10.-(1) Αι τιμαί των υπό των ξενοδοχείων παρεχομένων υπηρεσιών ύπνου και καταναλώσεως κυρίων και βοηθητικών γευμάτων ορίζονται διά ετησίαν περίοδον αρχομένην από της 1ης Ιανουαρίου εκάστου έτους, εκτός εάν ο Οργανισμός ήθελε καθορίσει ετέραν περίοδον, και παραμένουσι σταθεραί διαρκούσης της περιόδου ταύτης:
Νοείται ότι το Διοικητικόν Συμβούλιον δύναται να επιτρέψη, εν περιπτώσει απροβλέπτων γεγονότων, ουσιωδώς επηρεαζόντων την ξενοδοχειακήν βιομηχανίαν, μεταβολήν των ορισθεισών τιμών διαρκούσης της ετησίας περιόδου είτε δι’ άπαντα τα ξενοδοχεία είτε δι’ ωρισμένης κατηγορίας ή τάξεως τοιαύτα.
(2) Αι τιμαί ορίζονται παρ’ εκάστης επιχειρήσεως επί τη βάσει των καθορισμένων κριτηρίων, κατά δωμάτιον ή διαμέρισμα ή ομάδος αυτών, δύνανται να παραλλάσσωσιν αναλόγως των χαρακτηριστικών εκάστου τούτων και εκτίθενται επί πινακίδος εις περίοπτον μέρος εκάστου δωματίου. Πλήρης πίναξ των τιμών αναρτάται, εις περίοπτον μέρος, εις τον χώρον της υποδοχής.
Νοείται ότι η υποχρέωσις της λήψεως του προγεύματος ή των κυρίων γευμάτων ενεργείται μόνον κατόπιν εγκρίσεως του Διοικητικού Συμβουλίου.
Αι τιμαί δύνανται να παραλλάσσωσι εποχιακώς.
(3) Άμα τω ορισμώ των τιμών υπό εκάστης ξενοδοχειακής επιχειρήσεως, γνωστοποιούνται αύται προ εξ τουλάχιστον μηνών, προ της ενάρξεως της περιόδου δι’ ην αύται ωρίσθησαν, εις τον Οργανισμόν.
(4) Δι’ αποφάσεως του Διοικητικού Συμβουλίου εγκρινομένης υπό του Υπουργού δύνανται να περιορίζωνται αι σταθεραί τιμαί εντός ακραίων ορίων, ανωτάτων ή κατωτάτων ή και αμφοτέρων δι’ έκαστον είδος των εν άρθρω 3, εδάφιον (1), του παρόντος Νόμου αναφερομένων ξενοδοχειακών καταστημάτων ή τάξεων ξενοδοχείων, τούτο δε γνωστοποιείται εις αυτά δύο τουλάχιστον μήνας προ της ενάρξεως της περιόδου εν σχέσει προς την οποίαν θα ορισθώσιν αι τιμαί. Εντός των ακραίων τούτων ορίων ορίζονται αι σταθεραί τιμαί των ξενοδοχείων.
(5) Το Διοικητικόν Συμβούλιον δύναται, δι’ αποφάσεως αυτού, να καθιεροί ενιαίον τύπον λογαριασμού δι’ άπαντα τα ξενοδοχεία καθ’ έκαστον είδος και τάξιν.
(6) Δι’ αποφάσεως του Διοικητικού Συμβουλίου, εγκρινομένης υπό του Υπουργού επιτρέπεται η επιβολή υποχρεωτικών εκπτώσεων.
(7)(α) Δι’ αποφάσεως του Υπουργικού Συμβουλίου, δύναται να καθορίζηται μετά πάροδον τριετίας από της εφαρμογής του νόμου ποσοστόν μέχρις ύψους πέντε επί τοις εκατόν επί των ανωτάτων τιμών ύπνου πασών των τάξεων ξενοδοχείων και τουριστικών καταλυμάτων.
(β) Το ποσοστόν τούτο δύναται να καθορίζηται εις ωρισμένον ποσόν κατά διανυκτέρευσιν ή διημέρευση πελάτου, νοουμένου ότι τούτο δεν θα υπερβαίνη το προαναφερθέν ποσοστόν.
(γ) Το ποσοστόν τούτο, επιβαρύνον τον πελάτην, συνεισπράττεται εκάστοτε υπό των επιχειρηματιών και αποδίδεται, τη ευθύνη τούτων, εις τον Οργανισμόν (του οποίου αποτελεί πόρον) ως ήθελε καθορισθή.