Ο περί Φόρου Προστιθέμενης Αξίας Νόμος του 2000 (95(I)/2000)

5.—(1) Φόρος προστιθέμενης αξίας επιβάλλεται, σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος Νόμου—

(α) Επί της παράδοσης αγαθών και της παροχής υπηρεσιών στο εσωτερικό της Δημοκρατίας (συμπεριλαμβανομένου οτιδήποτε θεωρείται ως τέτοια συναλλαγή)·

(β) επί της απόκτησης οποιωνδήποτε αγαθών στο  εσωτερικό της Δημοκρατίας από άλλα κράτη μέλη˙ και

(γ) επί της εισαγωγής αγαθών από τόπο εκτός των κρατών μελών.

(2) Ο φόρος επί οποιασδήποτε παράδοσης αγαθών ή παροχής υπηρεσιών είναι υποχρέωση του προσώπου που πραγματοποιεί την παράδοση ή παροχή και (τηρουμένων των διατάξεων για απόδοση λογαριασμού και καταβολή) καθίσταται οφειλόμενος κατά το χρόνο της συναλλαγής.

(2Α) Όταν πραγματοποιείται φορολογητέα παράδοση αγαθών ή παροχή υπηρεσιών στη Δημοκρατία, υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο που έχει μόνιμη εγκατάσταση στη Δημοκρατία, θεωρείται ως μη εγκατεστημένο υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο, όταν:

(α) πραγματοποιεί φορολογητέα παράδοση αγαθών ή παροχή υπηρεσιών στη Δημοκρατία·

(β) η εγκατάσταση του στη Δημοκρατία δεν παρεμβαίνει στην εν λόγω παράδοση αγαθών ή παροχή υπηρεσιών.

(3) Ο φόρος επί οποιασδήποτε απόκτησης αγαθών από άλλο κράτος μέλος είναι υποχρέωση του προσώπου που αποκτά τα αγαθά και τηρουμένων των διατάξεων για απόδοση λογαριασμού και καταβολή, καθίσταται οφειλόμενος κατά το χρόνο της απόκτησης.

(4) Ο φόρος επί της εισαγωγής αγαθών από τόπο εκτός των κρατών μελών επιβάλλεται και καταβάλλεται ως να ήταν τελωνειακός δασμός.

(5) Ανεξάρτητα από τις διατάξεις των εδαφίων (1) μέχρι (4), όταν αγαθά παραδίδονται με βάση τους όρους των εδαφίων (12) ή (13) του άρθρου 10, η καταβολή του φόρου αποτελεί υποχρέωση του υποκείμενου στο φόρο προσώπου εγκατεστημένου στη Δημοκρατία.

6.—(1) Υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο είναι κάθε πρόσωπο που είναι εγγεγραμμένο ή που απαιτείται να είναι εγγεγραμμένο με βάση τον παρόντα Νόμο.

(2) Για τους σκοπούς της εγγραφής τυγχάνουν εφαρμογής οι διατάξεις του Πρώτου Παραρτήματος.

(3) Πρόσωπα που εγγράφονται δυνάμει των διατάξεων του Πρώτου Παραρτήματος, εγγράφονται σε Μητρώο Φ.Π.Α. που τηρείται από τον Έφορο για τους σκοπούς του παρόντος Νόμου˙ και αναφορές του παρόντος Νόμου σε εγγεγραμμένο πρόσωπο αποτελούν αναφορές σε πρόσωπο εγγεγραμμένο δυνάμει των διατάξεων του Πρώτου Παραρτήματος.

(4) Κανονισμοί που εκδίδονται από το Υπουργικό Συμβούλιο δύνανται να προβλέπουν τη συμπερίληψη ή και διόρθωση πληροφοριών και στοιχείων που περιέχονται στο Μητρώο Φ.Π.Α. σε σχέση με το Πρώτο Παράρτημα δυνάμει των διατάξεων του οποίου οποιουδήποτε πρόσωπου εγγράφεται.

7.—(1) Φ.Π.Α. επιβάλλεται επί οποιασδήποτε .παράδοσης αγαθών ή παροχής υπηρεσιών που πραγματοποιείται στο εσωτερικό της Δημοκρατίας, όταν είναι φορολογητέα συναλλαγή που πραγματοποιείται από υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο μέσα στα πλαίσια ή για προώθηση οποιασδήποτε επιχείρησης που ασκεί.

(2) Φορολογητέα συναλλαγή είναι κάθε παράδοση αγαθών ή παροχή υπηρεσιών που πραγματοποιείται στο εσωτερικό της Δημοκρατίας και δεν είναι εξαιρούμενη.

8.—(1) Το Δεύτερο Παράρτημα εφαρμόζεται για να καθορίζεται το τι είναι, ή το τι θεωρείται ότι είναι, παράδοση αγαθών ή παροχή υπηρεσιών.

(2) Τηρουμένων των διατάξεων του Δεύτερου Παραρτήματος και οποιωνδήποτε κανονισμών εκδίδονται δυνάμει των εδαφίων (3) μέχρι (6) πιο κάτω-

(α) Ο όρος "συναλλαγή" στον παρόντα Νόμο περιλαμβάνει όλα τα είδη παράδοσης ή παροχής, όχι όμως οτιδήποτε πραγματοποιείται χωρίς αντιπαροχή˙

(β) οτιδήποτε δεν αποτελεί παράδοση αγαθών, αλλά πραγματοποιείται έναντι αντιπαροχής (συμπεριλαμβανομένης της παραχώρησης ή εκχώρησης οποιουδήποτε δικαιώματος που πραγματοποιείται έναντι αντιπαροχής), αποτελεί παροχή υπηρεσιών.

(3) Κανονισμοί που εκδίδονται από το Υπουργικό Συμβούλιο δύναται να προβλέπουν σε σχέση με οποιαδήποτε πράξη ότι—

(α) Θεωρείται ως παράδοση αγαθών, και όχι ως παροχή υπηρεσιών˙ ή

(β) θεωρείται ως παροχή υπηρεσιών και όχι ως παράδοση αγαθών˙ ή

(γ) δε θεωρείται ούτε ως παράδοση αγαθών, ούτε ως παροχή υπηρεσιών˙ και χωρίς επηρεασμό των προηγούμενων διατάξεων, οι Κανονισμοί αυτοί μπορούν να προβλέπουν ότι η παράγραφος 4(4) του Δεύτερου Παραρτήματος δεν εφαρμόζεται, σε σχέση με αγαθά οποιασδήποτε περιγραφής που χρησιμοποιούνται ή που καθίστανται διαθέσιμα για χρήση κάτω από καθορισμένες περιστάσεις, έτσι ώστε να καθίσταται αυτή η πράξη παροχή υπηρεσιών δυνάμει της εν λόγω παραγράφου και αυτοί μπορούν να προβλέπουν ότι η παράγραφος 4Α του εν λόγω Παραρτήματος δεν εφαρμόζεται, σε τέτοιες περιστάσεις που μπορεί να περιγράφονται στους Κανονισμούς, ώστε η μεταφορά των περιουσιακών στοιχείων να καθίσταται παράδοση αγαθών δυνάμει της εν λόγω παραγράφου.

(4) Χωρίς επηρεασμό του εδαφίου (3) πιο πάνω, Κανονισμοί που εκδίδονται από το Υπουργικό Συμβούλιο δύνανται να προβλέπουν, σε σχέση με υπηρεσίες οποιασδήποτε περιγραφής που καθορίζονται στους Κανονισμούς, ότι-

(α) Όταν πρόσωπο που ασκεί επιχείρηση πραγματοποιεί οτιδήποτε που δεν είναι παροχή υπηρεσιών αλλά θα ήταν, αν πραγματοποιείτο έναντι αντιπαροχής, παροχή υπηρεσιών που περιγράφονται στους Κανονισμούς˙ και

(β) όταν τέτοιοι άλλοι όροι, που μπορεί να καθορίζονται στους Κανονισμούς, ικανοποιούνται,

τέτοιες υπηρεσίες θεωρούνται για τους σκοπούς του παρόντος Νόμου ότι παρέχονται από εκείνο μέσα στα πλαίσια ή για προώθηση αυτής της επιχείρησης.

(5) Κανονισμοί που εκδίδονται από το Υπουργικό Συμβούλιο δύνανται να προβλέπουν ότι, υπό ορισμένες προϋποθέσεις που καθορίζονται στους Κανονισμούς, αγαθά που αναφέρονται στους Κανονισμούς τα οποία κατέχονται ή παράγονται από πρόσωπο μέσα στα πλαίσια ή για προώθηση επιχείρησης που ασκεί˙ και—

(α) Ούτε παραδίδονται σε άλλο πρόσωπο ούτε ενσωματώνονται σε άλλα αγαθά που παράγονται μέσα στα πλαίσια ή για προώθηση αυτής της επιχείρησης, αλλά

(β) χρησιμοποιούνται από εκείνο για τους σκοπούς της επιχείρησης που ασκεί,

θεωρούνται για τους σκοπούς του παρόντος Νόμου ότι παραδίδονται σε εκείνο το πρόσωπο για τους σκοπούς της επιχείρησής του και συγχρόνως ότι παραδίδονται από το ίδιο μέσα στα πλαίσια ή για προώθηση της επιχείρησής του.

(6) Κανονισμοί που εκδίδονται από το Υπουργικό Συμβούλιο δύνανται να προβλέπουν, σε σχέση με υπηρεσίες που περιγράφονται στους Κανονισμούς, ότι—

(α) Όταν πρόσωπο, μέσα στα πλαίσια ή για προώθηση της επιχείρησης που ασκεί, πραγματοποιεί οτιδήποτε για τους σκοπούς εκείνης της επιχείρησης το οποίο δεν αποτελεί παροχή υπηρεσιών αλλά θα ήταν, αν πραγματοποιείτο έναντι αντιπαροχής, παροχή υπηρεσιών που περιγράφονται στους Κανονισμούς˙ και

(β) όταν τέτοιοι άλλοι όροι, που μπορεί να καθορίζονται στους Κανονισμούς, ικανοποιούνται, τέτοιες υπηρεσίες θεωρούνται για τους σκοπούς του παρόντος Νόμου ότι παρέχονται σε εκείνο το πρόσωπο για τους σκοπούς εκείνης της επιχείρησης και συγχρόνως ότι παρέχονται από εκείνο μέσα στα πλαίσια ή για προώθησή της.

(7) Για τους σκοπούς του παρόντος εδαφίου, όταν αγαθά κατασκευάζονται ή παράγονται από οποιαδήποτε άλλα αγαθά, αυτά τα άλλα αγαθά θεωρούνται ως ενσωματωμένα στα προαναφερθέντα αγαθά.

(8) Κανονισμοί δυνάμει του εδαφίου (4) ή (6) πιο πάνω μπορούν να προβλέπουν τη μέθοδο με την οποία υπολογίζεται η αξία οποιασδήποτε παροχής υπηρεσιών που θεωρείται ότι λαμβάνει χώρα δυνάμει των Κανονισμών.

9.—(1) Οι διατάξεις του παρόντος άρθρου εφαρμόζονται τηρουμένων των διατάξεων των άρθρων 13Β και 13Γ για να καθορίζεται ο χρόνος που μια παράδοση αγαθών ή παροχή υπηρεσιών θεωρείται ότι λαμβάνει χώρα για τους σκοπούς επιβολής του Φ.Π.Α.

(2) Τηρουμένων των διατάξεων των εδαφίων (4) μέχρι (14) πιο κάτω, μια παράδοση αγαθών θεωρείται ότι λαμβάνει χώρα—

(α) Αν τα αγαθά πρόκειται να μεταφερθούν, κατά το χρόνο της μεταφοράς˙

(β) αν τα αγαθά δεν πρόκειται να μεταφερθούν, κατά το χρόνο που τίθενται στη διάθεση του προσώπου προς το οποίο παραδίδονται˙

(γ) αν τα αγαθά (που αποστέλλονται ή λαμβάνονται για έγκριση, ή "για σκοπούς πώλησης ή επιστροφής" ή για άλλους παρόμοιους όρους) μεταφέρονται πριν να γίνει γνωστό κατά πόσο θα λάβει χώρα παράδοση, κατά το χρόνο που καθίσταται βέβαιο ότι η παράδοση έχει λάβει χώρα ή δώδεκα μήνες μετά τη μεταφορά, οποιοδήποτε είναι νωρίτερα.

(3) Τηρουμένων των διατάξεων των εδαφίων (4) μέχρι (14) πιο κάτω, μια παροχή υπηρεσιών θεωρείται ότι λαμβάνει χώρα κατά το χρόνο που εκτελούνται οι υπηρεσίες.

(4) Αν, πριν από το χρόνο που καθορίζεται δυνάμει του εδαφίου (2) ή (3) πιο πάνω, το πρόσωπο που πραγματοποιεί τη συναλλαγή εκδίδει τιμολόγιο Φ.Π.Α. σε σχέση με αυτή ή αν, πριν από το χρόνο που καθορίζεται δυνάμει του εδαφίου 2(α) ή (β) ή (3) πιο πάνω, λαμβάνει πληρωμή σε σχέση με αυτή, η συναλλαγή, κατά την έκταση που καλύπτεται από το τιμολόγιο ή την πληρωμή, θεωρείται ότι λαμβάνει χώρα κατά το χρόνο που εκδίδεται το τιμολόγιο ή που λαμβάνεται η πληρωμή.

(5) Αν, μέσα σε δεκατέσσερις ημέρες από το χρόνο που καθορίζεται δυνάμει του εδαφίου (2) ή (3) πιο πάνω, το πρόσωπο που πραγματοποιεί τη συναλλαγή εκδίδει τιμολόγιο Φ.Π.Α. σε σχέση με αυτή, τότε, εκτός αν έχει ειδοποιήσει τον Έφορο γραπτώς ότι επιλέγει να μην εφαρμόζεται στην περίπτωσή του το παρόν εδάφιο, η συναλλαγή (κατά την έκταση που δε θεωρείται ότι λαμβάνει χώρα κατά το χρόνο που αναφέρεται στο εδάφιο (4) πιο πάνω)θεωρείται ότι λαμβάνει χώρα κατά το χρόνο που εκδίδεται το τιμολόγιο.

(6) Ο Έφορος δύναται, ύστερα από αίτημα υποκειμένου στο φόρο προσώπου, να ορίσει με εντολή του ότι το εδάφιο (5) πιο πάνω εφαρμόζεται σε παραδόσεις ή παροχές που πραγματοποιούνται από αυτό (ή σε τέτοιες παραδόσεις ή παροχές που πραγματοποιούνται από αυτό όπως μπορεί να προσδιορίζονται στην εντολή) ωσάν να αντικαθίστατο η περίοδος των δεκατεσσάρων ημερών με μακρύτερη περίοδο που μπορεί να προσδιορίζεται στην εντολή.

(7)  Όταν   οποιαδήποτε    παράδοση    αγαθών    συνεπάγεται -

(α) τη μεταφορά των αγαθών από τη Δημοκρατία˙ και

(β) την απόκτηση των εν λόγω αγαθών σε άλλο κράτος μέλος από το πρόσωπο που είναι υπόχρεο για την καταβολή του Φ.Π.Α. της απόκτησης σύμφωνα με τις αντίστοιχες με το άρθρο 12Α διατάξεις της νομοθεσίας εκείνου του κράτους μέλους,

τα εδάφια (2), (4) μέχρι (6) και (10) μέχρι (12) δεν εφαρμόζονται και η παράδοση για σκοπούς του παρόντος Νόμου θεωρείται ότι λαμβάνει χώρα κατά την ενωρίτερη των ημερών που καθορίζονται στο εδάφιο (8).

(8) Οι ημέρες που αναφέρονται στο εδάφιο (7) είναι -

(α)  η δέκατη πέμπτη (15) ημέρα του μήνα που ακολουθεί εκείνον κατά τον οποίο λαμβάνει χώρα η εν λόγω μεταφορά των αγαθών˙ και

(β) η ημέρα έκδοσης, αναφορικά με την παράδοση, τιμολογίου Φ.Π.Α. ή τιμολογίου τέτοιας άλλης περιγραφής όπως δύναται να καθορίζεται σε Κανονισμούς που εκδίδονται από το Υπουργικό Συμβούλιο.

(9) ΄Οταν υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο εκδίδει έγγραφο προς τον εαυτόν του, το οποίο –

(α) φέρεται ως τιμολόγιο Φ.Π.Α. σε σχέση με παράδοση αγαθών ή παροχή υπηρεσιών προς αυτό από άλλο υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο· και

(β) θεωρείται, σύμφωνα με Κανονισμούς που εκδίδονται δυνάμει της παραγράφου 1 του Δέκατου Παραρτήματος, ως το τιμολόγιο Φ.Π.Α. που απαιτείται από τους Κανονισμούς να εκδοθεί από τον προμηθευτή, τα εδάφια (5) και (6) πιο πάνω ισχύουν σε σχέση με αυτήν τη συναλλαγή ως εάν -

(i) η έκδοση του εγγράφου προς τον εαυτό του, να ήταν έκδοση τιμολογίου Φ.Π.Α. από τον προμηθευτή σε σχέση με τη  συναλλαγή· και

(ii) οποιαδήποτε ειδοποίηση επιλογής που δόθηκε ή αίτημα που υποβλήθηκε από τον ίδιο για τους σκοπούς αυτών των διατάξεων να είχε δοθεί ή υποβληθεί από τον προμηθευτή.

(10) Όταν υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο εκδίδει έγγραφο προς τον εαυτόν του το οποίο—

(α) Φέρεται ως τιμολόγιο Φ.Π.Α. σε σχέση με παράδοση αγαθών ή παροχή υπηρεσιών προς αυτό από άλλο υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο˙ και

(β) θεωρείται, σύμφωνα με Κανονισμούς που εκδίδονται δυνάμει της παραγράφου 1 του Δέκατου Παραρτήματος, ως το τιμολόγιο Φ.Π.Α. που απαιτείται από τους Κανονισμούς να εκδοθεί από τον προμηθευτή, τα εδάφια (5) και (6) πιο πάνω ισχύουν σε σχέση με αυτή τη συναλλαγή ως αν—

(i) η έκδοση του εγγράφου προς τον εαυτό του να ήταν έκδοση τιμολογίου Φ.Π.Α. από τον προμηθευτή σε σχέση με τη συναλλαγή- και

(ii) οποιαδήποτε ειδοποίηση επιλογής που δόθηκε ή αίτημα που υποβλήθηκε από το ίδιο για τους σκοπούς αυτών των διατάξεων να είχε δοθεί ή υποβληθεί από τον προμηθευτή.

(11) Ο Έφορος δύναται, ύστερα από αίτημα υποκείμενου στο φόρο προσώπου, με εντολή του να τροποποιήσει το χρόνο κατά τον οποίο συναλλαγές που πραγματοποιούνται από αυτό (ή τέτοιες συναλλαγές που πραγματοποιούνται από αυτό που μπορεί να προσδιορίζονται στην εντολή) θεωρούνται ότι λαμβάνουν χώρα, είτε—

(α) Ορίζοντας ότι εκείνες οι συναλλαγές θεωρούνται ότι λαμβάνουν χώρα—

(i) Σε χρόνο ή ημερομηνίες που καθορίζονται από, ή με αναφορά προς, την επέλευση κάποιου γεγονότος που περιγράφεται στην εντολή- ή

(ii) σε χρόνο ή ημερομηνίες που καθορίζονται από, ή με αναφορά προς, το χρόνο που κάποιο γεγονός που περιγράφεται τοιουτοτρόπως θα επερχόταν κατά τη συνηθισμένη πορεία των πραγμάτων, έτσι ώστε σε κάθε περίπτωση ο χρόνος ή οι ημερομηνίες που προκύπτουν να είναι προγενέστερα εκείνων που διαφορετικά θα ίσχυαν˙ ή

(β) ορίζοντας ότι, ανεξάρτητα από τα εδάφια (5) και (6) πιο πάνω, εκείνες οι συναλλαγές θεωρούνται, κατά την έκταση που δε θεωρούνται ότι λαμβάνουν χώρα κατά το χρόνο που αναφέρεται στο εδάφιο (4) πιο πάνω, ότι λαμβάνουν χώρα—

(i) κατά την έναρξη της σχετικής περιόδου εργασίας (όπως ορίζεται στην περίπτωσή του στην εντολή και για τους σκοπούς της)˙ ή

(ii) κατά το τέλος της σχετικής περιόδου εργασίας (όπως καθορίζεται τοιουτοτρόπως).

(12) Όταν υπάρχει παράδοση αγαθών δυνάμει μόνο της παραγράφου 4(1) του Δεύτερου Παραρτήματος, η παράδοση θεωρείται ότι λαμβάνει χώραν όταν μεταβιβάζονται ή διατίθενται τα αγαθά όπως αναφέρεται στην παράγραφο αυτή.

(13) Όταν υπάρχει παροχή υπηρεσιών δυνάμει μόνο της παραγράφου 4(4) του Δεύτερου Παραρτήματος, η παροχή θεωρείται ότι λαμβάνει χώρα όταν τα αγαθά υπαχθούν στη χρήση που αναφέρεται σε εκείνη την παράγραφο.

(14) Κανονισμοί που εκδίδονται από το Υπουργικό Συμβούλιο δύνανται να προβλέπουν ότι σε σχέση με το χρόνο κατά τον οποίο (ανεξάρτητα από τα εδάφια (2) μέχρι (8) και (11) μέχρι (13) πιο πάνω) μια συναλλαγή θεωρείται ότι λαμβάνει χώραν σε περιπτώσεις που—

(α) Είναι παράδοση αγαθών ή παροχή υπηρεσιών έναντι αντιπαροχής το όλον ή μέρος της οποίας προσδιορίζεται ή είναι πληρωτέο περιοδικά, ή από χρόνο σε χρόνο, ή κατά το τέλος οποιασδήποτε περιόδου, ή

(β) είναι παράδοση αγαθών έναντι αντιπαροχής το όλον ή μέρος της οποίας προσδιορίζεται κατά το χρόνο που τα αγαθά υπάγονται σε οποιοδήποτε σκοπό, ή

(γ) υπάρχει παράδοση για την οποία εφαρμόζεται το άρθρο 42Α, ή

(δ) υπάρχει παροχή υπηρεσιών δυνάμει της παραγράφου 4(4) του Δεύτερου Παραρτήματος ή Κανονισμών που εκδίδονται δυνάμει του άρθρου 8(4)˙ και για οποιαδήποτε τέτοια περίπτωση που αναφέρεται στο παρόν εδάφιο οι Κανονισμοί μπορούν να προβλέπουν ότι αγαθά ή υπηρεσίες θεωρούνται ότι παραδίδονται ή παρέχονται χωριστά και διαδοχικά σε καθορισμένους χρόνους ή διαστήματα.

(14Α)  Οι συνεχείς παραδόσεις αγαθών για χρονική περίοδο μεγαλύτερη του ημερολογιακού μήνα, όταν η παράδοση τους συνεπάγεται:

(α) τη μεταφορά αγαθών από τη Δημοκρατία, και

(β) την απόκτηση των εν λόγω αγαθών σε άλλο κράτος μέλος από το πρόσωπο που είναι υπόχρεο για την καταβολή του Φ.Π.Α. επί της απόκτησης, σύμφωνα με τις αντίστοιχες με το άρθρο 12Α διατάξεις της νομοθεσίας εκείνου του κράτους μέλους, ή

(γ) μεταφέρονται από υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο σε άλλο κράτος μέλος για τις ανάγκες της επιχείρησης του,

θεωρούνται ότι ολοκληρώνονται κατά τη λήξη κάθε ημερολογιακού μήνα, έως ότου ολοκληρωθεί η παράδοση.

(14Β) Οι παροχές υπηρεσιών για τις οποίες ο φόρος οφείλεται από το λήπτη δυνάμει του  άρθρου 11 και οι οποίες:

(α) πραγματοποιούνται συνεχώς για χρονική περίοδο μεγαλύτερη του έτους· και

(β) δε συνεπάγονται τμηματικές καταβολές έναντι λογαριασμού ή πληρωμές στη διάρκεια της περιόδου αυτής,

θεωρούνται ότι ολοκληρώνονται κατά τη λήξη κάθε ημερολογιακού έτους, εφόσον συνεχίζεται η παροχή υπηρεσιών.

(14Γ) Όταν η παράδοση αγαθών συνεπάγεται:

(α) τη μεταφορά αγαθών από τη Δημοκρατία· και

(β) την απόκτηση των εν λόγω αγαθών σε άλλο κράτος μέλος από το πρόσωπο που είναι υπόχρεο για την καταβολή του Φ.Π.Α. επί της απόκτησης, σύμφωνα με τις αντίστοιχες με το άρθρο 12Α διατάξεις της νομοθεσίας εκείνου του κράτους μέλους· ή

(γ) τα αγαθά μεταφέρονται από υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο σε άλλο κράτος μέλος για τις ανάγκες της επιχείρησης του,

η συναλλαγή θεωρείται ότι λαμβάνει χώρα σε οποιαδήποτε από τις πιο κάτω ημερομηνίες είναι η ενωρίτερη:

(i) τη δέκατη πέμπτη ημέρα του μήνα που ακολουθεί εκείνο κατά τον οποίο πραγματοποιείται η παράδοση των αγαθών, ή

(ii) την ημέρα έκδοσης τιμολογίου για τη συναλλαγή.

(14Δ) Σε περίπτωση κατά την οποία παράδοση αγαθών αφορά εξ αποστάσεως πώληση αγαθού που εισάγεται από τρίτα εδάφη ή τρίτες χώρες σύμφωνα με τις διατάξεις του ειδικού καθεστώτος που καθορίζεται στα άρθρα 42ΣΤ και 42Η, η παράδοση θεωρείται ότι λαμβάνει χώρα κατά το χρόνο αποδοχής της πληρωμής.

(15) Στον παρόντα Νόμο "τιμολόγιο Φ.Π.Α." σημαίνει τιμολόγιο που απαιτείται δυνάμει της παραγράφου 1(1) του Δέκατου Παραρτήματος , ή θα απαιτείτο τοιουτοτρόπως αν το πρόσωπο προς το οποίο πραγματοποιείται η συναλλαγή ήταν το πρόσωπο προς το οποίο τέτοιο τιμολόγιο έπρεπε να εκδοθεί.

10.—(1) Τηρουμένων των άρθρων 12Ε και 13Β το παρόν άρθρο εφαρμόζεται για να καθορίζεται, για τους σκοπούς του παρόντος Νόμου, κατά πόσο αγαθά παραδίδονται παρέχονται στο εσωτερικό της Δημοκρατίας.

(2) Τηρουμένων των επόμενων διατάξεων του παρόντος άρθρου, αν η παράδοση οποιωνδήποτε αγαθών δε συνεπάγεται τη μεταφορά τους από ή προς τη Δημοκρατία, θεωρούνται ότι παραδίδονται στο εσωτερικό της Δημοκρατίας αν βρίσκονται στη Δημοκρατία και διαφορετικά θεωρούνται ότι παραδίδονται εκτός της Δημοκρατίας.

(3) Αγαθά θεωρούνται—

(α) Ότι παραδίδονται στο εσωτερικό της Δημοκρατίας όταν η παράδοση τους συνεπάγεται και την εγκατάσταση ή συναρμολόγησή τους σε τόπο στη Δημοκρατία στον οποίο μεταφέρονται˙ και

(β) ότι παραδίδονται εκτός της Δημοκρατίας όταν η παράδοση τους συνεπάγεται την εγκατάσταση ή συναρμολόγησή τους σε τόπο εκτός της Δημοκρατίας στον οποίο μεταφέρονται.

(4) Αγαθά των οποίων ο τόπος παράδοσης δεν καθορίζεται από τις διατάξεις του παρόντος άρθρου και αφορούν-

(α) ενδοκοινοτικές εξ αποστάσεως πωλήσεις αγαθών, ως τόπος παράδοσής τους θεωρείται ο τόπος όπου βρίσκονται τα αγαθά κατά το χρόνο άφιξης της αποστολής ή της μεταφοράς στον αποκτώντα πελάτη.

(β) εξ αποστάσεως πωλήσεις αγαθών που εισάγονται από τρίτα εδάφη ή τρίτες χώρες σε κράτος μέλος διαφορετικό από το κράτος μέλος άφιξης της αποστολής ή της μεταφοράς στον αποκτώντα πελάτη, ως τόπος παράδοσής τους θεωρείται ο τόπος όπου βρίσκονται τα αγαθά κατά το χρόνο άφιξης της αποστολής ή της μεταφοράς στον αποκτώντα πελάτη.

(γ) εξ αποστάσεως πωλήσεις αγαθών που εισάγονται από τρίτα εδάφη ή τρίτες χώρες στο κράτος μέλος άφιξης της αποστολής ή της μεταφοράς των αγαθών στον αποκτώντα πελάτη, ως τόπος παράδοσής τους θεωρείται το συγκεκριμένο κράτος μέλος, υπό την προϋπόθεση ότι ο Φ.Π.Α. επί των εν λόγω αγαθών δηλώνεται δυνάμει του ειδικού καθεστώτος που προβλέπεται στο άρθρο 42Η:

Νοείται ότι, στις πιο πάνω περιπτώσεις δεν περιλαμβάνονται οι παραδόσεις που υπάγονται στα σχέδια περιθωρίου κέρδους σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 40.

(4Α)(α) Οι διατάξεις της παραγράφου (α) του εδαφίου (4), δεν εφαρμόζονται στην περίπτωση που πληρούνται οι ακόλουθες προϋποθέσεις:

(i) Το πρόσωπο που παραδίδει τα αγαθά είναι εγκατεστημένο ή, ελλείψει εγκατάστασης, έχει τον τόπο της κατοικίας του ή της συνήθους διαμονής του σε ένα μόνο κράτος μέλος·

(ii) αποστέλλονται ή μεταφέρονται αγαθά σε κράτος μέλος διαφορετικό από το κράτος μέλος που αναφέρεται στην υποπαράγραφο (i)· και

(iii) το  άθροισμα  του  συνολικού ποσού, χωρίς ΦΠΑ, των παραδόσεων που προβλέπονται στην υποπαράγραφο (ii), μαζί με το συνολικό ποσό, χωρίς Φ.Π.Α., των παροχών υπηρεσιών που προβλέπονται στην παράγραφο 18 του Δέκατου Τρίτου Παραρτήματος, δεν υπερβαίνει, κατά τη διάρκεια του εκάστοτε ημερολογιακού έτους, τις δέκα χιλιάδες ευρώ (€10.000) και δεν υπερβαίνει το ποσό αυτό κατά τη διάρκεια του προηγούμενου ημερολογιακού έτους.

(β) Σε περίπτωση που κατά τη διάρκεια ενός ημερολογιακού έτους σημειώνεται υπέρβαση του ορίου που προβλέπεται στην υποπαράγραφο (iii) της παραγράφου (α), οι διατάξεις της παραγράφου (α) του εδαφίου (4) εφαρμόζονται από το εν λόγω χρονικό σημείο.

(γ) Σε περίπτωση που πληρούνται οι προϋποθέσεις της παραγράφου (α) και τα αγαθά κατά το χρόνο αναχώρησης της αποστολής ή της μεταφοράς  βρίσκονται στη Δημοκρατία, το πρόσωπο που τα παραδίδει έχει το δικαίωμα να επιλέξει τον τόπο παράδοσης των αγαθών, το οποίο καλύπτει σε κάθε περίπτωση δύο (2) ημερολογιακά έτη.

(5)  Αγαθά των οποίων ο τόπος παράδοσης δεν καθορίζεται δυνάμει οποιωνδήποτε από τις προηγούμενες διατάξεις του παρόντος άρθρου και τα οποία δεν αποτελούν καινούρια μεταφορικά μέσα θεωρούνται ότι παραδίδονται εκτός της Δημοκρατίας όταν -

(α) η παράδοση συνεπάγεται τη μετακίνηση των αγαθών σε άλλο κράτος μέλος από τον προμηθευτή ή δυνάμει των οδηγιών του˙

(β) το πρόσωπο που πραγματοποιεί την παράδοση είναι υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο σε άλλο κράτος μέλος˙ και

(γ) διατάξεις του νόμου εκείνου του κράτους μέλους αντίστοιχες, σε σχέση με εκείνο το κράτος μέλος, με τις διατάξεις του εδαφίου (4) καθιστούν αυτό το πρόσωπο υπόχρεο για την καταβολή του Φ.Π.Α. επί της παράδοσης˙

αλλά το παρόν εδάφιο δεν εφαρμόζεται αναφορικά με οποιαδήποτε συναλλαγή στην περίπτωση που η αναφερόμενη υποχρέωση στην παράγραφο (γ) εξαρτάται από την άσκηση από οποιοδήποτε πρόσωπο δικαιώματος επιλογής στη Δημοκρατία αντίστοιχης τέτοιας επιλογής όπως αναφέρεται στην παράγραφο 1(2) του Μέρους ΙΙ του Πρώτου Παραρτήματος εκτός αν αυτό το πρόσωπο έχει επιδώσει ειδοποίηση, και δεν την έχει αποσύρει, στον Έφορο ότι επιθυμεί όπως οι συναλλαγές που θεωρούνται ότι λαμβάνουν χώρα εκτός της Δημοκρατίας όταν είναι συναλλαγές σε σχέση με τις οποίες οι άλλες απαιτήσεις του παρόντος εδαφίου ικανοποιούνται.

(6)  Αγαθά των οποίων ο τόπος παράδοσης δεν καθορίζεται δυνάμει οποιωνδήποτε από τις προηγούμενες διατάξεις του παρόντος άρθρου, θεωρούνται ότι παραδίδονται στο εσωτερικό της Δημοκρατίας όταν -

(α) η παράδοση των εν λόγω αγαθών συνεπάγεται να εισάγονται αυτά από τόπο εκτός των κρατών μελών˙ και

(β) ο προμηθευτής των αγαθών  είναι το πρόσωπο από  το  οποίο ή δυνάμει των οδηγιών του τα αγαθά εισάγονται  τοιουτοτρόπως.

(7) Αγαθά των οποίων ο τόπος της παράδοσης δεν καθορίζεται δυνάμει οποιωνδήποτε από τις προηγούμενες διατάξεις του παρόντος άρθρου αλλά των οποίων η παράδοση συνεπάγεται τη μεταφορά τους προς ή από τη Δημοκρατία θεωρούνται—

(α) Ότι παραδίδονται στο εσωτερικό της Δημοκρατίας αν η παράδοση τους συνεπάγεται τη μεταφορά τους από τη Δημοκρατία χωρίς επίσης να συνεπάγεται προηγούμενη μεταφορά τους στη Δημοκρατία˙ και

(β) ότι παραδίδονται εκτός της Δημοκρατίας σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση.

(8) Για τους σκοπούς των προηγούμενων διατάξεων του παρόντος άρθρου, όταν αγαθά, μέσα στα πλαίσια της μετακίνησης τους από τόπο εντός της Δημοκρατίας σε άλλο τόπο εντός της Δημοκρατίας, εξέρχονται και επανεισέρχονται στη Δημοκρατία, η μετακίνηση δεν θεωρείται ως μεταφορά από ή προς τη Δημοκρατία.

(9) Κανονισμοί που εκδίδονται από το Υπουργικό Συμβούλιο δύνανται να προβλέπουν ότι η ειδοποίηση για τους σκοπούς του εδαφίου (5) δεν επιδίδεται ή αποσύρεται εκτός σε τέτοιες περιστάσεις, και σε τέτοιο τύπο και με τέτοιο τρόπο όπως δύναται να καθορίζεται στους Κανονισμούς.

(10) [Διαγράφηκε]

(11) Κανονισμοί που εκδίδονται από το Υπουργικό Συμβούλιο δύνανται να προβλέπουν, αναφορικά με αγαθά ή υπηρεσίες γενικά ή αναφορικά με συγκεκριμένα αγαθά που προσδιορίζονται στους Κανονισμούς, τη διαφοροποίηση των διατάξεων του παρόντος άρθρου που καθορίζουν τον τόπο όπου πραγματοποιείται μια παράδοση αγαθών.

(12) Ανεξάρτητα από τις προηγούμενες διατάξεις του παρόντος άρθρου, στην περίπτωση παράδοσης, σε μεταπωλητή υποκείμενο στον φόρο, αερίου μέσω του συστήματος φυσικού αερίου ή οποιουδήποτε άλλου δικτύου συνδεδεμένου με τέτοιο σύστημα, παράδοσης ηλεκτρικής ενέργειας ή θερμότητας ή ψύχους μέσω δικτύων θέρμανσης ή ψύξης, ως τόπος παράδοσης θεωρείται ο τόπος όπου ο υποκείμενος στον φόρο μεταπωλητής έχει την έδρα της οικονομικής δραστηριότητας του ή τη μόνιμη εγκατάσταση του για την οποία παραδίδονται τα αγαθά ή, σε περίπτωση έλλειψης έδρας ή μόνιμης εγκατάστασης, ο τόπος όπου έχει τη μόνιμη κατοικία ή τη συνήθη διαμονή του.

(13)(α) Στην περίπτωση παράδοσης αερίου μέσω του συστήματος φυσικού αερίου ή μέσω οποιουδήποτε άλλου δικτύου συνδεδεμένου με τέτοιο σύστημα ή παράδοσης ηλεκτρικής ενέργειας ή θερμότητας ή ψύχους μέσω δικτύων θέρμανσης ή ψύξης, εάν η παράδοση αυτή δεν καλύπτεται από τις διατάξεις του εδαφίου (12), ο τόπος της συναλλαγής είναι ο τόπος πραγματικής χρησιμοποίησης και κατανάλωσης των αγαθών από τον πελάτη.

(β) Όταν το σύνολο ή μέρος του αερίου ή της ηλεκτρικής ενέργειας ή της θερμότητας ή ψύχους δεν καταναλώνεται πραγματικά από τον πελάτη, θεωρείται ότι αυτά τα μη καταναλωθέντα αγαθά έχουν χρησιμοποιηθεί και καταναλωθεί στον τόπο όπου έχει την έδρα της οικονομικής δραστηριότητάς του ο μεταπωλητής, υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο ή τη μόνιμη εγκατάσταση του για την οποία παραδίδονται τα αγαθά και σε περίπτωση έλλειψης έδρας οικονομικής δραστηριότητας ή μόνιμης εγκατάστασης, θεωρείται ότι χρησιμοποίησε και κατανάλωσε τα αγαθά στον τόπο όπου έχει τη μόνιμη κατοικία ή τη συνήθη διαμονή του.

(14) Για του σκοπούς των εδαφίων (12) και (13) του παρόντος άρθρου, «μεταπωλητής υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο» σημαίνει υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο, η κύρια δραστηριότητα του οποίου σε σχέση με τις αγορές αερίου, ηλεκτρικής ενέργειας, θερμότητας ή ψύχους, είναι η μεταπώληση των ανωτέρω προϊόντων και του οποίου η ιδιοκατανάλωση των προϊόντων αυτών είναι αμελητέα.

(15)(α) Ανεξαρτήτως των διατάξεων των εδαφίων (1) έως (14) του παρόντος άρθρου, όταν τα αγαθά παραδίδονται διαδοχικά και αυτά αποστέλλονται ή μεταφέρονται από ένα κράτος μέλος σε άλλο απευθείας από τον πρώτο προμηθευτή στον τελευταίο παραλήπτη σε όλο το μήκος της αλυσίδας, η αποστολή ή η μεταφορά καταλογίζεται μόνο στην παράδοση προς τον ενδιάμεσο φορέα εκμετάλλευσης.

(β) Κατά παρέκκλιση των προβλεπομένων στην παράγραφο (α), η αποστολή ή μεταφορά  καταλογίζεται μόνο στην παράδοση αγαθών από τον ενδιάμεσο φορέα εκμετάλλευσης, όταν ο ενδιάμεσος αυτός φορέας έχει κοινοποιήσει στον προμηθευτή του τον αριθμό φορολογικού μητρώου ΦΠΑ που έχει λάβει από το κράτος μέλος από το οποίο αποστέλλονται ή μεταφέρονται τα αγαθά.

(16) Για τους σκοπούς του εδαφίου (15), ως “ενδιάμεσος φορέας εκμετάλλευσης” θεωρείται προμηθευτής διαφορετικός από τον πρώτο προμηθευτή στην αλυσίδα, ο οποίος αποστέλλει ή μεταφέρει τα αγαθά είτε ο ίδιος είτε μέσω τρίτου μέρους που ενεργεί για λογαριασμό του.

10Α.-(1) Το παρόν άρθρο εφαρμόζεται για να καθορίζεται, για τους σκοπούς του παρόντος Νόμου, η χώρα παροχής υπηρεσιών.

(2) Τηρουμένων των διατάξεων του Δέκατου Τρίτου Παραρτήματος, παροχή υπηρεσιών θεωρείται ότι πραγματοποιείται -

(α) σε περίπτωση όπου το πρόσωπο, το  οποίο λαμβάνει τις υπηρεσίες («ο λήπτης») είναι σχετικό υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο, η χώρα όπου ανήκει ο λήπτης, και

(β) διαφορετικά, η χώρα όπου ανήκει το πρόσωπο που παρέχει τις υπηρεσίες («ο παροχέας»).

(3) Ο τόπος παροχής δικαιώματος, ή επιλογής ή προτεραιότητας σε σχέση με την παροχή υπηρεσιών είναι ο ίδιος με τον τόπο που η παροχή υπηρεσιών θα θεωρείται ότι έγινε εάν γινόταν από τον παροχέα του δικαιώματος προς τον λήπτη του δικαιώματος, ανεξάρτητα από το δικαίωμα, η επιλογή ή προτεραιότητα έχει ασκηθεί και στην περίπτωση παροχής οποιουδήποτε οφέλους που προκύπτει από οποιοδήποτε δικαίωμα σε υπηρεσίες, ο τόπος παροχής είναι ο ίδιος με τον τόπο παροχής υπηρεσιών στις οποίες αφορά το δικαίωμα, είτε ασκείται είτε όχι.

(4) Πρόσωπο θεωρείται «σχετικό υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο» σε σχέση με παροχή υπηρεσιών, αν το πρόσωπο:

(α) είναι υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο με βάση τις διατάξεις του άρθρου 9 της Οδηγίας 2006/112/ΕΚ·

(β) είναι πρόσωπο εγγεγραμμένο με βάση τις διατάξεις του Νόμου·

(γ) θεωρείται υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο και αναγνωρίζεται για σκοπούς Φ.Π.Α. σε άλλο κράτος μέλος εκτός από τη Δημοκρατία,

και οι υπηρεσίες λαμβάνονται από το πρόσωπο αυτό, όχι αποκλειστικά για ιδιωτικούς σκοπούς.

