20.-(1) Εάν το Υπουργικόν Συμβούλιον ικανοποιηθή ότι φόρος κληρονομίας εισπρακτέος δυνάμει του παρόντος νόμου έχει επιβληθή εφ’ οιωνδήποτε περιουσιακών στοιχείων περιερχομένων εις άλλους επί τω θανάτω οιουδήποτε προσώπου εμπίπτοντος εις τας διατάξεις του άρθρου 19 και ότι, μεταγενεστέρως, φόρος κληρονομίας έχει καταστή και πάλιν επιβλητέος επί των αυτών περιουσιακών στοιχείων ή μέρους τούτων λόγω θανάτου, υπό παρομοίας συνθήκας, ετέρου προσώπου εις ο τα περιουσιακά ταύτα στοιχεία ή το μέρος τούτων περιήλθε κατά τον προηγούμενον θάνατον, το όλον ποσόν του φόρου κληρονομίας του πληρωτέου επί τω τελευταίω θανάτω επί των περιουσιακών τούτων στοιχείων ή του μέρους τούτων θα αφίηται ή εάν κατεβλήθη, θα επιστρέφηται, και τα τοιαύτα περιουσιακά στοιχεία ή μέρος τούτων δεν θα συνυπολογίζωνται μετά πάντων των λοιπών περιουσιακών στοιχείων των περιερχομένων εις άλλους επί τω τελευταίω θανάτω προς τον σκοπόν καθορισμού του εφαρμοστέου συντελεστού φόρου κληρονομίας.
(2) Το παρόν άρθρον θα τυγχάνη εφαρμογής είτε επί τω τοιούτω θανάτω περιερχομένη εις άλλους περιουσία περιέρχεται εις την χήραν, τους κατ’ ευθείαν γραμμήν κατιόντας, τους κατ’ ευθείαν γραμμήν ανιόντας, τους αδελφούς ή αδελφάς, ή τους κατιόντας των τοιούτων αδελφών, του αποθανόντος είτε όχι.