19.-(1) Σε περίπτωση παράβασης προνοιών του Κανονισμού (ΕΕ) 2022/2065 και των διατάξεων του παρόντος Νόμου, ο Συντονιστής Ψηφιακών Υπηρεσιών ή η αρμόδια αρχή, ανάλογα με την αρμοδιότητά τους, όπως προβλέπεται στο άρθρο 6 του παρόντος Νόμου, επιβάλλουν σε παρόχους ενδιάμεσων υπηρεσιών που υπάγονται στη δικαιοδοσία τους διοικητικό πρόστιμο κατ’ εφαρμογήν των στοιχείων γ) και δ) της παραγράφου 2 του άρθρου 51 του Κανονισμού (ΕΕ) 2022/2065.
(2) Κατά τη λήψη απόφασης σχετικά με την επιβολή και το ύψος του διοικητικού προστίμου, εφαρμόζονται τα άρθρα 51 και 52 του Κανονισμού (ΕΕ) 2022/2065 και λαμβάνονται δεόντως υπόψη και αξιολογούνται για την εκάστοτε εξεταζόμενη περίπτωση τα ακόλουθα:
(α) Η φύση, η βαρύτητα και η διάρκεια της παράβασης·
(β) τυχόν δόλος ή αμέλεια του παρόχου ενδιάμεσων υπηρεσιών που προκάλεσε την παράβαση·
(γ) η συστηματική ή η κατ’ επανάληψη μη συμμόρφωση του παρόχου ενδιάμεσων υπηρεσιών με τις υποχρεώσεις που υπέχει βάσει του Κανονισμού (ΕΕ) 2022/2065·
(δ) το είδος, το μέγεθος και η φύση της παρεχόμενης ενδιάμεσης υπηρεσίας και η οικονομική ικανότητα του παρόχου ενδιάμεσων υπηρεσιών·
(ε) η δραστηριοποίηση του παρόχου ενδιάμεσων υπηρεσιών σε περισσότερα κράτη μέλη·
(στ) ο βαθμός συνεργασίας του παρόχου ενδιάμεσων υπηρεσιών με την αρμόδια αρχή για την άρση της παράβασης και τον περιορισμό των πιθανών δυσμενών συνεπειών της.
(3) Το ύψος του διοικητικού προστίμου δεν επιτρέπεται να υπερβαίνει το έξι τοις εκατό (6%) του ετήσιου παγκόσμιου κύκλου εργασιών του οικείου παρόχου ενδιάμεσων υπηρεσιών κατά το προηγούμενο οικονομικό έτος, ενώ, σε περίπτωση παροχής ανακριβών, ελλιπών ή παραπλανητικών πληροφοριών, παράλειψης απάντησης ή διόρθωσης ανακριβών, ελλιπών ή παραπλανητικών πληροφοριών και μη υποβολής σε επιθεώρηση, το πρόστιμο δεν επιτρέπεται να υπερβαίνει το ένα τοις εκατό (1%) του ετήσιου εισοδήματος ή του παγκόσμιου κύκλου εργασιών του οικείου παρόχου ενδιάμεσων υπηρεσιών κατά το προηγούμενο οικονομικό έτος.
(4) Διοικητικό πρόστιμο που επιβάλλεται από τoν Συντονιστή Ψηφιακών Υπηρεσιών ή από αρμόδια αρχή, σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος Νόμου και των Κανονισμών που εκδίδονται δυνάμει αυτού, εισπράττεται από τoν Συντονιστή ή την αρμόδια αρχή και κατατίθεται στο Πάγιο Ταμείο της Δημοκρατίας, ενώ, σε περίπτωση παράλειψης πληρωμής του, η Δημοκρατία λαμβάνει δικαστικά μέτρα και το οφειλόμενο ποσό εισπράττεται ως αστικό χρέος οφειλόμενο προς τη Δημοκρατία.
20.-(1) Άνευ επηρεασμού των διατάξεων του περί της Εφαρμογής των Κοινοτικών ΚανοΝισμών και Κοινοτικών Αποφάσεων Νόμου, πρόσωπο που διενεργεί πράξη ή τελεί σε παράλειψη, κατά παράβαση οποιασδήποτε διάταξης του Κανονισμού (ΕΕ) 2022/2065, είναι ένοχο ποινικού αδικήματος και, σε περίπτωση καταδίκης του, υπόκειται σε ποινή φυλάκισης που δεν υπερβαίνει το ένα (1) έτος ή σε χρηματική ποινή που δεν υπερβαίνει τις δέκα χιλιάδες ευρώ (€10.000) ή και στις δύο αυτές ποινές.
(2) Σε περίπτωση επιβολής χρηματικής ποινής, σύμφωνα με τις διατάξεις του εδαφίου (1), αυτή δεν υπερβαίνει το πέντε τοις εκατό (5%) του μέσου ημερήσιου παγκόσμιου κύκλου εργασιών ή εισοδήματος του οικείου παρόχου ενδιάμεσων υπηρεσιών κατά το προηγούμενο οικονομικό έτος, ανά ημέρα, υπολογιζόμενης από την ημερομηνία που ορίζεται στην οικεία απόφαση.
(3) Δικαστήριο που εκδικάζει αδίκημα που προβλέπεται στον παρόντα Νόμο έχει εξουσία να εκδίδει οποιοδήποτε ενδιάμεσο ή τελικό διάταγμα, απαγορευτικό, αποτρεπτικό, προστακτικό ή ανασταλτικό, με σκοπό τον τερματισμό ή την αναστολή ή τη μη επανάληψη της πράξης ή της παράλειψης η οποία συνιστά το ποινικό αδίκημα.