21. Όταν κινητή ιδιοκτησία, που κατασχέθηκε κατά την εκτέλεση δυνάμει δικαστικής απόφασης ή διατάγματος, διεκδικείται από πρόσωπο άλλο από τον εκ δικαστικής αποφάσεως οφειλέτη, το πρόσωπο που διεκδικεί ή το πρόσωπο προς το οποίο απευθύνεται το ένταλμα εκτέλεσης δύναται να αποταθεί στο Δικαστήριο για να καθορίσει το δικαίωμα επί της ιδιοκτησίας. Το Δικαστήριο, κατόπι ειδοποίησης όλων των αναγκαίων μερών για να εμφανιστούν ενώπιον του, ορίζει συνοπτικά τα δικαιώματα των μερών ή εκδίδει τέτοιο διάταγμα ως προς την εκδίκαση και τον ορισμό των δικαιωμάτων αυτών ως ήθελε θεωρήσει σκόπιμο, καθώς και ως προς την εν τω μεταξύ διαφύλαξη της διαφιλονεικούμενης ιδιοκτησίας, και σε κάθε περίπτωση, το Δικαστήριο θα διατάσσει από ποιο θα πληρωθούν τα έξοδα που προέκυψαν λόγω της διεκδίκησης.
Όταν τρίτος αξιώνει επί της ιδιοκτησίας που κατασχέθηκε με τον πιο πάνω τρόπο δικαίωμα λόγω ασφάλειας χρέους, το Δικαστήριο δύναται να διατάξει των πώληση όλης ή μέρους της ιδιοκτησίας υπό τέτοιους όρους ως προς την πληρωμή όλου ή μέρους του ασφαλισμένου χρέους, ή άλλως πως, όπως αυτό θα κρίνει σκόπιμο, και δύναται να διατάξει όπως το προϊόν της πώλησης διατεθεί με τέτοιο τρόπο και υπό τέτοιους όρους ώς ήθελε φανεί δίκαιο.