(5) Το Υπουργικό Συμβούλιο δύναται με διάταγμα που δημοσιεύεται   στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας -

(α) να τροποποιεί το Δέκατο Τρίτο Παράρτημα προσθέτοντας ή διαγράφοντας από αυτό οποιαδήποτε περιγραφή ή τροποποιώντας οποιαδήποτε περιγραφή που εκάστοτε προσδιορίζεται σε αυτό·

(β) να προνοεί για εξαιρέσεις από τις διατάξεις της πρώτης και της δεύτερης παραγράφου του εδαφίου (2).

11.— (1) Όταν υπηρεσίες παρέχονται από πρόσωπο το οποίο ανήκει σε χώρα άλλη από τη Δημοκρατία υπό τις περιστάσεις που εφαρμόζονται δυνάμει της παρούσας παραγράφου, εφαρμόζονται οι διατάξεις του νόμου, ως εάν,  αντί να θεωρείται ότι πραγματοποιείται παροχή υπηρεσιών από εκείνο το πρόσωπο θεωρείται ότι πραγματοποιείται παροχή υπηρεσιών από το λήπτη στη Δημοκρατία, στα πλαίσια ή για προώθηση της επιχείρησης που ασκεί ο λήπτης και η συναλλαγή είναι φορολογητέα συναλλαγή.

(2) Το εδάφιο (1) εφαρμόζεται αν –

(α) ο λήπτης είναι σχετικό υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο· και

(β) ο τόπος παροχής των υπηρεσιών είναι η Δημοκρατία, και

όταν οι υπηρεσίες είναι οποιασδήποτε περιγραφής του Μέρους Ι και ΙΙ του Δέκατου Τρίτου Παραρτήματος, ο λήπτης είναι εγγεγραμμένος δυνάμει των διατάξεων του νόμου.

(3) Παροχές που δυνάμει του εδαφίου (1) πιο πάνω θεωρούνται ότι πραγματοποιούνται από το λήπτη δε λαμβάνονται υπόψη ως παροχές που πραγματοποιήθηκαν από αυτόν όταν καθορίζεται οποιαδήποτε έκπτωση φόρου εισροών στην περίπτωσή του δυνάμει του άρθρου 21(1).

(4) Κατά την εφαρμογή του εδαφίου (1) πιο πάνω, η παροχή υπηρεσιών που θεωρείται ότι πραγματοποιείται από το λήπτη λογίζεται ότι έχει πραγματοποιηθεί σε χρόνο που καθορίζεται σύμφωνα με Κανονισμούς για τον προσδιορισμό του χρόνου της παροχής σε περιπτώσεις που εμπίπτουν σε εκείνο το εδάφιο.

(5) Το εδάφιο (1) δεν εφαρμόζεται για υπηρεσίες που περιγράφονται στο Έκτο και Έβδομο Παράρτημα.

11Α. Όταν παραδίδεται αέριο μέσω του συστήματος διανομής φυσικού αερίου ή ηλεκτρικής ενέργειας:

(α) Από πρόσωπο που είναι εγκατεστημένο εκτός της Δημοκρατίας, και

(β) λαμβάνεται από πρόσωπο εγγεγραμμένο δυνάμει των διατάξεων του παρόντος Νόμου, για σκοπούς οποιασδήποτε επιχείρησης που ασκεί,

τότε οι διατάξεις του παρόντος Νόμου και ειδικότερα οι διατάξεις που  επιβάλλουν Φ.Π.Α. επί των συναλλαγών και οι διατάξεις που παρέχουν στα υποκείμενα στο φόρο πρόσωπα δικαίωμα προς έκπτωση του φόρου εισροών εφαρμόζονται ωσάν ο λήπτης να είχε ο ίδιος παραδώσει τα αγαθά στο εσωτερικό της Δημοκρατίας μέσα στα πλαίσια ή για προώθηση της επιχείρησης του και ωσάν η παράδοση να ήταν φορολογητέα παράδοση.

11Β.-(1) Το παρόν άρθρο, εφαρμόζεται για υπηρεσίες ή υπηρεσίες μαζί με αγαθά που παρέχονται μέσα στα πλαίσια κατασκευής, μετατροπής, κατεδάφισης, επιδιόρθωσης ή συντήρησης οικοδομής ή οποιουδήποτε έργου πολιτικής μηχανικής.

(2) Οι υπηρεσίες που αναφέρονται στο εδάφιο (1) θεωρούνται για τους σκοπούς του Πρώτου Παραρτήματος του παρόντος Νόμου ως φορολογητέες συναλλαγές του λήπτη, όσο και του προσώπου που τις πραγματοποιεί, εφόσον ο λήπτης λαμβάνει τις υπηρεσίες στα πλαίσια άσκησης ή για την προώθηση της επιχείρησης που ασκεί, έστω και αν αυτές αποτελούν κεφαλαιουχικά στοιχεία της επιχείρησής του.

(3) Για τους σκοπούς του εδαφίου (2), η αξία της συναλλαγής καθορίζεται επί τη βάσει του ότι δεν επιβάλλεται Φ.Π.Α. στη συναλλαγή.

(4) Σε περίπτωση που -

(α) οποιοδήποτε πρόσωπο παρέχει υπηρεσίες σε πρόσωπο («στο λήπτη») σε οποιοδήποτε χρόνο∙

(β) οι υπηρεσίες που παρέχονται εμπίπτουν στις υπηρεσίες που περιγράφονται στο εδάφιο (1)∙ και

(γ) ο λήπτης είναι υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο κατά το χρόνο της συναλλαγής και λαμβάνει τις υπηρεσίες στα πλαίσια άσκησης ή για την προώθηση της επιχείρησης που ασκεί,

οι διατάξεις του παρόντος Νόμου και ειδικότερα οι διατάξεις που επιβάλλουν Φ.Π.Α., επί των συναλλαγών και οι διατάξεις που παρέχουν στα υποκείμενα στο φόρο πρόσωπα δικαίωμα προς έκπτωση του φόρου εισροών εφαρμόζονται ως εάν ο λήπτης να είχε ο ίδιος παράσχει τις υπηρεσίες ή τις υπηρεσίες μαζί με τα αγαθά, μέσα στα πλαίσια ή για την προώθηση της επιχείρησής του.

(5) Οι διατάξεις του παρόντος Νόμου που ρυθμίζουν το ποσό του φόρου εισροών, τον οποίο δικαιούται υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο να εκπέσει, ισχύει για τις συναλλαγές για τις οποίες, δυνάμει των διατάξεων του παρόντος άρθρου, ο Φ.Π.Α. αποδίδεται από το λήπτη.

11Γ.-(1) Το παρόν άρθρο εφαρμόζεται για τις παραδόσεις αγαθών που πραγματοποιούνται σε πρόσωπα που είναι εγγεγραμμένα στο Μητρώο Φ.Π.Α και των οποίων ο κώδικας οικονομικής δραστηριότητας είναι ο κώδικας συνδυασμένης ονοματολογίας 46771 και συνίστανται σε μεταχειρισμένα μέταλλα ή/και απορρίμματα μετάλλων.

(2) Οι συναλλαγές που αναφέρονται στο εδάφιο (1) θεωρούνται για τους σκοπούς του Πρώτου Παραρτήματος ως φορολογητέες συναλλαγές του λήπτη, εφόσον ο λήπτης λαμβάνει τα αγαθά στα πλαίσια άσκησης ή για σκοπούς προώθησης της επιχείρησης που ασκεί, έστω και αν αποτελούν κεφαλαιουχικά στοιχεία της επιχείρησής του.

(3) Για τους σκοπούς του εδαφίου (2), η αξία της συναλλαγής καθορίζεται επί τη βάσει του ότι δεν επιβάλλεται Φ.Π.Α. στη συναλλαγή.

(4) Σε περίπτωση που -

(α) οποιοδήποτε πρόσωπο παραδίδει αγαθά στο λήπτη σε οποιοδήποτε χρόνο,

(β) τα αγαθά που παραδίδονται εμπίπτουν στις κατηγορίες αγαθών που αναφέρονται στο εδάφιο (1), και

(γ) ο λήπτης είναι υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο κατά το χρόνο της συναλλαγής και λαμβάνει τα αγαθά στα πλαίσια άσκησης ή για σκοπούς προώθησης της επιχείρησης που ασκεί,

οι διατάξεις του παρόντος Νόμου και ειδικότερα οι διατάξεις που επιβάλλουν Φ.Π.Α. επί των συναλλαγών και οι διατάξεις που παρέχουν στα υποκείμενα στο φόρο πρόσωπα δικαίωμα προς έκπτωση του φόρου εισροών, εφαρμόζονται ως εάν ο λήπτης είχε ο ίδιος παραδώσει τα αγαθά, μέσα στα ή για σκοπούς προώθησης της επιχείρησής του.

(5) Οι διατάξεις του παρόντος Νόμου που ρυθμίζουν το ποσό του φόρου εισροών, το οποίο δικαιούται υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο να εκπέσει, ισχύει για τις συναλλαγές για τις οποίες, δυνάμει των διατάξεων του παρόντος άρθρου, ο Φ.Π.Α. αποδίδεται από το λήπτη.

(6) Πρόσωπο για το οποίο εφαρμόζονται οι διατάξεις του παρόντος άρθρου, υποχρεούται για περίοδο έξι (6) ετών, από την ημερομηνία κατά την οποία παραδόθηκαν τα αγαθά που αναφέρονται στο εδάφιο (1) στο λήπτη, να τηρεί αρχείο, στο οποίο καταγράφονται ξεχωριστά οι συναλλαγές για  τις   οποίες   εφαρμόζεται   το  παρόν  άρθρο∙ το αρχείο περιέχει όλα τα στοιχεία που   αφορούν  την  αγορά  και παράδοση αγαθών, για τα οποία εφαρμόζονται οι διατάξεις του παρόντος άρθρου.

11Δ. - (1) Οι διατάξεις του παρόντος άρθρου εφαρμόζονται στην περίπτωση -

(α) Μεταβίβασης κτιρίου ή τμήματός του και του οικοπέδου που μεταβιβάζεται μαζί με αυτό ή και εξ’ αδιαιρέτου ιδανικής μερίδας επ’ αυτού, εφόσον πραγματοποιείται πριν από την πρώτη εγκατάσταση σε αυτό·

(β) μεταβίβασης της κατοχής κτιρίου ή τμήματός του και του οικοπέδου που μεταβιβάζεται μαζί με αυτό ή εξ’ αδιαιρέτου ιδανικής μερίδας επ’ αυτού δυνάμει σύμβασης πώλησης ή δυνάμει συμφωνίας η οποία προβλέπει ρητά ότι θα μεταβιβαστεί και το κτίριο μαζί με το οικόπεδο που μεταβιβάζεται μαζί με αυτό σε μελλοντικό χρόνο ή δυνάμει σύμβασης μίσθωσής του με δικαίωμα εξαγοράς, εφόσον πραγματοποιείται πριν από την πρώτη εγκατάσταση, για το οποίο έχει κατατεθεί δεόντως συμπληρωμένη αίτηση έκδοσης πολεοδομικής άδειας μετά την 1η Μαΐου 2004,

(γ) μεταβίβασης της κατοχής, μεταβίβασης εξ’ αδιαίρετου ιδανικής μερίδας, μεταβίβασης της κατοχής δυνάμει σύμβασης ή συμφωνίας πώλησης ή δυνάμει συμφωνίας, η οποία ρητά προβλέπει ότι η κυριότητα θα μεταβιβαστεί σε μελλοντικό χρόνο, ή δυνάμει σύμβασης μίσθωσης με δικαίωμα εξαγοράς μη ανεπτυγμένης οικοδομήσιμης γης η οποία προορίζεται για την ανέγερση μίας ή περισσότερων σταθερών κατασκευών και πραγματοποιείται στο πλαίσιο άσκησης οικονομικής δραστηριότητας,

όταν η μεταβίβαση γίνεται από το δανειολήπτη στο πλαίσιο διαδικασίας αναδιάρθρωσης δανείου, καθώς και στο πλαίσιο διαδικασίας αναγκαστικής μεταβίβασης προς το δανειστή.

(2) Οποιαδήποτε περίπτωση παράδοσης αγαθών από τις προβλεπόμενες στο εδάφιο (1), για τους σκοπούς του Πρώτου Παραρτήματος θεωρείται ως φορολογητέα συναλλαγή του λήπτη όπως και του προσώπου που την πραγματοποιεί, εφόσον ο λήπτης λαμβάνει τα αγαθά στο πλαίσιο άσκησης ή προς προώθηση της επιχείρησης που ασκεί, έστω και αν αυτά αποτελούν κεφαλαιουχικά στοιχεία της επιχείρησης του λήπτη.

Για τους σκοπούς του παρόντος εδαφίου, η αξία της συναλλαγής καθορίζεται επί τη βάσει της μη επιβολής Φ.Π.Α. στη συναλλαγή.

(3) Σε περίπτωση κατά την οποία -

(α) Υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο σε οποιοδήποτε χρόνο παραδίδει αγαθά σε πρόσωπο (το «λήπτη»)∙

(β) τα αγαθά που παραδίδονται εμπίπτουν στην έννοια των αγαθών που προβλέπονται στο εδάφιο (1)· και

(γ) ο λήπτης κατά το χρόνο της συναλλαγής είναι υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο και λαμβάνει τα αγαθά στο πλαίσιο άσκησης ή προς προώθηση της επιχείρησης που ασκεί,

οι διατάξεις του παρόντος Νόμου και ειδικότερα οι διατάξεις που προβλέπουν για την επιβολή Φ.Π.Α επί των συναλλαγών και οι διατάξεις που παρέχουν σε υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο δικαίωμα προς έκπτωση του φόρου εισροών, εφαρμόζονται ωσάν ο λήπτης να είχε παραδώσει ο ίδιος τα αγαθά στο πλαίσιο ή προς προώθηση της επιχείρησης που ασκεί.

(4) Οι διατάξεις του παρόντος Νόμου που προβλέπουν για το ποσό του φόρου εισροών τον οποίο υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο δικαιούται να εκπέσει, ισχύουν για συναλλαγές για τις οποίες ο Φ.Π.Α. δυνάμει των διατάξεων του παρόντος άρθρου, αποδίδεται από το λήπτη.

11Ε.-(1) Το παρόν άρθρο εφαρμόζεται για τις παραδόσεις αγαθών που πραγματοποιούνται σε υποκείμενα στο φόρο πρόσωπα.

(2) Οι συναλλαγές που αναφέρονται στο εδάφιο (1) θεωρούνται για τους σκοπούς του Πρώτου Παραρτήματος ως φορολογητέες συναλλαγές του λήπτη, εφόσον ο λήπτης λαμβάνει τα αγαθά στο πλαίσιο άσκησης ή για σκοπούς προώθησης της επιχείρησης που ασκεί, ανεξαρτήτως εάν αυτά αποτελούν κεφαλαιουχικά στοιχεία της επιχείρησής του.

(3) Για τους σκοπούς του εδαφίου (2), η αξία της συναλλαγής καθορίζεται επί τη βάσει του ότι δεν επιβάλλεται Φ.Π.Α. στη συναλλαγή.

(4) Σε περίπτωση που -

(α) οποιοδήποτε πρόσωπο παραδίδει αγαθά στο λήπτη σε οποιοδήποτε χρόνο,

(β) τα αγαθά που παραδίδονται εμπίπτουν στις κατηγορίες αγαθών-

(i) κινητά τηλέφωνα, ήτοι συσκευές που έχουν κατασκευασθεί ή προσαρμοσθεί για χρήση σε αναγνωρισμένο δίκτυο και λειτουργούν σε συγκριμένες συχνότητες, ανεξαρτήτως του αν χρησιμοποιούνται ή όχι για άλλους σκοπούς·

(ii) μηχανισμοί ολοκληρωμένων κυκλωμάτων, όπως μικροεπεξεργαστές και κεντρικές μονάδες επεξεργασίας πριν από την ενσωμάτωση τους σε προϊόντα προοριζόμενα για τον τελικό χρήστη·

(iii) κονσόλες για παιχνίδια, ταμπλέτες ηλεκτρονικών υπολογιστών και φορητοί υπολογιστές.

(γ) ο λήπτης είναι υποκείμενο στον φόρο πρόσωπο κατά το χρόνο της συναλλαγής και λαμβάνει τα αγαθά στο πλαίσιο άσκησης ή για σκοπούς προώθησης της επιχείρησης που ασκεί, οι διατάξεις του παρόντος Νόμου που ρυθμίζουν το ποσό του φόρου εισροών, το οποίο δικαιούται υποκείμενο στον φόρο πρόσωπο να εκπέσει, ισχύουν για τις συναλλαγές για τις οποίες, δυνάμει των διατάξεων του παρόντος άρθρου, ο Φ.Π.Α. αποδίδεται από το λήπτη.

(5) Πρόσωπο για το οποίο εφαρμόζονται οι διατάξεις του παρόντος άρθρου, υποχρεούται για περίοδο έξι (6) ετών από την ημερομηνία κατά την οποία παραδόθηκαν τα αγαθά που αναφέρονται στο εδάφιο (1) στον λήπτη, να τηρεί αρχείο στο οποίο καταγράφονται ξεχωριστά οι συναλλαγές για τις οποίες  εφαρμόζεται το παρόν άρθρο:

Νοείται ότι, το αρχείο περιέχει όλα τα στοιχεία που αφορούν  την  αγορά  και παράδοση αγαθών, για τα οποία εφαρμόζονται οι διατάξεις του παρόντος άρθρου.

11ΣΤ.-(1) Οι διατάξεις του παρόντος άρθρου εφαρμόζονται για παραδόσεις ακατέργαστων και ημικατεργασμένων πολύτιμων μετάλλων, εξαιρουμένων των παραδόσεων που διέπονται από τις διατάξεις των άρθρων 40 και 42Α.

(2) Οι προβλεπόμενες στο εδάφιο (1) παραδόσεις αγαθών θεωρούνται για τους σκοπούς του Πρώτου Παραρτήματος ως φορολογητέες συναλλαγές του λήπτη και του προσώπου που τις πραγματοποιεί, εφόσον ο λήπτης λαμβάνει τα αγαθά στο πλαίσιο άσκησης της επιχείρησής του ή για προώθηση της επιχείρησης που ασκεί, έστω και εάν αποτελούν κεφαλαιουχικά στοιχεία της επιχείρησης του λήπτη.

(3) Για τους σκοπούς του εδαφίου (2), η αξία της συναλλαγής καθορίζεται επί τη βάσει ότι δεν επιβάλλεται Φ.Π.Α. στη συναλλαγή.

(4) Σε περίπτωση κατά την οποία-

(α) υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο παραδίδει αγαθά σε πρόσωπο («τον λήπτη») σε οποιονδήποτε χρόνο·

(β) τα αγαθά που παραδίδονται εμπίπτουν στα αγαθά που προβλέπονται στο εδάφιο (1)· και

(γ) ο λήπτης είναι υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο κατά το χρόνο της συναλλαγής και λαμβάνει τα αγαθά στο πλαίσιο άσκησης της επιχείρησής του ή για προώθηση της επιχείρησης που ασκεί·

οι διατάξεις του παρόντος Νόμου και ειδικότερα οι διατάξεις που επιβάλλουν Φ.Π.Α. επί των συναλλαγών και οι διατάξεις που παρέχουν στα υποκείμενα στο φόρο πρόσωπα δικαίωμα προς έκπτωση του φόρου εισροών εφαρμόζονται ως εάν ο λήπτης είχε ο ίδιος παραδώσει τα αγαθά στο πλαίσιο άσκησης της επιχείρησής του ή για προώθηση της επιχείρησης που ασκεί.

(5) Οι διατάξεις του παρόντος Νόμου που ρυθμίζουν το ποσό του φόρου εισροών τον οποίο δικαιούται υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο να εκπέσει, ισχύουν για τις συναλλαγές για τις οποίες, δυνάμει των διατάξεων του παρόντος άρθρου, ο Φ.Π.Α. αποδίδεται από το λήπτη.

(6) Πρόσωπο το οποίο υπόκειται στις διατάξεις του παρόντος άρθρου, τηρεί βιβλίο καταγραφής αγορών μεταχειρισμένων αντικειμένων, όπως αυτό ορίζεται στον περί Κυπριακού Οργανισμού Σήμανσης Αντικειμένων από Πολύτιμα Μέταλλα Νόμο, για περίοδο έξι (6) ετών.

12.-(1) Το παρόν άρθρο εφαρμόζεται για να καθορίζεται για τους σκοπούς του άρθρου 10Α ή του Δέκατου Τρίτου Παραρτήματος ή του άρθρου 11, σε σχέση με οποιαδήποτε παροχή υπηρεσιών, κατά πόσο ο παροχέας ή ο λήπτης ανήκει σε μια χώρα ή άλλη.

(2) Πρόσωπο που είναι σχετικό υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο θεωρείται ότι ανήκει στη σχετική χώρα.

(3) Στο εδάφιο (2) η φράση «σχετική χώρα» σημαίνει –

(α) αν το πρόσωπο έχει επιχειρηματική εγκατάσταση ή άλλη μόνιμη εγκατάσταση σε μια χώρα, και δεν έχει τέτοια εγκατάσταση σε άλλη χώρα, εκείνη η χώρα,

(β) αν το πρόσωπο έχει επιχειρηματική εγκατάσταση, ή άλλη μόνιμη εγκατάσταση ή εγκαταστάσεις σε περισσότερες από μία χώρες, η χώρα στην οποία βρίσκεται η σχετική εγκατάσταση, και

(γ) διαφορετικά, η χώρα της συνήθους διαμονής του προσώπου.

(4) Στην παράγραφο (β) του εδαφίου (3), η φράση «σχετική εγκατάσταση» σημαίνει οποιαδήποτε επιχειρηματική εγκατάσταση ή οποιαδήποτε από τις  μόνιμες εγκαταστάσεις του προσώπου που συνδέεται πιο άμεσα με την παροχή.

(5) Πρόσωπο το οποίο δεν είναι σχετικό υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο θεωρείται ότι ανήκει στη χώρα όπου έχει τη συνήθη διαμονή του.

(6) Για τους σκοπούς του παρόντος άρθρου, «συνήθης διαμονή», σε σχέση με νομικό πρόσωπο, σημαίνει τον τόπο όπου έχει νόμιμα συσταθεί.

12Α.-(1) Φ.Π.Α. επιβάλλεται επί οποιασδήποτε απόκτησης οποιωνδήποτε αγαθών από άλλο κράτος μέλος όταν -

(α) η απόκτηση είναι φορολογητέα απόκτηση και  πραγματοποιείται στο εσωτερικό της Δημοκρατίας˙

(β) η απόκτηση δεν είναι σύμφωνα με φορολογητέα συναλλαγή˙και

(γ) το πρόσωπο που πραγματοποιεί την απόκτηση είναι υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο ή τα αγαθά υπόκεινται σε ειδικό φόρο κατανάλωσης ή αφορούν καινούρια μεταφορικά μέσα.

(2) Η απόκτηση των αγαθών από άλλο κράτος μέλος είναι φορολογητέα απόκτηση αν -

(α) εμπίπτει στις διατάξεις του εδαφίου (3) ή τα αγαθά αφορούν καινούργια μεταφορικά μέσα˙ και

(β) δεν είναι εξαιρούμενη απόκτηση.

(3) Η απόκτηση των αγαθών από άλλο κράτος μέλος εμπίπτει στις διατάξεις του εδαφίου αυτού αν -

(α) τα αγαθά  αποκτώνται μέσα στα πλαίσια ή για προώθηση-

(i) οποιασδήποτε επιχείρησης που ασκεί οποιοδήποτε  πρόσωπο˙ ή

(ii) οποιωνδήποτε δραστηριοτήτων που ασκούνται άλλων από εκείνων που ασκούνται υπό τη μορφή επιχείρησης από οποιοδήποτε νομικό πρόσωπο ή οποιανδήποτε λέσχη, σωματείο ή άλλη ένωση προσώπων χωρίς νομική προσωπικότητα˙

(β) το πρόσωπο που αποκτά τα αγαθά είναι εκείνο που ασκεί την επιχείρηση ή, ανάλογα με την περίπτωση, αυτές τις δραστηριότητες˙ και

(γ) ο προμηθευτής -

(i) είναι υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο σε άλλο κράτος μέλος κατά το χρόνο της πράξης σύμφωνα με την οποία τα αγαθά αποκτώνται˙ και

(ii) συμμετέχοντας στην πράξη αυτή, ενεργεί μέσα στα πλαίσια ή για προώθηση της επιχείρησης που ασκεί.

12Β.-(1) Τηρουμένων των ακόλουθων διατάξεων του παρόντος άρθρου, αναφορές στον παρόντα Νόμο στην απόκτηση αγαθών από άλλο κράτος μέλος ερμηνεύονται ως αναφορές σε οποιανδήποτε απόκτηση αγαθών για εκτέλεση πράξης σε σχέση με την οποία ικανοποιούνται οι ακόλουθες προϋποθέσεις, ήτοι -

(α) η πράξη είναι παράδοση αγαθών, περιλαμβανομένου οτιδήποτε θεωρείται για τους σκοπούς του παρόντος Νόμου ως παράδοση αγαθών˙ και

(β) η πράξη συνεπάγεται με μεταφορά των αγαθών από άλλο κράτος μέλος˙

και αναφορές στον παρόντα Νόμο στον προμηθευτή, σε σχέση με τέτοια απόκτηση, θα ερμηνεύονται ανάλογα.

(2)  Δεν είναι ουσιώδες για τους σκοπούς του εδαφίου (1) κατά πόσο η μεταφορά των αγαθών από άλλο κράτος μέλος πραγματοποιείται από ή δυνάμει οδηγιών του προμηθευτή ή από ή δυνάμει οδηγιών του προσώπου που αποκτά τα αγαθά ή οποιουδήποτε άλλου προσώπου.

(3)  Όταν το πρόσωπο που έχει την κυριότητα οποιωνδήποτε αγαθών δεν αλλάζει, συνεπεία οτιδήποτε που θεωρείται για τους σκοπούς του παρόντος Νόμου ως παράδοση αγαθών, αυτή η παράδοση θεωρείται για τους σκοπούς του παρόντος Νόμου ως πράξη σύμφωνα με την οποία υπάρχει απόκτηση των αγαθών από το πρόσωπο που την πραγματοποιεί.

(4) Κανονισμοί που εκδίδονται από το Υπουργικό Συμβούλιο δύνανται να προβλέπουν αναφορικά με οποιανδήποτε περιγραφή πράξης ότι η απόκτηση των αγαθών σύμφωνα με πράξη εκείνης της περιγραφής δεν θεωρείται για τους σκοπούς του παρόντος Νόμου ως απόκτηση αγαθών από άλλο κράτος μέλος.

12Γ.-(1) Τηρουμένου του άρθρου 13Β και οποιωνδήποτε Κανονισμών που εκδίδονται δυνάμει του εδαφίου (3), όταν αγαθά αποκτώνται από άλλο κράτος μέλος, η απόκτηση θεωρείται για τους σκοπούς του παρόντος Νόμου ότι λαμβάνει χώρα σε οποιαδήποτε από τις πιο κάτω ημερομηνίες είναι ενωρίτερη -

(α) τη δέκατη πέμπτη (15) ημέρα του μήνα που ακολουθεί εκείνον κατά τη διάρκεια του οποίου συμβαίνει το γεγονός το οποίο, σε σχέση με αυτή την απόκτηση, είναι το πρώτο σχετικό γεγονός για σκοπούς φορολόγησης της απόκτησης˙ και

(β) την ημέρα έκδοσης τιμολογίου, αναφορικά με την πράξη σύμφωνα με την οποία αποκτώνται τα αγαθά, τέτοιας περιγραφής που δύναται να καθορίζεται με Κανονισμούς.

(2)  Για τους σκοπούς του παρόντος Νόμου, το γεγονός το οποίο είναι σε σχέση με απόκτηση αγαθών από άλλο κράτος μέλος, το πρώτο σχετικό γεγονός για τους σκοπούς φορολόγησης της απόκτησης είναι η αρχική μεταφορά των αγαθών η οποία σχετίζεται με την πράξη σύμφωνα με την οποία τα αγαθά αποκτώνται.

(3)  Κανονισμοί που εκδίδονται από το Υπουργικό Συμβούλιο δύνανται να προβλέπουν για το χρόνο που θεωρείται ότι λαμβάνει χώρα η απόκτηση σε καθορισμένες περιπτώσεις όπου το όλον ή μέρος οποιασδήποτε αντιπαροχής που εμπεριέχεται στην πράξη για εκτέλεση της οποίας τα αγαθά αποκτώνται προσδιορίζεται ή είναι πληρωτέο περιοδικά, ή από χρόνο σε χρόνο, ή κατά το τέλος της περιόδου.  Οι Κανονισμοί δύνανται επίσης να προβλέπουν, σε σχέση με οποιαδήποτε περίπτωση που αυτοί εφαρμόζονται, ότι τα αγαθά θεωρούνται ότι αποκτώνται χωριστά και διαδοχικά σε καθορισμένους χρόνους ή διαστήματα.

12Δ. - (1)  Τηρουμένου του άρθρου 13Β, το παρόν άρθρο εφαρμόζεται για να καθορίζεται, για τους σκοπούς του παρόντος Νόμου, κατά πόσο αγαθά που αποκτώνται από άλλο κράτος μέλος αποκτώνται στο εσωτερικό της Δημοκρατίας.

(2) Αγαθά θεωρούνται ότι αποκτώνται στο εσωτερικό της Δημοκρατίας αν αυτά αποκτώνται για εκτέλεση πράξης η οποία συνεπάγεται τη μεταφορά τους στη Δημοκρατία και δε συνεπάγεται τη μεταφορά τους από τη Δημοκρατία, και, τηρουμένων των διατάξεων του παρόντος άρθρου, διαφορετικά θεωρούνται ότι αποκτώνται εκτός της Δημοκρατίας.

(3)  Τηρουμένων των διατάξεων του εδαφίου (4), αγαθά θεωρούνται ότι αποκτώνται στο εσωτερικό της Δημοκρατίας αν αυτά αποκτώνται από πρόσωπο το οποίο, για τους σκοπούς της απόκτησής τους, χρησιμοποιεί τον αριθμό που του χορηγήθηκε για τους σκοπούς του Φ.Π.Α., στη Δημοκρατία.

(4) Το εδάφιο (3) δεν απαιτεί όπως οποιαδήποτε αγαθά να θεωρούνται ως αποκτηθέντα στο εσωτερικό της Δημοκρατίας όταν αποδεικνύεται, σύμφωνα με Κανονισμούς που εκδίδονται από το Υπουργικό Συμβούλιο για τους σκοπούς του παρόντος άρθρου ότι ο Φ.Π.Α. -

(α) έχει καταβληθεί σε άλλο κράτος μέλος επί της απόκτησης αυτών των αγαθών˙ και

(β) έχει καταστεί οφειλόμενος συνεπεία διατάξεων του νόμου  εκείνου του κράτους μέλους που αντιστοιχούν σε σχέση με εκείνο το κράτος μέλος με τις διατάξεις του εδαφίου (2).

(5) Κανονισμοί που εκδίδονται από το Υπουργικό Συμβούλιο δύνανται να προβλέπουν για τους σκοπούς του παρόντος άρθρου -

(α) για τις περιστάσεις στις οποίες πρόσωπο θεωρείται ότι του έχει χορηγηθεί αριθμός για τους σκοπούς του Φ.Π.Α. στη Δημοκρατία˙

(β) για τις περιστάσεις στις οποίες ένα πρόσωπο θεωρείται ότι χρησιμοποιεί τέτοιο αριθμό για σκοπούς απόκτησης οποιωνδήποτε αγαθών˙ και

(γ) για την επιστροφή, σε καθορισμένες περιστάσεις, του Φ.Π.Α. που καταβλήθηκε στη Δημοκρατία επί της απόκτησης των αγαθών σε σχέση με την οποία οι προϋποθέσεις που καθορίζονται στο εδάφιο (4)(α) και (β) ικανοποιούνται.

12Ε. -(1)  Τηρουμένου  του  εδαφίου (3), όταν -

(α) πρόσωπο (που στο εξής θα αναφέρεται ως «ο αρχικός προμηθευτής») πραγματοποιεί παράδοση αγαθών σε πρόσωπο που ανήκει σε άλλο κράτος μέλος (που στο εξής θα αναφέρεται ως «ο ενδιάμεσος προμηθευτής»)˙

(β) αυτή η παράδοση συνεπάγεται τη μεταφορά των αγαθών από άλλο κράτος μέλος και τη μεταφορά τους προς τη Δημοκρατία αλλά δεν συνεπάγεται τη μεταφορά των αγαθών από τη Δημοκρατία˙

(γ) τόσο αυτή η παράδοση όσο και η μεταφορά των αγαθών προς τη Δημοκρατία είναι για τους σκοπούς της πραγματοποίησης παράδοσης από τον ενδιάμεσο προμηθευτή σε άλλο πρόσωπο (που στο εξής θα αναφέρεται ως «ο πελάτης» που είναι εγγεγραμμένο δυνάμει του παρόντος Νόμου˙

(δ) καμία από αυτές τις παραδόσεις συνεπάγεται τη μεταφορά των αγαθών από κράτος μέλος στο οποίο ο ενδιάμεσος προμηθευτής είναι υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο κατά το χρόνο της μεταφοράς χωρίς επίσης να συνεπάγεται την προηγούμενη μεταφορά των αγαθών σε εκείνο το κράτος μέλος˙ και

(ε)  θα υπήρχε φορολογητέα απόκτηση από τον πελάτη αν η παράδοση σε αυτόν συνεπάγετο τη μεταφορά των αγαθών από άλλο κράτος μέλος προς τη Δημοκρατία,

η παράδοση από τον αρχικό προμηθευτή προς τον ενδιάμεσο προμηθευτή δεν λαμβάνεται υπόψη για τους σκοπούς του παρόντος Νόμου και η παράδοση από τον ενδιάμεσο προμηθευτή προς τον πελάτη θεωρείται για τους σκοπούς του παρόντος Νόμου, εκτός για τους σκοπούς του Μέρους ΙΙΙ του Πρώτου Παραρτήματος, ως εάν να συνεπάγετο τη μεταφορά των αγαθών από άλλο κράτος μέλος προς τη Δημοκρατία.

(2)  Τηρουμένου του εδαφίου  (3), όταν -

(α) πρόσωπο που ανήκει σε άλλο κράτος μέλος πραγματοποιεί  τέτοια παράδοση αγαθών σε πρόσωπο που είναι εγγεγραμμένο δυνάμει του παρόντος Νόμου, η οποία συνεπάγεται και την εγκατάσταση ή συναρμολόγηση τους σε τόπο στη Δημοκρατία στον οποίο μεταφέρονται˙ και

(β) θα ήταν φορολογητέα απόκτηση από το εγγεγραμμένο πρόσωπο αν αυτή η παράδοση θεωρείτο ως εάν να μην ήταν φορολογητέα συναλλαγή αλλά ως εάν να συνεπάγετο τη μεταφορά των αγαθών από άλλο κράτος μέλος στη Δημοκρατία,

αυτή η παράδοση θεωρείται ως τέτοια εκτός για τους σκοπούς του Μέρους ΙΙΙ του Πρώτου Παραρτήματος.

(3) Ούτε το εδάφιο (1) ούτε το εδάφιο (2) εφαρμόζονται σε σχέση με οποιανδήποτε παράδοση εκτός αν ο ενδιάμεσος προμηθευτής ή, ανάλογα με την περίπτωση, το πρόσωπο που πραγματοποιεί την παράδοση συμμορφώνεται με τέτοιες απαιτήσεις καθόσον αφορά την προσκόμιση, είτε πριν είτε μετά την πραγματοποίηση της παράδοσης, τιμολογίων και άλλων εγγράφων, και την παροχή πληροφοριών, προς -

(α)  τον Έφορο, και

(β)  τον προμηθευτή,

όπως καθορίζεται σε Κανονισμούς που δύνανται να εκδίδονται από το Υπουργικό Συμβούλιο.  Οι Κανονισμοί αυτοί δύνανται επίσης να προβλέπουν για το χρόνο κατά τον οποίο, και τον τύπο και τρόπο κατά τον οποίο, οποιοδήποτε έγγραφο θα προσκομίζεται ή πληροφορία θα παρέχεται και για τα στοιχεία που αυτά θα περιέχουν.

(4) Όταν οι διατάξεις του παρόντος άρθρου καθιστούν μια φορολογητέα απόκτηση ως πραγματοποιηθείσα, τότε τηρουμένου του άρθρου 13Β και οποιωνδήποτε Κανονισμών που εκδίδονται δυνάμει του άρθρου 12Γ(3), η απόκτηση θεωρείται ότι λαμβάνει χώρα την ημέρα έκδοσης τιμολογίου, αναφορικά με την πράξη για εκτέλεση της οποίας αποκτώνται τα αγαθά, τέτοιας περιγραφής που μπορεί να καθορίζεται στους Κανονισμούς.

(5)  Για τους σκοπούς του παρόντος άρθρου, πρόσωπο ανήκει σε άλλο κράτος μέλος αν -

(α) δεν έχει στη Δημοκρατία επιχειρηματική ή άλλη μόνιμη εγκατάσταση και δεν έχει τη συνήθη κατοικία του στη Δημοκρατία˙

(β) δεν είναι εγγεγραμμένο δυνάμει του παρόντος Νόμου ούτε απαιτείται να είναι εγγεγραμμένο τοιουτοτρόπως˙

(γ)  δεν έχει αντιπρόσωπο Φ.Π.Α. και δεν είναι προς το παρόν υπόχρεο να ορίσει τέτοιον. και

(δ)  είναι υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο σε άλλο κράτος μέλος˙

αλλά, για τον καθορισμό για τους σκοπούς της παραγράφου (β) κατά πόσο ένα πρόσωπο απαιτείται να εγγραφεί δυνάμει του παρόντος Νόμου, δεν λαμβάνονται υπόψη οποιεσδήποτε συναλλαγές οι οποίες, αν ανήκε σε άλλο κράτος μέλος και συμμορφώνετο με τις απαιτήσεις που καθορίζονται στο εδάφιο (3), δεν θα λαμβάνονταν υπόψη με βάση το άρθρο αυτό.

(6) Χωρίς  επηρεασμό του άρθρου 12Δ(4), όταν -

(α) οποιαδήποτε αγαθά αποκτώνται από άλλο κράτος μέλος σε περίπτωση που αντιστοιχεί, σε σχέση με άλλο κράτος μέλος, στην περίπτωση που καθορίζεται σε σχέση με τη Δημοκρατία στο εδάφιο (1)˙ και

(β) το πρόσωπο που αποκτά τα αγαθά είναι εγγεγραμμένο δυνάμει του παρόντος Νόμου και θα ήταν ο ενδιάμεσος προμηθευτής σε σχέση με αυτή  την  αντίστοιχη περίπτωση,

η παράδοση αυτών των αγαθών σε αυτό το πρόσωπο και η παράδοση αυτών των αγαθών από αυτό το πρόσωπο στο πρόσωπο που θα ήταν ο πελάτης σε αυτή την αντίστοιχη περίπτωση δεν λαμβάνονται υπόψη για τους σκοπούς του παρόντος Νόμου, εκτός για τους σκοπούς των διατάξεων για τις πληροφορίες που αναφέρονται στο άρθρο 3Α.

(7) Αναφορές στο παρόν άρθρο σε πρόσωπο υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο σε άλλο κράτος μέλος δεν περιλαμβάνουν αναφορές σε πρόσωπο που είναι τέτοιο υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο μόνο δυνάμει διατάξεων του νόμου άλλου κράτους μέλους αντίστοιχων με τις διατάξεις του παρόντος Νόμου δυνάμει των οποίων πρόσωπο που δεν είναι εγγεγραμμένο σύμφωνα με τον παρόντα Νόμο θεωρείται υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο αν είναι υπόχρεο να είναι εγγεγραμμένο.

13.—(1)  Τηρουμένων τέτοιων εξαιρέσεων και προσαρμογών που μπορούν να θεσπιστούν με Κανονισμούς που εκδίδονται από το Υπουργικό Συμβούλιο και εξαιρουμένων των περιπτώσεων στις οποίες προκύπτει αντίθετη πρόθεση, οι διατάξεις της τελωνειακής νομοθεσίας και των άλλων νομοθετημάτων και δευτερογενούς νομοθεσίας που εκάστοτε ισχύουν γενικά σε σχέση με εισαγωγικούς δασμούς, ειδικούς φόρους κατανάλωσης και φόρους κατανάλωσης οι οποίοι επιβάλλονται επί της εισαγωγής αγαθών στη Δημοκρατία, εφαρμόζονται στην έκταση που είναι σχετικές σε σχέση με οποιοδήποτε Φ.Π.Α. επιβλητέο επί της εισαγωγής αγαθών από τόπο εκτός των κρατών μελών όπως εφαρμόζονται σε σχέση με οποιονδήποτε τέτοιο εισαγωγικό δασμό ή ειδικό φόρο κατανάλωσης ή φόρο κατανάλωσης ή, ανάλογα με την περίπτωση, Κοινοτικούς τελωνειακούς δασμούς.

(2) Οι ακόλουθες διατάξεις εξαιρούνται από εκείνες που ισχύουν όπως αναφέρεται στο εδάφιο (1) πιο πάνω, δηλαδή-

(α) Οποιεσδήποτε διατάξεις του εκάστοτε ισχύοντος περί Τελωνειακών Δασμών και Φόρων Καταναλώσεως Νόμου που προβλέπουν απαλλαγή ή επιστροφή τελωνειακών δασμών ή φόρων κατανάλωσης˙

(β) οποιεσδήποτε διατάξεις της εκάστοτε σε ισχύ τελωνειακής νομοθεσίας που προβλέπουν απαλλαγή ή επιστροφή τελωνειακών δασμών ή ειδικών φόρων κατανάλωσης ή φόρων κατανάλωσης εκτός από τις απαλλαγές που προβλέπονται στους εκάστοτε σε ισχύ κανονισμούς για τις φορολογικές απαλλαγές ταξιδιωτών που προέρχονται από τρίτες χώρες και τους εκάστοτε σε ισχύ Κανονισμούς για φορολογικές απαλλαγές που χορηγούνται κατά την εισαγωγή εμπορευμάτων υπό μορφή μικροδεμάτων μη εμπορικού χαρακτήρα προελεύσεων τρίτων χωρών·

(γ) οποιαδήποτε διάταξη ή διευθέτηση που παρέχει απαλλαγή από την πληρωμή δασμών και φόρων επί της εισαγωγής αγαθών σε οποιοδήποτε εργολήπτη δημόσιων έργων.

