14.—(1) Για τους σκοπούς του παρόντος Νόμου η αξία οποιασδήποτε παράδοσης αγαθών ή παροχής υπηρεσιών καθορίζεται, εκτός αν προβλέπεται διαφορετικά από ή με βάση τον παρόντα Νόμο, σύμφωνα με το παρόν άρθρο και το Μέρος Ι του Τέταρτου Παραρτήματος, και για εκείνους τους σκοπούς τα εδάφια (2) μέχρι (4) πιο κάτω ισχύουν τηρουμένων των διατάξεων εκείνου του Παραρτήματος.
(2) Αν η συναλλαγή πραγματοποιείται έναντι χρηματικής αντιπαροχής, η αξία της λαμβάνεται ότι είναι τόσο ποσό όσο, με την πρόσθεση του επιβλητέου Φ.Π.Α., είναι ίσο προς την αντιπαροχή, συμπεριλαμβανομένης οποιασδήποτε επιδότησης που συνδέεται άμεσα με την τιμή της συναλλαγής.
(3) Αν η συναλλαγή πραγματοποιείται έναντι αντιπαροχής μη χρηματικής ή μη εξ ολοκλήρου χρηματικής, η αξία της λαμβάνεται ότι είναι τόσο χρηματικό ποσό όσο, με την πρόσθεση του επιβλητέου Φ.Π.Α., είναι αντίστοιχο προς την αντιπαροχή.
(4) Όταν μια παράδοση αγαθών ή παροχή υπηρεσιών δεν είναι το μόνο πράγμα με το οποίο σχετίζεται μια χρηματική αντιπαροχή, η συναλλαγή θεωρείται ότι πραγματοποιείται έναντι τόσου μέρους της αντιπαροχής, όσο κανονικά αποδίδεται σε αυτή.
(5) Για τους σκοπούς του παρόντος Νόμου η αξία στην ελεύθερη αγορά παράδοσης αγαθών ή παροχής υπηρεσιών λαμβάνεται ότι είναι το ποσό που θα θεωρείτο ως η αξία της δυνάμει του εδαφίου (2) πιο πάνω αν η συναλλαγή πραγματοποιείτο έναντι τόσης χρηματικής αντιπαροχής, όση θα ήταν πληρωτέα από πρόσωπο που δεν έχει τέτοια σχέση με οποιοδήποτε πρόσωπο η οποία θα επηρέαζε εκείνη την αντιπαροχή.