8.-(1) Η καταβλητέα αποζημίωσις αναφορικώς προς επίταξιν ακινήτου ιδιοκτησίας δυνάμει των διατάξεων του παρόντος Νόμου σύγκειται εκ των ακολούθων ποσών, ήτοι-
(α) εκ ποσού ίσου προς το μίσθωμα όπερ ευλόγως δύναται να αναμένηται ότι θα καταβάλλετο υπό τινος, εν τη κατοχή της τοιαύτης ιδιοκτησίας τελούντος μισθωτού, διά περίοδον αρχομένην άμα τη ενάρξει της ισχύος της επιτάξεως και λήγουσαν άμα τη λήξει του οικείου διατάγματος επιτάξεως, δυνάμει συμβάσεως μισθώσεως συναφθείσης αμέσως προ της ενάρξεως της ως είρηται περιόδου, δυνάμει της οποίας ο τοιούτος μισθωτής ανέλαβε το βάρος των εξόδων επισκευής και ασφαλίσεως, ως και τας τυχόν λοιπάς δαπάνας, αίτινες είναι αναγκαίαι διά την διατήρησιν της ιδιοκτησίας εις κατάστασιν τοιαύτην ώστε να δύναται να αποδώση το τοιούτο μίσθωμα~ και
(β) οσάκις κατά την ημερομηνίαν καθ’ ην εδημοσιεύθη το διάταγμα επιτάξεως, η τοιαύτη ιδιοκτησία εχρησιμοποιήτο και εάν η επίταξις δεν ελάμβανε χώραν θα εξηκολούθει να χρησιμοποιήται διά την ενάσκησιν επιχειρήσεως, εμπορίου, ελευθερίου ή άλλου τινος επαγγέλματος, εκ ποσού ίσου προς την ζημίαν ην τυχόν ούτος ευθέως υπέστη ως εκ της επιτάξεως~ και
(γ) εκ ποσού ίσου προς οιανδήποτε ελάττωσιν εις την αξίαν της τοιαύτης ιδιοκτησίας, ήτις ήθελεν επέλθη είτε εκ της παρουσίας επί ή εντός ή υπεράνω της τοιαύτης ιδιοκτησίας οιασδήποτε οικοδομής ή ετέρου κτίσματος, έργου ή προσαρτήματος οικοδομηθέντος, κατασκευασθέντος ή προσαρτηθέντος υπό της επιτασσούσης αρχής, είτε εξ οιασδήποτε ζημίας επενεχθείσης εις την τοιαύτην ιδιοκτησίαν διαρκούσης της περιόδου καθ’ ην διατηρείται κατοχή επί της ιδιοκτησίας δυνάμει του διατάγματος επιτάξεως, μη λαμβανομένης υπ’ όψει της φυσικής φθοράς ή οιασδήποτε ζημίας ανορθωθείσης υπό της επιτασσούσης αρχής~ και
(δ) οσάκις η τοιαύτη ιδιοκτησία είναι γεωργική γαία, εκ ποσού ίσου προς το ποσόν όπερ ευλόγως δύναται να αναμένηται ότι θα κατεβάλλετο υπό τινος επερχομένου μισθωτού επί πλέον του μισθώματος, αναφορικώς προς τυχόν προηγουμένας πράξεις, αίτινες εγένοντο επί τω τέλει καλλιεργείας της ιδιοκτησίας, και αναφορικώς προς τυχόν σπόρους, όργωμα, ηρτημένους καρπούς και λοιπά παρόμοια ζητήματα, δυνάμει συμβάσεως μισθώσεως της ιδιοκτησίας συναφθείσης αμέσως προ της ενάρξεως της ισχύος του διατάγματος επιτάξεως~ και
(ε) εκ ποσού ίσου προς τας ευλόγους δαπάνας, αίτινες εγένοντο, άλλως ή εκ μέρους της επιτασσούσης αρχής, επί τω τέλει συμμορφώσεως προς το διάταγμα επιτάξεως:
Νοείται ότι-
