9.-(1) Η καταβλητέα αποζημίωσις αναφορικώς προς επίταξιν κινητής ιδιοκτησίας δυνάμει του παρόντος Νόμου, σύγκειται εκ των ακολούθων ποσών, ήτοι-
(α) οσάκις η ιδιοκτησία είναι τοιαύτης φύσεως ώστε να συνιστά υπό ομαλάς συνθήκας αντικείμενον μισθώσεως, εκ ποσού ίσου προς το μίσθωμα όπερ ευλόγως δύναται να αναμένηται ότι θα καταβάλλετο υπό τινος, εν τη κατοχή της τοιαύτης ιδιοκτησίας τελούντος, μισθωτού, διά περίοδον αρχομένην άμα τη ενάρξει της ισχύος της επιτάξεως και λήγουσαν άμα τη λήξει του οικείου διατάγματος επιτάξεως, δυνάμει συμβάσεως μισθώσεως συναφθείσης αμέσως προ της ενάρξεως της ως είρηται περιόδου, δυνάμει της οποίας το τοιούτον πρόσωπον ανέλαβε το βάρος των εξόδων επισκευής και ασφαλίσεως και τας τυχόν λοιπάς δαπάνας, αίτινες είναι αναγκαίαι διά την διατήρησιν της ιδιοκτησίας εις κατάστασιν τοιαύτην, ώστε να δύναται να αποδώση το τοιούτον μίσθωμα, και, οσάκις η τοιαύτη ιδιοκτησία είναι όχημα, πλοίον ή αεροσκάφος (ο τοιούτος όρος λογίζεται περιλαμβάνων οιανδήποτε πτητικήν μηχανήν, ανεμοπλάνον, αερόπλοιον ή αερόστατον, προσηρτημένον ή ελεύθερον) τα έξοδα λειτουργίας του τοιούτου οχήματος, πλοίου ή αεροσκάφους~ και
(β) οσάκις κατά την ημερομηνίαν καθ’ ην εδημοσιεύθει το διάταγμα επιτάξεως, η τοιαύτη ιδιοκτησία εχρησιμοποιήτο και εάν η επίταξις δεν ελάμβανεν χώραν θα εξηκολούθει να χρησιμοποιήται διά την ενάσκησιν επιχειρήσεως, εμπορίου, ελευθερίου ή άλλου επαγγέλματος, εκ ποσού ίσου προς την ζημίαν ην τυχόν ούτος ευθέως υπέστη ως εκ της επιτάξεως~ και
(γ) εκ ποσού ίσου προς τα έξοδα ανορθώσεως οιασδήποτε ζημίας μη επαγομένης ολικήν απώλειαν της τοιαύτης ιδιοκτησίας, και γενομένης διαρκούσης της περιόδου της επί ταύτης κατοχής δυνάμει του διατάγματος επιτάξεως, μη υπολογιζομένης της φυσικής φθοράς ή οιασδήποτε ζημίας ανορθωθείσης υπό της επιτασσούσης αρχής~ ή οσάκις η τοιαύτη ζημία επάγεται ολικήν απώλειαν της τοιαύτης ιδιοκτησίας, εκ ποσού ίσου προς την αξίαν της τοιαύτης ιδιοκτησίας αμέσως προ του χρόνου καθ’ ον επηνέχθη η τοιαύτη ζημία~ και
(δ) εκ ποσού ίσου προς τας ευλόγους δαπάνας αίτινες εγένοντο, άλλως ή εκ μέρους της επιτασσούσης αρχής, επί τω τέλει συμμορφώσεως προς το διάταγμα επιτάξεως:
Νοείται ότι-
(i) κατά τον υπολογισμόν, διά τους σκοπούς της παραγράφου (α), του ποσού όπερ ευλόγως δύναται να αναμένηται ότι θα κατεβάλλετο διά την χρήσιν οιασδήποτε ιδιοκτησίας, διά δε τους σκοπούς της παραγράφου (β), οιασδήποτε ζημίας επενεχθείσης εις επιχείρησιν, εμπόριον, ελευθέριον ή άλλο επάγγελμα, το γεγονός ότι η κατοχή επί της ιδιοκτησίας κτάται δυνάμει διατάγματος επιτάξεως, ως και οιαδήποτε επαύξησις ήτις ήθελεν επέλθη εις τας αξίας λόγω των συνθηκών υφ’ ας η επίταξις κατέστη αναγκαία, ουδόλως λαμβάνονται υπ’ όψει~
(ii) δεν καταβάλλεται δυνάμει της παραγράφου (γ), αναφορικώς προς ζημίαν επενεχθείσαν εις οιανδήποτε ιδιοκτησίαν και μη επαγομένην ολικήν απώλειαν ταύτης, ποσόν μείζον της αξίας της τοιαύτης ιδιοκτησίας κατά τον χρόνον καθ’ ον εκτήθη επί ταύτης κατοχή δυνάμει του διατάγματος επιτάξεως, μη λαμβανομένης υπ’ όψει οιασδήποτε επαυξήσεως εις την αξίαν ταύτης, επελθούσης λόγω των ειδικών συνθηκών υφ’ ας η επίταξις της τοιαύτης ιδιοκτησίας κατέστη αναγκαία.
