31.-(1) Η εγγύηση προέλευσης που έχει εκδοθεί από εξουσιοδοτημένο εκδότη άλλου κράτους μέλους δύναται να αναγνωρισθεί από τους αρμόδιους φορείς εγγυήσεων προέλευσης, αποκλειστικά ως απόδειξη των στοιχείων που αναφέρονται στις διατάξεις του εδαφίου (1) του άρθρου 23 και των παραγράφων (α) έως (στ) του εδαφίου (1) του άρθρου 25, ύστερα από σχετική υποβολή αίτησης στον εξουσιοδοτημένο εκδότη μέσω του ηλεκτρονικού μητρώου.
(2) Ο αρμόδιος φορέας εγγυήσεων προέλευσης δύναται να αρνηθεί να αναγνωρίσει εγγύηση προέλευσης που εκδίδεται από άλλο κράτος μέλος, μόνο σε περίπτωση που έχει βάσιμες αμφιβολίες για την ακρίβεια, την αξιοπιστία ή την αλήθεια της:
(3) Σε περίπτωση που η Επιτροπή κρίνει αβάσιμη την άρνηση του αρμόδιου φορέα εγγυήσεων προέλευσης για αναγνώριση της εγγύησης προέλευσης και εκδώσει σχετική προς τούτο απόφαση, ο αρμόδιος φορέας εγγυήσεων προέλευσης είναι υποχρεωμένος να αναγνωρίσει την υπό αμφισβήτηση εγγύηση προέλευσης.
(4) Οι αρμόδιοι φορείς εγγυήσεων προέλευσης δεν αναγνωρίζουν τις εγγυήσεις προέλευσης που εκδίδονται από τρίτη χώρα, εκτός εάν η Ένωση έχει συνάψει συμφωνία με την εν λόγω χώρα για την αμοιβαία αναγνώριση των εγγυήσεων προέλευσης που εκδίδονται στην Ένωση και των συμβατών συστημάτων εγγυήσεων προέλευσης που εφαρμόζονται στην εν λόγω τρίτη χώρα και μόνο σε περιπτώσεις άμεσης εισαγωγής ή εξαγωγής ενέργειας.