12.-(1) Το Οικογενειακό Δικαστήριο είναι αρμόδιο να ακούει και να αποφασίζει για οποιοδήποτε ζήτημα, όταν:
(α) Ο ενάγων ή ο εναγόμενος έχει τη διαμονή του ή τον τόπο διεξαγωγής της εργασίας του μέσα στην επαρχία για την οποία ιδρύθηκε το Οικογενειακό Δικαστήριο·
(β) η διαφορά αφορά ανήλικο και ο ανήλικος ή ο εναγόμενος διαμένει μέσα στην επαρχία για την οποία ιδρύθηκε το Οικογενειακό Δικαστήριο· και
(γ) ο ένας γονέας και το παιδί μετοικούν νόμιμα σε άλλο κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ο άλλος γονέας, ο οποίος συνεχίζει να διαμένει στην επαρχία για την οποία ιδρύθηκε το Οικογενειακό Δικαστήριο, επιθυμεί την τροποποίηση διατάγματος επικοινωνίας το οποίο εκδόθηκε πριν από τη μετοίκηση του ενός γονέα και του παιδιού, για χρονική περίοδο τριών (3) μηνών από τη μετοίκηση:
(δ) η διαφορά αφορά περιουσία, σύμφωνα με την έννοια που αποδίδεται στον όρο αυτό από τις διατάξεις του άρθρου 2 του περί Ρυθμίσεως των Περιουσιακών Σχέσεων των Συζύγων Νόμου, και ουδείς από τους διάδικους διαμένει στη Δημοκρατία:
(1Α) Ανεξαρτήτως των διατάξεων του εδαφίου (1), η κατά τόπο αρμοδιότητα Οικογενειακού Δικαστηρίου δύναται να επεκταθεί, ώστε το ίδιο Οικογενειακό Δικαστήριο να επιληφθεί όλων των υποθέσεων οι οποίες εγείρονται μεταξύ των ίδιων διαδίκων, εφόσον προηγουμένως υποβληθεί σχετικό αίτημα ενός εκ των διαδίκων και το Οικογενειακό Δικαστήριο κρίνει ότι με αυτόν τον τρόπο εξυπηρετείται το συμφέρον απονομής της δικαιοσύνης, λαμβάνοντας υπόψη το συμφέρον του παιδιού, όταν η διαφορά αφορά παιδί:
(2) Τηρουμένων των διατάξεων του εδαφίου (1Α), σε περίπτωση κατά την οποία το Οικογενειακό Δικαστήριο ενώπιον του οποίου εγέρθηκε οποιοδήποτε ζήτημα, δεν είναι κατά τόπο αρμόδιο, δυνάμει των προνοιών του παρόντος Νόμου, μπορεί να παραπέμψει την υπόθεση στο αρμόδιο κατά τόπο Οικογενειακό Δικαστήριο.