(3) Οι τελωνειακές διατυπώσεις για τα είδη που διακινούνται με το ταχυδρομείο και υπόκεινται σε έλεγχο από το Τμήμα Τελωνείων και καθορίζονται με Κανονισμούς του Υπουργικού Συμβουλίου που εκδίδονται σύμφωνα με το άρθρο 19 του περί Ταχυδρομείων Νόμου μπορούν να προβλέπουν ειδικές ρυθμίσει σε σχέση με το Φ.Π.Α.

(4)(α) Κανονισμοί που εκδίδονται δυνάμει του παρόντος άρθρου, δύναται να προβλέπουν ειδικές ρυθμίσεις για τη δήλωση και την πληρωμή Φ.Π.Α. κατά την εισαγωγή αγαθών, εξαιρουμένων των προϊόντων που υπόκεινται σε ειδικό φόρο κατανάλωσης, με δέματα εσωτερικής αξίας που δεν υπερβαίνει τα εκατόν πενήντα ευρώ (€150), εφόσον δεν χρησιμοποιείται το ειδικό καθεστώς που προβλέπεται στο άρθρο 42H.

(β) Οι ειδικές ρυθμίσεις δύναται να επιτρέπουν στο πρόσωπο που προσκομίζει τα εμπορεύματα στο τελωνείο για λογαριασμό του προσώπου για το οποίο προορίζονται τα αγαθά στο έδαφος της Κοινότητας να κάνει χρήση ειδικών ρυθμίσεων για τη δήλωση και την καταβολή Φ.Π.Α. κατά την εισαγωγή όσον αφορά τα αγαθά των οποίων η αποστολή ή η άφιξη ολοκληρώνεται στη Δημοκρατία.

13Α.-(1)Ο Έφορος ή οποιοδήποτε εξουσιοδοτημένο πρόσωπο δύναται, αν το κρίνει κατάλληλο, ύστερα από σχετική αίτηση από ή εκ μέρους οποιουδήποτε προσώπου, να εγκρίνει οποιοδήποτε εγγεγραμμένο πρόσωπο ως φορολογικό αποθηκευτή Φ.Π.Α.  Τέτοια αίτηση υποβάλλεται γραπτώς σε τέτοιο τύπο, συνοδεύεται από τέτοιες πληροφορίες και υπόκειται σε τέτοιους όρους όπως ο Έφορος δύναται να καθορίσει σε Γνωστοποίηση που δημοσιεύεται στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας.

Νοείται ότι, ο Υπουργός Οικονομικών με απόφασή του δύναται εκάστοτε να καθορίζει τέλη άδειας των φορολογικών αποθηκών Φ.Π.Α. καθώς και ετήσια τέλη λειτουργίας τους.

(2) Τηρουμένων εκείνων των όρων και των Κανονισμών που εκδίδονται δυνάμει του άρθρου 13ΣΤ, τέτοιο πρόσωπο δικαιούται να τηρεί φορολογική αποθήκη Φ.Π.Α.

(3)  Ο Έφορος ή εξουσιοδοτημένο πρόσωπο δύναται κατά την εξέταση αίτησης που υποβάλλεται από πρόσωπο για να καταστεί φορολογικός αποθηκευτής Φ.Π.Α. να λάβει υπόψη οποιοδήποτε θέμα το οποίο θεωρεί σχετικό και δύναται, χωρίς επηρεασμό της γενικότητας εκείνης της διάταξης να λάβει υπόψη όλα ή οποιοδήποτε από τα ακόλουθα -

(α) το ιστορικό συμμόρφωσης του προσώπου και την ικανότητα του να συμμορφώνεται με τις υποχρεώσεις που απορρέουν από τον παρόντα Νόμο και τους Κανονισμούς που εκδίδονται δυνάμει αυτού˙

(β) το ιστορικό συμμόρφωσης του προσώπου και την ικανότητα του να συμμορφώνεται με την τελωνειακή νομοθεσία˙

(γ) το ιστορικό συμμόρφωσης του προσώπου και την ικανότητα του να συμμορφώνεται με τις κοινοτικές τελωνειακές διατάξεις˙

(δ) το ιστορικό συμμόρφωσης του προσώπου και την ικανότητα του να συμμορφώνεται με τις υποχρεώσεις άλλων κρατών μελών σχετικές με το Φ.Π.Α. και φόρους ισοδύναμου αποτελέσματος με τους ειδικούς φόρους κατανάλωσης˙

(ε) αν ο αιτητής είναι εταιρεία, το ιστορικό συμμόρφωσης και την ικανότητα να συμμορφώνονται με τα θέματα που αναφέρονται στις διατάξεις των παραγράφων (α) μέχρι (δ) οι διευθυντές της εταιρείας, συνδεδεμένα με τους διευθυντές και τους διευθύνοντες συμβούλους της εταιρείας πρόσωπα. και

(στ) αν ο αιτητής είναι φυσικό πρόσωπο,  το ιστορικό συμμόρφωσης και την ικανότητα να συμμορφώνεται με τα θέματα που αναφέρονται στις παραγράφους (α) μέχρι (δ) οποιασδήποτε εταιρείας στην οποία είναι ή ήταν διευθυντής ή διευθύνων σύμβουλος,

και για τους σκοπούς των παραγράφων (ε) και (στ) «συνδεδεμένο» έχει την έννοια που αποδίδεται στον όρο αυτό στην παράγραφο 1(4) του Τέταρτου Παραρτήματος.

(4) Τηρουμένων των διατάξεων του εδαφίου (5), πρόσωπο εγκεκριμένο δυνάμει του εδαφίου (1) παραμένει φορολογικός αποθηκευτής Φ.Π.Α. μέχρι να παύσει να είναι εγγεγραμμένο πρόσωπο ή μέχρι να ειδοποιήσει γραπτώς τον Έφορο ή εξουσιοδοτημένο πρόσωπο ότι θα παύσει να είναι φορολογικός αποθηκευτής Φ.Π.Α.

(5)  Ο  Έφορος ή εξουσιοδοτημένο πρόσωπο δύναται  αν  το  κρίνει  κατάλληλο από καιρό σε καιρό-

(α)  να επιβάλει όρους στον φορολογικό αποθηκευτή Φ.Π.Α. επιπρόσθετων εκείνων των όρων, αν υπάρχουν, οι οποίοι επιβλήθηκαν δυνάμει του εδαφίου (1) και να τροποποιεί ή ακυρώνει οποιουσδήποτε όρους που είχαν προηγουμένως επιβληθεί˙

(β) να ανακαλεί έγκριση οποιουδήποτε προσώπου ως φορολογικού αποθηκευτή Φ.Π.Α.˙ και

(γ)  να ανακαλεί την υπόσταση φορολογικής αποθήκης Φ.Π.Α. από  οποιαδήποτε υποστατικά ή τόπους.

(6)  Οποιαδήποτε έγκριση του Εφόρου ή εξουσιοδοτημένου προσώπου δυνάμει του εδαφίου (1) και οποιαδήποτε απόσυρση έγκρισης ή άλλη ενέργεια του Εφόρου ή εξουσιοδοτημένου προσώπου δυνάμει του εδαφίου (5) γνωστοποιείται από αυτόν γραπτώς στο φορολογικό αποθηκευτή Φ.Π.Α. και ισχύει κατά την ημερομηνία της επίδοσης της γνωστοποίησης ή κατά άλλη μεταγενέστερη ημερομηνία που καθορίζεται για το σκοπό αυτό στη γνωστοποίηση.

(7)  Χωρίς επηρεασμό των διατάξεων του άρθρου 32 σε σχέση με την υποχρέωση καταβολής του Φ.Π.Α., στα εδάφια (1) και (2) «εγγεγραμμένο πρόσωπο» περιλαμβάνει οποιοδήποτε νομικό πρόσωπο το οποίο δυνάμει εκείνου του άρθρου εκάστοτε θεωρείται ως μέλος συγκροτήματος.

13Β.-(1)  Τα εδάφια (3)  και  (4) εφαρμόζονται όταν -

(α) πραγματοποιείται   απόκτηση  αγαθών από άλλο κράτος μέλος˙

(β) αυτά τα αγαθά είναι δικαιούχα αγαθά˙

(γ) είτε

(i) η απόκτηση λαμβάνει χώρα ενόσω τα αγαθά παραμένουν σε καθεστώς φορολογικής αποθήκευσης Φ.Π.Α.˙ είτε

(ii) μετά την απόκτηση αλλά πριν την παράδοση, αν υπάρχει, αυτών των αγαθών η οποία ακολουθεί το πρόσωπο που αποκτά τα αγαθά προβαίνει σε ενέργειες ώστε αυτά να υπαχθούν σε καθεστώς φορολογικής αποθήκευσης Φ.Π.Α.˙ και

(δ) το πρόσωπο που αποκτά τα αγαθά, όχι αργότερα από το χρόνο της απόκτησης, ετοιμάζει και τηρεί πιστοποιητικό ότι τα αγαθά τίθενται σε καθεστώς φορολογικής αποθήκευσης, ή, ανάλογα με την περίπτωση, ότι θα ενεργήσει τοιουτοτρόπως ώστε οι διατάξεις της παραγράφου (γ)(ii) να πληρούνται, και το πιστοποιητικό είναι σε τέτοιο τύπο και διατηρείται για τέτοια περίοδο όπως Κανονισμοί που εκδίδονται από το Υπουργικό Συμβούλιο δύνανται να καθορίζουν.

(2) Τα εδάφια (3) και (4) εφαρμόζονται επίσης όταν -

(α) πραγματοποιείται παράδοση αγαθών·

(β) τα εν λόγω αγαθά είναι δικαιούχα αγαθά·

(γ) είτε -

(i) αυτή η παράδοση λαμβάνει χώρα ενόσω τα αγαθά παραμένουν σε καθεστώς φορολογικής Φ.Π.Α. αποθήκευσης˙ είτε

(ii) μετά από αυτήν την παράδοση αλλά πριν την παράδοση αν υπάρχει, των εν λόγω αγαθών που ακολουθεί, το πρόσωπο προς το οποίο η προηγούμενη παράδοση πραγματοποιείται προβαίνει σε ενέργειες ώστε τα αγαθά να υπαχθούν σε καθεστώς φορολογικής αποθήκευσης Φ.Π.Α.˙

(δ) σε περίπτωση που εμπίπτει στις διατάξεις της παραγράφου (γ)(ii), το πρόσωπο προς το οποίο πραγματοποιείται η παράδοση παραδίδει στον προμηθευτή, όχι αργότερο από το χρόνο παράδοσης, πιστοποιητικό σε τέτοιο τύπο όπως Κανονισμοί που εκδίδονται από το Υπουργικό Συμβούλιο δύνανται να καθορίζουν ότι θα ενεργήσει τοιουτοτρόπως ώστε οι διατάξεις της παραγράφου (γ)(ii) να πληρούνται˙ και

(ε) η  παράδοση  δεν  είναι  πράξη λιανικού εμπορίου.

(3) Η εν λόγω απόκτηση ή παράδοση θεωρείται για τους σκοπούς του παρόντος Νόμου ότι πραγματοποιείται εκτός της Δημοκρατίας αν οποιαδήποτε μεταγενέστερη παράδοση εκείνων των αγαθών πραγματοποιείται ενόσω τα αγαθά παραμένουν σε καθεστώς φορολογικής αποθήκευσης.

(4) Όταν το εδάφιο (3) δεν εφαρμόζεται και η εν λόγω απόκτηση ή παράδοση, για τους σκοπούς του παρόντος Νόμου, θεωρείται ότι πραγματοποιείται στη Δημοκρατία, αυτή η απόκτηση ή παράδοση θεωρείται για τους σκοπούς του παρόντος Νόμου ότι λαμβάνει χώρα όταν τα αγαθά μεταφέρονται από το καθεστώς φορολογικής αποθήκευσης Φ.Π.Α.

(5) Όταν -

(α) το εδάφιο (4) εφαρμόζεται σε απόκτηση ή παράδοση˙

(β) η απόκτηση ή παράδοση είναι φορολογητέα και δεν υπόκειται στο μηδενικό συντελεστή˙ και

(γ) το πρόσωπο που αποκτά τα αγαθά ή ο προμηθευτής δεν είναι υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο αλλά θα ήταν τέτοιο αν δεν εφαρμόζονταν οι διατάξεις της παραγράφου 1(7) του Μέρους Ι, παραγράφου 1(7) του Μέρους ΙΙ και παραγράφου 1(6) του Μέρους ΙΙΙ του Πρώτου Παραρτήματος, ή οποιεσδήποτε από αυτές τις διατάξεις,

ο Φ.Π.Α. επιβάλλεται επί αυτής της απόκτησης ή παράδοσης ανεξάρτητα από το ότι το πρόσωπο που αποκτά τα αγαθά ή ο προμηθευτής δεν είναι υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο.

(6)  Στο παρόν άρθρο «δικαιούχα αγαθά» σημαίνει αγαθά-

(α) περιγραφής που εμπίπτει στο Ενδέκατο Παράρτημα∙

(β) επί των οποίων οποιοιδήποτε εισαγωγικοί δασμοί, όπως ορίζονται στο άρθρο 4(10) του Κοινοτικού Τελωνειακού Κώδικα, είτε έχουν καταβληθεί είτε έχει ανασταλεί η καταβολή τους δυνάμει του άρθρου 224 του εν λόγω Κώδικα ή Κανονισμών που εκδίδονται δυνάμει της τελωνειακής νομοθεσίας.

(γ) στην περίπτωση αγαθών που εισάγονται από τόπο εκτός των κρατών μελών, επί των οποίων οποιοσδήποτε επιβλητέος Φ.Π.Α. δυνάμει του άρθρου 5(1)(γ) του παρόντος Νόμου είτε έχει καταβληθεί είτε έχει ανασταλεί η καταβολή του σύμφωνα με τις κοινοτικές τελωνειακές διατάξεις∙ και

(δ) στην περίπτωση αγαθών που υπόκεινται σε ειδικό φόρο κατανάλωσης, επί των οποίων εκείνος ο ειδικός φόρος κατανάλωσης είτε έχει καταβληθεί είτε έχει ανασταλεί η καταβολή του δυνάμει του εκάστοτε σε ισχύ περί Φόρου Καταναλώσεως Νόμου.

(7) Για τους σκοπούς του παρόντος άρθρου, ανεξάρτητα από το εδάφιο (4), απόκτηση ή παράδοση θεωρείται ότι λαμβάνει χώρα κατά τον ουσιώδη χρόνο της απόκτησης ή παράδοσης.

(8) Το Υπουργικό Συμβούλιο δύναται με Διάταγμα που δημοσιεύεται στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας να τροποποιεί το Ενδέκατο Παράρτημα προσθέτοντας ή διαγράφοντας από αυτό οποιαδήποτε αγαθά ή τροποποιώντας οποιαδήποτε περιγραφή τους.

13Γ.-(1)  Παροχή υπηρεσιών υπόκειται στο μηδενικό συντελεστή όταν -

(α) υποκείμενο το φόρο πρόσωπο πραγματοποιεί παροχή καθορισμένων υπηρεσιών∙

(β) αυτές οι υπηρεσίες εξ ολοκλήρου εκτελούνται επί αγαθών ή σε σχέση με αγαθά ενόσω τα εν λόγω αγαθά παραμένουν σε καθεστώς φορολογικής αποθήκευσης Φ.Π.Α.

(γ) εκτός όταν οι υπηρεσίες είναι παροχή από το φορολογικό αποθηκευτή Φ.Π.Α. για φορολογική αποθήκευση Φ.Π.Α. των αγαθών, το πρόσωπο προς το οποίο παρέχονται οι υπηρεσίες, παραδίδει στον προμηθευτή πιστοποιητικό, σε τέτοιο τύπο όπως Κανονισμοί που εκδίδονται από το Υπουργικό Συμβούλιο δύνανται να καθορίζουν, ότι οι υπηρεσίες εκτελούνται τοιουτοτρόπως∙

(δ) η παροχή υπηρεσιών θα ήταν, εκτός από το παρόν άρθρο, φορολογητέα και όχι υποκείμενη στο μηδενικό συντελεστή∙και

(ε) ο προμηθευτής εκδίδει προς το πρόσωπο προς το οποίο παρέχεται η υπηρεσία, τιμολόγιο τέτοιας περιγραφής όπως δύναται να καθορίζεται σε Κανονισμούς που εκδίδονται από το Υπουργικό Συμβούλιο.

(2) Αν η παροχή υπηρεσιών υπόκειται στο μηδενικό συντελεστή δυνάμει του εδαφίου (1) (που στο εξής να αναφέρεται ως «η μηδενικού συντελεστή παροχή υπηρεσιών») τότε, εκτός εάν υπάρχει παράδοση των εν λόγω αγαθών για την οποία ο ουσιώδης χρόνος είναι -

(α) ενόσω τα αγαθά παραμένουν σε καθεστώς φορολογικής αποθήκευσης Φ.Π.Α.· και

(β) μετά τον ουσιώδη χρόνο για τη μηδενικού συντελεστή παροχή υπηρεσιών,

εφαρμόζεται το εδάφιο (3).

(3) Όταν  το  παρόν  εδάφιο  εφαρμόζεται -

(α) η πανομοιότυπη παροχή υπηρεσιών με την μηδενικού συντελεστή παροχή υπηρεσιών θεωρείται για τους σκοπούς του παρόντος Νόμου ότι παρέχεται, κατά το χρόνο που τα αγαθά μετακινούνται από το καθεστώς φορολογικής αποθήκευσης Φ.Π.Α. ή αν ενωρίτερα, κατά το χρόνο που γίνεται απαιτητός οποιοσδήποτε φόρος κατανάλωσης ή ειδικός φόρος κατανάλωσης για τους σκοπούς της επιχείρησης του προσώπου προς το πρόσωπο προς το οποίο έχει πράγματι παρασχεθεί η μηδενικού συντελεστή παροχή υπηρεσιών και έχουν παρασχεθεί από αυτό το πρόσωπο μέσα στα πλαίσια ή για προώθηση της επιχείρησης του,

(β) αυτή η παροχή έχει την ίδια αξία όπως η μηδενικού συντελεστή παροχή υπηρεσιών∙

(γ)   αυτή η παροχή είναι φορολογητέα και όχι υποκείμενη στο μηδενικό συντελεστή παροχή∙ και

(δ) ο Φ.Π.Α. επιβάλλεται επί αυτής της παροχής ακόμη και αν το πρόσωπο το οποίο θεωρείται ότι την πραγματοποιεί δεν είναι υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο.

(4) Στο  παρόν  άρθρο  «καθορισμένες υπηρεσίες» σημαίνει -

(α) υπηρεσίες του φορολογικού αποθηκευτή φορολογικής αποθήκης Φ.Π.Α. για την φύλαξη των εν λόγω αγαθών σε καθεστώς αποθήκευσης ή φορολογικής αποθήκευσης Φ.Π.Α.∙

(β) σε σχέση με αγαθά που υπάγονται σε καθεστώς φορολογικής αποθήκευσης, υπηρεσίες που εκτελούν επί των αγαθών οποιαδήποτε φυσική λειτουργία, άλλης από οποιασδήποτε που απαγορεύεται δυνάμει Κανονισμών που εκδίδονται δυνάμει του άρθρου 13ΣΤ, όπως, και χωρίς επηρεασμό της γενικότητας των ακόλουθων λέξεων, λειτουργίες συντήρησης και επανασυσκευασίας.

13Δ.-(1) Το παρόν άρθρο εφαρμόζεται σε οποιαδήποτε συναλλαγή για την οποία εφαρμόζεται το άρθρο 13Β(4) ή 13Γ(3) δηλαδή συναλλαγή που θεωρείται ότι λαμβάνει χώρα κατά τη μετακίνηση ή το χρόνο που γίνεται απαιτητός οποιοσδήποτε φόρος κατανάλωσης ή ειδικός φόρος κατανάλωσης και οποιαδήποτε απόκτηση για την οποία το άρθρο 13Β(5) εφαρμόζεται δηλαδή απόκτηση που θεωρείται ότι λαμβάνει χώρα κατά τη μετακίνηση όταν το πρόσωπο που αποκτά τα αγαθά δεν είναι υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο.

(2) Τηρουμένων οποιωνδήποτε Κανονισμών δυνάμει του εδαφίου (3), οποιοσδήποτε καταβλητέος Φ.Π.Α. επί της συναλλαγής ή απόκτησης καταβάλλεται-

(α) κατά το χρόνο που η συναλλαγή ή απόκτηση θεωρείται ότι λαμβάνει χώρα δυνάμει του εν λόγω άρθρου∙ και

(β) από το πρόσωπο από το οποίο τα αγαθά μετακινούνται ή, ανάλογα με την περίπτωση, μαζί με τον ειδικό φόρο κατανάλωσης, από το πρόσωπο που είναι υπόχρεο να καταβάλει αυτό τον ειδικό φόρο κατανάλωσης.

(3) Κανονισμοί που εκδίδονται από το Υπουργικό Συμβούλιο δύνανται να προβλέπουν τη δυνατότητα υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο να καταβάλει το Φ.Π.Α. που υποχρεούται να καταβάλει δυνάμει του εδαφίου (2) πιο πάνω σε χρόνο μεταγενέστερο από εκείνο που προβλέπουν διαφορετικές διατάξεις για διαφορετικές περιγραφές υποκειμένων στο φόρο προσώπων και για διαφορετικές περιγραφές αγαθών και υπηρεσιών.

13Ε.-(1)  Το παρόν άρθρο εφαρμόζεται όταν αγαθά έχουν υπαχθεί σε καθεστώς φορολογικής αποθήκευσης Φ.Π.Α. και, πριν να μετακινηθούν νόμιμα από φορολογική αποθήκη Φ.Π.Α., έχει διαπιστωθεί ότι αυτά έχουν απολεσθεί ή είναι ελλειμματικά.

(2)  Σε οποιανδήποτε περίπτωση που το παρόν άρθρο εφαρμόζεται, εκτός εάν ικανοποιηθεί ο Έφορος ή εξουσιοδοτημένο πρόσωπο ότι η απουσία ή το έλλειμμα σε αυτά τα αγαθά δύναται να αποδοθεί σε φυσική απώλεια ή φθορά ή άλλη αποδεκτή αιτία, ο Έφορος ή εξουσιοδοτημένο πρόσωπο δύναται να απαιτήσει όπως ο φορολογικός αποθηκευτής Φ.Π.Α. καταβάλει άμεσα σε σχέση με τα απολεσθέντα αγαθά ή με το όλο ή το μέρος του ελλείμματος, όπως κρίνει αυτός σκόπιμο, το Φ.Π.Α. που θα ήταν επιβλητέο.

(3)  Στο εδάφιο (2), «Φ.Π.Α. που θα ήταν επιβλητέο» σημαίνει Φ.Π.Α. που θα ήταν επιβλητέο επί της παράδοσης των απολεσθέντων αγαθών, ή του ποσού των αγαθών κατά το οποίο τα αγαθά είναι ελλειμματικά, κατά το χρόνο αμέσως πριν να είχε προκύψει η απουσία ή το έλλειμμα να είχε συμβεί, αν η αξία εκείνης της παράδοσης ήταν η κανονική της αξία αλλά όταν αυτός ο χρόνος δεν μπορεί να προσδιοριστεί σε ικανοποίηση του Εφόρου ή του εξουσιοδοτημένου προσώπου, αυτό το Φ.Π.Α. θα είναι το μεγαλύτερο από τα ποσά του Φ.Π.Α. που θα ήταν επιβλητέα επί της παράδοσης των εν λόγω αγαθών -

(α) αν η αξία αυτής της παράδοσης ήταν η υψηλότερη κανονική της αξία κατά τη διάρκεια της περιόδου (που στο εξής θα αναφέρεται ως «η σχετική περίοδος») που αρχίζει όταν τα αγαθά τέθηκαν σε καθεστώς φορολογικής αποθήκευσης Φ.Π.Α. και λήγει όταν η απουσία ή το έλλειμμα περιήλθε σε γνώση του Εφόρου ή του εξουσιοδοτημένου προσώπου∙ ή

(β) αν ο συντελεστής του επιβλητέου Φ.Π.Α. επί της παράδοσης ήταν ο υψηλότερος επιβλητέος συντελεστής επί της παράδοσης τέτοιων αγαθών κατά την διάρκεια της σχετικής περιόδου και η αξία αυτής της παράδοσης ήταν η υψηλότερη κανονική της αξία ενώσο αυτός ο συντελεστής επικρατούσε.

(4)  Το παρόν άρθρο έχει εφαρμογή χωρίς επηρεασμό οποιασδήποτε κύρωσης που προκύπτει δυνάμει άλλης διάταξης του παρόντος Νόμου ή Κανονισμών που εκδίδονται με βάση το Νόμο.

13ΣΤ.-(1)  Στα  άρθρα 13Α μέχρι 13Ε και στο παρόν άρθρο -

«δικαιούχα αγαθά» έχει την έννοια που αποδίδεται στον όρο αυτό από το άρθρο 13Β(6) ∙

«φορολογική αποθήκη Φ.Π.Α.» σημαίνει τόπο που εγκρίνεται από τον Έφορο δυνάμει του άρθρου 13Α(3) και από τον οποίο τέτοια υπόσταση δεν έχει αποσυρθεί∙

«φορολογικός αποθηκευτής Φ.Π.Α.» σημαίνει πρόσωπο εγκεκριμένο δυνάμει του άρθρου 13Α(1) ∙

«ουσιώδης χρόνος» -

(α)  σε σχέση με οποιανδήποτε απόκτηση ή παράδοση ο χρόνος της οποίας καθορίζεται σύμφωνα με Κανονισμούς δυνάμει του άρθρου 9(14) ή 12Γ(3), σημαίνει τέτοιο χρόνο που δύναται να καθορίζεται για το σκοπό του παρόντος άρθρου δυνάμει εκείνων των Κανονισμών∙

(β) σε σχέση με οποιανδήποτε άλλη απόκτηση, σημαίνει ο χρόνος άφιξης των αγαθών στον προορισμό για τον οποίο αναχώρησαν από το εν λόγω κράτος μέλος∙

(γ) σε σχέση με οποιανδήποτε άλλη παράδοση αγαθών, σημαίνει ο χρόνος κατά τον οποίο η παράδοση θα θεωρείτο ότι ελάμβανε χώρα σύμφωνα με το άρθρο 9(2) αν δεν λαμβανόταν υπόψη το εδάφιο (2)(γ) του ίδιου άρθρου∙ και

(δ) σε σχέση με οποιανδήποτε άλλη παροχή υπηρεσιών, σημαίνει ο χρόνος κατά τον οποίο οι υπηρεσίες εκτελούνται∙

(2) Οποιαδήποτε αναφορά στα άρθρα 13Α μέχρι 13Ε ή στο παρόν άρθρο σε αγαθά που υπάγονται σε καθεστώς φορολογικής αποθήκευσης Φ.Π.Α. είναι, τηρουμένων οποιωνδήποτε Κανονισμών που εκδίδονται δυνάμει του εδαφίου (8)(ε), αναφορά σε δικαιούχα αγαθά που φυλάγονται σε φορολογική αποθήκη Φ.Π.Α. ή μεταφέρονται μεταξύ φορολογικών αποθηκών Φ.Π.Α. σύμφωνα με τέτοιους Κανονισμούς και οποιαδήποτε αναφορά στη μετακίνηση αγαθών από καθεστώς φορολογικής αποθήκευσης Φ.Π.Α. ερμηνεύεται ανάλογα.

(3) Τηρουμένου του εδαφίου (2), οποιαδήποτε αναφορά στα άρθρα 13Γ και 13Δ σε αγαθά που υπάγονται σε καθεστώς φορολογικής αποθήκευσης Φ.Π.Α. είναι αναφορά σε αγαθά που φυλάττονται σε φορολογική αποθήκη Φ.Π.Α. ή μεταφέρονται μεταξύ φορολογικών αποθηκών Φ.Π.Α., είτε το ίδιο είτε σε διαφορετικά κράτη μέλη, χωρίς την καταβολή σε κράτος μέλος οποιουδήποτε ποσού Φ.Π.Α. και αναφορές σε μετακίνηση αγαθών από καθεστώς φορολογικής αποθήκευσης Φ.Π.Α. ερμηνεύεται ανάλογα.

(4) Όταν ως αποτέλεσμα λειτουργίας επί δικαιούχων αγαθών που υπάγονται σε καθεστώς φορολογικής αποθήκευσης Φ.Π.Α. αλλάζει η φύση τους αλλά τα αγαθά που είναι αποτέλεσμα της εν λόγω λειτουργίας είναι επίσης δικαιούχα αγαθά, οι διατάξεις των άρθρων 13Β μέχρι 13Ε  και του παρόντος άρθρου εφαρμόζονται ως εάν τα αγαθά που είναι αποτέλεσμα της εν λόγω λειτουργίας ήταν τα αρχικά αγαθά.

(5) Όταν ως αποτέλεσμα λειτουργίας επί δικαιούχων αγαθών που υπάγονται σε καθεστώς φορολογικής αποθήκευσης Φ.Π.Α. αυτά παύουν να είναι δικαιούχα αγαθά κατά την παύση αυτών να είναι τέτοια, τα άρθρα 13Β μέχρι 13Ε εφαρμόζονται ως εάν να είχαν κατά τον χρόνο εκείνο μετακινηθεί από το καθεστώς φορολογικής αποθήκευσης Φ.Π.Α. και για εκείνο το σκοπό ο ιδιοκτήτης των αγαθών θεωρείται ως εάν να ήταν το πρόσωπο που μετακίνησε αυτά.

(6) Όταν -

(α) οποιοδήποτε πρόσωπο παύει να είναι φορολογικός αποθηκευτής Φ.Π.Α.∙ ή

(β) οποιαδήποτε υποστατικά παύουν να έχουν υπόσταση φορολογικής αποθήκης Φ.Π.Α.,

τα άρθρα 13Β μέχρι 13Ε και το παρόν άρθρο εφαρμόζονται ως εάν τα αγαθά για τα οποία είναι ο φορολογικός αποθηκευτής Φ.Π.Α., ή τα αγαθά στην φορολογική αποθήκη Φ.Π.Α., ανάλογα με την περίπτωση, είχαν κατά το χρόνο εκείνο μεταφερθεί από το καθεστώς φορολογικής αποθήκευσης Φ.Π.Α. και για εκείνο το σκοπό ο ιδιοκτήτης των αγαθών θεωρείται ως εάν να ήταν το πρόσωπο που μετακίνησε τα αγαθά αυτά.

(7) Κανονισμοί που εκδίδονται από το Υπουργικό Συμβούλιο δύνανται να καλύπτουν την εναποθέτηση, τήρηση, ασφάλεια και επεξεργασία αγαθών σε φορολογική αποθήκη Φ.Π.Α., και τη μετακίνηση αγαθών από φορολογική αποθήκη Φ.Π.Α..

(8) Χωρίς επηρεασμό της γενικότητας του εδαφίου (7), Κανονισμοί δύνανται, να περιλαμβάνουν διατάξεις -

(α)   σε σχέση με -

(i)  αγαθά τα οποία υπάγονται, έχουν υπαχθεί ή πρόκειται να υπαχθούν σε καθεστώς φορολογικής αποθήκευσης Φ.Π.Α.

(ii) άλλα αγαθά τα οποία τηρούνται, έχουν τηρηθεί ή πρόκειται να τηρηθούν σε καθεστώς φορολογικής αποθήκευσης Φ.Π.Α.∙

(iii) υποστατικά  ή τόπους φορολογικής αποθήκης Φ.Π.Α.∙ και

(iv) φορολογικούς αποθηκευτές Φ.Π.Α. και τις επιχειρήσεις  τους,

για την τήρηση, διατήρηση και προσαγωγή αρχείων και την υποβολή δηλώσεων και παροχή πληροφοριών από φορολογικούς αποθηκευτές Φ.Π.Α. και από οποιαδήποτε άλλα πρόσωπα∙

(β) να απαιτούν αγαθά εναποθετημένα σε φορολογική αποθήκη Φ.Π.Α. να προσάγονται ή να καθίστανται διαθέσιμα για επιθεώρηση από εξουσιοδοτημένο πρόσωπο όταν αυτό το απαιτήσει∙

(γ) να απαγορεύουν την εκτέλεση επί αγαθών φορολογικής αποθήκης Φ.Π.Α. τέτοιων λειτουργιών όπως δύνανται να καθορίζουν οι Κανονισμοί∙

(δ) να ρυθμίζουν τη μεταφορά των αγαθών από μια φορολογική αποθήκη Φ.Π.Α. σε άλλη.

(ε) αναφορικά με αγαθά τα οποία, αν και τηρούνται σε φορολογική αποθήκη Φ.Π.Α., δεν είναι δικαιούχα αγαθά ή δεν προορίζονται από το σχετικό πρόσωπο να είναι αγαθά σε σχέση με τα οποία απολαμβάνονται απαλλαγές δυνάμει των άρθρων 13Α μέχρι 13Ε και του παρόντος άρθρου∙

(στ) να απαγορεύουν το φορολογικό αποθηκευτή Φ.Π.Α. από το να επιτρέπει όπως αγαθά να μετακινούνται από το καθεστώς φορολογικής αποθήκευσης Φ.Π.Α. χωρίς καταβολή οποιουδήποτε καταβλητέου Φ.Π.Α. δυνάμει του άρθρου 13Δ κατά ή με αναφορά σε εκείνη τη μετακίνηση και, σε περίπτωση παράβασης αυτής της απαγόρευσης επιτρέπει ο Έφορος ή εξουσιοδοτημένο πρόσωπο να μεταφερθούν τοιουτοτρόπως καθιστώντας από κοινού και κεχωρισμένως τόσο το φορολογικό αποθηκευτή Φ.Π.Α. όσο και το πρόσωπο που μετακινεί τα αγαθά, υπεύθυνα για την καταβολή του Φ.Π.Α.,

και αυτοί μπορεί να περιέχουν τέτοιες παρεμπίπτουσες ή συμπληρωματικές διατάξεις όπως το Υπουργικό Συμβούλιο κρίνει αναγκαίο ή σκόπιμο.

(9) Κανονισμοί δύνανται να προβλέπουν διαφορετική διάταξη για διαφορετικές περιπτώσεις, περιλαμβανομένης διάταξης για διαφορετικούς φορολογικούς αποθηκευτές Φ.Π.Α. ή διαφορετικές περιγραφές φορολογικών αποθηκευτών Φ.Π.Α., για φορολογικές αποθήκες Φ.Π.Α. διαφορετικών περιγραφών ή για αγαθά διαφορετικών κατηγοριών ή περιγραφών ή της ίδιας κατηγορίας ή περιγραφής σε διαφορετικές περιστάσεις.

14.—(1) Για τους σκοπούς του παρόντος Νόμου η αξία οποιασδήποτε παράδοσης αγαθών ή παροχής υπηρεσιών καθορίζεται, εκτός αν προβλέπεται διαφορετικά από ή με βάση τον παρόντα Νόμο, σύμφωνα με το παρόν άρθρο και το Μέρος Ι του Τέταρτου Παραρτήματος, και για εκείνους τους σκοπούς τα εδάφια (2) μέχρι (4) πιο κάτω ισχύουν τηρουμένων των διατάξεων εκείνου του Παραρτήματος.

(2) Αν η συναλλαγή πραγματοποιείται έναντι χρηματικής αντιπαροχής, η αξία της λαμβάνεται ότι είναι τόσο ποσό όσο, με την πρόσθεση του επιβλητέου Φ.Π.Α., είναι ίσο προς την αντιπαροχή, συμπεριλαμβανομένης οποιασδήποτε επιδότησης που συνδέεται άμεσα με την τιμή της συναλλαγής.

(3) Αν η συναλλαγή πραγματοποιείται έναντι αντιπαροχής μη χρηματικής ή μη εξ ολοκλήρου χρηματικής, η αξία της λαμβάνεται ότι είναι τόσο χρηματικό ποσό όσο, με την πρόσθεση του επιβλητέου Φ.Π.Α., είναι αντίστοιχο προς την αντιπαροχή.

(4) Όταν μια παράδοση αγαθών ή παροχή υπηρεσιών δεν είναι το μόνο πράγμα με το οποίο σχετίζεται μια χρηματική αντιπαροχή, η συναλλαγή θεωρείται ότι πραγματοποιείται έναντι τόσου μέρους της αντιπαροχής, όσο κανονικά αποδίδεται σε αυτή.

(5) Για τους σκοπούς του παρόντος Νόμου η κανονική της αξία παράδοσης αγαθών ή παροχής υπηρεσιών λαμβάνεται ότι είναι το ποσό που θα θεωρείτο ως η αξία της δυνάμει του εδαφίου (2) πιο πάνω αν η συναλλαγή πραγματοποιείτο έναντι τόσης χρηματικής αντιπαροχής, όση θα ήταν πληρωτέα από πρόσωπο που δεν έχει τέτοια σχέση με οποιοδήποτε πρόσωπο η οποία θα επηρέαζε εκείνη την αντιπαροχή.

14Α.-(1) Τηρουμένου του άρθρου 13Γ και για τους σκοπούς του παρόντος Νόμου, η αξία οποιασδήποτε απόκτησης αγαθών από άλλο κράτος μέλος λαμβάνεται ότι είναι η αξία της πράξης με την εκτέλεση της οποίας αποκτώνται αυτά.

(1Α) Για τους σκοπούς του παρόντος Νόμου, η αξία αγαθών που αποκτούνται από άλλο κράτος μέλος λαμβάνεται ότι περιλαμβάνει τα ακόλουθα:

(α) φόρους κατανάλωσης, ειδικούς φόρους κατανάλωσης, εισαγωγικούς δασμούς που επιβάλλονται είτε εκτός της Δημοκρατίας, είτε λόγω της απόκτησης στο εσωτερικό της Δημοκρατίας, εκτός του Φ.Π.Α.∙ και

(β)  όλα τα παρεπόμενα έξοδα, όπως προμήθεια, συσκευασία, μεταφορά και ασφάλιση με τα οποία επιβαρύνει ο προμηθευτής τον αγοραστή ή τον λήπτη, μέχρι τον πρώτο προορισμό των αγαθών στη Δημοκρατία∙ και

για τους σκοπούς του παρόντος εδαφίου, «πρώτος προορισμός» σημαίνει τον τόπο της πρώτης εκφόρτωσης των αγαθών στη Δημοκρατία.

(2) Όταν αγαθά αποκτώνται από άλλο κράτος μέλος όχι σε εκτέλεση φορολογητέας συναλλαγής, η αξία της πράξης σε εκτέλεση της οποίας αυτά αποκτώνται, καθορίζεται για σκοπούς του εδαφίου (1) σύμφωνα με το  παρόν άρθρο και το Μέρος ΙΙ του Τέταρτου Παραρτήματος, και για τους σκοπούς αυτούς-

(α) τα εδάφια (3) μέχρι (5) ισχύουν τηρουμένων εκείνων των διατάξεων του Τέταρτου Παραρτήματος∙ και

(β) το άρθρο 14 και το Μέρος Ι του Τέταρτου Παραρτήματος δεν εφαρμόζονται σε σχέση με την πράξη.

(3) Αν η πράξη πραγματοποιείται έναντι χρηματικής αντιπαροχής, η αξία της λαμβάνεται ότι είναι τόσο ποσό όσο είναι ίσο προς την αντιπαροχή.

(4) Αν η πράξη πραγματοποιείται έναντι αντιπαροχής μη χρηματικής ή μη εξ ολοκλήρου χρηματικής, η αξία της λαμβάνεται ότι είναι τόσο χρηματικό ποσό όσο είναι ίσο προς την αντιπαροχή.

(5) Όταν μια πράξη σε εκτέλεση της οποίας αγαθά αποκτώνται από άλλο κράτος μέλος δεν είναι το μόνο πράγμα με το οποίο σχετίζεται μια χρηματική αντιπαροχή, η πράξη θεωρείται ότι πραγματοποιείται έναντι τόσου μέρους της αντιπαροχής, όσο κανονικά αποδίδεται σε αυτή.

15.—(1) Για τους σκοπούς του παρόντος Νόμου, η αξία αγαθών που εισάγονται από τόπο εκτός των κρατών μελών καθορίζεται (τηρουμένων των διατάξεων του εδαφίου (2) πιο κάτω και του άρθρου (16) σύμφωνα με τους κανόνες που εφαρμόζονται στην περίπτωση των εισαγωγικών δασμών, ανεξάρτητα από το αν τα εν λόγω αγαθά υπόκεινται σε οποιουσδήποτε τέτοιους δασμούς ή όχι.

(2) Για τους σκοπούς του παρόντος Νόμου η αξία αγαθών που εισάγονται από τόπο εκτός των κρατών μελών λαμβάνεται ότι περιλαμβάνει τα ακόλουθα κατά την έκταση που δεν έχουν ήδη συμπεριληφθεί σε εκείνη την αξία σύμφωνα με τους κανόνες που αναφέρονται στο εδάφιο (1) πιο πάνω, ήτοι—

(α) Όλους τους φόρους, ειδικούς φόρους κατανάλωσης, φόρους κατανάλωσης και εισαγωγικούς δασμούς και άλλες επιβαρύνσεις που επιβάλλονται είτε εκτός της Δημοκρατίας είτε, λόγω της εισαγωγής, στο εσωτερικό της Δημοκρατίας (εκτός του Φ.Π.Α.)˙ και

(β) όλα τα παρεπόμενα έξοδα όπως προμήθεια, συσκευασία, μεταφορά και ασφάλιση, μέχρι τον πρώτο προορισμό των αγαθών στη Δημοκρατία.

(γ) αν κατά το χρόνο της εισαγωγής των αγαθών από τόπο εκτός     των κρατών μελών ο περαιτέρω προορισμός των αγαθών είναι γνωστός, και ο εν λόγω προορισμός είναι στο εσωτερικό της Δημοκρατίας ή άλλο κράτος μέλος, όλα τα παρεπόμενα έξοδα στην έκταση που είναι αποτέλεσμα της μεταφοράς  των  αγαθών προς εκείνον τον άλλο προορισμό∙

και στο παρόν εδάφιο «πρώτος προορισμός των αγαθών» σημαίνει τον τόπο που αναφέρεται στο έγγραφο αποστολής εμπορευμάτων ή οποιοδήποτε άλλο έγγραφο σύμφωνα με το οποίο τα αγαθά εισάγονται στο εσωτερικό της Δημοκρατίας, ή εν απουσία τέτοιου εγγράφου, σημαίνει τον τόπο της πρώτης εκφόρτωσης των αγαθών στη Δημοκρατία.

16.—(1) Χωρίς επηρεασμό του εδαφίου (2) του άρθρου 15, όταν αγαθά που εισάγονται στη Δημοκρατία παραδίδονται, πριν τον τελωνισμό τους για εσωτερική κατανάλωση, η αξία τους για σκοπούς επιβολής Φ.Π.Α. επί της εισαγωγής τους καθορίζεται σύμφωνα με την αξία της παράδοσης προς το πρόσωπο που υποβάλλει τη σχετική διασάφηση στο τελωνείο.

