18.-(1) Αι δυνάμει του άρθρου 17 γενόμενοι καταθέσεις λογίζονται συνιστώσαι μέρος των περιουσιακών στοιχείων, άτινα δυνάμει του άρθρου 20 εκάστη ασφαλιστική εταιρεία υποχρεούται να τοποθετή εις εγκεκριμένην τοποθέτησιν είναι δε ανεκχώρητοι μη υποκείμεναι εις οιανδήποτε επιβάρυνσιν ωσαύτως αι τοιαύται καταθέσεις δεν διατίθενται διά την εκπλήρωσιν υποχρεώσεων της ασφαλιστικής εταιρείας ετέρων ή των υποχρεώσεων αίτινες απορρέουσιν εξ εγχωρίων ασφαλιστηρίων εκδιδομένων υπό της εταιρείας, εν όσω αι τοιαύται υποχρεώσεις παραμένουσιν ανεκπλήρωτοι αι ως είρηται καταθέσεις ουδόλως υπόκεινται εις κατάσχεσιν προς εκτέλεσιν οιασδήποτε δικαστικής αποφάσεως, πλην αποφάσεως προς όφελος κατόχου ασφαλιστηρίου της εταιρείας αναφορικώς προς χρέος απορρέον εξ εγχωρίου ασφαλιστηρίου, όπερ ο κάτοχος του ασφαλιστηρίου απέτυχε να εισπράξη καθ' οιονδήποτε έτερον τρόπον.
(2) Κατάθεσις γενομένη αναφορικώς προς ασφαλείας κλάδου μακροπροθέσμων εργασιών δεν δύναται να διατεθή διά την εκπλήρωσιν υποχρεώσεων της ασφαλιστικής εταιρείας ετέρων ή των υποχρεώσεων, αίτινες απορρέουσιν εξ εγχωρίων ασφαλιστηρίων κλάδου μακροπροθέσμων εργασιών εκδιδομένων υπό της εταιρείας.