33.-(1) Στρατιωτικός, όστις διαβαίνει άνευ αδείας τα σύνορα της Δημοκρατίας ή όστις εγκαταλείπει εκτός της Δημοκρατίας το σώμα, εις ο ανήκει, καθίσταται υπαίτιος λιποταξίας εις το εξωτερικόν μετά παρέλευσιν τριών ημερών από της βεβαιωμένης απουσίας του, εν καιρώ δε πολέμου, ενόπλου στάσεως, καταστάσεως εκτάκτου ανάγκης ή επιστρατεύσεως μετά παρέλευσιν μιας ημέρας.
(2) Στρατιωτικός ευρισκόμενος εν τη αλλοδαπή επ’ αδεία ή δι’ υπηρεσίαν, καθίσταται υπαίτιος λιποταξίας εις το εξωτερικόν μετά παρέλευσιν δέκα ημερών, εν καιρώ δε πολέμου, ενόπλου στάσεως, καταστάσεως εκτάκτου ανάγκης ή επιστρατεύσεως μετά παρέλευσιν εξ ημερών από της λήξεως της αδείας του ή της προσδιορισθείσης ημέρας της επιστροφής του ή αφ’ ης ημέρας κοινοποιηθή αυτώ αρμοδίως η περί ανακλήσεως του διαταγή του Υπουργού Εσωτερικών.
(3) Στρατιωτικός υπαίτιος λιποταξίας εις το εξωτερικόν είναι ένοχος κακουργήματος και τιμωρείται εν καιρώ μεν ειρήνης με φυλάκισιν μη υπερβαίνουσαν τα επτά έτη, εν καιρώ δε πολέμου, ενόπλου στάσεως, καταστάσεως εκτάκτου ανάγκης ή επιστρατεύσεως με ισόβια φυλάκιση.