(2) Η αξία της παράδοσης που λαμβάνεται υπόψη σύμφωνα με το εδάφιο (1) του παρόντος άρθρου δεν μπορεί να είναι μικρότερη από την αξία που καθορίζεται σύμφωνα με το εδάφιο (1) του άρθρου 15.

17. Τηρουμένων των διατάξεων του άρθρου 18 και οποιωνδήποτε διαταγμάτων που εκδίδονται δυνάμει αυτού, Φ.Π.Α. επιβάλλεται με συντελεστή δεκαοκτώ τοις εκατόν (18%) για την περίοδο από 14 Ιανουαρίου 2013 μέχρι 12 Ιανουαρίου 2014 και με συντελεστή δεκαεννέα τοις εκατόν (19%) από 13 Ιανουαρίου 2014 και επιβάλλεται -

(α) Επί της παράδοσης αγαθών ή παροχής υπηρεσιών, με αναφορά στην αξία της συναλλαγής όπως καθορίζεται δυνάμει του παρόντος Νόμου˙ και

(αΑ) επί της απόκτησης αγαθών από άλλο κράτος μέλος, με αναφορά στην αξία της απόκτησης όπως καθορίζεται δυνάμει του παρόντος Νόμου∙ και·

(β) επί της εισαγωγής αγαθών από τόπο εκτός των κρατών μελών, με αναφορά στην αξία των αγαθών όπως καθορίζεται δυνάμει του παρόντος Νόμου.

18.—(1) Ο Φ.Π.Α. που επιβάλλεται επί—

(α) Οποιασδήποτε συναλλαγής που εκάστοτε εμπίπτει στο Πέμπτο Παράρτημα˙ ή

(β) οποιασδήποτε αντίστοιχης απόκτησης ή εισαγωγής, επιβάλλεται με συντελεστή πέντε τοις εκατόν (5%).

(2) Το Υπουργικό Συμβούλιο δύναται με διάταγμα που δημοσιεύεται στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας να τροποποιεί το Πέμπτο Παράρτημα προσθέτοντας ή διαγράφοντας από αυτό οποιαδήποτε περιγραφή ή τροποποιώντας οποιαδήποτε περιγραφή που εκάστοτε προσδιορίζεται σε αυτό.

18Α. - (1) Ο Φ.Π.Α. επιβάλλεται επί –

(α) Οποιασδήποτε συναλλαγής που εκάστοτε εμπίπτει στο Δωδέκατο Παράρτημα· ή

(β) οποιασδήποτε αντίστοιχης απόκτησης,

με συντελεστή εννέα τοις εκατόν (9%).

(2) Το Υπουργικό Συμβούλιο δύναται με διάταγμα που δημοσιεύεται στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας να τροποποιεί το Δωδέκατο Παράρτημα προσθέτοντας ή διαγράφοντας από αυτό οποιαδήποτε περιγραφή ή τροποποιώντας οποιαδήποτε περιγραφή που εκάστοτε προσδιορίζεται σε αυτό.

18Β.-(1) Ο Φ.Π.Α. επιβάλλεται επί-

(α) οποιασδήποτε συναλλαγής που εκάστοτε εμπίπτει στο Δέκατο Πέμπτο Παράρτημα^. ή

(β) οποιασδήποτε αντίστοιχης απόκτησης ή εισαγωγής,

με συντελεστή τρία τοις εκατόν (3%).

(2) Το Υπουργικό Συμβούλιο δύναται με διάταγμά του που δημοσιεύεται στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας να τροποποιεί το Δέκατο Πέμπτο Παράρτημα προσθέτοντας ή διαγράφοντας από αυτό ή τροποποιώντας οποιαδήποτε περιγραφή που εκάστοτε προσδιορίζεται σε αυτό.

19.—(1) Τηρουμένων των ακόλουθων διατάξεων του παρόντος άρθρου, "φόρος εισροών", σε σχέση με υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο, σημαίνει:

(α) Το Φ.Π.Α. επί της παράδοσης προς αυτό οποιωνδήποτε αγαθών ή της παροχής προς αυτό οποιωνδήποτε υπηρεσιών˙

(β) το Φ.Π.Α. επί της απόκτησης από αυτό οποιωνδήποτε αγαθών από άλλο κράτος μέλος∙ και

(γ) το Φ.Π.Α. που καταβλήθηκε ή είναι καταβλητέος από εκείνο επί της εισαγωγής οποιωνδήποτε αγαθών από τόπο εκτός των κρατών μελών, τα οποία είναι (σε κάθε περίπτωση) αγαθά ή υπηρεσίες που χρησιμοποιούνται ή πρόκειται να χρησιμοποιηθούν για τους σκοπούς οποιασδήποτε επιχείρησης που ασκείται ή που πρόκειται να ασκηθεί από εκείνο το πρόσωπο.

(2) Τηρουμένων των ακόλουθων διατάξεων του παρόντος άρθρου, "φόρος εκροών", σε σχέση με υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο, σημαίνει Φ.Π.Α. επί των συναλλαγών που πραγματοποιεί η επί της απόκτησης αγαθών από άλλο κράτος μέλος από το εν λόγω πρόσωπο, περιλαμβανομένου Φ.Π.Α. που υπολογίζεται επίσης ως φόρος εισροών δυνάμει του εδαφίου (1)(β).

(3) [Διαγράφηκε]

(4) Κανονισμοί που εκδίδονται από το Υπουργικό Συμβούλιο δύνανται να προβλέπουν σε σχέση με οποιαδήποτε περιγραφή αγαθών ή υπηρεσιών ότι, όταν αγαθά ή υπηρεσίες εκείνης της περιγραφής παραδίδονται ή παρέχονται σε πρόσωπο που δεν είναι υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο, θεωρούνται, κάτω από τις περιστάσεις που μπορεί να καθορίζονται στους Κανονισμούς, για τους σκοπούς των εδαφίων (1) και (2) πιο πάνω, ότι παραδίδονται ή παρέχονται σε κάποιο άλλο πρόσωπο όπως μπορεί να καθορίζεται στους Κανονισμούς.

(5) Όταν αγαθά που παραδίδονται ή υπηρεσίες που παρέχονται σε υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο, αγαθά που αποκτώνται από υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο από άλλο κράτος μέλος ή αγαθά που εισάγονται από υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο από τόπο εκτός των κρατών μελών, χρησιμοποιούνται ή πρόκειται να χρησιμοποιηθούν μερικώς για τους σκοπούς επιχείρησης που ασκείται ή που πρόκειται να ασκηθεί από αυτό το πρόσωπο και μερικώς για άλλους σκοπούς -

(α) ο Φ.Π.Α. επί των συναλλαγών, αποκτήσεων και εισαγωγών επιμερίζεται έτσι ώστε μόνο τόσος Φ.Π.Α. όσος αφορά τους επιχειρηματικούς του σκοπούς να υπολογίζεται ως φόρος εισροών του·

(β) ο υπόλοιπος Φ.Π.Α., που δεν αφορά τους επιχειρηματικούς του σκοπούς, θα υπολογίζεται ως φόρος εισροών του, στην έκταση που προβλέπουν κανονισμοί που εκδίδονται δυνάμει του εδαφίου 6(ε).

(5Α) Για τους σκοπούς των εδαφίων (1) και (5), σχετικό περιουσιακό στοιχείο για σκοπούς επιχείρησης που ασκείται ή πρόκειται να ασκηθεί από αυτό το πρόσωπο, δεν θεωρείται, υπό οποιεσδήποτε συνθήκες, ότι χρησιμοποιείται ή πρόκειται να χρησιμοποιηθεί για τους σκοπούς της επιχείρησης, αν, και στην έκταση που χρησιμοποιείται για ιδιωτική χρήση από το πρόσωπο αυτό ή για ιδιωτική χρήση από το προσωπικό του.

(5Β) Για τους σκοπούς του εδαφίου 5Α «σχετικό περιουσιακό στοιχείο» σημαίνει-

(α)(i) τα ενσώματα αγαθά, που ανήκουν κατά κυριότητα στην επιχείρηση και τίθενται από αυτή σε διαρκή εκμετάλλευση, χωρίς να περιλαμβάνονται στην αξία τους οποιεσδήποτε δαπάνες επισκευής και συντήρησης τους, εξαιρουμένης της ακίνητης ιδιοκτησίας·

(ii) τα δικαιώματα χρησιμοποίησης διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας, σχεδίων, υποδειγμάτων, εμπορικών ή βιομηχανικών σημάτων και παρόμοιων δικαιωμάτων, περιλαμβανομένης και της εμπορικής εύνοιας “Goodwill”, εφόσον αυτά εξυπηρετούν περισσότερες από μία χρήσεις, που παραδίδονται ή παρέχονται προς ή εισάγονται ή αποκτώνται από τον ιδιοκτήτη και η αξία έκαστου να μην είναι λιγότερη από δέκα επτά χιλιάδες ευρώ (€17000)·

(β)(i) η ακίνητη ιδιοκτησία όπως καθορίζεται στην παράγραφο 1(β) μέχρι 4 του Όγδοου Παραρτήματος του Νόμου·

(ii) τα κτίρια που κατασκευάζονται από υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο σε ακίνητη ιδιοκτησία που δεν ανήκει κατά κυριότητα σε αυτό·

(iii) τα κτίρια που κατασκευάζονται από υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο σε ακίνητη ιδιοκτησία που ανήκει κατά κυριότητα σε αυτό.

(6) Κανονισμοί μπορούν να προβλέπουν ότι—

(α) Ο Φ.Π.Α. επί της παράδοσης αγαθών ή παροχής υπηρεσιών σε υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο, ο Φ.Π.Α. επί της απόκτησης αγαθών από υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο από άλλο κράτος μέλος και ο Φ.Π.Α. που καταβλήθηκε ή που είναι καταβλητέος από υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο επί της εισαγωγής αγαθών από τόπο εκτός των κρατών μελών θεωρείται ως φόρος εισροών του μόνο αν και κατά την έκταση που η επιβολή του Φ.Π.Α. αποδεικνύεται και προσδιορίζεται ποσοτικά με αναφορά σε τέτοια έγγραφα που μπορεί να καθορίζονται στους Κανονισμούς ή που δύναται να καθορίσει ο Έφορος είτε γενικά είτε σε συγκεκριμένες περιπτώσεις ή κατηγορίες περιπτώσεων˙

(β) υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο υπολογίζει ως φόρο εισροών του, κάτω από τέτοιες περιστάσεις, σε τέτοια έκταση και τηρουμένων τέτοιων όρων που μπορεί να καθοριστούν, το Φ.Π.Α. επί της παράδοσης αγαθών ή παροχής υπηρεσιών προς αυτό ή επί της απόκτησης αγαθών από αυτό από άλλο κράτος μέλος ή που καταβλήθηκε από αυτό επί της εισαγωγής αγαθών από τόπο εκτός των κρατών μελών έστω και αν δεν ήταν υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο κατά το χρόνο της συναλλαγής, της απόκτησης ή της καταβολής˙

(γ) υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο που είναι νομικό πρόσωπο υπολογίζει ως φόρο εισροών του, κάτω από τέτοιες περιστάσεις, σε τέτοια έκταση και τηρουμένων τέτοιων όρων που μπορεί να καθορίζονται, το Φ.Π.Α. επί της παράδοσης, απόκτησης ή εισαγωγής αγαθών που πραγματοποιήθηκε πριν τη σύστασή του με σκοπό να αποδοθούν σ' αυτό ή την επιχείρησή του ή επί της παροχής υπηρεσιών πριν από εκείνο το χρόνο προς όφελος του ή σε σχέση με τη σύστασή του˙

(δ) στην περίπτωση προσώπου που ήταν, αλλά δεν είναι πλέον, υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο, καταβάλλεται σε αυτό από τον Έφορο το ποσό οποιουδήποτε Φ.Π.Α. επί της παροχής υπηρεσιών που πραγματοποιήθηκε προς αυτό για τους σκοπούς της επιχείρησης που το πρόσωπο αυτό ασκούσε όταν ήταν υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο.

(ε) στις περιπτώσεις, όπου ο διακανονισμός του φόρου εισροών πραγματοποιείται δυνάμει των διατάξεων του εδαφίου (5), το μέρος του Φ.Π.Α. που δεν αφορά τους επιχειρηματικούς σκοπούς, να θεωρείται ως φόρος εισροών του υποκειμένου στο φόρο προσώπου για τους σκοπούς οποιωνδήποτε διατάξεων δυνάμει ή με βάση το άρθρο 21, σε τέτοιες περιστάσεις, σε τέτοια έκταση και υπό τέτοιες προϋποθέσεις όπως δύναται να καθοριστούν.

(7) [Διαγράφηκε]

20.—(1) Κάθε υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο αποδίδει λογαριασμό και καταβάλλει Φ.Π.Α., σε σχέση με τις συναλλαγές που πραγματοποιεί και σε σχέση με απόκτηση από το εν λόγω πρόσωπο οποιωνδήποτε αγαθών από άλλα κράτη μέλη, αναφορικά με τέτοιες περιόδους (που στον παρόντα Νόμο αναφέρονται ως "καθορισμένες φορολογικές περίοδοι") σε τέτοιο χρόνο και με τέτοιο τρόπο που μπορεί να καθορίζεται από ή με βάση Κανονισμούς και τέτοιοι Κανονισμοί μπορούν να προβλέπουν διαφορετικά για διαφορετικές περιστάσεις.

(2) Τηρουμένων των διατάξεων του παρόντος άρθρου, κάθε υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο δικαιούται κατά το τέλος κάθε καθορισμένης φορολογικής περιόδου να εκπέσει τόσο ποσό του φόρου εισροών του, όσο είναι επιτρεπόμενο δυνάμει του άρθρου 21, και ύστερα να αφαιρέσει το ποσό αυτό από οποιοδήποτε φόρο εκροών που είναι οφειλόμενος από αυτό.

(3) Αν δεν υπάρχει φόρος εκροών οφειλόμενος κατά το τέλος της καθορισμένης φορολογικής περιόδου, ή αν το εκπιπτόμενο ποσό υπερβαίνει εκείνο του φόρου εκροών τότε, τηρουμένων των εδαφίων (4) και (5) πιο κάτω, το ποσό της έκπτωσης ή, ανάλογα με την περίπτωση, το ποσό της διαφοράς καταβάλλεται στο υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο από τον Έφορο˙ και ποσό που είναι οφειλόμενο δυνάμει του παρόντος εδαφίου αναφέρεται στον παρόντα Νόμο ως "πιστωτικό υπόλοιπο Φ.Π.Α.".

(4) Το όλον ή μέρος του πιστωτικού υπολοίπου μπορεί, σύμφωνα με γενικές ή ειδικές οδηγίες που εκδίδονται από τον Έφορο από καιρό σε καιρό να μεταφερθεί σε πίστη του εν λόγω προσώπου σε μεταγενέστερη περίοδο.

Νοείται ότι, σε περίπτωση που έχει υποβληθεί απαίτηση δυνάμει του εδαφίου (6) και η καταβολή του όλου ή του μέρους του πιστωτικού υπολοίπου για το οποίο υποβλήθηκε η απαίτηση, έχει μεταφερθεί σε πίστη του υποκείμενου στο φόρο προσώπου σε μεταγενέστερη περίοδο ή σε περίπτωση που για οποιοδήποτε λόγο δεν οφείλεται σε υπαιτιότητα ή σε πράξη ή σε παράλειψη του προσώπου αυτού, η επιστροφή αυτού  καθυστερήσει για χρονική περίοδο πέραν των τεσσάρων (4) μηνών από την ημερομηνία υποβολής της απαίτησης, το επιστρεπτέο ποσό φέρει τόκο από την ημέρα εκπνοής της χρονικής περιόδου των τεσσάρων (4) μηνών, σύμφωνα με τον περί Ενιαίου Δημοσίου Επιτοκίου Υπερημερίας Νόμο:

Νοείται περαιτέρω ότι σε περίπτωση που διενεργείται φορολογικός έλεγχος από τον Έφορο σε σχέση με την απαίτηση, η χρονική περίοδος των τεσσάρων (4) μηνών παρατείνεται σε οκτώ (8) μήνες.

(5) Όταν κατά το τέλος οποιασδήποτε περιόδου πιστωτικό υπόλοιπο Φ.Π.Α. είναι οφειλόμενο σε υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο που έχει παραλείψει να υποβάλει δηλώσεις για οποιαδήποτε προηγούμενη περίοδο όπως απαιτείται από τον παρόντα Νόμο, ο Έφορος δύναται να αναστείλει την καταβολή του πιστωτικού υπολοίπου μέχρι να συμμορφωθεί το πρόσωπο αυτό με την εν λόγω υποχρέωσή του.

(5Α) Όταν κατά το τέλος οποιασδήποτε περιόδου πιστωτικό υπόλοιπο Φ.Π.Α. είναι οφειλόμενο σε υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο που έχει παραλείψει μέχρι την ημερομηνία που υποβάλλεται η απαίτηση για επιστροφή, να υποβάλει δήλωση εισοδήματος σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 5 του περί Βεβαιώσεως και Εισπράξεως Φόρων Νόμου, ο Έφορος δύναται να αναστείλει την καταβολή του πιστωτικού υπολοίπου μέχρι το εν λόγω πρόσωπο συμμορφωθεί με την υποχρέωσή του:

Νοείται ότι, ανεξαρτήτως των διατάξεων του παρόντος Νόμου, κανένας τόκος δεν οφείλεται από τον Έφορο αναφορικά με την περίοδο κατά την οποία η επιστροφή Φ.Π.Α. αναστάληκε λόγω της παράλειψης να υποβάλει οποιαδήποτε δήλωση εισοδήματος σύμφωνα με το άρθρο 5 του περί Βεβαιώσεως και Εισπράξεως Φόρων Νόμου.

(6) Αφαίρεση δυνάμει του εδαφίου (2) πιο πάνω και καταβολή πιστωτικού υπολοίπου Φ.Π.Α. δε γίνεται παρά μόνο με απαίτηση που υποβάλλεται με τέτοιο τρόπο και σε τέτοιο χρόνο όπως μπορεί να καθορίζονται από ή με βάση Κανονισμούς˙ και, στην περίπτωση προσώπου που δεν έχει πραγματοποιήσει φορολογητέες συναλλαγές κατά την εν λόγω περίοδο ή σε προηγούμενη περίοδο, η καταβολή του πιστωτικού υπολοίπου Φ.Π.Α.γίνεται τηρουμένων τέτοιων όρων (αν υπάρχουν) που ο Έφορος θεωρεί σκόπιμο να επιβάλει, περιλαμβανομένων όρων για επιστροφή σε καθορισμένες περιστάσεις.

(6Α) Ουδεμία απαίτηση για επιστροφή πιστωτικού υπολοίπου Φ.Π.Α. δύναται να υποβληθεί μετά την πάροδο έξι (6) ετών από το τέλος της καθορισμένης φορολογικής περιόδου εντός της οποίας δημιουργήθηκε το πιστωτικό υπόλοιπο:

Νοείται ότι, ο Έφορος δύναται να επιτρέψει την υποβολή τέτοιας απαίτησης κάτω από περιστάσεις τις οποίες κρίνει εύλογες.

(7) Κανονισμοί που εκδίδονται από το Υπουργικό Συμβούλιο δύνανται να προβλέπουν ότι, σε σχέση με ορισμένες συναλλαγές, αποκτήσεις και εισαγωγές που μπορεί να καθορίζουν οι Κανονισμοί, ο Φ.Π.Α που επιβλήθηκε σε αυτές θα εξαιρείται από οποιαδήποτε έκπτωση δυνάμει του παρόντος άρθρου˙ και οποιαδήποτε τέτοια διάταξη μπορεί να διατυπωθεί με αναφορά στην περιγραφή των αγαθών που παραδίδονται ή των υπηρεσιών που παρέχονται, των αγαθών που αποκτώνται ή των αγαθών που εισάγονται, στο πρόσωπο από το οποίο παραδίδονται ή παρέχονται, αποκτώνται ή εισάγονται, στους σκοπούς για τους οποίους παραδίδονται ή παρέχονται, αποκτώνται ή εισάγονται, ή σε οποιεσδήποτε περιστάσεις και τέτοιοι Κανονισμοί μπορεί να προβλέπουν για συνεπακόλουθη απαλλαγή από το φόρο εκροών.

20Α. Ανεξαρτήτως οποιωνδήποτε άλλων διατάξεων του παρόντος νόμου, ο Φ.Π.Α. επί οποιωνδήποτε αγαθών που επιβαρύνονται με ειδικό φόρο κατανάλωσης ή καινούργιων μεταφορικών μέσων που επιβαρύνονται με φόρο κατανάλωσης, επιβάλλεται και καταβάλλεται ως να ήταν ειδικός φόρος κατανάλωσης ή φόρος κατανάλωσης αντίστοιχα:

Νοείται ότι, σε περίπτωση απόκτησης, η πιο πάνω διάταξη εφαρμόζεται εφόσον η απόκτηση των αγαθών πραγματοποιείται από υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο.

21.—(1) Το ποσό του φόρου εισροών το οποίο δικαιούται υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο να εκπέσει κατά το τέλος οποιασδήποτε περιόδου είναι τόσο ποσό του φόρου εισροών του για την περίοδο (δηλαδή του φόρου εισροών επί συναλλαγών, αποκτήσεων και εισαγωγών που πραγματοποιήθηκαν από το πρόσωπο αυτό κατά την περίοδο) όσο είναι επιτρεπόμενο από ή με βάση Κανονισμούς ως αποδιδόμενο σε συναλλαγές που εμπίπτουν στο εδάφιο (2) πιο κάτω.

(2) Οι συναλλαγές που αναφέρονται στο εδάφιο (1) είναι οι ακόλουθες συναλλαγές που πραγματοποιούνται ή πρόκειται να πραγματοποιηθούν από υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο μέσα στα πλαίσια ή για προώθηση της επιχείρησής του:

(α) Φορολογητέες συναλλαγές˙

(β) συναλλαγές εκτός της Δημοκρατίας που θα ήταν φορολογητέες συναλλαγές αν πραγματοποιούνταν στο εσωτερικό της Δημοκρατίας.

(γ) συναλλαγές που εμπίπτουν στην παράγραφο 1 και υποπαραγράφους (α) μέχρι (ε) της παραγράφου 3 του Πίνακα Β του Έβδομου Παραρτήματος εφόσον ο λήπτης είναι εγκατεστημένος εκτός των κρατών μελών ή οι υπηρεσίες αυτές συνδέονται άμεσα με αγαθά που εξάγονται σε χώρα εκτός των κρατών μελών.

(2Α) Παραδόσεις οι οποίες θεωρούνται ότι πραγματοποιούνται από το λήπτη σύμφωνα με το άρθρο 11Α, λαμβάνονται υπόψη ως παραδόσεις που πραγματοποιούνται από αυτόν για σκοπούς υπολογισμού οποιουδήποτε ποσού Φ.Π.Α. που δικαιούται δυνάμει του εδαφίου (1), μόνο κατά το χρόνο που θεωρούνται ότι πραγματοποιούνται οι εν λόγω παραδόσεις δυνάμει κανονισμών που εκδίδονται με βάση το άρθρο 9.

(3) Κανονισμοί που εκδίδονται από το Υπουργικό Συμβούλιο δύνανται να προβλέπουν την εξασφάλιση δίκαιης και λογικής απόδοσης φόρου εισροών σε συναλλαγές που εμπίπτουν στο εδάφιο (2) πιο πάνω, και τέτοιοι Κανονισμοί μπορεί να προβλέπουν—

(α) Καθορισμό μιας αναλογίας με αναφορά στην οποία ο φόρος εισροών για οποιαδήποτε καθορισμένη φορολογική περίοδο αποδίδεται προσωρινά σε εκείνες τις συναλλαγές˙

(β) αναπροσαρμογή του φόρου που αποδόθηκε προσωρινά για οποιεσδήποτε καθορισμένες φορολογικές περιόδους ή μέρη τους, σύμφωνα με αναλογία που καθορίζεται με παρόμοιο τρόπο για οποιαδήποτε μακρύτερη περίοδο αποτελούμενη από εκείνες τις περιόδους ή μέρη τους˙

(γ) την καταβολή πληρωμών σε σχέση με φόρο εισροών, από τον Έφορο σε υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο (ή σε πρόσωπο που ήταν υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο) ή από υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο (ή πρόσωπο που ήταν υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο)στον Έφορο, σε περιπτώσεις που τα γεγονότα αποδεικνύουν ανακριβή τον υπολογισμό με βάση τον οποίο έγινε η απόδοση˙ και

(δ) αποκλεισμό του φόρου εισροών επί συναλλαγής την οποία, δυνάμει οποιασδήποτε διάταξης του παρόντος Νόμου, πρόσωπο πραγματοποιεί προς τον εαυτό του από το να είναι επιτρεπόμενος επειδή αποδίδεται σε εκείνη τη συναλλαγή.

(4) Κανονισμοί δυνάμει του εδαφίου (3) πιο πάνω μπορεί να προβλέπουν διαφορετικά για διαφορετικές περιστάσεις και, ιδιαίτερα (αλλά χωρίς επηρεασμό της γενικότητας εκείνου του εδαφίου) για διαφορετικές περιγραφές αγαθών ή υπηρεσιών˙ και μπορεί να περιέχουν παρεμπίπτουσες και συμπληρωματικές διατάξεις που κρίνει το Υπουργικό Συμβούλιο αναγκαίες ή σκόπιμες.

22.—(1) Όταν αγαθά εισάγονται από υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο από τόπο εκτός των κρατών μελών και—

(α) Κατά το χρόνο της εισαγωγής ανήκουν πλήρως ή μερικώς σε άλλο πρόσωπο˙ και

(β) οι σκοποί για τους οποίους πρόκειται να χρησιμοποιηθούν περιλαμβάνουν ιδιωτικούς σκοπούς είτε του ιδίου είτε του άλλου, ο Φ.Π.Α. που καταβλήθηκε ή είναι καταβλητέος από το υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο επί της εισαγωγής των αγαθών δε θεωρείται ως φόρος εισροών που αφαιρείται ή εκπίπτει δυνάμει του άρθρου 20˙ αλλά το πρόσωπο αυτό δύναται να υποβάλει χωριστή απαίτηση στον Έφορο για να του τον επιστρέψει.

(2) Ο Έφορος εγκρίνει την απαίτηση που αναφέρεται στο εδάφιο (1) αν ικανοποιηθεί ότι η απόρριψή της θα είχε ως αποτέλεσμα διπλή επιβολή του Φ.Π.Α. και όταν την εγκρίνει, θα την εγκρίνει μόνο κατά την έκταση που είναι αναγκαία για να αποφευχθεί η διπλή επιβολή.

(3) Κατά την εξέταση απαίτησης δυνάμει του παρόντος άρθρου, ο Έφορος λαμβάνει υπόψη τις περιστάσεις της εισαγωγής και, κατά την έκταση που τα θεωρεί σχετικά, τα γεγονότα που λαμβάνουν χώρα ή που επέρχονται σε σχέση με τα αγαθά σε οποιοδήποτε μεταγενέστερο χρόνο.

(4) Οποιοδήποτε ποσό της απαίτησης εγκρίνεται από τον Έφορο, καταβάλλεται στο υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο.

(5) Η αναφορά πιο πάνω σε ιδιωτικούς σκοπούς ενός προσώπου αφορά σκοπούς που δεν είναι εκείνοι της επιχείρησης που ασκείται από εκείνο το πρόσωπο.

23.—(1) Το Υπουργικό Συμβούλιο μπορεί, αν κρίνει σκόπιμο, να εκδίδει διάταγμα δυνάμει του παρόντος άρθρου για το συμφέρον της εθνικής οικονομίας.

(2) Διάταγμα δυνάμει του παρόντος άρθρου μπορεί να προβλέπει ότι ορισμένες κατηγορίες υποκείμενων στο φόρο προσώπων που καθορίζονται στο διάταγμα έχουν καθήκον—

(α) Να καταβάλλουν, έναντι οποιουδήποτε ποσού Φ.Π.Α. που μπορεί να καταστούν υπόχρεες να καταβάλουν σε σχέση με καθορισμένη φορολογική περίοδο, ποσά που καθορίζονται σύμφωνα με το διάταγμα, και

(β) να τα καταβάλλουν σε χρόνους που καθορίζονται στο διάταγμα.

(3) Όταν εκδοθεί διάταγμα δυνάμει του παρόντος άρθρου, ο Έφορος δύναται να εκδίδει γνωστοποιήσεις που περιέχουν οποιεσδήποτε συμπληρωματικές, παρεμπίπτουσες ή συνεπακόλουθες διατάξεις που κρίνει ότι είναι αναγκαίες ή σκόπιμες.

(4) Διάταγμα ή γνωστοποίηση δυνάμει του παρόντος άρθρου μπορεί να προβλέπει διαφορετικά για διαφορετικές περιστάσεις.

24. Όταν—

(α) Υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο ("ο λήπτης") εκδίδει έγγραφο προς τον εαυτό του που υπέχει θέση τιμολογίου σε σχέση με φορολογητέα παράδοση αγαθών ή παροχή υπηρεσιών προς αυτό από άλλο υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο ("ο προμηθευτής")˙ και

(β) στο εν λόγω έγγραφο δηλώνεται λιγότερος Φ.Π.Α. από εκείνο που είναι επιβλητέος στη συναλλαγή,

ο Έφορος δύναται, με γνωστοποίηση που επιδίδεται στο λήπτη και στον προμηθευτή, να ορίσει ότι το ποσό του Φ.Π.Α. που δηλώθηκε λιγότερο στο έγγραφο θεωρείται για όλους τους σκοπούς ως Φ.Π.Α. οφειλόμενος από το λήπτη και όχι από τον προμηθευτή.

25.—(1) Όταν υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο παραδίδει αγαθά ή παρέχει υπηρεσίες και η συναλλαγή υπόκειται στο μηδενικό συντελεστή τότε, ανεξάρτητα από το αν θα ήταν επιβλητέος Φ.Π.Α. επί της συναλλαγής χωρίς να λαμβάνεται υπόψη το παρόν εδάφιο ή όχι—

(α) Δεν επιβάλλεται Φ.Π.Α. επί της συναλλαγής˙ αλλά

(β) από όλες τις άλλες απόψεις θεωρείται ως φορολογητέα συναλλαγή˙ και αναλόγως ο συντελεστής με τον οποίο θεωρείται ότι επιβάλλεται Φ.Π.Α. επί της συναλλαγής είναι μηδέν.

(2) Παράδοση αγαθών ή παροχή υπηρεσιών υπόκειται στο μηδενικό συντελεστή δυνάμει του παρόντος εδαφίου αν τα αγαθά ή οι υπηρεσίες ή η συναλλαγή περιγράφονται στο Έκτο Παράρτημα.

(3) Όταν αγαθά που περιγράφονται στο Έκτο Παράρτημα, ή αγαθά που αποτελούν μέρος περιγραφόμενης στο Έκτο Παράρτημα συναλλαγής, αποκτώνται στη Δημοκρατία από άλλο κράτος μέλος ή εισάγονται από τόπο εκτός των κρατών μελών, δεν επιβάλλεται Φ.Π.Α. επί της απόκτησης ή εισαγωγής τους, εκτός αν προβλέπεται διαφορετικά στο εν λόγω Παράρτημα.

(4) Το Υπουργικό Συμβούλιο δύναται με διάταγμα που δημοσιεύεται στην επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας να τροποποιεί το Έκτο Παράρτημα προσθέτοντας ή αφαιρώντας από αυτό οποιαδήποτε περιγραφή ή τροποποιώντας οποιαδήποτε περιγραφή που εκάστοτε προσδιορίζεται σε αυτό.

(5) Κανονισμοί που εκδίδονται από το Υπουργικό Συμβούλιο δύνανται να προβλέπουν την υπαγωγή στο μηδενικό συντελεστή ή την επιστροφή όλου ή μέρους του Φ.Π.Α. του επιβλητέου επί παράδοσης αγαθών ή παροχής υπηρεσιών σε ορισμένα σώματα ή πρόσωπα, τηρουμένων τέτοιων όρων (περιλαμβανομένων όρων που απαγορεύουν ή περιορίζουν τη διάθεση ή την εμπορία των αγαθών) που μπορεί να επιβάλλονται με βάση τους Κανονισμούς, αν κρίνει και στην έκταση που κρίνει το Υπουργικό Συμβούλιο ότι η υπαγωγή στο μηδενικό συντελεστή ή η επιστροφή είναι αναγκαία ή σκόπιμη, λαμβάνοντας υπόψη οποιαδήποτε διεθνή συμφωνία.

(6) Παράδοση αγαθών υπόκειται στο μηδενικό συντελεστή δυνάμει του παρόντος εδαφίου αν ο Έφορος ικανοποιηθεί ότι το πρόσωπο που παραδίδει τα αγαθά—

(α) Τα έχει εξαγάγει σε τόπο εκτός των κρατών μελών˙ ή

(β) τα έχει φορτώσει για χρήση ως εφόδια για θαλάσσια διαδρομή ή αεροπορική πτήση με τελικό προορισμό τόπο εκτός της Δημοκρατίας ή ως εμπορεύματα προς πώληση λιανικώς σε πρόσωπα που μεταφέρονται στην εν λόγω διαδρομή ή πτήση σε πλοίο ή αεροπλάνο με τόπο προορισμού εκτός των κρατών μελών, και νοουμένου ότι ικανοποιούνται οποιοιδήποτε άλλοι όροι που δυνατό να καθορίζονται σε Κανονισμούς ή να επιβάλλονται από τον Έφορο.

(7) Το εδάφιο 6(β) πιο πάνω δεν εφαρμόζεται στην περίπτωση αγαθών που φορτώνονται για χρήση ως εφόδια σε θαλάσσια διαδρομή ή αεροπορική πτήση που πραγματοποιείται από το πρόσωπο προς το οποίο παραδίδονται τα αγαθά και η εν λόγω διαδρομή ή πτήση πραγματοποιείται για ιδιωτικούς σκοπούς.

(8) Κανονισμοί μπορούν να προβλέπουν την επιβολή μηδενικού συντελεστή σε παραδόσεις ορισμένων αγαθών που μπορεί να καθορίζονται στους Κανονισμούς, σε περιπτώσεις όπου—

(α) Ο Έφορος ικανοποιείται ότι τα αγαθά έχουν εξαχθεί ή πρόκειται να εξαχθούν σε τόπο εκτός της των κρατών μελών ή ότι η εν λόγω παράδοση συνεπάγεται -

(i) τη μεταφορά των αγαθών από τη Δημοκρατία∙ και

(ii) την απόκτηση των αγαθών σε άλλο κράτος μέλος από πρόσωπο που είναι υπόχρεο για την καταβολή του Φ.Π.Α. επί της απόκτησης σύμφωνα με τις αντίστοιχες με το άρθρο 12Α διατάξεις του νόμου εκείνου του κράτους μέλους∙ και

(β) ικανοποιούνται τέτοιοι άλλοι όροι, αν υπάρχουν, που μπορεί να καθορίζονται στους Κανονισμούς ή να επιβάλλονται από τον Έφορο.

(8Α) Κανονισμοί δύνανται να προβλέπουν την επιβολή μηδενικού συντελεστή σε παραδόσεις αγαθών ή ορισμένων αγαθών όπως δύναται να καθορίζονται στους Κανονισμούς σε περιπτώσεις όπου -

(α) ο Έφορος ικανοποιείται ότι η εν λόγω παράδοση συνεπάγεται -

(i) τη μετακίνηση των αγαθών από καθεστώς φορολογικής αποθήκευσης Φ.Π.Α. που εμπίπτει στην έννοια του άρθρου 13ΣΤ(2) και

(ii) την τοποθέτηση τους σε καθεστώς αποθήκευσης σε άλλο κράτος μέλος, ή σε τέτοιο κράτος μέλος ή κράτη μέλη όπως δύναται να καθορίζεται, όταν εκείνο το καθεστώς έχει δημιουργηθεί δυνάμει αντίστοιχων με τα άρθρα 13Α και 13Β διατάξεων του νόμου εκείνου του κράτους μέλους∙ και

(β) ικανοποιούνται τέτοιοι άλλοι όροι, αν υπάρχουν όπως δύναται να καθορίζονται στους Κανονισμούς ή να επιβάλλονται από τον Έφορο.

(9) Κανονισμοί μπορούν να προβλέπουν την επιβολή μηδενικού συντελεστή σε παροχή υπηρεσιών η οποία πραγματοποιείται όταν αγαθά εκμισθώνονται και ο Έφορος ικανοποιείται ότι τα αγαθά έχουν μεταφερθεί ή πρόκειται να μεταφερθούν από τη Δημοκρατία κατά την περίοδο της μίσθωσης, και νοουμένου ότι τέτοιοι άλλοι όροι ικανοποιούνται, αν υπάρχουν, που μπορεί να καθορίζονται στους Κανονισμούς ή να επιβάλλονται από τον Έφορο.

(10) Όταν η παράδοση οποιωνδήποτε αγαθών που υπόκειται σε μηδενικό συντελεστή δυνάμει του εδαφίου (6) πιο πάνω ή με βάση Κανονισμούς που εκδίδονται δυνάμει του εδαφίου (8), (8A) ή (9) πιο πάνω και—

(α) Τα αγαθά βρίσκονται στη Δημοκρατία μετά την ημερομηνία κατά την οποία υπήρχε ισχυρισμός ότι είχαν εξαχθεί ή φορτωθεί ή επρόκειτο να εξαχθούν ή να φορτωθούν ή με άλλο τρόπο είχαν μεταφερθεί ή επρόκειτο να μεταφερθούν από τη Δημοκρατία˙ ή

(β) οποιοσδήποτε όρος που καθορίζεται στους σχετικούς Κανονισμούς που εκδίδονται δυνάμει των εδαφίων (6), (8), (8A) ή (9) πιο πάνω ή που επιβάλλεται από τον Έφορο δεν ικανοποιείται,και η παρουσία των αγαθών στη Δημοκρατία ύστερα από την εν λόγω ημερομηνία ή η μη εκπλήρωση του όρου δεν είχε εγκριθεί για τους σκοπούς του παρόντος εδαφίου από τον Έφορο, τα αγαθά υπόκεινται σε δήμευση δυνάμει του περί Τελωνείων και Φόρων Καταναλώσεως Νόμου και ο Φ.Π.Α. που θα ήταν επιβλητέος επί της παράδοσης αν δεν υπήρχε ο μηδενικός συντελεστής, καθίσταται αμέσως καταβλητέος από το πρόσωπο προς το οποίο παραδίδονται τα αγαθά ή από οποιοδήποτε πρόσωπο στην κατοχή του οποίου ανευρίσκονται στη Δημοκρατία˙ αλλά ο Έφορος δύναται, αν το θεωρεί σκόπιμο, να μην απαιτήσει την καταβολή ολόκληρου ή μέρους του ποσού του Φ.Π.Α.

26.—(1) Παράδοση αγαθών ή παροχή υπηρεσιών είναι εξαιρούμενη συναλλαγή αν περιγράφεται στο Έβδομο Παράρτημα, η απόκτηση αγαθών από άλλο κράτος μέλος είναι εξαιρούμενη απόκτηση αν τα αγαθά αποκτήθηκαν σύμφωνα με εξαιρούμενη συναλλαγή και η εισαγωγή αγαθών είναι εξαιρούμενη εισαγωγή αν η παράδοση των αγαθών αυτών στο εσωτερικό της Δημοκρατίας σε όλες τις περιπτώσεις είναι εξαιρούμενη.

(2) Το Υπουργικό Συμβούλιο δύναται με διάταγμα που δημοσιεύεται στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας να τροποποιεί το Έβδομο Παράρτημα προσθέτοντας ή διαγράφοντας από αυτό οποιαδήποτε περιγραφή συναλλαγής ή τροποποιώντας οποιαδήποτε περιγραφή συναλλαγής που εκάστοτε προσδιορίζεται σε αυτό, και το Παράρτημα μπορεί να τροποποιηθεί έτσι ώστε να περιγράφει παράδοση αγαθών με αναφορά στη χρήση τους ή σε άλλα θέματα που δε σχετίζονται με τα χαρακτηριστικά των ίδιων των αγαθών.

27.—(1) Το εδάφιο (2) πιο κάτω εφαρμόζεται όταν—

(α) Πρόσωπο έχει παραδώσει αγαθά ή έχει παράσχει υπηρεσίες και έχει αποδώσει και καταβάλει Φ.Π.Α. επί της συναλλαγής,

(β) το όλον ή οποιοδήποτε μέρος της αντιπαροχής για τη συναλλαγή έχει διαγραφεί στα λογιστικά του βιβλία ως επισφαλές χρέος,

(γ) έχει λάβει τα αναγκαία υπό τις περιστάσεις για την είσπραξή της μέτρα, και

(δ) έχει παρέλθει περίοδος δώδεκα μηνών (που αρχίζει την ημερομηνία της συναλλαγής).

(2) Τηρουμένων των επόμενων διατάξεων του παρόντος άρθρου και Κανονισμών που εκδίδονται δυνάμει του, το πρόσωπο που αναφέρεται στο εδάφιο (1) δικαιούται, αφού υποβάλει απαίτηση στον Έφορο, σε επιστροφή του ποσού του Φ.Π.Α. που είναι επιβλητέος με αναφορά στο οφειλόμενο ποσό.

(3) Στο εδάφιο (2) πιο πάνω "οφειλόμενο ποσό" σημαίνει—

(α) Αν κατά το χρόνο της απαίτησης το πρόσωπο δεν έλαβε πληρωμή ως μέρος της αντιπαροχής που διαγράφηκε στα λογιστικά του βιβλία ως επισφαλές χρέος, ποσό ίσο προς το ποσό της αντιπαροχής που διαγράφηκε-

(β) αν κατά το χρόνο της απαίτησης έχει λάβει πληρωμή ή πληρωμές ως μέρος τηςαντιπαροχής που διαγράφηκε, ποσό κατά το οποίο το ποσό της αντιπαροχής που διαγράφηκε υπερβαίνει την πληρωμή (ή το άθροισμα των πληρωμών).

(4) Κανένα πρόσωπο δε δικαιούται επιστροφή δυνάμει του εδαφίου (2) πιο πάνω εκτός αν η αξία της συναλλαγής είναι ίση προς, ή. λιγότερη από, την κανονική της αξία.

