Παράλειψη ή αδυναμία προς εκπλήρωση των καθηκόντων του διαμεσολαβητή

29.-(1) Σε περίπτωση νομικής ή πραγματικής αδυναμίας προς εκπλήρωση των καθηκόντων του διαμεσολαβητή ή σε περίπτωση παράλειψής του να ενεργήσει χωρίς αναίτια καθυστέρηση, η εντολή του ως διαμεσολαβητή τερματίζεται, αν ο ίδιος παραιτηθεί ή αν τα μέρη συμφωνήσουν προς τούτο ή αν το ένα εκ των μερών τερματίσει την εντολή του προς διαμεσολάβηση.

(2) Παραίτηση διαμεσολαβητή ή τερματισμός της εντολής διαμεσολαβητή με συμφωνία των μερών ή με απόφαση του ενός των μερών, υπό τις περιστάσεις που προβλέπονται στο παρόν άρθρο, δεν επάγεται παραδοχή των προβαλλόμενων ισχυρισμών.