4. Απαγορεύεται σε οποιοδήποτε πρόσωπο να ανάβει φωτιά σε οποιοδήποτε σημείο της υπαίθρου, είτε σε ιδιόκτητη γη είτε σε μη:
Νοείται ότι επιτρέπεται το άναμμα φωτιάς στην ύπαιθρο με σκοπό την παρασκευή ή το ζέσταμα φαγητού, αλλά το πρόσωπο που προβαίνει στην εν λόγω πράξη οφείλει να λαμβάνει επαρκείς προφυλάξεις για την παρεμπόδιση εξάπλωσης της φωτιάς και να έχει πάντοτε στη διάθεση του τα αναγκαία μέσα για να την κατασβέσει εντελώς μετά τη χρησιμοποίησή της:
Νοείται περαιτέρω ότι επιτρέπεται από πρόσωπο το άναμμα φωτιάς μόνο κατόπιν άδειας από την αρχή τοπικής διοίκησης της περιοχής μέσα στα όρια της οποίας βρίσκεται το σημείο στο οποίο πρόκειται να ανάψει τη φωτιά και με την επίβλεψη των εν λόγω αρχών—
(α) Κατά τους μήνες Δεκέμβριο και Ιανουάριο με σκοπό την καύση αποκλαδίων, αμπελιών και οπωροφόρων δένδρων· και
(β) για την καύση δένδρων ή φυτών που έχουν προσβληθεί από ασθένεια.