(5) Όταν—

(α) Πρόσωπο δικαιούται δυνάμει του εδαφίου (2) πιο πάνω να του επιστραφεί ποσό Φ.Π.Α., και

(β) εκείνος ο Φ.Π.Α. έχει σε οποιοδήποτε χρόνο περιληφθεί στο φόρο εισροών άλλου προσώπου,εκείνο το άλλο πρόσωπο θεωρείται, από το χρόνο που υποβάλλεται η απαίτηση για επιστροφή φόρου, ότι δεν εδικαιούτο οποιαδήποτε έκπτωση φόρου εισροών σε σχέση με Φ.Π.Α. που πρέπει να επιστραφεί σύμφωνα με εκείνη την απαίτηση.

(6) Κανονισμοί δυνάμει του παρόντος άρθρου μπορούν—

(α) Να απαιτούν να υποβάλλεται απαίτηση σε τέτοιο χρόνο και με τέτοιο τύπο και τρόπο που μπορεί να καθορίζεται στους εν λόγω Κανονισμούς-

(β) να απαιτούν να αποδεικνύεται και να προσδιορίζεται ποσοτικά η απαίτηση με αναφορά σε αρχεία και άλλα έγγραφα που δυνατό να καθορίζονται με τους εν λόγω Κανονισμούς-

(γ) να απαιτούν να διατηρεί ο αιτητής, για τόση περίοδο και με τέτοιο τύπο και τρόπο που μπορεί να καθορίζεται στους Κανονισμούς, τα εν λόγω αρχεία και έγγραφα καθώς και αρχείο πληροφοριών που σχετίζονται με την απαίτηση και με μεταγενέστερες πληρωμές ως μέρος της αντιπαροχής-

(δ) να απαιτούν την επανακαταβολή των χρημάτων που επιτράπηκε να επιστραφούν δυνάμει του παρόντος άρθρου όταν δεν υπάρχει συμμόρφωση με οποιαδήποτε διάταξη των Κανονισμών-

(ε) να απαιτούν την επανακαταβολή του όλου ή, ανάλογα με την περίπτωση, ανάλογου μέρους των χρημάτων που επιτράπηκε να επιστραφούνδυνάμει του παρόντος άρθρου όταν ο αιτητής λαμβάνει εκ των υστέρων πληρωμή (ή περαιτέρω πληρωμή) ως μέρος της αντιπαροχής που διαγράφηκε στα λογιστικά του βιβλία ως επισφαλές χρέος˙

(στ) να περιλαμβάνουν συμπληρωματικές, παρεμπίπτουσες, παρεπόμενες ή μεταβατικές διατάξεις που το Υπουργικό Συμβούλιο κρίνει ότι είναι αναγκαίες ή σκόπιμες για τους σκοπούς του παρόντος άρθρου˙

(ζ) να προβλέπουν διαφορετικά για διαφορετικές καταστάσεις.

(7) Οι διατάξεις που μπορούν να περιληφθούν σε Κανονισμούς δυνάμει του εδαφίου

(6)(στ) πιο πάνω μπορούν να περιλαμβάνουν κανόνες για εξακρίβωση—

(α) Κατά πόσο, πότε και σε ποιά έκταση εκλαμβάνεται ότι αντιπαροχή έχει διαγραφεί στα λογιστικά του βιβλία ως επισφαλές χρέος˙

(β) κατά πόσο εκλαμβάνεται πληρωμή ότι έχει ληφθεί ως μέρος της αντιπαροχής για συγκεκριμένη συναλλαγή˙

(γ) κατά πόσο, και σε ποια έκταση, εκλαμβάνεται πληρωμή ότι έχει ληφθεί ως μέρος αντιπαροχής που έχει διαγραφεί στα λογιστικά βιβλία ως επισφαλές χρέος.

(8) Οι διατάξεις που μπορούν να περιληφθούν σε Κανονισμούς δυνάμει του εδαφίου (6)(στ) πιο πάνω μπορούν να περιλαμβάνουν κανόνες που διέπουν συγκεκριμένες περιπτώσεις, όπως εκείνες που αφορούν μερικές πληρωμές ή αμοιβαίες οφειλές˙ και ιδιαίτερα τέτοιοι κανόνες-μπορούν να τροποποιούν τον τρόπο με τον οποίο τα ακόλουθα ποσά υπολογίζονται—

(α) Το οφειλόμενο ποσό που αναφέρεται στο εδάφιο (2) πιο πάνω, και

(β) το ποσό οποιασδήποτε επανακαταβολής όταν έχει επιτραπεί επιστροφή χρημάτων δυνάμει του παρόντος εδαφίου.

(9) Για να προσδιορίζεται ο χρόνος που θεωρείται ότι λαμβάνει χώρα μια συναλλαγή για τους σκοπούς ερμηνείας του παρόντος άρθρου, εφαρμόζονται οι διατάξεις του άρθρου 9.

27Α.-(1) Κανονισμοί που εκδίδονται από το Υπουργικό Συμβούλιο δύνανται να προβλέπουν για απαλλαγή από Φ.Π.Α. της απόκτησης οποιωνδήποτε αγαθών από άλλο κράτος μέλος αν, ή στην έκταση που, η απαλλαγή από Φ.Π.Α. θα παρεχωρείτο βάσει Κανονισμών δυνάμει του άρθρου 28 αν η απόκτηση ήταν εισαγωγή από τόπο εκτός των κρατών μελών.

(2) Κανονισμοί δυνάμει του παρόντος άρθρου δύνανται να προβλέπουν για την απαλλαγή να υπόκειται σε τέτοιους όρους όπως το Υπουργικό Συμβούλιο κρίνει ότι είναι αναγκαίο ή σκόπιμο.  Αυτοί δύναται να -

(α) περιλαμβάνουν όρους που απαγορεύουν ή περιορίζουν τη διάθεση ή την εμπορία των εν λόγω αγαθών∙

(β) αναφέρονται στους όρους στους οποίους, δυνάμει οποιωνδήποτε σε ισχύ κανονισμών με βάση το άρθρο 28 κατά το χρόνο της απόκτησης, θα παρεχωρείτο απαλλαγή σύμφωνα με εκείνους τους κανονισμούς στην περίπτωση εισαγωγής αυτών των αγαθών.

(3) Όταν απαλλαγή από Φ.Π.Α. που παραχωρείται σύμφωνα με κανονισμούς που εκδίδονται δυνάμει του παρόντος άρθρου υπόκειντο σε όρο ο οποίος έχει παραβιαστεί ή δεν έχει τηρηθεί, τότε ο Φ.Π.Α. καθίσταται καταβλητέος κατά το χρόνο της παράβασης ή, ανάλογα με την περίπτωση, κατά το τελευταίο χρονικό σημείο που παραχωρείται για την συμμόρφωση.

28.—(1) Κανονισμοί που εκδίδονται από το Υπουργικό Συμβούλιο δύνανται να προβλέπουν την παραχώρηση απαλλαγής από το όλον ή μέρος του Φ.Π.Α. του επιβλητέου επί της εισαγωγής αγαθών από τόπο εκτός των κρατών μελών, τηρουμένων οποιωνδήποτε όρων (περιλαμβανομένων όρων που απαγορεύουν ή περιορίζουν τη διάθεση ή την εμπορία των αγαθών) που μπορεί να επιβάλλονται με βάση τους Κανονισμούς, αν και στην έκταση που το Υπουργικό Συμβούλιο κρίνει ότι είναι αναγκαίο ή σκόπιμο, λαμβάνοντας υπόψη οποιαδήποτε διεθνή συμφωνία ή συμφωνίες.

(2) Σε οποιαδήποτε περίπτωση κατά την οποία—

(α) Υπάρχει πρόθεση αγαθά που έχουν εισαχθεί από τόπο εκτός των κρατών μελών από οποιοδήποτε πρόσωπο ("τον αρχικό εισαγωγέα") με απαλλαγή από το Φ.Π.Α. δυνάμει του εδαφίου (1) πιο πάνω, να μεταβιβαστούν σε άλλο πρόσωπο ("τον εκδοχέα"), και

(β) ύστερα από αίτηση του εκδοχέα, ο Έφορος αποφασίζει ότι για την περίπτωση αυτή θα τύχει εφαρμογής το παρόν άρθρο, εφαρμόζεται ο παρών Νόμος ως εάν, κατά την ημερομηνία της μεταβίβασης των αγαθών (και στη θέση της μεταβίβασης), τα αγαθά εξήχθησαν από τον αρχικό εισαγωγέα και εισήχθησαν από τον εκδοχέα και, ανάλογα, όπου είναι πρέπον, οτιδήποτε προβλέπεται δυνάμει του εδαφίου (1) πιο πάνω ισχύει σε σχέση με το Φ.Π.Α. τον επιβλητέο επί της εισαγωγής των αγαθών από τον εκδοχέα.

(3) Κανονισμοί που εκδίδονται από το Υπουργικό Συμβούλιο δύνανται να προβλέπουν την επιστροφή ή απαλλαγή του όλου ή μέρους του Φ.Π.Α. του επιβλητέου επί της εισαγωγής οποιωνδήποτε αγαθών από τόπο εκτός των κρατών μελών για τα οποία ικανοποιείται ο Έφορος ότι είχαν προηγουμένως εξαχθεί από τη Δημοκρατία ή είχαν μεταφερθεί από οποιοδήποτε κράτος μέλος.

(4) Κανονισμοί που εκδίδονται από το Υπουργικό Συμβούλιο δύνανται να προβλέπουν την επιστροφή ή απαλλαγή του όλου ή μέρους του Φ.Π.Α. του επιβλητέου επί της εισαγωγής οποιωνδήποτε αγαθών από τόπο εκτός των κρατών μελών αν ο Έφορος ικανοποιείται ότι τα αγαθά έχουν επανεξαχθεί ή πρόκειται να επανεξαχθούν ή με άλλο τρόπο θα μεταφερθούν από τη Δημοκρατία και το θεωρεί σκόπιμο να ενεργήσει τοιουτοτρόπως σε όλες τις περιπτώσεις και λαμβάνοντας υπόψη-

(i) τον Φ.Π.Α. επιβλητέο επί της παράδοσης όμοιων αγαθών στο εσωτερικό της Δημοκρατίας∙

(ii) τον οποιονδήποτε Φ.Π.Α. ο οποίος μπορεί να έχει καταστεί επιβλητέος σε άλλο κράτος μέλος αναφορικά με τα αγαθά.

29. Κανονισμοί που εκδίδονται από το Υπουργικό Συμβούλιο δύνανται να προβλέπουν την παράδοση ή μεταφορά αγαθών που εισάγονται από τόπο εκτός των κρατών μελών από υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο μέσα στα πλαίσια ή για προώθηση οποιασδήποτε επιχείρησης ασκείται από αυτό, τηρουμένων τέτοιων όρων και περιορισμών που μπορεί να επιβάλει ο Έφορος για την προστασία των δημόσιων εσόδων, χωρίς την καταβολή του Φ.Π.Α. του επιβλητέου επί της εισαγωγής, και την απόδοση λογαριασμού για εκείνο το Φ.Π.Α. μαζί με το Φ.Π.Α. τον επιβλητέο επί της παράδοσης αγαθών ή της παροχής υπηρεσιών από αυτό το πρόσωπο ή επί της απόκτησης αγαθών από αυτό το πρόσωπο από άλλα κράτη μέλη.

30.—(1) Κανονισμοί που εκδίδονται από το Υπουργικό Συμβούλιο δύνανται να προβλέπουν σχέδιο για επιστροφή, σε πρόσωπα στα οποία το παρόν άρθρο εφαρμόζεται, του Φ.Π.Α. επί συναλλαγών προς αυτά στο εσωτερικό της Δημοκρατίας ή επί της εισαγωγής αγαθών από αυτά στη Δημοκρατία ο οποίος θα ήταν φόρος εισροών αν ήταν υποκείμενα στο φόρο πρόσωπα από τόπο εκτός των κρατών μελών.

(2) Το παρόν άρθρο—

(α) Εφαρμόζεται σε πρόσωπα που ασκούν επιχείρηση σε άλλο κράτος μέλος, και

(β) εφαρμόζεται επίσης σε πρόσωπα που ασκούν επιχείρηση σε άλλες χώρες υπό τον όρο της αμοιβαιότητας, αλλά δεν εφαρμόζεται σε πρόσωπα που ασκούν επιχείρηση στη Δημοκρατία.

(3) Η επιστροφή που αναφέρεται στο εδάφιο (1) γίνεται σε τέτοιες περιπτώσεις μόνο, και τηρουμένων τέτοιων όρων, όπως καθορίζει το σχέδιο (που είναι όροι που καθορίζονται σε Κανονισμούς ή επιβάλλονται από τον Έφορο είτε γενικά είτε σε συγκεκριμένες περιπτώσεις).

(α) [Διαγράφηκε]

(β) [Διαγράφηκε]

(γ) [Διαγράφηκε]

30Α.-(1) Τηρουμένου του εδαφίου (2), όταν πρόσωπο που δεν είναι υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο πραγματοποιεί παράδοση αγαθών που αφορά καινούρια μεταφορικά μέσα καθώς συνεπάγεται τη μεταφορά των αγαθών προς άλλο κράτος μέλος, ο Έφορος ύστερα από σχετική απαίτηση που υποβάλλεται σε σχέση με τα εν λόγω αγαθά, επιστρέφει στο πρόσωπο αυτό, ανάλογα με την περίπτωση -

(α) το ποσό οποιουδήποτε Φ.Π.Α. επί της παράδοσης αυτού του μεταφορικού μέσου προς αυτό το πρόσωπο∙ ή

(β) το ποσό οποιουδήποτε Φ.Π.Α. που καταβλήθηκε από το πρόσωπο αυτό επί της απόκτησης αυτού του καινούριου μεταφορικού μέσου από άλλο κράτος μέλος ή επί της εισαγωγής του από τόπο εκτός των κρατών μελών.

(2) Το ποσό του Φ.Π.Α. που επιστρέφεται δυνάμει του παρόντος άρθρου δεν υπερβαίνει το ποσό που θα ήταν καταβλητέο επί της παράδοσης που περιλαμβάνει τη μεταφορά αν ήταν φορολογητέα συναλλαγή από υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο και δεν ήταν υποκείμενη στο μηδενικό συντελεστή.

(3) Ο Έφορος δεν εξετάζει απαίτηση επιστροφής Φ.Π.Α. δυνάμει του παρόντος άρθρου εκτός αν η απαίτηση -

(α) υποβάλλεται σε τέτοιο χρόνο και σε τέτοιο τύπο και με τέτοιο τρόπο,

(β) περιέχει τέτοιες πληροφορίες, και

(γ) συνοδεύεται από τέτοια έγγραφα, είτε ως αποδεικτικά στοιχεία είτε αλλιώς,

όπως δύναται να προβλέπεται σε Κανονισμούς που εκδίδονται από το Υπουργικό Συμβούλιο.

31.—(1) Τηρουμένων των εδαφίων (2) και (3) πιο κάτω οι κρατικές αρχές, οι αρχές τοπικής διοίκησης και οι άλλοι οργανισμοί δημόσιου δικαίου δε θεωρούνται υποκείμενα στο φόρο πρόσωπα για τις πράξεις ή συναλλαγές που ενεργούν κατά την άσκηση δημόσιας εξουσίας, έστω και αν εισπράττουν τέλη, συνεισφορές ή άλλες επιβαρύνσεις σε σχέση με αυτές τις πράξεις ή συναλλαγές.

(2) Ο Έφορος δύναται να θεωρήσει οποιαδήποτε κρατική αρχή, αρχή τοπικής διοίκησης ή οργανισμό δημόσιου δικαίου ως υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο αν οι συναλλαγές τέτοιας αρχής ή οργανισμού μπορούν να δημιουργήσουν κίνδυνο στρέβλωσης των όρων του ανταγωνισμού.

(3) Ανεξάρτητα από οποιαδήποτε άλλη διάταξη του παρόντος Νόμου ή οποιουδήποτε άλλου νόμου, οι κρατικές αρχές, οι αρχές τοπικής διοίκησης και οι άλλοι οργανισμοί δημόσιου δικαίου θεωρούνται υποκείμενα στο φόρο πρόσωπα σε σχέση με τις συναλλαγές που περιγράφονται στο Ένατο Παράρτημα, εκτός αν είναι αμελητέες.

(4) Το Υπουργικό Συμβούλιο δύναται με διάταγμα που δημοσιεύεται στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας να τροποποιεί το Ένατο Παράρτημα προσθέτοντας ή αφαιρώντας από αυτό οποιαδήποτε περιγραφή ή τροποποιώντας οποιαδήποτε περιγραφή που εκάστοτε προσδιορίζεται σε αυτό.

32.—(1) Όταν δυνάμει των επόμενων διατάξεων του παρόντος άρθρου οποιαδήποτε νομικά πρόσωπα θεωρούνται ως μέλη συγκροτήματος, οποιαδήποτε επιχείρηση που ασκείται από μέλος του συγκροτήματος θεωρείται ότι ασκείται από το αντιπροσωπεύον μέλος, και—

(α) Οποιαδήποτε παράδοση αγαθών ή παροχή υπηρεσιών από ένα μέλος του συγκροτήματος σε άλλο μέλος του συγκροτήματος αγνοείται˙ και

(β) οποιαδήποτε συναλλαγή που είναι συναλλαγή στην οποία η παράγραφος (α) πιο πάνω δεν εφαρμόζεται και είναι παράδοση αγαθών ή παροχή υπηρεσιών από ή προς μέλος του συγκροτήματος θεωρείται ως συναλλαγή από ή προς το αντιπροσωπεύον μέλος- και

(γ) οποιοσδήποτε Φ.Π.Α. που καταβλήθηκε ή που είναι καταβλητέος από μέλος του συγκροτήματος επί της απόκτησης αγαθών από άλλο κράτος μέλος ή επί της εισαγωγής αγαθών από τόπο εκτός των κρατών μελών θεωρείται ότι καταβλήθηκε ή ότι είναι καταβλητέος από το αντιπροσωπεύον μέλος και τα αγαθά θεωρούνται -

(i) στην περίπτωση αγαθών που αποκτώνται από άλλο κράτος  μέλος, για σκοπούς του άρθρου 49(6)∙ και

(ii) στην περίπτωση αγαθών που εισάγονται από τόπο εκτός των κρατών μελών, για εκείνους τους σκοπούς και τους σκοπούς του άρθρου 29,

ότι αποκτήθηκαν ή, ανάλογα με την περίπτωση, εισήχθηκαν από το αντιπροσωπεύον μέλος.

και όλα τα μέλη του συγκροτήματος είναι από κοινού και κεχωρισμένως υπεύθυνα για την καταβολή οποιουδήποτε Φ.Π.Α. οφειλόμενου από το αντιπροσωπεύον μέλος.

(2) Η παράγραφος (α) του εδαφίου (1) πιο πάνω δεν εφαρμόζεται σε σχέση με οποιαδήποτε παράδοση αγαθών ή παροχή υπηρεσιών από ένα μέλος σε άλλο εκτός αν τόσο το πρόσωπο που πραγματοποιεί τη συναλλαγή όσο και το πρόσωπο προς το οποίο πραγματοποιείται η συναλλαγή συνεχίζουν να είναι μέλη του εν λόγω συγκροτήματος—

(α) Στην περίπτωση παράδοσης αγαθών τα οποία πρόκειται να μεταφερθούν σε εκτέλεση της παράδοσης, σε οποιοδήποτε χρονικό σημείο μεταγενέστερο της μεταφοράς-

(β) στην περίπτωση οποιασδήποτε άλλης παράδοσης αγαθών, σε οποιοδήποτε χρονικό σημείο ύστερα από εκείνο κατά το οποίο τα αγαθά είχαν καταστεί διαθέσιμα, σε εκτέλεση της παράδοσης, στο πρόσωπο προς το οποίο πραγματοποιείται η παράδοση- ή

(γ) στην περίπτωση παροχής υπηρεσιών, σε οποιοδήποτε χρονικό σημείο ύστερα από την εκτέλεση των υπηρεσιών.

(3) Οποιοιδήποτε κανονισμοί εκδίδονται δυνάμει του άρθρου 8(5) ή (6) δύναται να προβλέπουν ότι οποιαδήποτε αγαθά ή υπηρεσίες τα οποία, αν και τα μέλη του συγκροτήματος ήταν ένα πρόσωπο, θα θεωρούνταν δυνάμει εκείνου του άρθρου ότι παραδόθηκαν ή παρασχέθηκαν προς και από εκείνο το πρόσωπο, θεωρούνται ότι παραδίδονται ή παρέχονται προς και από το αντιπροσωπεύον μέλος και αυτοί δύνανται να προβλέπουν για αυτό το σκοπό ότι αντιπροσωπεύον μέλος θεωρείται ως πρόσωπο τέτοιας περιγραφής όπως δύναται να καθορίζεται δυνάμει των κανονισμών και αυτοί δύνανται να προβλέπουν για αυτό το σκοπό ότι αντιπροσωπεύον μέλος θεωρείται ως πρόσωπο τέτοιας περιγραφής όπως δύναται να καθορίζεται δυνάμει των κανονισμών.

(4)(α) Δύο ή περισσότερα νομικά πρόσωπα δύνανται να θεωρούνται μέλη συγκροτήματος αν συνδέονται στενά από χρηματοδοτικούς, οικονομικούς και οργανωτικούς δεσμούς και καθένα από αυτά έχει συσταθεί στη Δημοκρατία.

(β) Για τους σκοπούς του παρόντος άρθρου -

(i) «χρηματοδοτικοί δεσμοί» υφίστανται όταν -

(ια) ένα από τα νομικά πρόσωπα ελέγχει καθένα από τα άλλα∙

(ιβ) ένα πρόσωπο, είτε νομικό είτε φυσικό, ελέγχει όλα αυτά∙

(ιγ) δύο ή περισσότερα φυσικά πρόσωπα που ασκούν επιχείρηση ως συνεταιρισμός ελέγχουν όλα αυτά.

(ii) «οικονομικοί δεσμοί» υφίστανται όταν η κύρια οικονομική δραστηριότητα των μελών του συγκροτήματος είναι ομοειδής ή οι οικονομικές δραστηριότητες των μελών του συγκροτήματος είναι συμπληρωματικές ή αλληλοεξαρτώμενες ή ένα μέλος της ομάδας πραγματοποιεί οικονομικές δραστηριότητες, οι οποίες στο σύνολό τους ή σε σημαντικό βαθμό είναι προς όφελος των υπολοίπων μελών· και

(iii) «οργανωτικοί δεσμοί» υφίστανται όταν υπάρχει κοινή διοικητική διάρθρωση του συγκροτήματος, έστω και μερικώς.

(5) Όταν υποβάλλεται αίτηση στον Έφορο σε σχέση με δύο ή περισσότερα νομικά πρόσωπα ικανά να θεωρηθούν ως μέλη συγκροτήματος, τότε, θεωρούνται ως τέτοια από την έναρξη μιας καθορισμένης φορολογικής περιόδου, και ένα από αυτά είναι το αντιπροσωπεύον μέλος, εκτός αν ο Έφορος απορρίψει την αίτηση για σκοπούς προστασίας των δημόσιων εσόδων.

(6) Όταν οποιαδήποτε νομικά πρόσωπα θεωρούνται ως μέλη συγκροτήματος και υποβάλλεται σχετική αίτηση στον Έφορο, τότε, από την έναρξη μιας καθορισμένης φορολογικής περιόδου—

(α) Ένα ακόμη νομικό πρόσωπο υποψήφιο να θεωρηθεί ως τέτοιο περιλαμβάνεται ανάμεσα στα πρόσωπα που θεωρούνται ως μέλη του συγκροτήματος˙ ή

(β) ένα νομικό πρόσωπο παύει να περιλαμβάνεται ανάμεσα στα πρόσωπα που θεωρούνται ως μέλη του συγκροτήματος˙ ή

(γ) το αντιπροσωπεύον μέλος αντικαθίσταται από άλλο μέλος του συγκροτήματος˙ ή

(δ) τα νομικά πρόσωπα δε θεωρούνται πλέον ως μέλη συγκροτήματος, εκτός αν ο Έφορος απορρίψει την αίτηση δυνάμει του εδαφίου (7) πιο κάτω.

(7) Αν ο Έφορος το κρίνει απαραίτητο για την προστασία των δημόσιων εσόδων, δύναται—

(α) Να απορρίψει οποιαδήποτε αίτηση υποβάλλεται για το σκοπό που αναφέρεται στην παράγραφο (α) ή (γ) του εδαφίου (6) πιο πάνω˙ ή

(β) να απορρίψει οποιαδήποτε αίτηση υποβάλλεται για το σκοπό που αναφέρεται στην παράγραφο (β) ή (δ) του εν λόγω εδαφίου σε περίπτωση που κρίνει ότι δεν εμπίπτει στο εδάφιο (8) πιο κάτω.

(8) Όταν νομικό πρόσωπο θεωρείται ως μέλος συγκροτήματος που ελέγχεται από άλλο πρόσωπο και ο Έφορος κρίνει ότι έπαυσε να ελέγχεται τοιουτοτρόπως, με γνωστοποίηση που επιδίδεται σε εκείνο το πρόσωπο τερματίζει τη συμπερίληψή του στο συγκρότημα από την ημερομηνία που καθορίζει στη γνωστοποίηση.

(9) Αίτηση δυνάμει του παρόντος άρθρου σε σχέση με οποιαδήποτε νομικά πρόσωπα υποβάλλεται από ένα από εκείνα τα πρόσωπα ή από το πρόσωπο που τα ελέγχει και υποβάλλεται σε χρόνο όχι λιγότερο από 90 μέρες πριν την ημερομηνία έναρξης της ισχύος της έγκρισής της, ή σε τέτοιο μεταγενέστερο χρόνο που μπορεί να επιτρέψει ο Έφορος.

(10) Για τους σκοπούς του παρόντος άρθρου, νομικό πρόσωπο λογίζεται ότι ελέγχει άλλο νομικό πρόσωπο αν έχει νομική εξουσία να ελέγχει τις δραστηριότητες εκείνου του προσώπου ή αν είναι μητρική εταιρεία εκείνου του προσώπου κατά την έννοια του άρθρου 148 του περί Εταιρειών Νόμου˙ και φυσικό πρόσωπο ή φυσικά πρόσωπα λογίζονται ότι ελέγχουν νομικό πρόσωπο αν το φυσικό ή τα φυσικά πρόσωπα σε περίπτωση που ήταν εταιρεία, θα ήταν η μητρική εταιρεία του νομικού προσώπου κατά την έννοια του εν λόγω Νόμου.

33. (1) Η εγγραφή δυνάμει του παρόντος Νόμου νομικού προσώπου που ασκεί επιχείρηση με χωριστά τμήματα μπορεί, αν το επιθυμεί το νομικό πρόσωπο και το κρίνει κατάλληλο ο Έφορος, να είναι στο όνομα εκείνων των τμημάτων.

(2)  Η αναφορά στο παρόν άρθρο σε επιχείρηση περιλαμβάνει αναφορές σε οποιεσδήποτε άλλες δραστηριότητες στα πλαίσια ή για προώθηση των οποίων οποιοδήποτε νομικό πρόσωπο αποκτά αγαθά από άλλο κράτος μέλος.

34.—(1)  Η εγγραφή δυνάμει του παρόντος Νόμου προσώπων -

(α) που ασκούν επιχείρηση ως συνεταιρισμός∙ ή

(β) που ασκούν οποιεσδήποτε άλλες δραστηριότητες ως συνεταιρισμός στα πλαίσια ή για προώθηση των οποίων αποκτούν αγαθά από άλλο κράτος μέλος,

μπορεί να γίνει στην επωνυμία του οίκου και δεν λαμβάνεται υπόψη οποιαδήποτε αλλαγή στο συνεταιρισμό όταν καθορίζεται για τους σκοπούς του παρόντος Νόμου, κατά πόσο αγαθά παραδίδονται ή υπηρεσίες παρέχονται προς ή από τα εν λόγω πρόσωπα ή αποκτώνται από τα εν λόγω πρόσωπα από άλλο κράτος μέλος.

(2) Τηρουμένων των διατάξεων του άρθρου 38 του περί Ομορρύθμων και Ετερορρύθμων Εταιρειών και Εμπορικών Επωνυμιών Νόμου (δικαιώματα προσώπων που συναλλάσσονται με οίκο εναντίον προσώπων που εμφανίζονται ως μέλη του οίκου), μέχρι την ημερομηνία κατά την οποία ειδοποιείται ο Έφορος για αλλαγή στο συνεταιρισμό πρόσωπο που έπαυσε να είναι μέλος του συνεταιρισμού θεωρείται ότι συνεχίζει να είναι συνέταιρος για τους σκοπούς του παρόντος Νόμου και, ιδιαίτερα, για τους σκοπούς οποιασδήποτε ευθύνης γιά την καταβολή Φ.Π.Α. επί παράδοσης αγαθών ή παροχής υπηρεσιών από το συνεταιρισμό.

(3) Όταν πρόσωπο παύει να είναι μέλος συνεταιρισμού κατά τη διάρκεια καθορισμένης φορολογικής περιόδου (ή θεωρείται ότι ενεργεί έτσι δυνάμει του εδαφίου (2) πιο πάνω)οποιαδήποτε γνωστοποίηση, είτε βεβαίωση φόρου είτε άλλη, η οποία επιδίδεται στο συνεταιρισμό και σχετίζεται με εκείνη την περίοδο, ή με οποιοδήποτε θέμα που προκύπτει από εκείνη την περίοδο ή με οποιαδήποτε προηγούμενη περίοδο κατά τη διάρκεια του όλου ή μέρους της οποίας ήταν μέλος του συνεταιρισμού θεωρείται ότι επιδίδεται και σε αυτό.

(4) Τηρουμένων των διατάξεων του άρθρου 19 του περί Ομορρύθμων και Ετερορρύθμων Εταιρειών και Εμπορικών Επωνυμιών Νόμου (ειδοποίηση σε συνέταιρο που εκτελεί εργασίες του συνεταιρισμού συνιστά ειδοποίηση στον οίκο) οποιαδήποτε γνωστοποίηση, είτε βεβαίωση φόρου είτε άλλη, η οποία απευθύνεται σε συνεταιρισμό με την επωνυμία με την οποία είναι εγγεγραμμένος δυνάμει του εδαφίου (1) πιο πάνω και επιδίδεται σύμφωνα με τον παρόντα Νόμο θεωρείται για τους σκοπούς του παρόντος Νόμου ότι επιδίδεται στο συνεταιρισμό και, αναλόγως, όταν εφαρμόζεται το εδάφιο (3) πιο πάνω, ότι επιδίδεται επίσης στον πρώην συνέταιρο.

(5) Τα εδάφια (1) και (3) πιο πάνω δεν επηρεάζουν την έκταση κατά την οποία, δυνάμει του άρθρου 9 του περί Ομορρύθμων και Ετερορρύθμων Εταιρειών και Εμπορικών Επωνυμιών Νόμου, συνέταιρος έχει ευθύνη καταβολής του Φ.Π.Α. του οφειλόμενου από τον οίκο˙ αλλά όταν πρόσωπο είναι συνέταιρος σε οίκο κατά τη διάρκεια μόνο μέρους της καθορισμένης φορολογικής περιόδου, η ευθύνη του για την καταβολή Φ.Π.Α. επί της παράδοσης αγαθών ή παροχής υπηρεσιών από τον οίκο κατά τη διάρκεια εκείνης της φορολογικής περιόδου ή επί της απόκτησης κατά τη διάρκεια εκείνης της περιόδου οποιωνδήποτε αγαθών από τον οίκο από άλλο κράτος μέλος είναι σε τέτοια αναλογία της ευθύνης του οίκου, όσο αυτή μπορεί να είναι δίκαιη.

35.—(1) Κανονισμοί που εκδίδονται από το Υπουργικό Συμβούλιο δύνανται να προβλέπουν από ποια πρόσωπα διενεργείται οτιδήποτε απαιτείται από ή με βάση τον παρόντα Νόμο να διενεργηθεί από πρόσωπο που ασκεί επιχείρηση όταν η επιχείρηση ασκείται από συνεταιρισμό ή από λέσχη ή από άλλη ένωση προσώπων χωρίς νομική προσωπικότητα και οι υποθέσεις της οποίας διευθύνονται από τα μέλη ή από επιτροπή ή επιτροπές των μελών της.

(2) Η εγγραφή δυνάμει του παρόντος Νόμου οποιασδήποτε τέτοιας λέσχης ή άλλης ένωσης προσώπων χωρίς νομική προσωπικότητα μπορεί να είναι στο όνομα της λέσχης ή της ένωσης προσώπων˙ και όταν καθορίζεται κατά πόσο αγαθά παραδίδονται ή υπηρεσίες παρέχονται προς ή από τέτοια λέσχη ή ένωση προσώπων ή κατά πόσο αγαθά αποκτώνται από τέτοια λέσχη ή ένωση προσώπων από άλλο κράτος μέλος, δε λαμβάνεται υπόψη οποιαδήποτε αλλαγή στα μέλη της.

(3) Κανονισμοί που εκδίδονται από το Υπουργικό Συμβούλιο δύνανται να προβλέπουν ότι πρόσωπα που ασκούν την επιχείρηση υποκειμένου στο φόρο προσώπου που έχει αποβιώσει ή κηρυχθεί σε πτώχευση ή του οποίου η ιδιοκτησία τέθηκε υπό μεσεγγύηση ή που έχει κηρυχθεί ανίκανο να διαχειρίζεται την περιουσία του θεωρούνται για περιορισμένο χρόνο ως υποκείμενα στο φόρο πρόσωπα, και ότι εξασφαλίζεται η συνέχεια στην εφαρμογή του παρόντος Νόμου σε περιπτώσεις που πρόσωπα θεωρούνται ως τέτοια.

(4) Σε σχέση με εταιρεία που είναι υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο, η αναφορά του εδαφίου (3) πιο πάνω σε υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο που έχει κηρυχθεί σε πτώχευση ή του οποίου η περιουσία τέθηκε υπό μεσεγγύηση ή που έχει κηρυχθεί ανίκανο, ερμηνεύεται ως αναφορά σε εταιρεία για την οποία διορίστηκε παραλήπτης ή διαχειριστής ή η οποία τέθηκε υπό εκκαθάριση.

(5) Αναφορές στο παρόν άρθρο σε επιχείρηση περιλαμβάνει αναφορές σε οποιεσδήποτε άλλες δραστηριότητες στα πλαίσια ή για προώθηση των οποίων οποιαδήποτε λέσχη ή οποιαδήποτε ένωση προσώπων ή άλλο πρόσωπο χωρίς νομική προσωπικότητα αποκτά αγαθά από άλλο κράτος μέλος.

36.—(1)  Όταν-

(α)  αγαθά αποκτώνται από άλλο κράτος μέλος από πρόσωπο που δεν είναι υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο και υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο ενεργεί σε σχέση με την απόκτηση, και ακολούθως παραδίδει τα αγαθά ως αντιπρόσωπος του προσώπου από το οποίο αποκτήθηκαν∙ ή

(β) αγαθά εισάγονται από τόπο εκτός των κρατών μελών από υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο που τα παραδίδει ως αντιπρόσωπος προσώπου που δεν είναι υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο,

τότε, αν το υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο ενεργεί σε σχέση με την παράδοση στο δικό του όνομα, τα αγαθά θεωρούνται για τους σκοπούς του παρόντος Νόμου ότι αποκτώνται και παραδίδονται ή, ανάλογα με την περίπτωση, εισάγονται και παραδίδονται από το υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο ως αντιπρσωπευόμενο.

(2) Για τους σκοπούς του εδαφίου (1) πιο πάνω πρόσωπο που δε διαμένει στη Δημοκρατία και του οποίου η έδρα ή η κύρια έδρα της επιχείρησης είναι εκτός της Δημοκρατίας μπορεί να θεωρείται ότι δεν είναι υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο αν ως αποτέλεσμα του εδαφίου (1) πιο πάνω δεν απαιτείται να εγγραφεί στο Μητρώο Φ.Π.Α. δυνάμει του παρόντος Νόμου.

(3) Όταν, στην περίπτωση οποιασδήποτε παράδοσης αγαθών για την οποία δεν εφαρμόζεται το εδάφιο (1) πιο πάνω, αγαθά παραδίδονται μέσω αντιπροσώπου που ενεργεί στο δικό του όνομα, η παράδοση θεωρείται τόσο ως παράδοση προς τον αντιπρόσωπο όσο και ως παράδοση από τον αντιπρόσωπο.

(4) Όταν υπηρεσίες παρέχονται μέσω αντιπροσώπου που ενεργεί στο δικό του όνομα η παροχή θεωρείται τόσο ως παροχή προς τον αντιπρόσωπο όσο και ως παροχή από τον αντιπρόσωπο.

37.—(1) Όταν οποιοδήποτε πρόσωπο—

(α) Είναι υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο για τους σκοπούς του παρόντος Νόμου ή, χωρίς να είναι υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο, είναι πρόσωπο που πραγματοποιεί φορολογητέες συναλλαγές ή που αποκτά αγαθά στο εσωτερικό της Δημοκρατίας από ένα ή περισσότερα άλλα κράτη μέλη˙

(β) δεν έχει οποιαδήποτε επιχειρηματική εγκατάσταση ή άλλη μόνιμη εγκατάσταση στη Δημοκρατία˙

(βα)  είναι εγκατεστημένο σε χώρα ή έδαφος σε σχέση με το οποίο ο Έφορος κρίνει ότι οι προϋποθέσεις που καθορίζονται στο εδάφιο (1Α) ικανοποιούνται∙ και

(γ) στην περίπτωση φυσικού προσώπου, δεν έχει το συνηθισμένο τόπο διαμονής του στη Δημοκρατία,

τότε ο Έφορος μπορεί να δώσει εντολή σε εκείνο το πρόσωπο να διορίσει άλλο πρόσωπο (που στον παρόντα Νόμο αναφέρεται ως "αντιπρόσωπος Φ.Π.Α.") να ενεργεί εκ μέρους του σε σχέση με το Φ.Π.Α.

(1Α) Οι προϋποθέσεις που αναφέρονται στο εδάφιο (1)(βα) είναι -

(α) η χώρα ή το έδαφος δεν είναι κράτος μέλος ούτε μέρος κράτους μέλους∙ και

(β) δεν υπάρχει διάταξη για αμοιβαία συνδρομή μεταξύ της Δημοκρατίας και της χώρας ή του εδάφους παρόμοια σε αντικείμενο στην βοήθεια που προνοείται μεταξύ της Δημοκρατίας και κάθε ενός κράτους μέλους από τις διατάξεις αμοιβαίας συνδρομής.

(1Β) Στο εδάφιο (1Α) «διατάξεις αμοιβαίας συνδρομής» σημαίνει -

(α) τις σχετικές διατάξεις του περί Αμοιβαίας Συνδρομής για Είσπραξη Απαιτήσεων σχετικών με Δασμούς και Φόρους Νόμου του 2004, και

(β) οι σχετικές διατάξεις του Κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1798/2003 του Συμβουλίου της 7ης Οκτωβρίου 2003 για τη διοικητική συνεργασία στον τομέα του φόρου προστιθέμενης αξίας και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 218/92.

(2) Με τη συμφωνία του Εφόρου, οποιοδήποτε πρόσωπο από το οποίο δεν έχει απαιτηθεί να διορίσει αντιπρόσωπο Φ.Π.Α. δυνάμει του εδαφίου (1) πιο πάνω μπορεί να διορίσει τέτοιο αντιπρόσωπο αν είναι πρόσωπο σε σχέση με το οποίο οι όροι που καθορίζονται στις παραγράφους (α), (β) και (γ) εκείνου του εδαφίου ικανοποιούνται.

(2Α) Στον παρόντα Νόμο «αντιπρόσωπος Φ.Π.Α.» σημαίνει πρόσωπο που διορίζεται σύμφωνα με το εδάφιο (1) ή (2).

(3) Όταν οποιοδήποτε πρόσωπο διορίζεται δυνάμει του παρόντος άρθρου αντιπρόσωπος Φ.Π.Α. άλλου ("του αντιπροσωπευομένου"), τότε, τηρουμένων των εδαφίων (4) μέχρι (6) πιο κάτω, ο αντιπρόσωπος Φ.Π.Α.—

(α) Δικαιούται να ενεργεί εκ μέρους του αντιπροσωπευομένου για οποιοδήποτε από τους σκοπούς του παρόντος Νόμου, οποιουδήποτε άλλου νόμου μεταγενέστερου που σχετίζεται με το Φ.Π.Α. ή οποιασδήποτε δευτερογενούς νομοθεσίας θεσπίζεται δυνάμει του παρόντος Νόμου ή οποιουδήποτε μεταγενέστερου νόμου˙

(β) τηρουμένων τέτοιων Κανονισμών που το Υπουργικό Συμβούλιο δύναται να εκδίδει, διασφαλίζει (ενεργώντας εκ μέρους του αντιπροσωπευομένου όταν πρέπει) τη συμμόρφωση του αντιπροσωπευομένου και την εκπλήρωση των υποχρεώσεων και ευθυνών που έχει ο αντιπροσωπευόμενος δυνάμει του παρόντος Νόμου, οποιουδήποτε άλλου τέτοιου νόμου και οποιασδήποτε δευτερογενούς νομοθεσίας˙ και

(γ) είναι προσωπικά υπεύθυνος σε σχέση με—

(i) οποιαδήποτε παράλειψη να εξασφαλίσει τη συμμόρφωση ή εκπλήρωση τέτοιων υποχρεώσεων ή ευθυνών από τον αντιπροσωπευόμενο˙ και

(ii) οτιδήποτε που πραγματοποιείται για σκοπούς που συνδέονται με ενέργειες εκ μέρους του αντιπροσωπευομένου, ωσάν οι υποχρεώσεις και οι ευθύνες που επιβάλλονται στον αντιπροσωπευόμενο να επιβάλλονταν από κοινού και κεχωρισμένως στον αντιπρόσωπο Φ.Π.Α. και στον αντιπροσωπευόμενο.

(4) Αντιπρόσωπος Φ.Π.Α. δεν έχει ευθύνη δυνάμει του εδαφίου (3) πιο πάνω να εγγραφεί ο ίδιος δυνάμει του παρόντος Νόμου, αλλά Κανονισμοί που εκδίδονται από το Υπουργικό Συμβούλιο δύνανται—

(α) Να απαιτούν την εγγραφή των ονομάτων των αντιπροσώπων Φ.Π.Α. έναντι των ονομάτων των αντιπροσωπευομένων σε οποιοδήποτε μητρώο που τηρείται για τους σκοπούς του παρόντος Νόμου˙ και

(β) να καθιστούν καθήκον του αντιπροσώπου Φ.Π.Α., για τους σκοπούς εγγραφής, να ειδοποιεί τον Έφορο, μέσα σε τέτοια περίοδο που μπορεί να καθορίζεται, ότι ο διορισμός του άρχισε να ισχύει ή έπαυσε να ισχύει.

