Σύνταξη σε μέλη του Στρατού που αφυπηρετούν λόγω αναπηρίας που προκλήθηκε κατά την εκτέλεση του καθήκοντος του

23.-(1) (1) Ανεξάρτητα από τα καθοριζόμενα στον περί Συντάξεων Νόμο ή σε οποιοδήποτε άλλο νόμο ή κανονισμό, σε περίπτωση που μέλος του Στρατού καταστεί ανάπηρο—

(α) ενώ βρίσκεται σε υπηρεσία και κατά τη διάρκεια της εκτέλεσης του καθήκοντος του, και

(β) κάτω από περιστάσεις που μπορούν να αποδοθούν στη φύση του καθήκοντός του,

και το οποίο συνεπεία της αναπηρίας του αυτής έχει κριθεί από αρμόδιο Ιατρικό Συμβούλιο, που συγκροτείται για το σκοπό αυτό από τον Υπουργό σε συνεννόηση με τον Υπουργό Υγείας, ως ανίκανο για περαιτέρω υπηρεσία στο Στρατό, το μέλος αυτό θα αφυπηρετεί υποχρεωτικά και προάγεται, με απόφαση του Υπουργού, στον επόμενο βαθμό αναδρομικά από την ημέρα που προηγείται της ημερομηνίας της αφυπηρέτησής του και τα συνταξιοδοτικά του ωφελήματα θα υπολογίζονται με βάση το βαθμό αυτό, όπως αυτά καθορίζονται στο εδάφιο (2) του παρόντος άρθρου.

(2) Τηρουμένων των προνοιών του εδαφίου (3), μέλος του Στρατού που αφυπηρετεί σύμφωνα με τις πρόνοιες του εδαφίου (1) θα δικαιούται να παίρνει την πιο κάτω σύνταξη.

(α) Αν ο συντάξιμος χρόνος υπηρεσίας του στο Στρατό κατά την ημερομηνία της αφυπηρέτησης του είναι κάτω από δέκα χρόνια θα του χορηγείται σύνταξη η οποία θα υπολογίζεται στα είκοσι συντάξιμα χρόνια πάνω στην ανώτατη βαθμίδα της μισθολογικής κλίμακας του βαθμού του.

(β) Αν ο συντάξιμος χρόνος υπηρεσίας του στο Στρατό κατά την ημερομηνία της αφυπηρέτησης του είναι πάνω από δέκα χρόνια αλλά κάτω από δεκαπέντε χρόνια, θα του χορηγείται σύνταξη η οποία να υπολογίζεται στα είκοσι πέντε συντάξιμα χρόνια πάνω στην ανώτατη βαθμίδα της μισθολογικής κλίμακας του βαθμού του.

(γ) Αν ο συντάξιμος χρόνος υπηρεσίας του στο Στρατό κατά την ημερομηνία της αφυπηρέτησης του είναι πάνω από δεκαπέντε χρόνια, θα του χορηγείται σύνταξη η οποία θα υπολογίζεται στα χρόνια υπηρεσίας του συν δέκα χρόνια πάνω στην ανώτατη βαθμίδα της μισθολογικής κλίμακας του βαθμού του:

Νοείται ότι η υπηρεσία που προστίθεται με τις πιο πάνω παραγράφους (α), (β) και (γ) λογίζεται ως υπηρεσία με εισφορές.

(3) Η σύνταξη που χορηγείται με βάση το εδάφιο (2) δεν μπορεί σε καμιά περίπτωση να υπολογιστεί σε συντάξιμα χρόνια περισσότερα από αυτά που θα είχε το μέλος του Στρατού που αφυπηρετεί, αν παρέμενε στην Υπηρεσία μέχρι την ηλικία της αναγκαστικής αφυπηρέτησης του.

(4) Τηρουμένων των προνοιών του εδαφίου (5), οι πρόνοιες του εδαφίου (2) εφαρμόζονται και για τα μέλη του Στρατού που αφυπηρέτησαν, επειδή κατέστησαν ανάπηροι, ενώ βρίσκονταν σε υπηρεσία και κατά τη διάρκεια της εκτέλεσης του καθήκοντος τους και κάτω από περιστάσεις που μπορούν να αποδοθούν στη φύση του καθήκοντος τους.

(5) Σε περίπτωση που μέλος του Στρατού αφυπηρέτησε βάσει των προνοιών του εδαφίου (4), δικαιούται σύνταξη και η σύνταξη αυτή θα του χορηγείται από την ημερομηνία που ο παρών Νόμος τίθεται σε ισχύ:

Νοείται ότι, αν μέλος του Στρατού που συνταξιοδοτείται σύμφωνα με τις διατάξεις του εδαφίου (4) λαμβάνει ήδη σύνταξη, η σύνταξη αυτή θα παύσει να του χορηγείται.

(6) Αν η σύνταξη που χορηγείται με βάση τον περί Συντάξεων Νόμο είναι μεγαλύτερη από τη σύνταξη που χορηγείται με βάση το παρόν άρθρο, χορηγείται η μεγαλύτερη σύνταξη:

Νοείται ότι οι πρόνοιες του παρόντος άρθρου δεν εφαρμόζονται σε οποιοδήποτε πρόσωπο το οποίο κατέστη ανάπηρο συνεπεία της συμμετοχής του σε παράνομες ενέργειες εναντίον της νόμιμης και συνταγματικής κυβέρνησης.