(2) Αποζημίωσις οφειλομένη δυνάμει της παραγράφου (α) του εδαφίου (1) λογίζεται καθισταμένη απαιτητή από ημέρας εις ημέραν διαρκούσης της περιόδου ήτις άρχεται άμα τη ενάρξει της ισχύος της επιτάξεως, και λήγει άμα τη λήξει του διατάγματος επιτάξεως, και αναλόγως καταμερίζεται χρονικώς, και καταβάλλεται εις το πρόσωπον όπερ εκάστοτε θα εδικαιούτο να κατέχη την ιδιοκτησίαν, εάν η επίταξις δεν ελάμβανε χώραν~ το παρόν όμως εδάφιον δεν εφαρμόζεται κατά τοιούτον τρόπον ώστε να απαιτήται η καταβολή πληρωμών ανά διαστήματα ελάσσονα του ενός μηνός.
(3) Αποζημίωσις οφειλομένη δυνάμει της παραγράφου (β) του εδαφίου (1), καθίσταται απαιτητή κατά τον χρόνον καθ’ ον επηνέχθη η ζημία αναφορικώς προς ην οφείλεται η τοιαύτη αποζημίωσις, και καταβάλλεται εις το υποστάν την ζημίαν πρόσωπον.
(4) Αποζημίωσις οφειλομένη δυνάμει της παραγράφου (γ) του εδαφίου (1), καθίσταται απαιτητή κατά το τέλος της περιόδου καθ’ ην διετηρείτο κατοχή επί της ιδιοκτησίας δυνάμει του διατάγματος επιτάξεως, και καταβάλλεται εις το πρόσωπον όπερ κατά τον χρόνον τούτον ήτο ιδιοκτήτης της ιδιοκτησίας, άμα δε τη καταβολή της τοιαύτης αποζημιώσεως εις οιονδήποτε πρόσωπον, αναφορικώς προς ζημίαν επαγομένην ολικήν απώλειαν, η επιτάσσουσα αρχή κέκτηται το αυτό δικαίωμα υποκαταστάσεως εις τα δικαιώματα εφ’ ο,τιδήποτε υπελείφθη εκ της ιδιοκτησίας, και τα αυτά δικαιώματα και ένδικα μέσα αναφορικώς προς την ιδιοκτησίαν, ως εάν η πληρωμή εγένετο υπό της επιτασσούσης αρχής ως ασφαλιστού, δυνάμει συμβάσεως δι’ ης καλύπτεται ασφαλιστικώς το πρόσωπον τούτο εναντίον της ζημίας.
(5) Αποζημίωσις οφειλομένη δυνάμει της παραγράφου (δ) του εδαφίου (1) καθίσταται απαιτητή κατά τον χρόνον καθ’ ον διενεργούνται αι δαπάναι αναφορικώς προς ας οφείλεται η αποζημίωσις, και καταβάλλεται εις το πρόσωπον υφ’ ου, ή εκ μέρους ούτινος, εγένοντο αι δαπάναι.