13.-(1) Με εξαίρεση τα αδικήματα που προβλέπονται στο εδάφιο (2) του άρθρου 4, ο Έπαρχος μπορεί να συμβιβάζει οποιοδήποτε αδίκημα ή πράξη που διαπράχθηκε ή που υπάρχει εύλογη υποψία ότι διαπράχθηκε από οποιοδήποτε πρόσωπο κατά παράβαση των διατάξεων του παρόντος Νόμου, με όρους που θα καθορίζονται από αυτόν, και έχει πλήρη εξουσία να αποδέχεται από τα πρόσωπα αυτά χρηματική πληρωμή που να μην υπερβαίνει την ανώτατη χρηματική ποινή που προβλέπεται από τη διάταξη που αναφέρεται στο εν λόγω αδίκημα ή πράξη.
(2) Με την πληρωμή του ποσού αυτού στον Έπαρχο ή στον εξουσιοδοτημένο αντιπρόσωπο του απαγορεύεται η λήψη περαιτέρω δικαστικών μέτρων για το εν λόγω αδίκημα ή πράξη εναντίον του συμβιβασθέντος και, αν αυτός τελεί υπό κράτηση, αφήνεται ελεύθερος.