3.-(1) Ο Υπουργός δύναται, οποτεδήποτε καθίσταται αναγκαίο για το δημόσιο συμφέρον να περιοριστεί και να ρυθμιστεί η εισαγωγή εμπορευμάτων, για να ενθαρρυνθεί η τοπική παραγωγή και βιομηχανία, να βελτιωθεί το εμπορικό ισοζύγιο, να τηρηθούν οι διεθνείς υποχρεώσεις, να αναπτυχθεί η οικονομία της Δημοκρατίας ή να παρεμποδιστούν οι εισαγωγές από χώρες οι οποίες ενεργούν κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου σε βάρος της οικονομικής ενότητας της Δημοκρατίας ή των οικονομικών της συμφερόντων, με Διάταγμα που δημοσιεύεται στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας, να περιορίζει και να ρυθμίζει την εισαγωγή των εμπορευμάτων που καθορίζονται στο Διάταγμα.
(2) Παν Διάταγμα δύναται να εμπεριέχη τοιαύτας δευτερευούσας επακολούθους και συμπληρωματικάς διατάξεις, ως ο Υπουργός ήθελε κρίνει αναγκαίας ή σκοπίμους διά την εφαρμογήν του Διατάγματος και άνευ επηρεασμού της γενικότητος της προμνησθείσης διατάξεως, παν τοιούτον Διάταγμα δύναται να προνοή την προηγουμένην εκ του Υπουργού, παροχήν αδείας διά την εισαγωγήν των τοιούτων εμπορευμάτων.