(5) Αντιπρόσωπος Φ.Π.Α. δεν είναι ένοχος οποιουδήποτε αδικήματος δυνάμει του εδαφίου (3) πιο πάνω εκτός εάν και στην έκταση στην οποία—

(α) Έχει συναινέσει ή συγκατανεύσει στη διάπραξη του αδικήματος από τον αντιπροσωπευόμενο˙

(β) η διάπραξη του αδικήματος από τον αντιπροσωπευόμενο αποδίδεται σε οποιαδήποτε αμέλεια του αντιπροσώπου Φ.Π.Α.˙ ή

(γ) το αδίκημα συνίσταται σε παράβαση από τον αντιπρόσωπο Φ.Π.Α. υποχρέωσης η οποία, δυνάμει του εδαφίου (3), επιβάλλεται τόσο στον αντιπρόσωπο Φ.Π.Α. όσο και στον αντιπροσωπευόμενο.

(6) Κανονισμοί που εκδίδονται από το Υπουργικό Συμβούλιο δύνανται να προβλέπουν τον τρόπο και τις περιστάσεις κάτω από τις οποίες πρόσωπο διορίζεται, ή θεωρείται ότι έχει παύσει να είναι, αντιπρόσωπος Φ.Π.Α. άλλου προσώπου˙ και Κανονισμοί δυνάμει του παρόντος εδαφίου μπορούν να περιλαμβάνουν διατάξεις που το Υπουργικό Συμβούλιο κρίνει σκόπιμες για τους σκοπούς του εδαφίου (4) πιο πάνω σε σχέση με την καταχώρηση ή διαγραφή οποιωνδήποτε στοιχείων σε οποιοδήποτε μητρώο.

(7) Όταν πρόσωπο παραλείπει να διορίσει αντιπρόσωπο Φ.Π.Α. σύμφωνα με οποιαδήποτε εντολή δυνάμει του εδαφίου (1) πιο πάνω, ο Έφορος δύναται να απαιτήσει από αυτό να παράσχει εγγύηση, ή περαιτέρω εγγύηση, την οποία κρίνει κατάλληλη για την καταβολή οποιουδήποτε Φ.Π.Α. που είναι ή που μπορεί να καταστεί καταβλητέος από αυτό.

(8) Για τους σκοπούς του παρόντος Νόμου πρόσωπο δε θεωρείται ότι έχει λάβει εντολή να διορίσει αντιπρόσωπο Φ.Π.Α., ή ότι έχει απαιτηθεί από αυτό να παράσχει εγγύηση, δυνάμει του εδαφίου (7) πιο πάνω, εκτός αν ο Έφορος-

(α) Έχει επιδώσει γνωστοποίηση της εντολής ή απαίτησης στο πρόσωπο αυτό˙ ή

(β) έχει λάβει όλα τα άλλα μέτρα που κρίνει εύλογα για να φέρει σε γνώση του την εντολή ή απαίτηση.

38.—(1) Όταν επιχείρηση που ασκείται από υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο μεταβιβάζεται σε άλλο πρόσωπο ως δρώσα οικονομική μονάδα, τότε—

(α) Για το σκοπό καθορισμού κατά πόσο ο εκδοχεύς είναι υπόχρεος να εγγραφεί δυνάμει του παρόντος Νόμου θεωρείται ότι έχει ασκήσει την επιχείρηση τόσο πριν όσο και μετά τη μεταβίβαση και συναλλαγές από το μεταβιβάζοντα τυγχάνουν ανάλογου χειρισμού˙ και

(β) οποιαδήποτε αρχεία που σχετίζονται με την επιχείρηση τα οποία δυνάμει της παραγράφου 5 του Δέκατου Παραρτήματος, απαιτείται να διατηρούνται για οποιαδήποτε περίοδο μετά τη μεταβίβαση, διατηρούνται από τον εκδοχέα αντί από το μεταβιβάζοντα, εκτός αν ο Έφορος, ύστερα από αίτηση του μεταβιβάζοντος, δώσει διαφορετικές εντολές.

(2) Χωρίς επηρεασμό του εδαφίου (1) πιο πάνω, Κανονισμοί που εκδίδονται από το Υπουργικό Συμβούλιο δύνανται να προβλέπουν τη συνέχεια στην εφαρμογή του παρόντος Νόμου σε περιπτώσεις που επιχείρηση που ασκείται από υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο μεταβιβάζεται σε άλλο πρόσωπο ως δρώσα οικονομική μονάδα και ο εκδοχέας εγγράφεται στο Μητρώο Φ.Π.Α. δυνάμει του παρόντος Νόμου σε αντικατάσταση του μεταβιβάζοντος.

(3) Κανονισμοί δυνάμει του εδαφίου (2) πιο πάνω δύνανται, ιδιαίτερα, να προβλέπουν—

(α) Ότι οι υποχρεώσεις και τα καθήκοντα δυνάμει του παρόντος Νόμου (εξαιρουμένου του άρθρου 45) του μεταβιβάζοντος καθίστανται, σε τέτοια έκταση που μπορεί να καθορίζουν οι Κανονισμοί, υποχρεώσεις και καθήκοντα του εκδοχέα˙ και

(β) ότι οποιοδήποτε δικαίωμα καθενός από αυτούς σε επιστροφή ή έκπτωση σε σχέση με Φ.Π.Α. ικανοποιείται με επιστροφή του φόρου ή με παραχώρηση της έκπτωσης στον άλλο˙ αλλά ουδεμία τέτοια διάταξη που αναφέρεται στην παράγραφο (α) ή (β) του παρόντος εδαφίου ισχύει σε σχέση με οποιοδήποτε μεταβιβάζοντα και εκδοχέα εκτός αν έχει υποβληθεί αίτηση από αυτούς δυνάμει των Κανονισμών.

39.—(1) Αναφορικά με συναλλαγές που αφορούν ακίνητη ιδιοκτησία ισχύουν οι διατάξεις του Όγδοου Παραρτήματος.

(2) Το Υπουργικό Συμβούλιο δύναται με διάταγμα που δημοσιεύεται στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας να τροποποιεί το Όγδοο Παράρτημα.

40.—(1) Κανονισμοί που εκδίδονται από το Υπουργικό Συμβούλιο δύνανται να προβλέπουν σε σχέση με οποιαδήποτε περιγραφή παραδόσεων για τις οποίες εφαρμόζεται το παρόν άρθρο που μπορεί να καθορίζεται στους Κανονισμούς, ότι υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο δικαιούται να επιλέξει, όταν πραγματοποιεί παραδόσεις εκείνης της περιγραφής, να επιβάλλεται Φ.Π.Α. επί του περιθωρίου κέρδους επί των παραδόσεων, αντί επί της αξίας τους.

(2) Το παρόν άρθρο εφαρμόζεται στις ακόλουθες παραδόσεις, δηλαδή—

(α) Παραδόσεις έργων τέχνης, αρχαιοτήτων ή αντικειμένων συλλογών˙

(β) παραδόσεις μηχανοκίνητων οχημάτων-

(γ) παραδόσεις μεταχειρισμένων αγαθών˙ και

(δ) οποιαδήποτε παράδοση αγαθών μέσω προσώπου που ενεργεί ως αντιπρόσωπος αλλά στο δικό του όνομα, σε σχέση με την παράδοση.

(3) Επιλογή για τους σκοπούς των Κανονισμών δυνάμει του παρόντος άρθρου μπορεί να ασκηθεί, και μπορεί να αποσυρθεί, με τρόπο που μπορεί να απαιτείται από τους Κανονισμούς.

(4) Τηρουμένου του εδαφίου (7) πιο κάτω, το περιθώριο κέρδους επί παράδοσης στην οποία εφαρμόζεται το παρόν άρθρο λογίζεται, για τους σκοπούς των Κανονισμών που εκδίδονται δυνάμει του παρόντος άρθρου, ότι είναι ίσο προς το ποσό (αν υπάρχει) κατά το οποίο η τιμή στην οποία παραδίδει τα εν λόγω αγαθά το πρόσωπο που πραγματοποιεί την παράδοση υπερβαίνει την τιμή στην οποία τα απέκτησε.

(5) Για τους σκοπούς του παρόντος άρθρου, η τιμή στην οποία πρόσωπο έχει αποκτήσει οποιαδήποτε αγαθά και η τιμή στην οποία τα παραδίδει, υπολογίζονται η καθεμιά σύμφωνα με διατάξεις των Κανονισμών που εκδίδονται δυνάμει του παρόντος άρθρου˙ και τέτοιοι Κανονισμοί μπορούν, ιδιαίτερα, να προβλέπουν την έκταση κατά την οποία οποιοσδήποτε Φ.Π.Α. που επιβάλλεται επί παράδοσης ή εισαγωγής οποιωνδήποτε αγαθών θεωρείται ότι περιλαμβάνεται στην τιμή στην οποία εκείνα τα αγαθά έχουν αποκτηθεί ή παραδίδονται.

(6) Κανονισμοί δυνάμει του παρόντος άρθρου μπορούν να προβλέπουν ότι η αντιπαροχή για οποιεσδήποτε υπηρεσίες που παρασχέθηκαν σε σχέση με παράδοση αγαθών από πρόσωπο που ενεργεί ως αντιπρόσωπος, αλλά στο δικό του όνομα, αναφορικά με την παράδοση των αγαθών, θεωρείται για τους σκοπούς οποιωνδήποτε τέτοιων κανονισμών ως ποσό που λαμβάνεται υπόψη όταν υπολογίζεται το περιθώριο κέρδους επί της παράδοσης των αγαθών αντί να υπαχθεί χωριστά στο Φ.Π.Α. η αξία των υπηρεσιών που παρασχέθηκαν.

(7) Κανονισμοί δυνάμει του παρόντος άρθρου μπορούν να προβλέπουν ότι το συνολικό περιθώριο κέρδους επί όλων των αγαθών συγκεκριμένης περιγραφής που παραδίδονται από ένα πρόσωπο σε οποιαδήποτε καθορισμένη φορολογική περίοδο υπολογίζεται—

(α) Αθροίζοντας όλες τις τιμές στις οποίες το πρόσωπο αυτό απέκτησε τα αγαθά της εν λόγω περιγραφής σε εκείνη την περίοδο μαζί με οποιοδήποτε ποσό που μεταφέρθηκε στην ίδια την περίοδο σύμφωνα με την παράγραφο (δ) πιο κάτω˙

(β) αθροίζοντας όλες τις τιμές στις οποίες παραδίδει αγαθά εκείνης της περιγραφής σε εκείνη την περίοδο˙

(γ) θεωρώντας ότι το συνολικό περιθώριο κέρδους επί αγαθών που παραδόθηκαν σε εκείνη την περίοδο είναι ίσο προς το ποσό (αν υπάρχει) κατά το οποίο το άθροισμα που υπολογίζεται σύμφωνα με την παράγραφο (β) πιο πάνω υπερβαίνει το άθροισμα που υπολογίζεται σύμφωνα με την παράγραφο (α) πιο πάνω˙ και

(δ) θεωρώντας ότι οποιοδήποτε ποσό κατά το οποίο, για εκείνη την περίοδο, το άθροισμα που υπολογίζεται σύμφωνα με την παράγραφο (α) πιο πάνω υπερβαίνει το άθροισμα που υπολογίζεται σύμφωνα με την παράγραφο (β) πιο πάνω ως ποσό που μεταφέρεται στην επόμενη καθορισμένη φορολογική περίοδο για να περιληφθεί, για την περίοδο στην οποία μεταφέρεται, σε οποιοδήποτε άθροισμα που υπολογίζεται σύμφωνα με την παράγραφο (α) πιο πάνω.

(8) Κανονισμοί που εκδίδονται δυνάμει του παρόντος άρθρου μπορούν—

(α) Να προβλέπουν διαφορετικά για διαφορετικές περιπτώσεις˙ και

(β) να προβλέπουν ότι ο Έφορος μπορεί να δίνει γενικές ή ειδικές εντολές σε σχέση με οποιοδήποτε θέμα στο οποίο αφορούν οι Κανονισμοί.

41.—(1) Κανονισμοί που εκδίδονται από το Υπουργικό Συμβούλιο δύνανται να προβλέπουν διαφορετικό τρόπο απόδοσης του φόρου σε σχέση με οργανωτές τουριστικών περιηγήσεων ή σε σχέση με συναλλαγές που μπορεί να καθορίζονται από ή με βάση τους

(2) Χωρίς επηρεασμό της γενικότητας του εδαφίου (1) πιο πάνω, Κανονισμοί που εκδίδονται δυνάμει του παρόντος άρθρου μπορούν να προβλέπουν-

(α) Ότι δύο ή περισσότερες παραδόσεις αγαθών ή παροχές υπηρεσιών από οργανωτή τουριστικών περιηγήσεων θεωρούνται ως ενιαία παροχή υπηρεσιών˙

(β) ότι η αξία της ενιαίας παροχής εξακριβώνεται, με τρόπο που καθορίζεται από ή με βάση τους Κανονισμούς, με αναφορά στη διαφορά μεταξύ των ποσών που πληρώθηκαν ή είναι πληρωτέα προς και των ποσών που πληρώθηκαν ή είναι πληρωτέα από τον οργανωτή τουριστικών περιηγήσεων˙

(γ) ότι οποιοδήποτε νομικό πρόσωπο εξαιρείται από την εφαρμογή του άρθρου 32˙

(δ) το χρόνο που θεωρείται ότι λαμβάνει χώρα η παροχή.

(3) Στο παρόν άρθρο "οργανωτής τουριστικών περιηγήσεων" περιλαμβάνει πρακτορείο ταξιδιών που ενεργεί ως αντιπροσωπευόμενος και οποιοδήποτε άλλο πρόσωπο που παρέχει προς όφελος επιβατών υπηρεσίες του είδους που συνήθως παρέχονται από οργανωτές τουριστικών περιηγήσεων και πρακτορεία ταξιδιών.

42.—(1)(α) Ανεξάρτητα από οποιαδήποτε άλλη διάταξη του παρόντος Νόμου, πρόσωπα που ασκούν επιχείρηση η οποία αφορά μία ή περισσότερες οριζόμενες δραστηριότητες και δεν είναι υπόχρεα να εγγραφούν με βάση την υποπαράγραφο (1) της παραγράφου (1) του Μέρους Ι του Πρώτου Παραρτήματος,  δε  θεωρούνται   υποκείμενα   στο  φόρο πρόσωπα για τις πράξεις ή συναλλαγές που ενεργούν στα πλαίσια τέτοιων δραστηριοτήτων αλλά μπορούν να υπαχθούν στο ειδικό καθεστώς αγροτών και δικαιούνται να υποβάλουν αίτηση για επιστροφή ποσού Φ.Π.Α., ίσο προς το φόρο εισροών τους, ωσάν να ήταν υποκείμενα στο φόρο πρόσωπα στη Δημοκρατία:

Νοείται ότι, πρόσωπο που ασκεί οριζόμενη δραστηριότητα και δεν είναι υπόχρεο να εγγραφεί σύμφωνα με την υποπαράγραφο (1) της παραγράφου (1) του Μέρους Ι του Πρώτου Παραρτήματος, μπορεί  να καταστεί  υποκείμενο στο  φόρο πρόσωπο, αν ζητήσει γραπτώς από τον Έφορο να εγγραφεί εθελοντικά στο Μητρώο Φ.Π.Α. σε σχέση με τέτοια δραστηριότητα.

(β) Ανεξάρτητα από οποιαδήποτε άλλη διάταξη του παρόντος Νόμου, πρόσωπα που ασκούν επιχείρηση η οποία αφορά μία ή περισσότερες οριζόμενες δραστηριότητες και είναι υπόχρεα να εγγραφούν με βάση τις διατάξεις της υποπαραγράφου (1) της παραγράφου (1) του Μέρους Ι του Πρώτου Παραρτήματος, θεωρούνται υποκείμενα στο φόρο πρόσωπα για τις πράξεις ή συναλλαγές που ενεργούν στα πλαίσια τέτοιων δραστηριοτήτων, όταν πληρούνται οι διατάξεις του Μέρους Ι του Πρώτου Παραρτήματος, αλλά μπορούν, αν το επιλέξουν, να υποβάλουν αίτηση για επιστροφή ποσού Φ.Π.Α., ίσο προς το φόρο εισροών τους και να υπαχθούν στο ειδικό καθεστώς αγροτών, αντί να εγγραφούν στο Μητρώο Φ.Π.Α.

(2) Πρόσωπα που ασκούν οριζόμενη δραστηριότητα και παραδίδουν προϊόντα παραγωγής τους από δικό τους κατάστημα, καθώς και αυτοί που πραγματοποιούν εξαγωγές σε τόπο εκτός των κρατών μελών ή παραδόσεις προϊόντων παραγωγής τους προς άλλο κράτος μέλος, θεωρούνται ότι ασκούν δύο οικονομικές δραστηριότητες και ότι πραγματοποιούν παράδοση προϊόντων από την οριζόμενη δραστηριότητα στην εμπορική δραστηριότητα.

(3) Στο παρόν άρθρο "οριζόμενες δραστηριότητες" σημαίνει δραστηριότητες ασκούμενες από αγρότη που μπορεί να ορίζονται σε Κανονισμούς που εκδίδονται από το Υπουργικό Συμβούλιο.

(4) Πρόσωπα τα οποία υπάγονται στο ειδικό καθεστώτος αγροτών με βάση το εδάφιο (1) εγγράφονται στο Μητρώο του Ειδικού Καθεστώτος Αγροτών του Φ.Π.Α. το οποίο τηρείται από τον ΄Εφορο για τους σκοπούς του παρόντος Νόμου:

Νοείται ότι, πρόσωπα τα οποία εγγράφονται στο Μητρώο του Ειδικού Καθεστώτος Αγροτών του Φ.Π.Α. δεν δύνανται να εγγράφονται και στο Μητρώο Φ.Π.Α. και αντίθετα.

(5)(α) Η επιστροφή Φ.Π.Α. ενεργείται από τον Έφορο με   καταβολή   στο   πρόσωπο    που   ασκεί    οριζόμενη δραστηριότητα ποσού, το οποίο προκύπτει με την εφαρμογή κατ΄ αποκοπή συντελεστή 5% στην αξία των παραδόσεων των αγροτικών προϊόντων και παροχής των αγροτικών υπηρεσιών από το πρόσωπο που ασκεί οριζόμενη δραστηριότητα, οι οποίες προκύπτουν από την άσκηση μίας ή περισσοτέρων οριζομένων δραστηριοτήτων.  Ο ΄Εφορος κοινοποιεί στην Επιτροπή τον συντελεστή ή συντελεστές πριν τεθούν σε εφαρμογή:

Νοείται ότι, ως αξία της παράδοσης των αγροτικών προϊόντων ή της παροχής των αγροτικών υπηρεσιών, λαμβάνεται αυτή που προκύπτει από τα τιμολόγια, που εκδίδει το πρόσωπο που ασκεί οριζόμενη δραστηριότητα.

(β) σε περίπτωση παράδοσης αγροτικών προϊόντων από διαμεσολαβητές που είναι υποκείμενα στο φόρο πρόσωπα, για λογαριασμό προσώπων που ασκούν οριζόμενες δραστηριότητες, η παραπάνω αξία λαμβάνεται χωρίς φόρο και προμήθεια.

(6) Οι διατάξεις του εδαφίου (5) δεν εφαρμόζονται σε περίπτωση παράδοσης αγροτικών προϊόντων ή παροχής αγροτικών υπηρεσιών σε άλλα πρόσωπα που έχουν ενταχθεί στο ειδικό καθεστώς αγροτών ή σε μη υποκείμενα στο φόρο πρόσωπα.

(7)(α) Οι διατάξεις των άρθρων 6, 19, 20, 21 και 43 δεν εφαρμόζονται για τα πρόσωπα που έχουν ενταχθεί στο ειδικό καθεστώς αγροτών.

(β) Ανεξάρτητα από τις διατάξεις της παραγράφου (α), τυγχάνουν εφαρμογής οι διατάξεις των άρθρων 46 και 47.

(8) Δεν εντάσσονται στο ειδικό καθεστώς αγροτών πρόσωπα που ασκούν οικονομική δραστηριότητα που αφορά μία ή περισσότερες οριζόμενες δραστηριότητες και τα οποία:

(α) Ασκούν τις οριζόμενες δραστηριότητες με τη μορφή οποιουδήποτε νομικού προσώπου·

(β) πωλούν αγροτικά προϊόντα παραγωγής τους, ύστερα από επεξεργασία που μπορεί να προσδώσει σε αυτά χαρακτήρα βιομηχανικών ή βιοτεχνικών προϊόντων·

(γ) ασκούν παράλληλα και άλλη οικονομική δραστηριότητα για τις οποίες θεωρούνται υποκείμενα στο φόρο πρόσωπα.

(9)(α) Πρόσωπα που έχουν ενταχθεί στο ειδικό καθεστώς αγροτών μπορούν να μετατάσσονται από το ειδικό καθεστώς αγροτών στο καθεστώς των υποκείμενων στο φόρο προσώπων και αντίστροφα, μετά από υποβολή ειδοποίησης στον Έφορο, τις πρώτες τριάντα ημέρες κάθε έτους.

(β) Η μετάταξη ισχύει από την έναρξη του έτους κατά το οποίο υποβάλλεται η ειδοποίηση και δεν μπορεί να ανακληθεί πριν από την πάροδο πενταετίας, εφόσον μετατάσσεται στο καθεστώς υποκείμενου στο φόρο προσώπου.

(γ) Αν κατά τη διάρκεια του έτους συντρέξει μία από τις προϋποθέσεις του εδαφίου (8), τα πρόσωπα που έχουν ενταχθεί στο ειδικό καθεστώς αγροτών, από το επόμενο έτος στερούνται του δικαιώματος επιστροφής Φ.Π.Α. που προβλέπουν οι διατάξεις των εδαφίων (1) και (5).

(10) Στην περίπτωση μετάταξης από το ειδικό καθεστώς αγροτών στο καθεστώς των υποκείμενων στο φόρο προσώπων, τα μετατασσόμενα πρόσωπα δικαιούνται να εκπέσουν, στην πρώτη φορολογική τους δήλωση τον φόρο με τον οποίο έχουν επιβαρυνθεί:

(α) Τα αποθέματα των πρώτων υλών της οριζόμενης δραστηριότητας. Προς τούτο, το μετατασσόμενο πρόσωπο οφείλει, κατά την ημερομηνία της μετάταξης, να προβεί σε ακριβή απογραφή των αποθεμάτων αυτών·

(β) τα πάγια περιουσιακά στοιχεία της οριζόμενης δραστηριότητας, κατά το μέρος του φόρου που αναλογεί στα υπόλοιπα έτη πενταετούς περιόδου, από την ημερομηνία απόκτησης τους.

(11) Σε περίπτωση μετάταξης από το καθεστώς των υποκείμενων στο φόρο προσώπων στο ειδικό καθεστώς αγροτών, τα μετατασσόμενα πρόσωπα έχουν υποχρέωση να καταβάλουν στην τελική τους φορολογική δήλωση, τον φόρο με τον οποίο έχουν επιβαρυνθεί και εκπέσει:

(α) Τα αποθέματα πρώτων υλών της οριζόμενης δραστηριότητας.   Προς  τούτο,  το  μετατασ-σόμενο πρόσωπο οφείλει, κατά την ημερομηνία της μετάταξης, να προβεί σε ακριβή απογραφή των αποθεμάτων αυτών·

(β) τα πάγια περιουσιακά στοιχεία της οριζόμενης δραστηριότητας, κατά το μέρος του φόρου που αναλογεί στα υπόλοιπα έτη πενταετούς περιόδου, από την ημερομηνία απόκτησης τους.

(12) Το Υπουργικό Συμβούλιο δύναται να εκδίδει Κανονισμούς που να καθορίζουν:

(α) Τον τύπο και τον τρόπο με τον οποίο υποβάλλεται αίτηση για ένταξη ή ακύρωση της ένταξης ή παραμονής στο ειδικό καθεστώς αγροτών ή ειδοποίηση για μετάταξη από το ειδικό καθεστώς αγροτών στο καθεστώς των υποκείμενων στο φόρο προσώπων και αντίστροφα·

(β) τον τύπο και τον τρόπο με τον οποίο υποβάλλεται η αίτηση για επιστροφή Φ.Π.Α., καθώς και τα αποδεικτικά στοιχεία που απαιτούνται για υποστήριξη της·

(γ) τους όρους και τις προϋποθέσεις για επιστροφή Φ.Π.Α., στα πρόσωπα που εντάσσονται στο ειδικό καθεστώς αγροτών·

(δ) την υποχρέωση εγγεγραμμένου υποκειμένου στο φόρο προσώπου να ετοιμάζει έγγραφο για τον εαυτό του, το οποίο υπέχει θέση του τιμολογίου που αναφέρεται στην παράγραφο (α) του εδαφίου (5), αναφορικά με παράδοση αγαθών ή παροχή υπηρεσιών στο πρόσωπο αυτό, από πρόσωπο που έχει ενταχθεί στο ειδικό καθεστώς αγροτών και αφορούν οριζόμενες δραστηριότητες·

(ε) την ρύθμιση οποιωνδήποτε θεμάτων αναφορικά με την εφαρμογή και λειτουργία του ειδικού καθεστώτος αγροτών.

42Α-(1) Ανεξάρτητα από τις διατάξεις του Έβδομου Παραρτήματος του βασικού νόμου, αποτελεί εξαιρούμενη πράξη:

(α) Η παράδοση, απόκτηση από άλλο κράτος μέλος και εισαγωγή επενδυτικού χρυσού συμπεριλαμβανομένου του επενδυτικού χρυσού για τον οποίο υπάρχουν πιστοποιητικά κατ΄ είδος ή κατά γένος ή που αποτελεί αντικείμενο συναλλαγής μεταξύ λογαριασμών σε χρυσό, συμπεριλαμβανομένων, ιδίως, δανείων χρυσού και συμβάσεις ανταλλαγών (swaps), με δικαίωμα κυριότητας ή απαίτησης επενδυτικού χρυσού, καθώς και για τις συναλλαγές επενδυτικού χρυσού με προθεσμιακές συμβάσεις (futures) και απλές προθεσμιακές συμβάσεις (forward contracts) οι οποίες προκαλούν αλλαγή κυριότητας ή απαίτησης όσον αφορά επενδυτικό χρυσό.

(β) οι υπηρεσίες διαμεσολαβητών (μεσιτών), οι οποίοι ενεργούν στο όνομα και για λογαριασμό άλλου προσώπου, όταν διαμεσολαβούν για την παράδοση επενδυτικού χρυσού στον εντολέα τους.

(2) Για τους σκοπούς του παρόντος άρθρου <επενδυτικός χρυσός> σημαίνει:

(α) Χρυσός σε μορφή ράβδου ή πλάκας, βάρους αποδεκτού από τις αγορές πολύτιμων μετάλλων, καθαρότητας ίσης ή μεγαλύτερης από 995 χιλιοστών, ανεξάρτητα αν αντιπροσωπεύεται ή μη από τίτλους.  Δεν εμπίπτουν στο καθεστώς του παρόντος άρθρου οι ράβδοι και πλάκες βάρους μέχρι και ενός (1) γραμμαρίου.

(β)(i) Χρυσά νομίσματα τα οποία είναι καθαρότητας τουλάχιστον εννιακόσιων (900) χιλιοστών, έχουν κοπεί μετά το έτος 1800, αποτελούν ή έχουν αποτελέσει νόμιμο χρήμα στη χώρα προέλευσης τους, και πωλούνται σε κανονικές συνθήκες σε τιμή η οποία δεν υπερβαίνει την κανονική αξία του χρυσού που περιέχεται στα νομίσματα σε ποσοστό περισσότερο από ογδόντα τοις εκατό (80%).

(ii) Τα νομίσματα που πληρούν τις προϋποθέσεις που προβλέπονται στην υποπαράγραφο (i) περιλαμβάνονται σε κατάλογο που δημοσιεύεται στο τεύχος Γ της Επίσημης Εφημερίδας της Ευρωπαϊκής Ένωσης πριν από την 1η Δεκεμβρίου κάθε έτους και ισχύει για το επόμενο ημερολογιακό έτος· τα νομίσματα που περιλαμβάνονται στον δημοσιευμένο κατάλογο θεωρούνται ότι πληρούν τα κριτήρια της υποπαραγράφου (i) σε όλη τη διάρκεια του έτους για το οποίο δημοσιεύεται ο κατάλογος.

(iii) Ένα νόμισμα μπορεί να απαλλάσσεται έστω και αν δεν αναφέρεται στον κατάλογο, εφόσον πληροί καθαυτό τα κριτήρια για την απαλλαγή που θεσπίζονται στην υποπαράγραφο (i):

Νοείται ότι, τα νομίσματα αυτά δε θεωρούνται ότι πωλούνται για νομισματικούς συλλεκτικούς σκοπούς.

(3) Ο ΄Εφορος ενημερώνει την Επιτροπή πριν από την 1η Ιουλίου κάθε έτους για τα νομίσματα τα οποία πληρούν τα κριτήρια που αναφέρονται στο εδάφιο (2) και αποτελούν αντικείμενο εμπορίας στη Δημοκρατία.

(4) (α) Υποκείμενα στο φόρο πρόσωπα που παράγουν επενδυτικό χρυσό ή μετατρέπουν κάθε είδους χρυσό σε επενδυτικό χρυσό όπως αυτός ορίζεται στο εδάφιο (2) πιο πάνω, μπορούν να επιλέξουν να καταστήσουν φορολογητέες τις παραδόσεις επενδυτικού χρυσού σε άλλα υποκείμενα στο φόρο πρόσωπα με προϋποθέσεις που μπορεί να καθορίζονται με γνωστοποίηση του Εφόρου Φ.Π.Α., η οποία δημοσιεύεται στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας.

(β) Πρόσωπα που διαμεσολαβούν για την πραγματοποίηση των συναλλαγών που αναφέρονται στην παράγραφο (α) του εδαφίου 1 και ενεργούν στο όνομα και για λογαριασμό του εντολέα, έχουν το δικαίωμα να επιλέξουν να καταστήσουν φορολογητέες τις παροχές υπηρεσιών τους κατά το μέρος που αφορούν τις πράξεις αυτές και εφόσον αντίστοιχα ο εντολέας επέλεξε να καταστήσει φορολογητέες τις πράξεις για τις οποίες διαμεσολαβούν.

(5)  Ο ΄Εφορος ενημερώνει την Επιτροπή για τον τρόπο εφαρμογής των επιλογών που αναφέρονται στο εδάφιο (4).

(6) (α) Υποκείμενα στο φόρο πρόσωπα που πραγματοποιούν τις εξαιρούμενες πράξεις που αναφέρονται στη παράγραφο (α) του εδαφίου (1) δεν δύνανται να εκπίπτουν  φόρο εισροών εκτός:

(i) φόρο εισροών με τον οποίο επιβαρύνονται στα πλαίσια παράδοσης επενδυτικού χρυσού σε αυτά από πρόσωπα τα οποία έχουν ασκήσει το δικαίωμα επιλογής να φορολογούν τις παραδόσεις επενδυτικού χρυσού σύμφωνα με το εδάφιο 4,

(ii) φόρο εισροών με τον οποίο επιβαρύνονται στα πλαίσια παράδοσης ή απόκτησης από άλλο κράτος μέλος ή εισαγωγής άλλου είδους χρυσού από επενδυτικό χρυσό, ο οποίος στη συνέχεια μετατράπηκε σε επενδυτικό χρυσό από  το ίδιο το υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο ή από άλλο πρόσωπο για λογαριασμό του,

(iii) φόρο εισροών με τον οποίο επιβαρύνονται στα πλαίσια λήψης υπηρεσιών που συνίστανται στη μεταβολή του σχήματος, του βάρους ή της καθαρότητας του χρυσού συμπεριλαμβανομένου και του επενδυτικού χρυσού.

(β) Υποκείμενα στο φόρο πρόσωπα που παράγουν επενδυτικό χρυσό ή μετατρέπουν κάθε είδος χρυσού σε επενδυτικό χρυσό, έχουν δικαίωμα να εκπίπτουν τον οφειλόμενο ή καταβληθέντα από αυτά φόρο εισροών που αφορά παραδόσεις ή αποκτήσεις από άλλο κράτος μέλος ή εισαγωγές αγαθών ή παροχές υπηρεσιών που συνδέονται με την παραγωγή ή μετατροπή του εν λόγω χρυσού ως αν η μεταγενέστερη παράδοση του χρυσού που εξαιρείται με βάση τις διατάξεις του παρόντος άρθρου, ήταν φορολογητέα.

(γ) Υποκείμενα στο φόρο πρόσωπα που πραγματοποιούν πράξεις που περιγράφονται στο εδάφιο 1, πέραν των υποχρεώσεων που προβλέπονται από άλλες διατάξεις του παρόντος Νόμου και συγκεκριμένα αυτών που αναφέρονται στο Δέκατο Παράρτημα και στους Κανονισμούς που εκδίδονται με βάση το Νόμο, οφείλουν επιπρόσθετα, για όλες τις πωλήσεις επενδυτικού χρυσού να τηρούν αρχείο και να εκδίδουν  τιμολόγια,  αντίγραφα  των οποίων να φυλάττουν για επτά έτη και στα οποία πρέπει απαραίτητα να αναγράφονται εκτός των άλλων, το πλήρες ονοματεπώνυμο και η διεύθυνση του αγοραστή, η ποσότητα και το είδος του επενδυτικού χρυσού.  Ειδικά στην περίπτωση πωλήσεων χρυσών νομισμάτων που πληρούν τα κριτήρια που αναφέρονται στην παράγραφο (β)  του εδαφίου  (2),  τα  υποκείμενα  στο φόρο πρόσωπα οφείλουν να υποβάλλουν στον Έφορο Φ.Π.Α. κατάλογο με τα χρυσά νομίσματα που αποτέλεσαν αντικείμενο των πράξεων τους κατά τη διάρκεια οποιουδήποτε ημερολογιακού έτους ή μέρους του έτους ανάλογα με την περίπτωση, στο οποίο να αναφέρεται η τελευταία τιμή που επιτεύχθηκε πριν την 1η Απριλίου του επόμενου έτους.

(δ) Το Υπουργικό Συμβούλιο δύναται με Κανονισμούς να ρυθμίζει θέματα που αφορούν την εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος άρθρου.

42B.-(1) Κανονισμοί που εκδίδονται από το Υπουργικό Συμβούλιο δύναται να προβλέπουν τη δημιουργία ειδικού καθεστώτος για υπηρεσίες που παρέχονται από μη εγκατεστημένα εντός της Κοινότητας υποκείμενα στον φόρο πρόσωπα.

(2) Κανονισμοί που εκδίδονται δυνάμει του παρόντος άρθρου δύναται να-

(α) επιτρέπουν σε μη εγκατεστημένο εντός της Κοινότητας υποκείμενο στον φόρο πρόσωπο να επιλέξει να χρησιμοποιεί το ειδικό καθεστώς για υπηρεσίες που παρέχονται σε μη υποκείμενο στον φόρο πρόσωπο, το οποίο είναι εγκατεστημένο ή έχει τον τόπο κατοικίας του ή της συνήθους διαμονής του σε κράτος μέλος∙

(β) καθορίζουν τον τρόπο έναρξης ή παύσης χρησιμοποίησης του ειδικού καθεστώτος για υπηρεσίες που παρέχονται από μη εγκατεστημένα εντός της Κοινότητας υποκείμενα στον φόρο πρόσωπα∙

(γ) καθορίζουν τις υποχρεώσεις του μη εγκατεστημένου εντός της Κοινότητας υποκείμενου στον φόρο προσώπου για απόδοση λογαριασμού και καταβολή Φ.Π.Α. για υπηρεσίες που παρέχει, αναφορικά με περιόδους, σε χρόνο και κατά τρόπο όπως καθορίζεται στους Κανονισμούς∙

(δ) επιτρέπουν στον Έφορο τη διαβίβαση στοιχείων που αφορούν στην απόδοση Φ.Π.Α., σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στην παράγραφο (γ), σε άλλο κράτος μέλος στο οποίο είναι εγκατεστημένος ή έχει τον τόπο κατοικίας του ή έχει τη συνήθη διαμονή του ο μη υποκείμενος στον φόρο λήπτης των υπηρεσιών∙ και

(ε) ρυθμίζουν οποιαδήποτε θέματα αναφορικά με την εφαρμογή και λειτουργία του ειδικού καθεστώτος για υπηρεσίες που παρέχονται από μη εγκατεστημένα εντός της Κοινότητας υποκείμενα στον φόρο πρόσωπα.

42Γ.-(1)  Στο παρόν άρθρο -

«εγγεγραμμένο σε άλλο κράτος μέλος» σημαίνει εγγεγραμμένο σύμφωνα με τα μέτρα που υιοθετούνται από την αρμόδια αρχή σε άλλο κράτος μέλος για τους σκοπούς του κοινού συστήματος Φ.Π.Α. και «εγγεγραμμένο» ερμηνεύεται ανάλογα·

«Πίνακας» σημαίνει τον Ανακεφαλαιωτικό πίνακα, τον οποίο υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο υποχρεούται να υποβάλλει σύμφωνα με τα εδάφια (2) και (3)·

«τρίμηνο» [Διαγράφηκε]

(2) Κάθε υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο το οποίο κατά τη διάρκεια ενός μηνός έχει πραγματοποιήσει παράδοση αγαθών ή/και παροχή υπηρεσιών σε πρόσωπο που είναι ή ήταν εγγεγραμμένο σε άλλο κράτος µέλος υποβάλλει στον Έφορο, σε σχέση µε τον εν λόγω μήνα, όχι αργότερα από τη δέκατη πέμπτη ημέρα μετά το τέλος του μήνα µε τον οποίο σχετίζεται, ανακεφαλαιωτικό πίνακα στον οποίο περιλαμβάνονται τα ακόλουθα:

(α) Τα εγγεγραμμένα σε άλλα κράτη μέλη πρόσωπα στα οποία παρέδωσε αγαθά σύμφωνα με τις προϋποθέσεις που προβλέπονται στο άρθρο 10˙

(β) τα εγγεγραμμένα σε άλλα κράτη μέλη πρόσωπα στα οποία παρέδωσε αγαθά που είχε αποκτήσει στο πλαίσιο των ενδοκοινοτικών αποκτήσεων των αγαθών σύμφωνα με το άρθρο 12E˙ και

(γ)τα εγγεγραμμένα σε άλλα κράτη μέλη πρόσωπα στα οποία παρείχε υπηρεσίες σύμφωνα με το άρθρο 10A εκτός των υπηρεσιών που απαλλάσσονται από την καταβολή ΦΠΑ στο κράτος μέλος στο οποίο είναι φορολογητέα η πράξη, για τις οποίες ο λήπτης των υπηρεσιών είναι υπόχρεος για την καταβολή του φόρου σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 11.

(2Α) Εκτός από τις πληροφορίες που αναφέρονται στο εδάφιο (2), κάθε υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο υποβάλλει πληροφορίες σχετικά με τον αριθμό φορολογικού μητρώου ΦΠΑ των υποκείμενων στο φόρο προσώπων για τα οποία προορίζονται τα αγαθά τα οποία αποστέλλονται ή μεταφέρονται στο πλαίσιο των ρυθμίσεων για τα αποθέματα στη διάθεση συγκεκριμένου αποκτώντος, σύμφωνα με τις προϋποθέ-σεις που προβλέπονται στους περί Φόρου Προστιθέμενης Αξίας (Μετακινήσεις Αγαθών για Απόθεμα στη Διάθεση Συγκεκριμένου Αποκτώντος) Κανονισμούς του 2020, καθώς και σχετικά με οποιαδήποτε αλλαγή όσον αφορά τις πληροφορίες που έχει υποβάλει ήδη.

(3) Τηρουμένων των διατάξεων του εδαφίου (2) και (4), υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο που δεν πραγματοποίησε οποιεσδήποτε παραδόσεις αγαθών ή/και παροχές υπηρεσιών σε εγγεγραμμένα πρόσωπα σε άλλα κράτη μέλη σε οποιοδήποτε μήνα αλλά είχε υποχρέωση να υποβάλει Πίνακα αναφορικά με το αμέσως προηγούμενο μήνα, οφείλει να υποβάλει Πίνακα δηλώνοντας ότι δεν έχει πραγματοποιήσεις τέτοιες παραδόσεις αναφορικά με το εν λόγω μήνα, εκτός αν -

(α)  ο Έφορος ικανοποιείται ότι το υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο έπαυσε την πραγματοποίηση παραδόσεων αγαθών ή/και παροχών υπηρεσιών σε πρόσωπα εγγεγραμμένα σε άλλα κράτη μέλη ή

(β) το υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο ειδοποιήσει γραπτώς τον Έφορο ότι τερματίζει την πραγματοποίηση παραδόσεων αγαθών ή/και παροχών υπηρεσιών σε πρόσωπα εγγεγραμμένα σε άλλα κράτη μέλη.

και η υποχρέωση υποβολής Πίνακα παύει να υφίσταται από το μήνα που έπεται του μήνα εντός του οποίου το υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο πραγματοποίησε την τελευταία παράδοση αγαθών ή/και παροχή υπηρεσιών σε πρόσωπο εγγεγραμμένο σε άλλο κράτος μέλος.

(4) Στην περίπτωση που υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο διαπιστώσει ότι οποιοσδήποτε Πίνακας που υπέβαλε σύμφωνα με τις διατάξεις του εδάφιου (2) του παρόντος άρθρου περιέχει ελλείψεις ή και ανακρίβειες στις πληροφορίες των παραγράφων (α) έως (γ) του εν λόγω εδαφίου, τότε οφείλει εντός ενός (1) μηνός από το τέλος του μήνα στο οποίο αφορά εκείνος ο Πίνακας, να υποβάλει διορθωτικό έντυπο που καθορίζεται με Γνωστοποίηση του Εφόρου που δημοσιεύεται στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας.

(5) Ο Πίνακας υποβάλλεται με τη χρήση ηλεκτρονικών μέσων, τα οποία καθορίζονται με Γνωστοποίηση του Εφόρου που δημοσιεύεται στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας:

Νοείται ότι, για σκοπούς του παρόντος Νόμου και οποιασδήποτε πολιτικής ή ποινικής διαδικασίας, ο κωδικός αριθμός, ο οποίος χορηγείται από τον Έφορο στο πρόσωπο που υποβάλλει τον Πίνακα με ηλεκτρονικά μέσα, θεωρείται ότι υπέχει θέση της χειρόγραφης υπογραφής που θα έφερε ο Πίνακας αν δεν υποβαλλόταν με ηλεκτρονικά μέσα και το πρόσωπο που υποβάλλει τον Πίνακα θεωρείται ότι έχει γνώση και του περιεχομένου του.

