19. 'Απαντα τα εις τέλος χαρτοσήμου υποκείμενα, και εν τη Δημοκρατία υφ' οιουδήποτε προσώπου συντασσόμενα, έγγραφα, θα χαρτοσημαίνωνται κατά ή προ της υπογραφής αυτών.
20. Ανεξαρτήτως οιασδήποτε ετέρας διατάξεως εν τω παρόντι, ή ετέρω Νόμω διαλαμβανομένης, εξαιρουμένων όμως των περιπτώσεων δι' ας γίνεται ρητή πρόνοια έν τινι νόμω καθιστώσα παράνομον την χαρτοσήμανσιν εγγράφων μετά την σύνταξιν τούτων, παν μη χαρτοσημανθέν ή ανεπαρκώς χαρτοσημανθέν έγγραφον δύναται να χαρτοσημανθή μετά την σύνταξίν του ως κατωτέρω προνοείται˙ η τοιαύτη χαρτοσήμανσις γίνεται ενώπιον λειτουργού του Τμήματος Εσωτερικών Προσόδων ή πρωτοκολλητή εξαιρέσει των εν άρθρω 35 προνοουμένων περιπτώσεων -
(α) τη καταβολή του μη καταβληθέντος τέλους χαρτοσήμου, εντός τριάκοντα ημερών από της πρώτης υπογραφής του εγγράφου,
(β) τη καταβολή εντός εξ μηνών από της πρώτης υπογραφής του εγγράφου -
(i) Σε κάθε περίπτωση κατά την οποία το τέλος χαρτοσήμου που δεν καταβλήθηκε δεν υπερβαίνει τα δύο ευρώ, του τέλους χαρτοσήμου που δεν καταβλήθηκε με πρόσθετη επιβάρυνση δύο ευρώ,
(ii) σε κάθε περίπτωση κατά την οποία το τέλος χαρτοσήμου που δεν καταβλήθηκε υπερβαίνει τα δύο ευρώ, όχι όμως τα τριάντα πέντε ευρώ, του τέλους χαρτοσήμου που δεν καταβλήθηκε με πρόσθετη επιβάρυνση ίση με το τέλος που δεν καταβλήθηκε,
(iii) σε κάθε περίπτωση κατά την οποία το τέλος χαρτοσήμου υπερβαίνει τα τριάντα πέντε ευρώ, του τέλους χαρτοσήμου που δεν καταβλήθηκε με επιβάρυνση τριάντα πέντε ευρώ και επιπρόσθετη επιβάρυνση ίση με δέκα σεντ για κάθε ευρώ (ή μέρος του ευρώ) του ποσού του τέλους χαρτοσήμου που δεν καταβλήθηκε που υπερβαίνει τα τριάντα πέντε ευρώ,
(γ) τη καταβολή καθ' οιονδήποτε χρόνον μετά την πάροδον εξ μηνών από της πρώτης υπογραφής του εγγράφου, του μεν καταβληθέντος τέλους χαρτοσήμου ομού μετά προστίμου ίσου προς το διπλάσιον των προμνησθέντων αντιστοίχων προστίμων.
21. Τηρουμένων των διατάξεων του άρθρου 22, παν έγγραφον συνταχθέν εκτός της Δημοκρατίας και υποκείμενον εις τέλος χαρτοσήμου δυνάμει των διατάξεων του παρόντος Νόμου, ανεξαρτήτως του εάν τούτο εχαρτοσημάνθη επαρκώς ή όχι κατά τον νόμον της χώρας εν η το τοιούτον έγγραφον συνετάχθη, δεν θα θεωρήται ως συνταχθέν ή έχον ισχύν εν τη Δημοκρατία, μέχρις ου χαρτοσημανθή δεόντως δια του προσήκοντος τέλους χαρτοσήμου βάσει του παρόντος Νόμου:
Νοείται ότι παν μη χαρτοσημανθέν, ή ανεπαρκώς χαρτοσημανθέν έγγραφον, το οποίον το πρώτον υπεγράφη εκτός της Δημοκρατίας, θα θεωρήται ότι υπεγράφη το πρώτον κατά την ημερομηνίαν της λήψεως αυτού εν τη Δημοκρατία, δύναται δε να χαρτοσημανθή καθ' οιονδήποτε χρόνον εντός τριάκοντα ημερών από της τοιαύτης λήψεως, τη καταβολή του μη καταβληθέντος τέλους χαρτοσήμου.
22. Ο πρώτος εν τη Δημοκρατία κάτοχος συναλλαγματικής, επιταγής ή γραμματίου εις διαταγήν εκδοθέντος εκτός της Δημοκρατίας υποχρεούται όπως, πριν ή εμφανίση τούτο δι' αποδοχήν ή πληρωμήν, ή πριν ή οπισθογραφήση, μεταβιβάση ή άλλως διαπραγματευθή τούτο εν τη Δημοκρατία, επιθέση επ' αυτού το προσήκον τέλος χαρτοσήμου και, εάν τούτο είναι κινητόν επίσημα, ακυρώση τούτο:
Νοείται ότι -
(α) εάν καθ' ον χρόνον τοιαύτη συναλλαγματική, επιταγή ή γραμμάτιον εις διαταγήν περιήλθεν εις χείρας καλοπίστου κατόχου εν τη Δημοκρατία έφερεν επιτεθειμένον το προσήκον χαρτόσημον (και εις την περίπτωσιν κινητού επισήματος τούτο ήτο ηκυρωμένον εν τω τρόπω τω προβλεπομένω υπό του άρθρου 13) ο δε τοιούτος κάτοχος δεν έχει λόγον να πιστεύη ότι το τοιούτον χαρτόσημον επετέθη ή ηκυρώθη άλλως ή υπό του προσήκοντος δυνάμει του παρόντος Νόμου προσώπου, και κατά τον δυνάμει του παρόντος Νόμου νενομισμένον χρόνον, το τοιούτον χαρτόσημον θα λογίζηται, καθ' όσον αφορά εις τον τοιούτον κάτοχον, ως δεόντως επιτεθέν και ακυρωθέν˙
(β) εάν καθ' ον χρόνον η τοιαύτη συναλλαγματική, επιταγή ή γραμμάτιον εις διαταγήν περιέρχεται εις χείρας καλοπίστου κατόχου, έχωσιν ήδη επιτεθή επ' αυτού τα προσήκοντα κινητά επισήματα, άτινα όμως δεν ηκυρώθησαν δεόντως, ο κάτοχος δικαιούται να ακυρώση τα επισήματα ταύτα, ως εάν ήτο το πρόσωπον υφ' ου ταύτα επετέθησαν˙ μετά ταύτα η συναλλαγματική, επιταγή ή γραμμάτιον εις διαταγήν θεωρείται ως προσηκόντως χαρτοσεσημασμέ-νον, έγκυρον δε και ισχυρόν ως εάν τα επισήματα είχον δεόντως ακυρωθή υπό του προσώπου υφ' ου ταύτα επετέθησαν.
(γ) ουδέν των εν τη παρούση επιφυλάξει διαλαμβανομένων θα απαλλάσση οιονδήποτε πρόσωπον εκ της ποινής εις ην ούτος υπόκειται δια παράλειψιν επιθέσεως ή ακυρώσεως κινητού επισήματος.