10.-(1) Απαγορεύεται το κάπνισμα εις δημοσίους χώρους ως ούτοι ήθελον καθορισθή.
Νοείται ότι για τους σκοπούς του παρόντος εδαφίου ο όρος “δημόσιος χώρος” περιλαμβάνει και τους εργασιακούς χώρους, είτε κυβερνητικούς είτε ιδιωτικούς.
(2) Πας όστις παραβαίνει τας διατάξεις του εδαφίου (1) είναι ένοχος αδικήματος και υπόκειται εις πρόστιμον μη υπερβαίνον τας 250. Πας όστις έχει την ευθύνη διά δημόσιον χώρον θεωρείται ως παραβαίνων τας διατάξεις του εδαφίου (1) εκτός εάν αποδείξη ότι έλαβεν άπαντα τα λογικώς απαιτούμενα μέτρα διά την πρόληψιν του καπνίσματος εντός του δημοσίου χώρου.
(3) Αν αστυνομικός θεωρεί ότι πρόσωπο διαπράττει ή έχει διαπράξει αδίκημα που εμπίπτει στις διατάξεις του παρόντος Νόμου, επιδίδει στο πρόσωπο αυτό γραπτή ειδοποίηση, η οποία εκδίδεται σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος Νόμου, προσφέροντας με τον τρόπο αυτό στο εν λόγω πρόσωπο την ευκαιρία να απαλλαγεί από οποιαδήποτε ενοχή για το πιο πάνω αδίκημα, αφού πληρώσει εξώδικο πρόστιμο είκοσι λιρών.
(4) Για τους σκοπούς του εδαφίου (3) εφαρμόζονται, τηρουμένων των αναλογιών, οι διατάξεις του περί Εξωδίκου Ρυθμίσεως Αδικημάτων Νόμου.