(6)  Ο Έφορος δύναται να εκδίδει Γνωστοποιήσεις που δημοσιεύονται στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας για την καλύτερη εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος άρθρου και γενικά για τον καθορισμό κάθε ζητήματος, το οποίο, δυνάμει του παρόντος άρθρου χρήζει ή είναι δεκτικό καθορισμού.

42Δ.- (1)  Για τους σκοπούς του παρόντος άρθρου:

“αστικό ταξί” σημαίνει μηχανοκίνητο όχημα δημόσιας χρήσης αναφορικά με το οποίο έχει χορηγηθεί άδεια οδικής χρήσης αστικού ταξί δυνάμει των προνοιών του εκάστοτε ισχύοντος περί Ρυθμίσεως της Τροχαίας Μεταφοράς Νόμου·

“Επιτροπή” σημαίνει την Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων·

“σχετική δραστηριότητα” σημαίνει άσκηση επιχείρησης που συνίσταται στην παροχή υπηρεσιών μεταφοράς επιβατών και των συνοδευόμενων αποσκευών τους με αστικό ταξί·

(2)  Ανεξάρτητα από τις διατάξεις του Πρώτου Παραρτήματος του βασικού νόμου και ιδιαίτερα αυτών που αφορούν την υποχρέωση εγγραφής, πρόσωπα που αποκλειστικά ασκούν τη σχετική δραστηριότητα υποχρεούνται να ενταχθούν στο ειδικό καθεστώς  αστικών ταξί και οφείλουν να καταβάλλουν στον Έφορο ένα ετήσιο κατ’ αποκοπή ποσό Φ.Π.Α. για κάθε άδεια οδικής χρήσης αστικού ταξί που κατέχουν:

Νοείται ότι, πρόσωπο που ασκεί τη σχετική δραστηριότητα, μπορεί να επιλέξει να καταστεί υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο αν ζητήσει γραπτώς από τον Έφορο να εγγραφεί στο Μητρώο Φ.Π.Α. σε σχέση με τέτοια δραστηριότητα:

Νοείται περαιτέρω ότι, πρόσωπο που ασκεί σχετική δραστηριότητα και είναι ενταγμένο στο ειδικό καθεστώς αστικών ταξί ή έχει επιλέξει να καταστεί υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο, μπορεί να ενσωματώσει στο ταξίμετρο του αστικού ταξί που έχει υποχρέωση να λειτουργεί, το Φ.Π.Α. με τον εκάστοτε εν ισχύι συντελεστή Φ.Π.Α. όπως αυτός καθορίζεται ή προκύπτει από σχετικές διατάξεις του βασικού νόμου.

(3)  Πρόσωπο το οποίο υπάγεται στο ειδικό καθεστώς αστικών ταξί με βάση το εδάφιο (2) πιο πάνω εγγράφεται στο Μητρώο του ειδικού καθεστώτος αστικών ταξί το οποίο τηρείται από τον Έφορο για τους σκοπούς του παρόντος Νόμου:

Νοείται ότι πρόσωπο που εγγράφεται στο Μητρώο του ειδικού καθεστώτος αστικών ταξί δε δύνανται να εγγράφεται και στο Μητρώο Φ.Π.Α. και αντιστρόφως.

(4)(α)Το ετήσιο κατ’ αποκοπήν ποσό Φ.Π.Α., το οποίο οφείλει να καταβάλλει στον Έφορο πρόσωπο που υπάγεται στο ειδικό καθεστώς αστικών ταξί, προσδιορίζεται σε £300 (τριακόσιες λίρες Κύπρου) για κάθε άδεια οδικής χρήσης αστικού ταξί που κατέχει.

(β) Το κατ’ αποκοπήν αυτό ποσό Φ.Π.Α. προσδιορίζεται λαμβάνοντας υπόψη μακροοικονομικά και στατιστικά στοιχεία του κλάδου οικονομικής δραστηριότητας των αστικών ταξί, τις εισροές της δραστηριότητας και του αντίστοιχου Φ.Π.Α. που τις επιβαρύνει και τις εκροές της δραστηριότητας και του αντίστοιχου Φ.Π.Α. που αναλογεί.

(γ) Ο Έφορος κοινοποιεί στην Επιτροπή το ετήσιο κατ’ αποκοπήν ποσό Φ.Π.Α. που εφαρμόζεται για το ειδικό καθεστώς αστικών ταξί και διαβουλεύεται με την Επιτροπή αναφορικά με αυτό.

(δ) Σε περίπτωση που χορηγείται άδεια οδικής χρήσης αστικού ταξί κατά τη διάρκεια του έτους, το κατ’ αποκοπήν ποσό Φ.Π.Α. υπολογίζεται και καταβάλλεται για όσα δωδέκατα αντιστοιχούν στους μήνες κυκλοφορίας του αστικού ταξί:

Νοείται ότι ως ημερομηνία χορήγησης της άδειας οδικής χρήσης λαμβάνεται η πρώτη μέρα του μήνα μέσα στον οποίο χορηγείται η άδεια.

(ε) Κατά τη μεταβίβαση της άδειας οδικής χρήσης αστικού ταξί το πρόσωπο που μεταβιβάζει καθώς και το πρόσωπο προς το οποίο μεταβιβάζεται η άδεια οδικής χρήσης αστικού ταξί ταυτόχρονα και από κοινού οφείλουν να ειδοποιούν ανάλογα τον Έφορο:

Νοείται ότι ως ημερομηνία μεταβίβασης θα λαμβάνεται υπόψη η πρώτη μέρα του μήνα μέσα στον οποίο γίνεται η μεταβίβαση. Ο μεταβιβάζων οφείλει να καταβάλει στον Έφορο όσα δωδέκατα του ετήσιου κατ’ αποκοπήν ποσού Φ.Π.Α. αντιστοιχούν στους μήνες μέχρι την ημερομηνία μεταβίβασης και ο εκδοχέας οφείλει να ενταχθεί στο ειδικό καθεστώς αστικών ταξί και να καταβάλλει στον Έφορο όσα δωδέκατα του ετήσιου κατ’ αποκοπήν ποσού Φ.Π.Α. αντιστοιχούν στους μήνες  από την ημερομηνία μεταβίβασης.

(5)(α) Οι διατάξεις των άρθρων 6, 19, 20, 21 και 45 του βασικού νόμου δεν εφαρμόζονται για τα πρόσωπα που υπάγονται στο ειδικό καθεστώς Φ.Π.Α. αστικών ταξί.

(β)  Ανεξάρτητα από τις διατάξεις της παραγράφου (α), τυγχάνουν εφαρμογής οι διατάξεις των άρθρων 46, 47 και 48 του βασικού νόμου.

(6) Δεν υπάγονται και δεν εντάσσονται στο ειδικό καθεστώς αστικών ταξί πρόσωπα που ασκούν σχετικές δραστηριότητες και τα οποία -

(α) Ασκούν παράλληλα οποιεσδήποτε άλλες δραστηριότητες και πραγματοποιούν οποιεσδήποτε άλλες φορολογητέες συναλλαγές, ή

(β)  τους έχει χορηγηθεί ή μεταβιβαστεί και είναι κάτοχοι πέραν των δύο (2) αδειών οδικής χρήσης αστικού ταξί:

Νοείται ότι τέτοια πρόσωπα θεωρούνται ως υποκείμενα στο φόρο πρόσωπα και εγγράφονται στο Μητρώο Φ.Π.Α. σε σχέση με όλες τις δραστηριότητές τους.

(7)(α)  Πρόσωπο που υπάγεται στο ειδικό καθεστώς αστικών ταξί μπορεί να μετατάσσεται στο καθεστώς των υποκειμένων στο φόρο προσώπων και αντιστρόφως, μετά την υποβολή ειδοποίησης στον Έφορο τις πρώτες τριάντα μέρες κάθε έτους.

(β) Η μετάταξη ισχύει από την έναρξη του έτους κατά το οποίο υποβάλλεται η ειδοποίηση και δεν μπορεί να ανακληθεί πριν από την πάροδο πενταετίας από την ημερομηνία της μετάταξης στο καθεστώς υποκειμένου στο φόρο προσώπου.

(γ) Αν κατά τη διάρκεια του έτους συντρέξει μια από τις προϋποθέσεις του εδαφίου (6) η ένταξη του προσώπου στο ειδικό καθεστώς αστικών ταξί ακυρώνεται την τελευταία μέρα του μήνα μέσα στον οποίο έχει συντρέξει η προϋπόθεση και από την πρώτη μέρα του επόμενου μήνα το πρόσωπο αυτό υποχρεούται να εγγραφεί στο Μητρώο Φ.Π.Α. του καθεστώτος των υποκειμένων στο φόρο προσώπων.

(8) Στην περίπτωση μετάταξης από το ειδικό καθεστώς αστικών ταξί στο καθεστώς των υποκειμένων στο φόρο προσώπων, τα μετατασσόμενα πρόσωπα δικαιούνται να εκπέσουν στην πρώτη φορολογική τους δήλωση το φόρο εισροών με τον οποίο έχουν επιβαρυνθεί τα πάγια περιουσιακά στοιχεία της σχετικής δραστηριότητας, κατά το μέρος του φόρου που αναλογεί στα υπόλοιπα έτη πενταετούς περιόδου από την ημερομηνία απόκτησής τους.

(9) Σε περίπτωση μετάταξης από το καθεστώς των υποκειμένων στο φόρο προσώπων στο ειδικό καθεστώς αστικών ταξί, τα μετατασσόμενα πρόσωπα έχουν υποχρέωση να καταβάλουν στην τελική τους φορολογική δήλωση το φόρο εισροών, τον οποίο έχουν επιβαρυνθεί και εκπέσει για τα πάγια περιουσιακά στοιχεία της σχετικής δραστηριότητας, κατά το μέρος του φόρου που αναλογεί στα υπόλοιπα έτη πενταετούς περιόδου από την ημερομηνία ανάκτησής του.

(10)(α)  Το ετήσιο κατ’ αποκοπήν ποσό Φ.Π.Α. αποτελεί Φ.Π.Α. οφειλόμενο προς τη Δημοκρατία από τα πρόσωπα που υπάγονται στο ειδικό καθεστώς Φ.Π.Α. αστικών ταξί και αναφορικά με την ανάκτηση και είσπραξη του ισχύουν οι διατάξεις της παραγράφου (4) του Δέκατου Παραρτήματος του βασικού νόμου.

(β)  Κάθε πρόσωπο που καθυστερεί ή παραλείπει να υποβάλει στον Έφορο τα καθορισμένα από Κανονισμούς που εκδίδονται δυνάμει της παραγράφου (α) του εδαφίου (11) έντυπα του ειδικού καθεστώτος αστικών ταξί μέσα στα καθορισμένα χρονικά πλαίσια, υπόκειται σε χρηματική επιβάρυνση πενήντα λιρών (£50) για κάθε μήνα που διαρκεί ή παράλειψη εκτός αν το έντυπο αποτελεί αίτηση για ακύρωση της ένταξης στο ειδικό καθεστώς αστικών ταξί, οπόταν, το πρόσωπο αυτό, υπόκειται σε χρηματική  επιβάρυνση  ογδόντα  πέντε ευρώ (€ 85,00) εφάπαξ.

(γ)  Κάθε πρόσωπο που παραλείπει να υποβάλει στον Έφορο το καθορισμένο από Κανονισμούς που εκδίδονται δυνάμει της παραγράφου (β) του εδαφίου (11) έντυπο καταβολής του κατ’ αποκοπήν ποσού Φ.Π.Α. του ειδικού καθεστώτος αστικών ταξί μέσα στα καθορισμένα χρονικά πλαίσια, υπόκειται σε χρηματική επιβάρυνση τριάντα λιρών (£30), εκτός αν το έντυπο αποτελεί αίτηση για ακύρωση της ένταξης στο ειδικό καθεστώς αστικών ταξί, οπόταν, το πρόσωπο αυτό, υπόκειται σε χρηματική  επιβάρυνση  ογδόντα  πέντε ευρώ (€ 85,00) εφάπαξ.

(δ)  Κάθε πρόσωπο που παραλείπει να καταβάλει στον Έφορο το ετήσιο κατ’ αποκοπήν ποσό Φ.Π.Α. μέσα στα καθορισμένα από  Κανονισμούς που εκδίδονται δυνάμει της παραγράφου (β) του εδαφίου (11) χρονικά πλαίσια και τρόπο, υπόκειται σε πρόσθετο φόρο ίσο προς δέκα τοις εκατόν (10%) του οφειλόμενου κατ’ αποκοπήν ποσού Φ.Π.Α.

(ε)  Κάθε πρόσωπο που υπόκειται σε πρόσθετο φόρο δυνάμει της παραγράφου (δ) πιο πάνω, καταβάλλει στον Έφορο τόκο προς εννέα τοις εκατόν (9%) ετησίως επί του καταβλητέου κατ’ αποκοπή ποσού Φ.Π.Α. (περιλαμβανομένου και του πρόσθετου φόρου) από την ημέρα που το εν λόγω ποσό κατέστη οφειλόμενο.

(11)Το Υπουργικό Συμβούλιο δύναται να εκδίδει Κανονισμούς που να καθορίζουν:

(α) Τον τύπο και τον τρόπο με τον οποίο υποβάλλεται η αίτηση για την υποχρεωτική ένταξη ή ακύρωση της ένταξης ή παραμονής στο ειδικό καθεστώς αστικών ταξί, ή ειδοποίηση για μετάταξη από το ειδικό καθεστώς αστικών ταξί στο καθεστώς των υποκειμένων στο φόρο προσώπων και αντίστροφα ή για την ταυτόχρονη και από κοινού ειδοποίηση για μεταβίβαση άδειας οδικής χρήσης αστικού ταξί από το πρόσωπο που μεταβιβάζει καθώς και από το πρόσωπο προς το οποίο μεταβιβάζεται η άδεια οδικής χρήσης αστικού ταξί·

(β) τον τύπο και τον τρόπο με τον οποίο καταβάλλεται το ετήσιο κατ’ αποκοπήν ποσό Φ.Π.Α. από τα πρόσωπα που υπάγονται στο ειδικό καθεστώς αστικών ταξί·

(γ) την υποχρέωση προσώπου που υπάγεται στο ειδικό καθεστώς αστικών ταξί να εκδίδει απόδειξη Φ.Π.Α·

(δ) τη ρύθμιση οποιωνδήποτε θεμάτων αναφορικά με την εφαρμογή και λειτουργία του ειδικού καθεστώτος Φ.Π.Α. αστικών ταξί.

42Ε.(1) Υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο, έχει το δικαίωμα να εφαρμόσει το ειδικό καθεστώς που προβλέπεται στις διατάξεις του παρόντος άρθρου, σύμφωνα με τις οποίες η ημερομηνία:

(α) απόδοσης για το φόρο εκροών, είναι η ημερομηνία είσπραξης της αντιπαροχής για τη συναλλαγή, είτε αυτή είναι χρηματική, είτε μη χρηματική· και

(β) έκπτωσης για το φόρο εισροών, είναι η ημερομηνία πληρωμής της αντιπαροχής για τη συναλλαγή, είτε αυτή είναι χρηματική, είτε μη χρηματική.

(2) Υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο, έχει δικαίωμα να εφαρμόζει το καθεστώς που προβλέπεται από τις διατάξεις του παρόντος άρθρου, από την αρχή οποιασδήποτε καθορισμένης φορολογικής περιόδου, αν:

(α) η αξία των συναλλαγών που έχει πραγματοποιήσει τους προηγούμενους δώδεκα (12) μήνες, που λήγουν κατά την έναρξη της καθορισμένης φορολογικής περιόδου, δεν έχουν υπερβεί τις είκοσι πέντε χιλιάδες ευρώ (€25.000),

(β) έχει υποβάλει στον Έφορο όλες τις φορολογικές δηλώσεις μέχρι και την ημερομηνία που αρχίζει να εφαρμόζει το ειδικό καθεστώς που προβλέπεται από τις διατάξεις του παρόντος άρθρου, εντός της προθεσμίας που προβλέπουν οι διατάξεις του παρόντος Νόμου και έχει καταβάλει οποιοδήποτε ποσό φόρου έχει δηλώσει σε αυτές ως πληρωτέο,

(γ) έχει καταβάλει οποιοδήποτε ποσό φόρου έχει βεβαιωθεί, δυνάμει των διατάξεων του παρόντος Νόμου και

(δ) δεν έχει καταδικαστεί σε οποιοδήποτε αδίκημα, δυνάμει του άρθρου 46 του παρόντος Νόμου.

(3) Το ειδικό καθεστώς δεν εφαρμόζεται για τις ακόλουθες συναλλαγές:

(α) συναλλαγές για τις οποίες ο Φ.Π.Α. αποδίδεται από το λήπτη,

(β) αγαθά που εισάγονται από τρίτη χώρα ή αποκτώνται από άλλο κράτος μέλος, δυνάμει του άρθρου 12Α του Νόμου,

(γ) συμβάσεις ενοικιαγοράς, συμβάσεις πώλησης με όρους, συμβάσεις πώλησης επί πιστώσει:

Νοείται ότι, το υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο, υποχρεούται να ενημερώσει γραπτώς τον Έφορο Φ.Π.Α. για την εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος άρθρου.

(4) Υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο, έχει δικαίωμα να παύσει να εφαρμόζει το ειδικό καθεστώς που προβλέπεται από τις διατάξεις του παρόντος άρθρου, από το τέλος οποιασδήποτε καθορισμένης φορολογικής περιόδου.

(5) Ο Έφορος δύναται να παύσει το δικαίωμα υποκειμένου στο φόρο προσώπου να εφαρμόζει το ειδικό καθεστώς που προβλέπεται στο παρόν άρθρο, όταν το υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο δε συμμορφώνεται με οποιαδήποτε από τις υποχρεώσεις που προβλέπονται στις διατάξεις του παρόντος Νόμου ή για σκοπούς προστασίας των δημοσίων εσόδων.

(6) Ο Έφορος δύναται με γνωστοποίησή του που δημοσιεύεται στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας να καθορίσει περαιτέρω λεπτομέρειες για την εφαρμογή του παρόντος άρθρου.

42ΣΤ.-(1) Κανονισμοί που εκδίδονται από το Υπουργικό Συμβούλιο δύναται να προβλέπουν τη δημιουργία ειδικού καθεστώτος για υποκείμενα στον φόρο πρόσωπα που πραγματοποιούν εξ αποστάσεως πωλήσεις αγαθών, παραδόσεις αγαθών εντός της Δημοκρατίας που πραγματοποιούνται μέσω ηλεκτρονικών διεπαφών που διευκολύνουν τις παραδόσεις αυτές και για παροχή υπηρεσιών από υποκείμενα στον φόρο πρόσωπα εντός της Δημοκρατίας, αλλά μη εγκατεστημένα στο κράτος μέλος κατανάλωσης.

(2) Κανονισμοί που εκδίδονται δυνάμει του παρόντος άρθρου δύναται να-

(α) επιτρέπουν σε υποκείμενο στον φόρο πρόσωπο που ανήκει στη Δημοκρατία  να επιλέξει να χρησιμοποιεί το ειδικό καθεστώς για τις εξ αποστάσεως πωλήσεις αγαθών, παραδόσεις αγαθών εντός της Δημοκρατίας που πραγματοποιούνται μέσω ηλεκτρονικών διεπαφών που διευκολύνουν τις παραδόσεις αυτές και για παροχή υπηρεσιών από υποκείμενα στον φόρο πρόσωπα εγκατεστημένα εντός της Δημοκρατίας, αλλά μη εγκατεστημένους στο κράτος μέλος κατανάλωσης·

(β) καθορίζουν τον τρόπο έναρξης ή παύσης χρησιμοποίησης του σχετικού ειδικού καθεστώτος·

(γ) καθορίζουν τις υποχρεώσεις του εγκατεστημένου υποκείμενου στον φόρο προσώπου για απόδοση λογαριασμού και καταβολή Φ.Π.Α. για το συγκεκριμένο ειδικό καθεστώς, αναφορικά με περιόδους, σε χρόνο και κατά τρόπο όπως καθορίζεται στους Κανονισμούς· και

(δ) ρυθμίζουν οποιαδήποτε θέματα αναφορικά με την εφαρμογή και λειτουργία του σχετικού ειδικού καθεστώτος.

(3) Για τους σκοπούς του σχετικού ειδικού καθεστώτος, όταν υποκείμενο στον φόρο πρόσωπο διευκολύνει μέσω της χρήσης ηλεκτρονικής διεπαφής, όπως αγοράς, πλατφόρμας, διαδικτυακής πύλης ή παρόμοιων μέσων, την παράδοση αγαθών στη Δημοκρατία από υποκείμενο στον φόρο πρόσωπο μη εγκατεστημένο εντός της Δημοκρατίας σε μη υποκείμενο στον φόρο πρόσωπο, το εν λόγω υποκείμενο στον φόρο πρόσωπο θεωρείται ότι έχει παραλάβει και παραδώσει τα αγαθά.

42Ζ. Ο φορολογικός χειρισμός των κουπονιών διέπεται από το Δέκατο Τέταρτο Παράρτημα.

42Η.-(1) Κανονισμοί που εκδίδονται από το Υπουργικό Συμβούλιο δύναται να προβλέπουν τη δημιουργία ειδικού καθεστώτος για εξ αποστάσεως πωλήσεις αγαθών που εισάγονται από τρίτα εδάφη ή τρίτες χώρες.

(2) Κανονισμοί που εκδίδονται δυνάμει του παρόντος άρθρου δύναται να-

(α) επιτρέπουν σε υποκείμενο στον φόρο πρόσωπο που ανήκει στη Δημοκρατία να επιλέξει να χρησιμοποιεί το ειδικό καθεστώς για εξ αποστάσεως πωλήσεις αγαθών που εισάγονται από τρίτα εδάφη ή τρίτες χώρες·

(β) καθορίζουν τον τρόπο έναρξης ή παύσης χρησιμοποίησης του ειδικού καθεστώτος για τις εξ αποστάσεως πωλήσεις αγαθών που εισάγονται από τρίτα εδάφη ή τρίτες χώρες·

(γ) καθορίζουν τις υποχρεώσεις του εγκατεστημένου υποκείμενου στον φόρο προσώπου για απόδοση λογαριασμού και καταβολή Φ.Π.Α. για τις συναλλαγές του ειδικού αυτού καθεστώτος, αναφορικά με περιόδους, σε χρόνο και κατά τρόπο όπως καθορίζεται στους Κανονισμούς· και

(δ) ρυθμίζουν οποιαδήποτε θέματα αναφορικά με την εφαρμογή και λειτουργία του παρόντος ειδικού καθεστώτος.

(3) Για σκοπούς του σχετικού ειδικού καθεστώτος, όταν υποκείμενο στον φόρο πρόσωπο διευκολύνει μέσω της χρήσης ηλεκτρονικής διεπαφής, όπως αγοράς, πλατφόρμας, διαδικτυακής πύλης ή παρόμοιων μέσων, τις εξ αποστάσεως πωλήσεις αγαθών εισαγόμενων από τρίτα εδάφη ή τρίτες χώρες σε δέματα με εσωτερική αξία που δεν υπερβαίνει τα εκατόν πενήντα ευρώ (€150), το υποκείμενο στον φόρο πρόσωπο θεωρείται ότι έχει παραλάβει και παραδώσει αυτά τα αγαθά.

43. Οποιαδήποτε θέματα αφορούν την είσπραξη και διαχείριση του Φ.Π.Α. καθώς επίσης την εκπλήρωση οποιωνδήποτε υποχρεώσεων που απορρέουν από τον παρόντα Νόμο ρυθμίζονται με βάση τις διατάξεις του Δέκατου Παραρτήματος τηρουμένων των διατάξεων του άρθρου 3Α(6).

44.—(1) Οποιοσδήποτε τόκος καταβλητέος από τον Έφορο σε πρόσωπο επί ποσού οφειλόμενου προς αυτό δυνάμει των διατάξεων του παρόντος Νόμου, θεωρείται ως εκπιπτόμενο ποσό δυνάμει του άρθρου 20(3).

(2) Το εδάφιο (1) πιο πάνω αγνοείται για το σκοπό καθορισμού του δικαιώματος προσώπου για τόκο ή του ποσού του τόκου που δικαιούται.

(3) Τηρουμένου του εδαφίου (1) πιο πάνω, σε περίπτωση που—

(α) Ποσό είναι οφειλόμενο από τον Έφορο σε οποιοδήποτε πρόσωπο δυνάμει των διατάξεων του παρόντος Νόμου, και (β) το πρόσωπο αυτό είναι υπόχρεο να καταβάλει ποσό ως Φ.Π.Α., πρόσθετο φόρο, χρηματική επιβάρυνση ή τόκο, τότε το ποσό που αναφέρεται στην παράγραφο (α) πιο πάνω συμψηφίζεται με το ποσό που αναφέρεται στην παράγραφο (β) πιο πάνω και οι υποχρεώσεις του Εφόρου και του ενδιαφερόμενου προσώπου εκπληρώνονται ανάλογα, κατά την έκταση του συμψηφισμού.

(4) Το εδάφιο (3) πιο πάνω δεν ισχύει σε περίπτωση που το ποσό που αναφέρεται στην παράγραφο (α) του εν λόγω εδαφίου καθίσταται οφειλόμενο στο εν λόγω πρόσωπο—

(α) Σε χρόνο που η περιουσία του περιέρχεται σε διαχειριστή πτώχευσης˙ ή

(β) σε χρόνο που η περιουσία του περιέρχεται σε εκκαθαριστή˙ ή

(γ) σε χρόνο που είχε διοριστεί παραλήπτης ή διαχειριστής της περιουσίας του˙ ή

(δ) σε χρόνο που είχε εγκριθεί συμβιβασμός ή σχέδιο διευθέτησης.

45.-(1) Κάθε πρόσωπο που παραλείπει να συμμορφωθεί με τις διατάξεις των παραγράφων 5, 6, ή 7 του Μέρους Ι, της παραγράφου 3 του Μέρους ΙΙ, της παραγράφου 3 του Μέρους ΙΙΙ και της παραγράφου 2(1) του Μέρους V του Πρώτου Παραρτήματος υπόκειται σε χρηματική επιβάρυνση  ογδόντα πέντε ευρώ (€85) για κάθε μήνα που διαρκεί η παράλειψη.

(2) Αν κατά την τελευταία ημέρα κατά την οποία το υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο έχει υποχρέωση σύμφωνα με τους Κανονισμούς που εκδίδονται δυνάμει του παρόντος Νόμου να υποβάλει φορολογική δήλωση για καθορισμένη φορολογική περίοδο, ο Έφορος δεν έχει παραλάβει τη φορολογική δήλωση, τότε το εν λόγω πρόσωπο υπόκειται σε χρηματική επιβάρυνση εκατόν ευρώ (€100):

Νοείται ότι, η πιο πάνω χρηματική επιβάρυνση δεν επιβάλλεται σε υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο το οποίο είχε υποχρέωση για υποβολή της φορολογικής δήλωσης που έληγε τη 10^η Απριλίου 2020, 27^η Απριλίου 2020, 10^η Μαΐου 2020, 27^η Μαΐου 2020, 10^η Ιουνίου 2020, 27^η Ιουνίου 2020 και 27^η Ιουλίου 2020.

(3) Αν

(α) Κατά την τελευταία ημέρα κατά την οποία υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο έχει υποχρέωση σύμφωνα με Κανονισμούς που εκδίδονται δυνάμει του παρόντος Νόμου να υποβάλει φορολογική δήλωση για καθορισμένη φορολογική περίοδο ο Έφορος έχει παραλάβει εκείνη τη φορολογική δήλωση αλλά δεν έχει λάβει, είτε ο ίδιος είτε εξουσιοδοτημένος αντιπρόσωπος του, το ποσό του Φ.Π.Α. που εμφαίνεται στη φορολογική δήλωση ως καταβλητέο από αυτό το πρόσωπο σε σχέση με εκείνη τη φορολογική περίοδο˙ ή

(β) κατά την τελευταία ημέρα κατά την οποία υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο έχει υποχρέωση σύμφωνα με Κανονισμούς που εκδίδονται δυνάμει του παρόντος Νόμου να υποβάλει φορολογική δήλωση για καθορισμένη φορολογική περίοδο ο Έφορος ούτε έχει παραλάβει εκείνη τη φορολογική δήλωση ούτε έχει λάβει, είτε ο ίδιος είτε εξουσιοδοτημένος αντιπρόσωπος του, το ποσό του οφειλόμενου Φ.Π.Α., αλλά αποδέχεται φορολογική δήλωση που υποβάλλεται ύστερα από την προαναφερθείσα ημέρα και στην οποία εμφαίνεται ποσό Φ.Π.Α. ως καταβλητέο από αυτό το πρόσωπο σε σχέση με εκείνη τη φορολογική περίοδο˙ ή

(γ) ο Έφορος βεβαιώνει ποσό Φ.Π.Α. ως οφειλόμενο από οποιοδήποτε πρόσωπο,

τότε το πρόσωπο αυτό υπόκειται σε πρόσθετο φόρο ίσο προς δέκα τοις εκατόν (10%) του οφειλόμενου Φ.Π.Α:

Νοείται ότι, σε περίπτωση φορολογικής δήλωσης που υποβάλλεται με βάση τους κανονισμούς που εκδίδονται δυνάμει του άρθρου 20 για τις καθορισμένες φορολογικές περιόδους που λήγουν στις 30 Ιουνίου 2013, 31 Ιουλίου 2013, 31 Αυγούστου 2013 και 30 Σεπτεμβρίου 2013, επιβάλλεται πρόσθετος φόρος προς πέντε τοις εκατόν (5%), νοουμένου ότι το υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο υποβάλει τη φορολογική δήλωση για τις περιόδους αυτές και καταβάλει το ποσό οφειλόμενου ΦΠΑ μέχρι τις 10 Δεκεμβρίου 2013:

Νοείται περαιτέρω ότι, σε περίπτωση φορολογικής δήλωσης που υποβάλλεται με βάση τους Κανονισμούς που εκδίδονται δυνάμει του άρθρου 20 για τις καθορισμένες φορολογικές περιόδους που λήγουν την 29^η Φεβρουαρίου 2020, την 31^η Μαρτίου 2020 και την 30^ή Απριλίου 2020, δεν επιβάλλεται πρόσθετος φόρος και τόκος, νοουμένου ότι το υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο υποβάλλει τη φορολογική δήλωση εμπρόθεσμα, σύμφωνα με τις διατάξεις του Νόμου, για τις περιόδους αυτές και δύναται να καταβάλει το ποσό του οφειλόμενου ΦΠΑ σε έξι (6) ισόποσες δόσεις, κάθε μία καταβλητέα το αργότερο μέχρι τη δέκατη εκάστου ημερολογιακού μηνός, στο χρονικό διάστημα που αρχίζει από το μήνα Νοέμβριο του 2020 και λήγει τη 10^η Απριλίου του 2021:

Νοείται έτι περαιτέρω ότι, η πιο πάνω επιφύλαξη δεν εφαρμόζεται για υποκείμενα στο φόρο πρόσωπα με κώδικες οικονομικής δραστηριότητας που ανήκουν στις ακόλουθες κατηγορίες: 35111 (Παραγωγοί ηλεκτρικού ρεύματος), 36001 (Συλλογή και διανομή νερού (για ύδρευση), 47111 (παντοπωλεία και υπεραγορές κυρίως τροφίμων), 47112 (περίπτερα-μίνι μάρκετ), 47191 (Λιανικό εμπόριο ποικιλίας αγαθών σε πολυκαταστήματα όπου δεν υπερισχύουν τα τρόφιμα, τα ποτά και ο καπνός), 47211 (Λιανικό εμπόριο φρούτων και λαχανικών-φρουταρίες), 47221 (Λιανικό εμπόριο κρέατος και προϊόντων κρέατος συμπεριλαμβανομένων των πουλερικών),   47231 (Λιανικό εμπόριο ψαριών και θαλασσινών-ψάρια, μαλάκια), 47241 (Λιανικό εμπόριο ψωμιού και λοιπών ειδών αρτοποιίας), 47242 (Λιανικό εμπόριο ειδών ζαχαροπλαστικής), 47301 (Λιανική πώληση καυσίμων), 47411 (Λιανικό εμπόριο ηλεκτρονικών υπολογιστών, περιφερειακού εξοπλισμού και λογισμικού συμπ. Βιντεοπαιχνιδιών), 47611 (Λιανικό εμπόριο βιβλίων), 47621 (λιανικό εμπόριο εφημερίδων και γραφικής ύλης), 47651 (Λιανικό εμπόριο παιχνιδιών κάθε είδους εκτός των βιντεοπαιχνιδιών), 47731 (Φαρμακεία), 61101 (Αρχή Τηλεπικοινωνιών Κύπρου), 61201 (Υπηρεσίες διαδικτύου), 61301 (Δορυφορικές υπηρεσίες τηλεπικοινωνιών), 61901 (άλλες υπηρεσίες τηλεπικοινωνιών εκτός ΑΤΗΚ):

Νοείται έτι έτι περαιτέρω ότι, σε περίπτωση φορολογικής δήλωσης που υποβάλλεται με βάση τους Κανονισμούς που εκδίδονται δυνάμει του άρθρου 20 για την καθορισμένη φορολογική περίοδο που λήγει την 31^η Δεκεμβρίου 2020 και την καθορισμένη φορολογική περίοδο που λήγει την 31^η Ιανουαρίου 2021, δεν επιβάλλεται πρόσθετος φόρος και χρηματική επιβάρυνση, νοουμένου ότι το υποκείμενο στον φόρο πρόσωπο του οποίου η οικονομική δραστηριότητα δεν εμπίπτει στις κατηγορίες που αναφέρονται πιο κάτω, υποβάλλει τη φορολογική δήλωση για την περίοδο αυτή εντός της καθορισμένης προθεσμίας και καταβάλλει το ποσό του οφειλόμενου ΦΠΑ σε τρεις ισόποσες δόσεις καταβλητέες την 10^η Απριλίου 2021, 10^η Μαΐου 2021 και 10^η Ιουνίου 2021:

Υπεραγορές και παντοπωλεία με εξαίρεση τις επαρχίες Αμμοχώστου και Πάφου, ορυχεία και λατομεία, δασοκομία και υλοτομία, δορυφορικές και άλλες τηλεπικοινωνιακές υπηρεσίες, παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος, παραγωγή χημικών ουσιών, προϊόντων, μετάλλων, καθώς και άλλων μη μεταλλικών προϊόντων, παραγωγή φαρμακευτικών προϊόντων και φαρμακευτικών σκευασμάτων, κατασκευή ηλεκτρολογικού εξοπλισμού, μηχανημάτων, καθώς και ηλεκτρονικών μηχανημάτων ιατρικής και θεραπευτικής χρήσης, επισκευή και εγκατάσταση μηχανημάτων και εξοπλισμού, παροχή νερού, επεξεργασία λυμάτων, διαχείριση αποβλήτων και συναφή, χρηματοπιστωτικές και ασφαλιστικές δραστηριότητες, περιλαμβανομένων των Αδειοδοτημένων Πιστωτικών Ιδρυμάτων και συναφείς δραστηριότητες, ιατροί, κατάσκευαστικός τομέας και συναφείς με τον κατασκευαστικό τομέα επιχειρήσεις, χονδρικό εμπόριο συναφές με τον κατασκευαστικό τομέα, χονδρικό εμπόριο μηχανοκίνητων οχημάτων και μοτοσικλετών, καθώς και συντήρηση, κατασκευή και επισκευή μηχανοκίνητων οχημάτων και παρεμφερείς δραστηριότητες και συναφείς επιχειρήσεις, εμπορικοί αντιπρόσωποι, χονδρικό εμπόριο καπνού, αρωμάτων και καλλυντικών, επίπλων, χαλιών, ηλεκτρονικού και τηλεπικοινωνιακού εξοπλισμού και εξαρτημάτων, ηλεκτρικών οικιακών συσκευών, ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών, Η/Υ, περιφερειακού εξοπλισμού Η/Υ και λογισμικού, ειδών πορσελάνης, γυαλικών και υλικών καθαρισμού και συναφείς επιχειρήσεις, δραστηριότητες προγραμματισμού, ηλεκτρονικών υπολογιστών και συναφείς δραστηριότητες, νοσοκομειακές δραστηριότητες, γηροκομεία, φαρμακεία, εμπόριο ιατρικών, ορθοπεδικών ειδών και φαρμακευτικών προϊόντων, λαχειοπώλες και εφημεριδοπώλες, χερσαίες και πλωτές μεταφορές, αποθήκευση, ταχυδρομικές δραστηριότητες, ιδιωτικές επιχειρήσεις υγείας και κλινικά εργαστήρια, δραστηριότητες βοήθειας κατ’ οίκον και δραστηριότητες νοικοκυριών ως εργοδοτών οικιακού προσωπικού, παραγωγή κινηματογραφικών ταινιών και συναφείς δραστηριότητες, δραστηριότητες γραφείων κηδειών και συναφείς δραστηριότητες, κτηνιατρικές δραστηριότητες, δραστηριότητες κεντρικών γραφείων, παροχής συμβουλών διαχείρισης και συναφείς δραστηριότητες, νομικές, λογιστικές και αρχιτεκτονικές δραστηριότητες, καθαριστήρια με εξαίρεση τις επαρχίες Αμμοχώστου και Πάφου, πρατήρια πώλησης καυσίμων, υπηρεσίες σε σχέση με ακίνητη ιδιοκτησία, δραστηριότητες παροχής προστασίας και έρευνας, καθώς και δραστηριότητες παροχής υπηρεσιών σε κτίρια και εξωτερικούς χώρους με εξαίρεση τις επαρχίες Αμμοχώστου και Πάφου, ενοικίαση και εκμίσθωση ειδών προσωπικής ή οικιακής χρήσης, μηχανημάτων και εξοπλισμού.

Νοείται έτι έτι έτι περαιτέρω ότι, κανένα πρόσωπο δεν υπόκειται σε πρόσθετο φόρο ίσο με δέκα τοις εκατόν (10%), το οποίο είχε υποχρέωση για καταβολή του φόρου τη 10^η Απριλίου 2020, 27^η Απριλίου 2020, 10^η Μαΐου 2020, 27^η Μαΐου 2020, 10^η Ιουνίου 2020, 27^η Ιουνίου 2020 και 27^η Ιουλίου 2020:

Νοείται έτι έτι έτι έτι περαιτέρω ότι, σε περίπτωση φορολογικής δήλωσης που υποβάλλεται με βάση τους Κανονισμούς που εκδίδονται δυνάμει των διατάξεων του άρθρου 20 για την καθορισμένη φορολογική περίοδο που λήγει την 31^η Μαρτίου 2021, την 30^ή Απριλίου 2021 και την 31^η Μαΐου 2021 δεν επιβάλλεται πρόσθετος φόρος και χρηματική επιβάρυνση, νοουμένου ότι το υποκείμενο στον φόρο πρόσωπο υποβάλλει τη φορολογική δήλωση για την περίοδο αυτή εντός της καθορισμένης προθεσμίας και καταβάλλει το ποσό του οφειλόμενου ΦΠΑ μέχρι τη 10^η Οκτωβρίου 2021, τη 10^η Νοεμβρίου 2021 και τη 10^η Δεκεμβρίου 2021, αντίστοιχα, και η οικονομική του δραστηριότητα δεν εμπίπτει στους ακόλουθους κώδικες οικονομικών δραστηριοτήτων, όπως αυτοί προβλέπονται στο Σύστημα Ταξινόμησης Οικονομικών Δραστηριοτήτων NACE της Ευρωπαϊκής Ένωσης:

Υπεραγορές και παντοπωλεία  47.11.1,
Περίπτερα 47.11.2,
Λιανικό εμπόριο τροφίμων,ποτών και καπνού σε ειδικευμένα καταστήματα 47.2 (εξαιρείται ο κωδικός 47.26.1),  
Ορυχεία και Λατομεία 05, 06, 07, 08 και 09,
Δασοκομία και Υλοτομία 02.4,
Δορυφορικές και άλλες τηλεπικοινωνιακές υπηρεσίες 61,
Παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος 35,
Παραγωγή χημικών ουσιών, προϊόντων, μετάλλων, καθώς και άλλων μη μεταλλικών προϊόντων 20,23,25.7,
Παραγωγή φαρμακευτικών προϊόντων και φαρμακευτικών σκευασμάτων 21,
Κατασκευή ηλεκτρολογικού εξοπλισμού, μηχανημάτων καθώς και ηλεκτρονικών μηχανημάτων ιατρικής και θεραπευτικής χρήσης 27, 28, 26.6,
Επισκευή και εγκατάσταση μηχανημάτων και εξοπλισμού 33,
Παροχή νερού, επεξεργασία λυμάτων, διαχείριση αποβλήτων και συναφή 36, 37, 38, 39,
Χρηματοπιστωτικές και ασφαλιστικές δραστηριότητες, περιλαμβανομένων των Αδειοδοτημένων Τραπεζικών Ιδρυμάτων και συναφείς δραστηριότητες 64, 65, 66.12,
Ιατροί 86,
Κατασκευαστικός τομέας και συναφείς με τον κατασκευαστικό τομέα επιχειρήσεις 41, 42, 43,
Χονδρικό εμπόριο συναφές με τον κατασκευαστικό τομέα 46.63, 46.73, 46.74,
Χονδρικό εμπόριο μηχανοκίνητων οχημάτων και μοτοσικλετών, καθώς και συντήρηση, κατασκευή και επισκευή μηχανοκίνητων οχημάτων και παρεμφερείς δραστηριότητες και συναφείς επιχειρήσεις 45,
Εμπορικοί αντιπρόσωποι 46.11 μέχρι 46.19,
Χονδρικό εμπόριο καπνού, αρωμάτων και καλλυντικών, επίπλων, χαλιών, ηλεκτρονικού και τηλεπικοινωνιακού εξοπλισμού και εξαρτημάτων, ηλεκτρικών οικιακών συσκευών, ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών, Η/Υ, περιφερειακού εξοπλισμού Η/Υ και λογισμικού, ειδών πορσελάνης, γυαλικών και υλικών καθαρισμού και συναφείς επιχειρήσεις 46.21, 46.35, 46.43, 46.44, 46.45, 46.47,46.51, 46.52,
Μη ειδικευμένο χονδρικό εμπόριο τροφίμων, ποτών και καπνού, 46.39,
Δραστηριότητες προγραμματισμού, ηλεκτρονικών υπολογιστών και συναφείς δραστηριότητες 62,
Νοσοκομειακές Δραστηριότητες 86.1,
Γηροκομεία 87.30.1,
Φαρμακεία 47.73.1,
Εμπόριο ιατρικών, ορθοπεδικών ειδών και φαρμακευτικών προϊόντων 47.74,
Λαχειοπώλες και εφημεριδοπώλες 47.99.5, 47.99.6,
Χερσαίες και πλωτές μεταφορές, αποθήκευση, ταχυδρομικές δραστηριότητες 49, 50, 52, 53,
Ιδιωτικές επιχειρήσεις υγείας και κλινικά εργαστήρια 86.10.2, 86.21.2, 86.22.1, 86.23.2, 86.90.1,
Δραστηριότητες βοήθειας κατ' οίκον και δραστηριότητες νοικοκυριών ως εργοδοτών οικιακού προσωπικού 87, 97,
Παραγωγή κινηματογραφικών ταινιών και συναφείς δραστηριότητες 59,
Δραστηριότητες γραφείων κηδειών και συναφείς δραστηριότητες 96.03,
Κτηνιατρικές Δραστηριότητες 75,
Δραστηριότητες κεντρικών γραφείων, παροχής συμβουλών διαχείρισης και συναφείς δραστηριότητες 70,
Νομικές, λογιστικές και αρχιτεκτονικές δραστηριότητες 69, 71, 
Καθαριστήρια 96.01,
Πρατήρια Πώλησης Καυσίμων 47.3,
Υπηρεσίες σε σχέση με ακίνητη ιδιοκτησία 68,
Δραστηριότητες παροχής προστασίας και έρευνας, καθώς και δραστηριότητες παροχής υπηρεσιών σε κτίρια και εξωτερικούς χώρους 80, 81,
Ενοικίαση και εκμίσθωση ειδών προσωπικής ή οικιακής χρήσης, μηχανημάτων και εξοπλισμού 77,
Μη εξειδικευμένο χονδρικό εμπόριο τροφίμων, ποτών και καπνού 46.39:

Νοείται έτι έτι έτι έτι έτι περαιτέρω ότι, σε περίπτωση φορολογικής δήλωσης που υποβάλλεται με βάση τους Κανονισμούς οι οποίοι εκδίδονται δυνάμει των διατάξεων του άρθρου 20 για την καθορισμένη φορολογική περίοδο που λήγει την 31^η Δεκεμβρίου 2021 ή οφειλόμενου ποσού ΦΠΑ κατά τη 10^η Φεβρουαρίου 2022, δεν επιβάλλεται πρόσθετος φόρος και χρηματική επιβάρυνση, νοουμένου ότι το υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο υποβάλλει τη φορολογική δήλωση για την περίοδο αυτή εντός της καθορισμένης προθεσμίας και καταβάλλει το ποσό του οφειλόμενου ΦΠΑ σε τρεις (3) ισόποσες δόσεις, καταβλητέες μέχρι τη 10^η Φεβρουαρίου 2022, τη 10^η Μαρτίου 2022 και τη 10^η Απριλίου 2022.

