55.-(1) Ο Έφορος δύναται να ακύρωση απαίτησιν επιβληθείσαν δυνάμει των άρθρων 12 και 46 έως 54 του παρόντος Νόμου, εάν κρίνη ότι δεν είναι πλέον αναγκαία η συνέχισις της ισχύος αυτής, δύναται δε επί πλέον να διαφοροποιή από καιρού εις καιρόν οιανδήποτε τοιαύτην απαίτησιν.
(2) Ουδεμία απαίτησις επιβληθείσα δυνάμει του εδαφίου (1) του άρθρου 12 του παρόντος Νόμου, δύναται να διαφοροποιηθή προ της λήξεως της υπό του Εφόρου καθορισθείσης περιόδου, πλην κατά τρόπον καθιστώντα ελαστικήν την απαίτησιν.
(3) Η δυνάμει του εδαφίου (1) ακύρωσις απαιτήσεως επιβληθείσης δυνάμει του άρθρου 12 του παρόντος Νόμου δύναται να περιορισθή κατά τρόπον ώστε να αφορά μόνον εις συμβάσεις ωρισμένου είδους.
(4) Ειδοποίησις της επιβολής απαιτήσεως δυνάμει του άρθρου 12, καθώς και της ακυρώσεως ή διαφοροποιήσεως οιασδήποτε τοιαύτης απαιτήσεως, θα δημοσιεύεται υπό του Εφόρου εις την επίσημον εφημερίδα της Δημοκρατίας, ως και δι' ετέρων μέσων άτινα ήθελε κρίνει πρόσφορα διά την ενημέρωσιν του κοινού.