάλλονται σε επεξεργασία ή προορίζονται να υποβληθούν σε επεξεργασία μετά τη διαβίβασή τους προς τρίτη χώρα ή διεθνή οργανισμό, συμπεριλαμβανομένων των περαιτέρω διαβιβάσεων προς άλλη τρίτη χώρα ή διεθνή οργανισμό, επιτρέπεται να πραγματοποιηθεί, τηρουμένων των λοιπών διατάξεων του παρόντος Νόμου, μόνον εφόσον πληρούνται οι όροι που ορίζονται στο παρόν Μέρος και ειδικότερα όταν πληρούνται οι πιο κάτω όροι:

(α) Η διαβίβαση είναι αναγκαία για τους σκοπούς που ορίζονται στην παράγραφο (α) του άρθρου 3·

(β) τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα διαβιβάζονται σε υπεύθυνο επεξεργασίας σε τρίτη χώρα ή διεθνή οργανισμό που αποτελεί αρμόδια αρχή για τους σκοπούς που ορίζονται στην παράγραφο (α) του άρθρου 3·

(γ) σε περίπτωση που τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα διαβιβάζονται ή καθίστανται διαθέσιμα από άλλο κράτος μέλος, το εν λόγω κράτος μέλος έχει δώσει προηγουμένως την έγκρισή του για τη διαβίβαση σύμφωνα με το εθνικό του δίκαιο·

(δ) η Επιτροπή έχει προβεί σε απόφαση περί επάρκειας όπως προβλέπεται στο άρθρο 39 ή, ελλείψει τέτοιας απόφασης, έχουν παρασχεθεί ή υπάρχουν κατάλληλες εγγυήσεις σύμφωνα με το άρθρο 40 ή, ελλείψει τόσο απόφασης περί επάρκειας όπως προβλέπεται στο άρθρο 39 όσο και κατάλληλων εγγυήσεων σύμφωνα με το άρθρο 40, ισχύουν παρεκκλίσεις για ειδικές καταστάσεις σύμφωνα με το άρθρο 41· και

(ε) σε περίπτωση περαιτέρω διαβίβασης σε άλλη τρίτη χώρα ή διεθνή οργανισμό, η αρμόδια αρχή που διενήργησε την αρχική διαβίβαση ή άλλη αρμόδια αρχή στο ίδιο κράτος μέλος επιτρέπει την περαιτέρω διαβίβαση, αφού λάβει δεόντως υπόψη όλους τους σχετικούς παράγοντες, συμπεριλαμβανομένων της σοβαρότητας του ποινικού αδικήματος, των σκοπών για τους οποίους διαβιβάστηκαν αρχικά τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα και του επιπέδου προστασίας των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα στην τρίτη χώρα ή τον διεθνή οργανισμό στα οποία διαβιβάζονται περαιτέρω τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα.

(2) Διαβίβαση χωρίς την προηγούμενη έγκριση άλλου κράτους μέλους, όπως προβλέπεται στην παράγραφο (γ) του εδαφίου (1), επιτρέπεται μόνον εφόσον η διαβίβαση των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα είναι απαραίτητη για την αποτροπή άμεσης και σοβαρής απειλής για τη δημόσια ασφάλεια της Δημοκρατίας ή άλλου κράτους μέλους ή τρίτης χώρας ή για τα ουσιώδη συμφέροντα άλλου κράτους μέλους και η προηγούμενη έγκριση δεν μπορεί να ληφθεί εγκαίρως:

Νοείται ότι, σε τέτοια περίπτωση η αρχή που είναι υπεύθυνη για την παροχή της προηγούμενης έγκρισης ενημερώνεται χωρίς καθυστέρηση.

(3) Όλες οι διατάξεις του παρόντος Μέρους εφαρμόζονται για να εξασφαλιστεί ότι δεν υπονομεύεται το επίπεδο προστασίας των φυσικών προσώπων που διασφαλίζεται δυνάμει των διατάξεων του παρόντος Νόμου.