(i) κατά τον υπολογισμόν, διά τους σκοπούς της παραγράφου (α), του μισθώματος όπερ ευλόγως δύναται ν’ αναμένηται ότι θα κατεβάλλετο αναφορικώς προς ακίνητον ιδιοκτησίαν, διά τους σκοπούς της παραγράφου (β) οιασδήποτε ζημίας εις επιχείρησιν, εμπόριον, ελευθέριον ή άλλο επάγγελμα, και διά τους σκοπούς της παραγράφου (δ) οιουδήποτε ποσού όπερ ευλόγως δύναται ν’ αναμένηται ότι θα κατεβάλλετο επί πλέον του μισθώματος υπό τινος επερχομένου μισθωτού, το γεγονός ότι η κατοχή επί της ιδιοκτησίας κτάται δυνάμει διατάγματος επιτάξεως, εκτός οσάκις η τοιαύτη επίταξις γίνεται διά μεταλλευτικούς σκοπούς, ως και οιαδήποτε επαύξησις ήτις ήθελεν επέλθει εις τας αξίας λόγω των συνθηκών υφ’ ας η επίταξις κατέστη αναγκαία, ουδόλως λαμβάνονται υπ’ όψιν~ και
(ii) δεν καταβάλλεται δυνάμει της παραγράφου (γ) αναφορικώς προς ζημίαν επελθούσαν εις ακίνητον ιδιοκτησίαν, ποσόν μείζον της αξίας της τοιαύτης ιδιοκτησίας κατά τον χρόνον καθ’ ον εκτήθη επί ταύτης κατοχή δυνάμει διατάγματος επιτάξεως, μη λαμβανομένης υπ’ όψει οιασδήποτε επαυξήσεως εις την αξίαν ταύτης, επελθούσης λόγω των ειδικών συνθηκών υφ’ ας η επίταξις της τοιαύτης ιδιοκτησίας κατέστη αναγκαία.
(2) Αποζημίωσις οφειλομένη δυνάμει της παραγράφου (α) του εδαφίου (1) λογίζεται καθισταμένη απαιτητή από ημέρας εις ημέραν διαρκούσης της περιόδου ήτις άρχεται άμα τη ενάρξει της ισχύος επιτάξεως και λήγει άμα τη λήξει του διατάγματος επιτάξεως, και αναλόγως καταμερίζεται χρονικώς, και καταβάλλεται εις το πρόσωπον όπερ εκάστοτε θα εδικαιούτο να κατέχη την ιδιοκτησίαν, εάν η επίταξις δεν ελάμβανεν χώραν~ το παρόν όμως εδάφιον δεν εφαρμόζεται κατά τοιούτον τρόπον ώστε να απαιτήται η καταβολή πληρωμών ανά διαστήματα ελάσσονα του ενός μηνός.
(3) Αποζημίωσις οφειλομένη δυνάμει της παραγράφου (β) του εδαφίου (1), καθίσταται απαιτητή κατά τον χρόνον καθ’ ον επηνέχθη η ζημία αναφορικώς προς ην οφείλεται η τοιαύτη αποζημίωσης, και καταβάλλεται εις το υποστάν την τοιαύτην ζημίαν πρόσωπον.
(4) Αποζημίωσις οφειλομένη δυνάμει της παραγράφου (γ) του εδαφίου (1), καθίσταται απαιτητή κατά το τέλος της περιόδου καθ’ ην διετηρείτο κατοχή επί της ιδιοκτησίας δυνάμει του διατάγματος επιτάξεως, και καταβάλλεται εις το πρόσωπον όπερ κατά τον χρόνον τούτον ήτο ιδιοκτήτης της ιδιοκτησίας (ο τοιούτος όρος περιλαμβάνει και το πρόσωπον όπερ δικαιούται να εγγραφή ως ιδιοκτήτης ταύτης).
(5) Αποζημίωσις οφειλομένη δυνάμει της παραγράφου (δ) του εδαφίου (1), καθίσταται απαιτητή άμα ως κτηθή κατοχή δυνάμει του διατάγματος επιτάξεως και καταβάλλεται εις το πρόσωπον όπερ αμέσως προ του ως είρηται χρόνου, ήτο κάτοχος της ιδιοκτησίας.
(6) Αποζημίωσις οφειλομένη δυνάμει της παραγράφου (ε) του εδαφίου (1), καθίσταται απαιτητή κατά τον χρόνον καθ’ ον διενεργούνται αι δαπάναι αναφορικώς προς ας οφείλεται η αποζημίωσις, και καταβάλλεται εις το πρόσωπον υφ’ ου, ή εκ μέρους ούτινος, εγένοντο αι δαπάναι.