23. Οσάκις ο Ληξίαρχος, καθ’ οιονδήποτε χρόνον προ της παρόδου δώδεκα μηνών από του θανάτου ή από της ευρέσεως πτώματος, λαμβάνη προσωπικώς, παρ’ αρμοδίου πληροφοριοδότου, πληροφορίας περί των καταχωρητέων λεπτομερειών του θανάτου, τότε, ευθύς ως ήθελε λάβη καταχωρητέας λεπτομερείας περί της αιτίας τούτου αίτινες είναι παρασχετέαι υφ’ οιουδήποτε προσώπου ετέρου ή του πληροφοριοδότου, ούτος, εφ’ όσον τούτο δεν εγένετο προηγουμένως, καταχωρεί αμελλητί τον θάνατον και τας λεπτομερείας κατά τον καθωρισμένον τύπον και τρόπον άνευ εισπράξεως δικαιώματος ή αμοιβής παρά του πληροφοριοδότου:
Νοείται ότι εάν, κατόπιν γραπτής αιτήσεως, ο Ληξίαρχος καταχωρήση τον θάνατον-
(α) εις τον τόπον διαμονής του αιτητού~ ή
(β) εις την οικίαν εν η ο θάνατος, της εν λόγω οικίας μη ούσης δημοσίου ιδρύματος,
ο πληροφοριοδότης υποχρεούται να καταβάλη εις τον Ληξίαρχον δικαίωμα εκ διακοσίων μιλς.