18.-(1) Ο θανατικός ανακριτής καταγράφει τα πρακτικά της διαδικασίας και τις σημειώσεις της μαρτυρίας τα οποία υπογράφονται από αυτόν και φυλάσσονται ως πρακτικά της θανατικής ανάκρισης:
(2) Σε οποιαδήποτε ποινική διαδικασία ενώπιον οποιουδήποτε Δικαστηρίου κατά την οποία οποιοδήποτε πρόσωπο κατηγορείται ότι προκάλεσε το θάνατο προσώπου, για τα αίτια του θανάτου του οποίου διεξάχθηκε θανατική ανάκριση, οι σημειώσεις της μαρτυρίας οποιουδήποτε μάρτυρα που αποτελούν μέρος των πρακτικών της θανατικής ανάκρισης, όπως προνοείται στο άρθρο αυτό ή αντίγραφο αυτών που φέρεται ότι υπογράφτηκε και πιστοποιήθηκε ως πιστό αντίγραφο από τον πρωτοκολλητή του Δικαστηρίου που έχει τη φύλαξη τέτοιων πρακτικών δύνανται να προσαχθούν ως μαρτυρία, εκτός αν με άλλο τρόπο δεν είναι νομικά αποδεκτές, αν αποδειχθεί ότι ο μάρτυρας απουσιάζει από τη Δημοκρατία ή είναι νεκρός ή παράφρονας.