23Α.-(1) Ανεξάρτητα από τα καθοριζόμενα στον περί Συντάξεων Νόμο ή σε οποιοδήποτε άλλο νόμο ή κανονισμό, σε περίπτωση που μέλος του Στρατού καταστεί ανάπηρο, λόγω τραυμάτων που υπέστη κατά τη διάρκεια πολεμικών επιχειρήσεων και κάτω από τις συνθήκες που αναφέρονται στο εδάφιο (1) του άρθρου 23, και το οποίο συνεπεία της αναπηρίας του αυτής κρίνεται από αρμόδιο Ιατρικό Συμβούλιο, που συγκροτείται για το σκοπό αυτό από τον Υπουργό σε συνεννόηση με τον Υπουργό Υγείας, ως ανίκανο για περαιτέρω υπηρεσία στο Στρατό, το Υπουργικό Συμβούλιο δύναται, μετά από πρόταση του Υπουργού, να προαγάγει το μέλος αυτό επ’ ανδραγαθία σ’ οποιοδήποτε βαθμό κρίνει σκόπιμο, ανάλογα με τα περιστατικά της κάθε περίπτωσης.
(2) Τα συνταξιοδοτικά ωφελήματα που χορηγούνται στο μέλος του Στρατού που καθίσταται ανάπηρο είναι εκείνα που θα εχορηγούντο σ’ αυτό, αν εξακολουθούσε να βρίσκεται στην υπηρεσία και αφυπηρετούσε κατά την ημερομηνία που θα συμπλήρωνε το όριο ηλικίας υποχρεωτικής αφυπηρέτησής του. Τα συνταξιοδοτικά αυτά ωφελήματα υπολογίζονται με βάση την ανώτατη βαθμίδα της μισθοδοτικής κλίμακας του βαθμού στον οποίο προάγεται επ’ ανδραγαθία. Η υπηρεσία που προστίθεται με τον τρόπο αυτό λογίζεται ως υπηρεσία με εισφορές.
(3) Αν τα συνταξιοδοτικά ωφελήματα που χορηγούνται με βάση τον περί Συντάξεων Νόμο είναι μεγαλύτερα απ’ αυτά που χορηγούνται με βάση το παρόν άρθρο, χορηγούνται τα μεγαλύτερα συνταξιοδοτικά ωφελήματα.
(4) Για τους σκοπούς του παρόντος άρθρου “ανδραγαθία” σημαίνει πράξη η οποία συντελείται από μέλος του Στρατού ενώπιον του εχθρού κατά τη διάρκεια μάχης σε περίοδο πολεμικών επιχειρήσεων η οποία θέτει σε πραγματικό κίνδυνο τη ζωή του και η οποία, λόγω του επικίνδυνου του χαρακτήρα της υπερβαίνει τα όρια της συνήθους εκτέλεσης των καθηκόντων και υποχρεώσεών του.
(5) Η κατά το προηγούμενο εδάφιο “ανδραγαθία” διαπιστώνεται ύστερα από έρευνα των γεγονότων και σχετική έκθεση του Αρχηγού του Στρατού της Δημοκρατίας προς τον Υπουργό Άμυνας.