(4) Κάθε πρόσωπο που υπόκειται σε πρόσθετο φόρο δυνάμει του εδαφίου (3) πιο πάνω, καταβάλει στον Έφορο τόκο προς εννέα τοις εκατόν ετησίως επί του καταβλητέου ποσού Φ.Π.Α. από την ημέρα που το εν λόγω ποσό κατέστη οφειλόμενο.

(5) Κάθε πρόσωπο που παραλείπει να συμμορφωθεί με—

(α) Τις διατάξεις των παραγράφων 11 και 12 του Μέρους Ι, της παραγράφου 5 του Μέρους ΙΙ, της παραγράφου 5 του Μέρους ΙΙΙ και της παραγράφου  3(1) του Μέρους V του Πρώτου Παραρτήματος· ή

(β) οποιουσδήποτε κανονισμούς που εκδίδονται δυνάμει του άρθρου 37 οι οποίοι απαιτούν από αντιπρόσωπο Φ.Π.Α., για τους σκοπούς εγγραφής, να ειδοποιήσει τον Έφορο ότι έχει αρχίσει να ισχύει ή ότι έχει παύσει να ισχύει ο διορισμός του˙ ή

(γ) τις παραγράφους 5(1) ή 6 του Δέκατου Παραρτήματος ∙ ή

(δ) απαίτηση Κανονισμών που εκδίδονται δυνάμει της παραγράφου 1(2Β) του Δέκατου Παραρτήματος∙ ή

(ε)  το άρθρο 13Α αναφορικά με τον τύπο του όρου που επιβάλλεται από τον Έφορο δυνάμει του εδαφίου (1) του εν λόγω άρθρου. ή

(στ)τις υποχρεώσεις που υπέχει και προβλέπονται σε οποιουσδήποτε Κανονισμούς ή οδηγίες του Εφόρου δυνάμει του παρόντος Νόμου,

υπόκειται σε χρηματική επιβάρυνση πενήντα λιρών (£50).

(6) Κάθε πρόσωπο που παραλείπει να συμμορφωθεί με τις διατάξεις της παραγράφου 5(3) του Δέκατου Παραρτήματος υπόκειται σε χρηματική επιβάρυνση διακόσιων λιρών (£200).

(7) Οποιοδήποτε πρόσωπο εκδίδει ένα ή περισσότερα τιμολόγια που δείχνουν ποσό ότι είναι Φ.Π.Α. ή ότι περιλαμβάνει ποσό αποδοτέο ως Φ.Π.Α. χωρίς να είναι—

(α) Πρόσωπο εγγεγραμμένο δυνάμει του παρόντος Νόμου˙ ή

(β) νομικό πρόσωπο που θεωρείται για τους σκοπούς του άρθρου 32 ως μέλος συγκροτήματος˙ ή

(γ) πρόσωπο που θεωρείται υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο δυνάμει Κανονισμών που εκδίδονται δυνάμει του άρθρου 35(3)˙

(δ) πρόσωπο εξουσιοδοτημένο να εκδώσει τιμολόγιο δυνάμει Κανονισμών που εκδίδονται δυνάμει της παραγράφου 1(8) του Δέκατου Παραρτήματος˙ ή

(ε) πρόσωπο που ενεργεί εκ μέρους της Δημοκρατίας,

υπόκειται σε χρηματική επιβάρυνση πενήντα λιρών (£50).

(7Α) Πρόσωπο:

(α) προς το οποίο πραγματοποιείται ή πρόκειται να πραγματοποιηθεί μία ή περισσότερες συναλλαγές παραδίδει στον προμηθευτή πιστοποιητικό για τους σκοπούς των άρθρων 13Β(2)(δ) ή 13Γ(1)(γ) και το πιστοποιητικό είναι ανακριβές∙ ή

(β) που πραγματοποιεί ή πρόκειται να πραγματοποιήσει, απόκτηση αγαθών από άλλο κράτος μέλος ετοιμάζει πιστοποιητικό για τους σκοπούς του άρθρου 13Β(1)(δ) και το πιστοποιητικό είναι ανακριβές,

υπόκειται σε χρηματική επιβάρυνση πενήντα λιρών (£50).

(7Β)  Κάθε πρόσωπο, το οποίο παραλείπει να συμμορφωθεί με τις διατάξεις του άρθρου 11 ή 11Α ή 11Β ή 11Γ ή 11Δ ή 11Ε ή 12Α υπόκειται σε χρηματική επιβάρυνση διακοσίων ευρώ (€200) ανά φορολογική περίοδο, η οποία δεν δύναται να υπερβαίνει συνολικά τις τέσσερις χιλιάδες ευρώ (€4.000). [Σ.Σ. : βλ. Υποσημείωση αρ. 15 του Ν. 122(Ι)/2020].

(7Γ) Πρόσωπο το οποίο παραλείπει να συμμορφωθεί με την υποχρέωση υποβολής λεπτομερών αρχείων των δικαιούχων και πληρωμών σε σχέση με τις υπηρεσίες πληρωμών που παρέχει, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στην παράγραφο (1) του Κανονισμού 3 των περί Φόρου Προστιθέμενης Αξίας (Υποχρεώσεις Παρόχων Υπηρεσιών Πληρωμών) Κανονισμών του 2024 που εκδίδονται δυνάμει της παραγράφου 5Α του Δέκατου Παραρτήματος, υπόκειται σε χρηματική επιβάρυνση ύψους δεκαπέντε χιλιάδων ευρώ (€15.000).

(7Δ) Πρόσωπο το οποίο παραλείπει να συμμορφωθεί με τις πρόνοιες των κανονισμών που εκδίδονται δυνάμει της παραγράφου 5Α του Δέκατου Παραρτήματος, με εξαίρεση τις πρόνοιες της παραγράφου (1) του Κανονισμού 3 των περί Φόρου Προστιθέμενης Αξίας (Υποχρεώσεις Παρόχων Υπηρεσιών Πληρωμών) Κανονισμών του 2024, υπόκειται σε χρηματικές επιβαρύνσεις ύψους μέχρι δεκαπέντε χιλιάδων ευρώ (€15.000), οι οποίες προβλέπονται σε Διάταγμα που εκδίδεται από τον Υπουργό.

(8) Οι πρόσθετοι φόροι και οι χρηματικές επιβαρύνσεις που προβλέπουν οι διατάξεις του παρόντος Νόμου ή των Κανονισμών που εκδίδονται δυνάμει του παρόντος Νόμου επιβάλλονται από τον Έφορο χωρίς να εξετάζεται η ύπαρξη δόλου, απερισκεψίας ή αμέλειας του προσώπου του υπόχρεου στο φόρο και εισπράττονται ωσάν να ήταν Φ.Π.Α.

(9) Οποιοδήποτε πρόσωπο παραλείπει να συμμορφωθεί με τους Κανονισμούς που εκδίδονται δυνάμει της παραγράφου 1Α του Δέκατου Παραρτήματος, σύμφωνα με τους οποίους  υποχρεούται να εκδίδει νόμιμη απόδειξη, υπόκειται σε χρηματική επιβάρυνση ίση προς είκοσι τοις εκατόν (20%) της αξίας της συναλλαγής στην οποία αφορά η νόμιμη απόδειξη.

45Α.-(1) Πρόσωπο το οποίο υποβάλλει στον Έφορο ανακεφαλαιωτικό πίνακα, σύμφωνα µε τις διατάξεις του εδαφίου (2) του άρθρου 42Γ, που περιέχει ελλείψεις ή και ανακρίβειες και δεν έχει υποβάλει διορθωτικό έντυπο εντός του χρονικού διαστήματος που προβλέπεται στο εδάφιο (4) του εν λόγω άρθρου υπόκειται σε χρηματική επιβάρυνση ύψους δεκαπέντε ευρώ (€15).

45Β. Αν, κατά την τελευταία ημέρα κατά την οποία πρόσωπο έχει υποχρέωση σύμφωνα με το εδάφιο (2) του άρθρου 42Γ να υποβάλει Ανακεφαλαιωτικό Πίνακα για καθορισμένη περίοδο στον Έφορο, ο Έφορος δεν έχει παραλάβει τον Ανακεφαλαιωτικό Πίνακα, τότε το εν λόγω πρόσωπο υπόκειται σε χρηματική επιβάρυνση πενήντα ευρώ (€50):

Νοείται ότι, η πιο πάνω χρηματική επιβάρυνση δεν επιβάλλεται σε υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο το οποίο είχε υποχρέωση για την υποβολή Ανακεφαλαιωτικού Πίνακα που έληγε την 31^η Μαρτίου 2020, 30^ή Απριλίου 2020 και 31^η Μαΐου 2020.

46.—(1) Οποιοδήποτε πρόσωπο ενέχεται σε δόλια αποφυγή καταβολής Φ.Π.Α. ή προβαίνει σε ενέργειες με σκοπό τη δόλια αποφυγή καταβολής Φ.Π.Α., είτε από το ίδιο είτε από οποιοδήποτε άλλο πρόσωπο, είναι ένοχο ποινικού αδικήματος και υπόκειται σε χρηματική ποινή μέχρι το τριπλάσιο του ποσού του Φ.Π.Α. που οφείλεται ή σε φυλάκιση μέχρι τρία έτη ή και στις δύο αυτές ποινές.

(2) Οποιαδήποτε αναφορά του εδαφίου (1) πιο πάνω ή του εδαφίου (6) πιο κάτω σε αποφυγή καταβολής Φ.Π.Α. περιλαμβάνει αναφορά στην εξασφάλιση—

(α) Πληρωμής πιστωτικού υπολοίπου Φ.Π.Α.˙ ή

(β) επιστροφής φόρου δυνάμει του άρθρου 27 30A ή 42 του παρόντος Νόμου ή του άρθρου 31 του Νόμου του 1990˙ ή

(γ) επιστροφής φόρου σύμφωνα με κανονισμούς που εκδίδονται δυνάμει του άρθρου 12Δ(5)· ή

(δ) επιστροφής φόρου δυνάμει του άρθρου 30, και οποιαδήποτε αναφορά των εν λόγω εδαφίων στο ποσό του Φ.Π.Α. ερμηνεύεται—

(i) σε σχέση με τον ίδιο το Φ.Π.Α. ή με πιστωτικό υπόλοιπο Φ.Π.Α., ως αναφορά στο άθροισμα του ποσού (αν υπάρχει) που διεκδικείται αναληθώς με έκπτωση φόρου εισροών και του ποσού (αν υπάρχει) κατά το οποίο αναληθώς δηλώθηκε λιγότερος φόρος εκροών, και

(ii) σε σχέση με επιστροφή φόρου που εμπίπτει στις παραγράφους (β) (γ) ή  (δ) πιο πάνω, ως αναφορά στο ποσό που αναληθώς διεκδικείται με επιστροφή φόρου.

(3) Οποιοδήποτε πρόσωπο—

(α) Με πρόθεση εξαπάτησης, προσάγει, παραδίδει ή αποστέλλει για τους σκοπούς του παρόντος Νόμου ή κατ' άλλον τρόπο χρησιμοποιεί για εκείνους τους σκοπούς οποιοδήποτε έγγραφο που είναι αναληθές σε ουσιώδες στοιχείο˙ ή

(β) κατά την παροχή οποιωνδήποτε πληροφοριών για τους σκοπούς του παρόντος Νόμου προβαίνει σε οποιαδήποτε δήλωση που γνωρίζει ότι είναι αναληθής σε ουσιώδες στοιχείο ή απερίσκεπτα προβαίνει σε δήλωση που είναι αναληθής σε ουσιώδες στοιχείο,

είναι ένοχο ποινικού αδικήματος και υπόκειται σε χρηματική ποινή μέχρι το τριπλάσιο του ποσού του Φ.Π.Α. που οφείλεται ή σε φυλάκιση μέχρι τρία έτη ή και στις δύο αυτές ποινές.

(4) Η αναφορά του εδαφίου 3 (α) πιο πάνω σε προσαγωγή, παράδοση, αποστολή ή κατ' άλλο τρόπο χρησιμοποίηση εγγράφου που είναι αναληθές σε ουσιώδες στοιχείο, με πρόθεση εξαπάτησης, περιλαμβάνει αναφορά σε παράδοση, αποστολή ή χρησιμοποίηση κατ' άλλο τρόπο τέτοιου εγγράφου, με πρόθεση εξασφάλισης ότι μια συσκευή θα ανταποκριθεί στο έγγραφο ωσάν να ήταν αληθινό έγγραφο.

(5) Η αναφορά στα εδάφια (3)(α) και (4) πιο πάνω σε προσαγωγή, παράδοση ή αποστολή εγγράφου περιλαμβάνει και αναφορά σε οποιαδήποτε πράξη που έχει ως αποτέλεσμα έγγραφο να προσαχθεί, παραδοθεί ή αποσταλεί.

(5Α) Χωρίς επηρεασμό των διατάξεων των εδαφίων (3) και (5), οποιοδήποτε πρόσωπο που για τους σκοπούς του παρόντος Νόμου:

(α) προσαγάγει, παραδίδει ή αποστέλλει ή κατ΄ άλλον τρόπο χρησιμοποιεί οποιοδήποτε έγγραφο που είναι αναληθές ως προς ουσιώδες στοιχείο του ή,

(β) κατά την παροχή πληροφοριών προβαίνει σε οποιαδήποτε δήλωση που είναι αναληθής ως προς ουσιώδες στοιχείο της,

είναι ένοχο ποινικού αδικήματος και υπόκειται σε χρηματική ποινή μέχρι χίλιες λίρες.

(6) Όταν η συμπεριφορά προσώπου κατά τη διάρκεια οποιασδήποτε συγκεκριμένης χρονικής περιόδου συνεπάγεται και τη διάπραξη από αυτό ενός ή περισσότερων αδικημάτων δυνάμει των προηγούμενων διατάξεων του παρόντος άρθρου, τότε, ανεξάρτητα από το αν τα στοιχεία του αδικήματος ή των αδικημάτων είναι γνωστά ή όχι, είναι ένοχο ποινικού αδικήματος και υπόκειται σε χρηματική ποινή μέχρι το τριπλάσιο του ποσού του Φ.Π.Α. που οφείλεται ή σε φυλάκιση μέχρι τρία έτη ή και στις δύο αυτές ποινές.

(7) Οποιοδήποτε πρόσωπο αποκτά κατοχή οποιωνδήποτε αγαθών ή εμπορεύεται οποιαδήποτε αγαθά, ή αποδέχεται την παροχή οποιωνδήποτε υπηρεσιών, έχοντας λόγους να πιστεύει ότι η καταβολή του Φ.Π.Α. του επιβλητέου επί της παράδοσης των αγαθών ή της παροχής των υπηρεσιών, επί της απόκτησης των αγαθών από άλλο κράτος μέλος ή επί της εισαγωγής των αγαθών από τόπο εκτός των κρατών μελών έχει ή πρόκειται να αποφευχθεί, είναι ένοχο ποινικού αδικήματος και υπόκειται σε χρηματική ποινή μέχρι πέντε χιλιάδες λίρες ή σε φυλάκιση μέχρι δώδεκα μήνες ή και στις δύο αυτές ποινές.

(8) Οποιοδήποτε πρόσωπο παραδίδει αγαθά ή παρέχει υπηρεσίες κατά παράβαση όρου που επιβάλλεται με βάση την παράγραφο 3(2) του Δέκατου Παραρτήματος, είναι ένοχο ποινικού αδικήματος και υπόκειται σε χρηματική ποινή μέχρι πέντε χιλιάδες λίρες ή σε φυλάκιση μέχρι δώδεκα μήνες ή και στις δύο αυτές ποινές.

(9) Οποιοδήποτε πρόσωπο παραλείπει να καταβάλει το Φ.Π.Α. που εμφαίνεται σε φορολογική δήλωσή του ως καταβλητέος σε σχέση με οποιαδήποτε περίοδο μέσα στην προθεσμία που προβλέπουν Κανονισμοί που εκδίδονται δυνάμει του άρθρου 20(1), είναι ένοχο ποινικού αδικήματος και υπόκειται σε χρηματική ποινή μέχρι πέντε χιλιάδες λίρες ή σε φυλάκιση μέχρι δώδεκα μήνες ή και στις δύο αυτές ποινές.

(10) Οποιοδήποτε πρόσωπο παραλείπει να υποβάλει φορολογική δήλωση για καθορισμένη φορολογική περίοδο μέσα στην προθεσμία που προβλέπουν Κανονισμοί που εκδίδονται δυνάμει του άρθρου 20(1), είναι ένοχο ποινικού αδικήματος και υπόκειται σε χρηματική ποινή μέχρι πέντε χιλιάδες λίρες ή σε φυλάκιση μέχρι δώδεκα μήνες ή και στις δύο αυτές ποινές.

(10Α) Κάθε πρόσωπο που παραλείπει ή αρνείται να καταβάλει στον Έφορο οποιοδήποτε ποσό πρόσθετου φόρου ή χρηματικής επιβάρυνσης ή τόκου που επιβάλλεται δυνάμει των διατάξεων του παρόντος Νόμου ή των Κανονισμών που εκδίδονται δυνάμει αυτού  είναι ένοχο ποινικού αδικήματος και υπόκειται σε χρηματική ποινή μέχρι του δέκα τοις εκατόν (10%) του οφειλόμενου ποσού.

(11) Κάθε πρόσωπο που παραλείπει ή αρνείται να καταβάλει στον Έφορο οποιοδήποτε ποσό Φ.Π.Α. που βεβαιώθηκε σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 49 και 49Α, εντός τριάντα ημερών από τη λήψη της σχετικής ειδοποιήσεως, είναι ένοχο ποινικού αδικήματος και υπόκειται σε χρηματική ποινή μέχρι πέντε χιλιάδες λίρες ή σε φυλάκιση μέχρι δώδεκα μήνες ή και στις δύο αυτές ποινές.

(11Α) Οποιοδήποτε πρόσωπο παραλείπει να εκδώσει νόμιμη απόδειξη και να παραδίδει νόμιμη απόδειξη κατά το χρόνο της συναλλαγής σύμφωνα με κανονισμούς που εκδίδονται δυνάμει της παραγράφου 1Α(1) του Δέκατου Παραρτήματος είναι ένοχο αδικήματος και σε περίπτωση καταδίκης του, υπόκειται σε χρηματική ποινή μέχρι χίλια επτακόσια ευρώ (€1700)  ή σε ποινή φυλάκισης μέχρι τρία (3) έτη ή και στις δύο αυτές ποινές.

(11Β) Οποιοδήποτε πρόσωπο παραλείπει να υποβάλει στο Έφορο Ανακεφαλαιωτικό Πίνακα με βάση το άρθρο 42Γ(2) είναι ένοχο ποινικού αδικήματος και υπόκειται σε χρηματική ποινή μέχρι οχτακόσια πενήντα ευρώ (€850).

(11Γ) Πρόσωπο το οποίο παραλείπει να συμμορφωθεί με τις πρόνοιες των κανονισμών που εκδίδονται δυνάμει της παραγράφου 5Α του Δέκατου Παραρτήματος είναι ένοχο αδικήματος και, σε περίπτωση καταδίκης του, υπόκειται σε χρηματική ποινή που δεν υπερβαίνει τις είκοσι χιλιάδες ευρώ (€20.000) ή σε ποινή φυλάκισης που δεν υπερβαίνει τους δώδεκα (12) μήνες ή και στις δύο αυτές ποινές.

(12) Ανεξάρτητα από τις διατάξεις οποιουδήποτε άλλου νόμου, το ποινικό δικαστήριο που κηρύσσει οποιοδήποτε πρόσωπο ένοχο για παράλειψη καταβολής στον Έφορο οποιουδήποτε ποσού που οφείλει με βάση τις διατάξεις του παρόντος Νόμου, περιλαμβανομένων χρηματικών επιβαρύνσεων και τόκου, έχει εξουσία εκτός από την επιβολή ποινής, να εκδώσει διάταγμα με το οποίο να διατάσσει τον καταδικασθέντα να καταβάλει στον Έφορο το εν λόγω ποσό.

(13) Ανεξάρτητα από τις διατάξεις οποιουδήποτε άλλου νόμου, το διάταγμα που εκδίδεται με βάση το εδάφιο (12), θεωρείται ότι αποτελεί απόφαση πολιτικού δικαστηρίου και μπορεί να συντάσσεται, υπογράφεται και εκτελείται ως απόφαση σε αγωγή σύμφωνα με τις διατάξεις του περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου.

(14) Τα άρθρα 87, 88 και 121 των περί Τελωνειακού Κώδικα Νόμων του 2004, εφαρμόζονται τηρουμένων των αναλογιών, σε σχέση με ποινικά αδικήματα που προβλέπονται στον παρόντα Νόμο και οποιαδήποτε αναφορά εκείνων των άρθρων σε δασμό ή φόρο ερμηνεύεται ως αναφορά σε Φ.Π.Α., οποιαδήποτε αναφορά στο Διευθυντή ερμηνεύεται ως αναφορά στον Έφορο Φ.Π.Α. και η αναφορά του άρθρου 88 στις διατάξεις του άρθρου 89(3), (4) και (5) των περί Τελωνειακού Κώδικα Νόμων του 2004, ερμηνεύεται ως αναφορά στο άρθρο 47 του παρόντος Νόμου.

(15) Τηρουμένων των διατάξεων των προηγούμενων εδαφίων του παρόντος άρθρου, οποιοδήποτε πρόσωπο αρνείται ή παραλείπει ή αμελεί να συμμορφωθεί με τις υποχρεώσεις που επιβάλλουν οι διατάξεις του Δέκατου Παραρτήματος ή οποιωνδήποτε κανονισμών ή διαταγμάτων που εκδίδονται με βάση το Παράρτημα αυτό, είναι ένοχο ποινικού αδικήματος και υπόκειται σε χρηματική ποινή μέχρι πέντε χιλιάδες λίρες (Λ.Κ. 5.000) ή σε φυλάκιση μέχρι δώδεκα (12) μήνες ή και στις δύο αυτές ποινές.

(16) Πρόσωπο που υπέβαλε αίτηση, με ψευδή στοιχεία, για επιβολή μειωμένου συντελεστή για απόκτηση κατοικίας σύμφωνα με τις διατάξεις του Πίνακα Γ, του Πέμπτου Παρατήματος, και πλήρωσε φόρο με βάση το μειωμένο συντελεστή υποχρεούται να καταβάλει τη διαφορά μεταξύ των ποσών του φόρου που προκύπτουν από την εφαρμογή των δύο συντελεστών, μειωμένου και κανονικού, επί της αξίας της κατοικίας και επιπρόσθετα είναι ένοχο ποινικού αδικήματος και υπόκειται σε περίπτωση καταδίκης του σε χρηματική ποινή που δεν υπερβαίνει το διπλάσιο του ποσού που υποχρεούται να καταβάλει δυνάμει του παρόντος εδαφίου  ή σε φυλάκιση μέχρι τρία έτη ή και στις δύο αυτές ποινές.

46(Α). - (1) Οι διατάξεις των εδαφίων (3) και (4) του άρθρου 45 και των εδαφίων (9) και (10Α) του άρθρου 46, δεν εφαρμόζονται για την καθορισμένη φορολογική περίοδο που λήγει στις 28 Φεβρουαρίου 2013, 31 Μαρτίου 2013, 30 Απριλίου 2013 και 31 Μαΐου 2013, νοουμένου ότι το υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο υποβάλει τη φορολογική δήλωση για τις περιόδους αυτές και καταβάλει το ποσό του οφειλόμενου Φ.Π.Α. μέχρι τις 10 Δεκεμβρίου 2013.

(2) Οι διατάξεις του εδαφίου (3) και (4) του άρθρου 45 και των εδαφίων (9) και (10Α) του άρθρου 46 δεν εφαρμόζονται για καθορισμένη φορολογική περίοδο που λήγει την 29^η Φεβρουαρίου 2020, την 31^η Μαρτίου 2020 και την 30^ή Απριλίου 2020, νοουμένου ότι το υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο καταβάλλει το ποσό του οφειλόμενου ΦΠΑ σε έξι (6) ισόποσες δόσεις, κάθε μία καταβλητέα το αργότερο μέχρι τη δεκάτη εκάστου ημερολογιακού μηνός, στο χρονικό διάστημα που αρχίζει από το μήνα Νοέμβριο του 2020 και λήγει τη 10^η Απριλίου του 2021:

Νοείται ότι, οι διατάξεις του εδαφίου (2) δεν εφαρμόζονται για υποκείμενα στο φόρο πρόσωπα με κώδικες οικονομικής δραστηριότητας που ανήκουν στις ακόλουθες κατηγορίες: 35111 (Παραγωγοί ηλεκτρικού ρεύματος), 36001 (Συλλογή και διανομή νερού (για ύδρευση),  47111 (παντοπωλεία και υπεραγορές κυρίως τροφίμων), 47112 (περίπτερα-μίνι μάρκετ), 47191 (Λιανικό εμπόριο ποικιλίας αγαθών σε πολυκαταστήματα όπου δεν υπερισχύουν τα τρόφιμα, τα ποτά και ο καπνός), 47211 (Λιανικό εμπόριο φρούτων και λαχανικών-φρουταρίες), 47221 (Λιανικό εμπόριο κρέατος και προϊόντων κρέατος συμπεριλαμβανομένων των πουλερικών),   47231 (Λιανικό εμπόριο ψαριών και θαλασσινών-ψάρια, μαλάκια), 47241 (Λιανικό εμπόριο ψωμιού και λοιπών ειδών αρτοποιίας), 47242 (Λιανικό εμπόριο ειδών ζαχαροπλαστικής), 47301 (Λιανική πώληση καυσίμων), 47411 (Λιανικό εμπόριο ηλεκτρονικών υπολογιστών, περιφερειακού εξοπλισμού και λογισμικού συμπ. Βιντεοπαιχνιδιών), 47611 (Λιανικό εμπόριο βιβλίων), 47621 (λιανικό εμπόριο εφημερίδων και γραφικής ύλης), 47651 (Λιανικό εμπόριο παιχνιδιών κάθε είδους εκτός των βιντεοπαιχνιδιών), 47731 (Φαρμακεία), 61101 (Αρχή Τηλεπικοινωνιών Κύπρου), 61201 (Υπηρεσίες διαδικτύου), 61301 (Δορυφορικές υπηρεσίες τηλεπικοινωνιών), 61901 (άλλες υπηρεσίες τηλεπικοινωνιών εκτός ΑΤΗΚ).

(3) Οι διατάξεις των εδαφίων (3) και (4) του άρθρου 45 και των εδαφίων (9) και (10Α) του άρθρου 46 δεν εφαρμόζονται για την καθορισμένη φορολογική περίοδο που λήγει την 31^η Δεκεμβρίου 2020 και την καθορισμένη φορολογική περίοδο που λήγει την 31^η Ιανουαρίου 2021, νοουμένου ότι το υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο του οποίου η οικονομική δραστηριότητα δεν εμπίπτει στις κατηγορίες που αναφέρονται πιο κάτω υποβάλλει τη φορολογική δήλωση για την περίοδο αυτή εντός της καθορισμένης προθεσμίας και καταβάλλει το ποσό του οφειλόμενου ΦΠΑ σε τρεις ισόποσες δόσεις καταβλητέες την 10^η Απριλίου 2021, 10^η Μαΐου 2021 και 10^η Ιουνίου 2021:

Υπεραγορές και παντοπωλεία με εξαίρεση τις επαρχίες Αμμοχώστου και Πάφου, ορυχεία και λατομεία, δασοκομία και υλοτομία, δορυφορικές και άλλες τηλεπικοινωνιακές υπηρεσίες, παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος, παραγωγή χημικών ουσιών, προϊόντων, μετάλλων, καθώς και άλλων μη μεταλλικών προϊόντων, παραγωγή φαρμακευτικών προϊόντων και φαρμακευτικών σκευασμάτων, κατασκευή ηλεκτρολογικού εξοπλισμού, μηχανημάτων, καθώς και ηλεκτρονικών μηχανημάτων ιατρικής και θεραπευτικής χρήσης, επισκευή και εγκατάσταση μηχανημάτων και εξοπλισμού, παροχή νερού, επεξεργασία λυμάτων, διαχείριση αποβλήτων και συναφή, χρηματοπιστωτικές και ασφαλιστικές δραστηριότητες, περιλαμβανομένων των Αδειοδοτημένων Πιστωτικών Ιδρυμάτων και συναφείς δραστηριότητες, ιατροί, κατασκευαστικός τομέας και συναφείς με τον κατασκευαστικό τομέα επιχειρήσεις, χονδρικό εμπόριο συναφές με τον κατασκευαστικό τομέα, χοντρικό εμπόριο μηχανοκίνητων οχημάτων και μοτοσικλετών, καθώς και συντήρηση, κατασκευή και επισκευή μηχανοκίνητων οχημάτων και παρεμφερείς δραστηριότητες και συναφείς επιχειρήσεις, εμπορικοί αντιπρόσωποι, χονδρικό εμπόριο καπνού, αρωμάτων και καλλυντικών, επίπλων, χαλιών, ηλεκτρονικού και τηλεπικοινωνιακού εξοπλισμού και εξαρτημάτων, ηλεκτρικών οικιακών συσκευών, ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών, Η/Υ, περιφερειακού εξοπλισμού Η/Υ και λογισμικού, ειδών πορσελάνης, γυαλικών και υλικών καθαρισμού και συναφείς επιχειρήσεις, δραστηριότητες προγραμματισμού, ηλεκτρονικών υπολογιστών και συναφείς δραστηριότητες, νοσοκομειακές δραστηριότητες, γηροκομεία, φαρμακεία, εμπόριο ιατρικών, ορθοπεδικών ειδών και φαρμακευτικών προϊόντων, λαχειοπώλες και εφημεριδοπώλες, χερσαίες και πλωτές μεταφορές, αποθήκευση, ταχυδρομικές δραστηριότητες, ιδιωτικές επιχειρήσεις υγείας και κλινικά εργαστήρια, δραστηριότητες βοήθειας κατ’ οίκον και δραστηριότητες νοικοκυριών ως εργοδοτών οικιακού προσωπικού, παραγωγή κινηματογραφικών ταινιών και συναφείς δραστηριότητες, δραστηριότητες γραφείων κηδειών και συναφείς δραστηριότητες, κτηνιατρικές δραστηριότητες, δραστηριότητες κεντρικών γραφείων, παροχής συμβουλών διαχείρισης και συναφείς δραστηριότητες, νομικές, λογιστικές και αρχιτεκτονικές δραστηριότητες, καθαριστήρια με εξαίρεση τις επαρχίες Αμμοχώστου και Πάφου, πρατήρια πώλησης καυσίμων, υπηρεσίες σε σχέση με ακίνητη ιδιοκτησία, δραστηριότητες παροχής προστασίας και έρευνας, καθώς και δραστηριότητες παροχής υπηρεσιών σε κτίρια και εξωτερικούς χώρους με εξαίρεση τις επαρχίες Αμμοχώστου και Πάφου, ενοικίαση και εκμίσθωση ειδών προσωπικής ή οικιακής χρήσης, μηχανημάτων και εξοπλισμού.

(4) Οι διατάξεις των εδαφίων (3) και (4) του άρθρου 45 και των εδαφίων (9) και (10Α) του άρθρου 46 δεν εφαρμόζονται για την καθορισμένη φορολογική περίοδο που λήγει την 31^η Μαρτίου 2021, την 30^ή Απριλίου 2021 και την 31^η Μαΐου 2021, νοουμένου ότι το υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο υποβάλλει τη φορολογική δήλωση για την περίοδο αυτή εντός της καθορισμένης προθεσμίας και καταβάλλει το ποσό του οφειλόμενου ΦΠΑ μέχρι τη 10^η Οκτωβρίου 2021, τη 10^η Νοεμβρίου 2021 και τη 10^η Δεκεμβρίου 2021, αντίστοιχα, και η οικονομική του δραστηριότητα δεν εμπίπτει στους ακόλουθους κώδικες οικονομικών δραστηριοτήτων, όπως αυτοί προβλέπονται στο Σύστημα Ταξινόμησης Οικονομικών Δραστηριοτήτων NACE της Ευρωπαϊκής Ένωσης:

Υπεραγορές και παντοπωλεία  47.11.1,
Περίπτερα 47.11.2,
Λιανικό εμπόριο τροφίμων, ποτών και καπνού σε ειδικευμένα καταστήματα 47.2 (εξαιρείται ο κωδικός 47.26.1),  
Ορυχεία και Λατομεία 05, 06, 07, 08 και 09,
Δασοκομία και Υλοτομία 02.4,
Δορυφορικές και άλλες τηλεπικοινωνιακές υπηρεσίες 61,
Παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος 35,
Παραγωγή χημικών ουσιών, προϊόντων, μετάλλων καθώς και άλλων μη μεταλλικών προϊόντων 20,23,25.7,
Παραγωγή φαρμακευτικών προϊόντων και φαρμακευτικών σκευασμάτων 21,
Κατασκευή ηλεκτρολογικού εξοπλισμού, μηχανημάτων, καθώς και ηλεκτρονικών μηχανημάτων ιατρικής και θεραπευτικής χρήσης 27,28,26.6,
Επισκευή και εγκατάσταση μηχανημάτων και εξοπλισμού 33,
Παροχή νερού, επεξεργασία λυμάτων, διαχείριση αποβλήτων και συναφή 36, 37, 38, 39,
Χρηματοπιστωτικές και ασφαλιστικές δραστηριότητες, περιλαμβανομένων των Αδειοδοτημένων Τραπεζικών Ιδρυμάτων και συναφείς δραστηριότητες 64, 65, 66.12, 
Ιατροί 86,
Κατασκευαστικός τομέας και συναφείς με τον κατασκευαστικό τομέα επιχειρήσεις 41, 42, 43, 
Χονδρικό εμπόριο συναφές με τον κατασκευαστικό τομέα 46.63, 46.73, 46.74,
Χονδρικό εμπόριο μηχανοκίνητων οχημάτων και μοτοσικλετών, καθώς και συντήρηση, κατασκευή και επισκευή μηχανοκίνητων οχημάτων και παρεμφερείς δραστηριότητες και συναφείς επιχειρήσεις 45,
Εμπορικοί αντιπρόσωποι 46.11 μέχρι 46.19,
Χονδρικό εμπόριο καπνού, αρωμάτων και καλλυντικών, επίπλων, χαλιών, ηλεκτρονικού και τηλεπικοινωνιακού εξοπλισμού και εξαρτημάτων, ηλεκτρικών οικιακών συσκευών, ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών, Η/Υ, περιφερειακού εξοπλισμού Η/Υ και λογισμικού, ειδών πορσελάνης, γυαλικών και υλικών καθαρισμού και συναφείς επιχειρήσεις 46.21, 46.35, 46.43, 46.44, 46.45, 46.47, 46.51, 46.52,
Μη ειδικευμένο χονδρικό εμπόριο τροφίμων, ποτών και καπνού 46.39,
Δραστηριότητες προγραμματισμού, ηλεκτρονικών υπολογιστών και συναφείς δραστηριότητες 62,
Νοσοκομειακές Δραστηριότητες 86.1,
Γηροκομεία 87.30.1,
Φαρμακεία 47.73.1,
Εμπόριο ιατρικών, ορθοπεδικών ειδών και φαρμακευτικών προϊόντων 47.74,
Λαχειοπώλες και εφημεριδοπώλες 47.99.5, 47.99.6,
Χερσαίες και πλωτές μεταφορές, αποθήκευση, ταχυδρομικές δραστηριότητες 49, 50, 52, 53,
Ιδιωτικές επιχειρήσεις υγείας και κλινικά εργαστήρια 86.10.2, 86.21.2, 86.22.1, 86.23.2, 86.90.1,
Δραστηριότητες βοήθειας κατ’ οίκον και δραστηριότητες νοικοκυριών ως εργοδοτών οικιακού προσωπικού 87, 97,
Παραγωγή κινηματογραφικών ταινιών και συναφείς δραστηριότητες 59,
Δραστηριότητες γραφείων κηδειών και συναφείς δραστηριότητες 96.03,
Κτηνιατρικές Δραστηριότητες 75,
Δραστηριότητες κεντρικών γραφείων, παροχής συμβουλών διαχείρισης και συναφείς δραστηριότητες 70,
Νομικές, λογιστικές και αρχιτεκτονικές δραστηριότητες 69, 71,
Καθαριστήρια 96.01,
Πρατήρια Πώλησης Καυσίμων 47.3,
Υπηρεσίες σε σχέση με ακίνητη ιδιοκτησία 68,
Δραστηριότητες παροχής προστασίας και έρευνας, καθώς και δραστηριότητες παροχής υπηρεσιών σε κτίρια και εξωτερικούς χώρους 80, 81,
Ενοικίαση και εκμίσθωση ειδών προσωπικής ή οικιακής χρήσης, μηχανημάτων και εξοπλισμού 77,
Μη εξειδικευμένο χονδρικό εμπόριο τροφίμων, ποτών και καπνού 46.39.

(5) Οι διατάξεις των εδαφίων (3) και (4) του άρθρου 45 και των εδαφίων (9) και (10Α) του άρθρου 46 δεν εφαρμόζονται για  την καθορισμένη φορολογική περίοδο που λήγει την 31^η Δεκεμβρίου 2021 ή στην περίπτωση οφειλόμενου ποσού ΦΠΑ κατά τη 10^η Φεβρουαρίου 2022, νοουμένου ότι το υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο υποβάλλει τη φορολογική δήλωση για την περίοδο αυτή εντός της καθορισμένης προθεσμίας και καταβάλλει το ποσό του οφειλόμενου ΦΠΑ σε τρεις (3) ισόποσες δόσεις, καταβλητέες μέχρι τη 10^η Φεβρουαρίου 2022, τη 10^η Μαρτίου 2022 και τη 10^η Απριλίου 2022.

47.—(1) Όποιος, για να πετύχει είσοδο σε οποιαδήποτε οικία ή τόπο ή για να πετύχει ή να προκαλέσει τη διενέργεια οποιασδήποτε πράξης, χωρίς να έχει τέτοιο δικαίωμα, ή για οποιοδήποτε άλλο παράνομο σκοπό αντιποιείται το όνομα, χαρακτηρισμό ή ιδιότητα του Εφόρου, λειτουργού της Υπηρεσίας Φ.Π.Α. ή άλλου εξουσιοδοτημένου προσώπου, είναι ένοχος ποινικού αδικήματος και υπόκειται, επιπρόσθετα από οποιαδήποτε άλλη ποινική ευθύνη που μπορεί να υπέχει, σε χρηματική ποινή μέχρι πέντε χιλιάδες λίρες ή σε φυλάκιση μέχρι δύο έτη ή και στις δύο αυτές ποινές.

(2) Όποιος, έχοντας εντολή ή άλλη έγγραφη εξουσιοδότηση του Εφόρου, καλείται από τον Έφορο να την επιστρέψει ή να παράσχει ικανοποιητικές εξηγήσεις για την εν λόγω εντολή ή εξουσιοδότηση και παραλείπει να το πράξει μέσα στην προθεσμία που θέτει ο Έφορος, διαπράττει ποινικό αδίκημα και υπόκειται σε χρηματική ποινή μέχρι εκατό λίρες˙ αν δε η παράλειψη εξακολουθήσει και μετά την καταδίκη του, είναι ένοχος κατ' εξακολούθηση διαπραττόμενου ποινικού αδικήματος και υπόκειται σε χρηματική ποινή μέχρι δέκα λίρες για κάθε ημέρα που εξακολουθεί η παράλειψη.

(3) Αν ο Έφορος, λειτουργός της Υπηρεσίας Φ.Π.Α. ή άλλο εξουσιοδοτημένο πρόσωπο—

(α) Αμέσως ή εμμέσως ζητήσει ή λάβει, σχετικά με οποιοδήποτε από τα καθήκοντά του, πληρωμή ή άλλη αμοιβή κάθε φύσεως, χρηματική ή μη, ή οποιαδήποτε υπόσχεση ή εξασφάλιση τέτοιας πληρωμής ή αμοιβής, την οποία δε δύναται κατά νόμο να απαιτήσει ή να λάβει˙ ή

(β) συνάψει ή συναινέσει στη σύναψη συμφωνίας, να πράξει κάτι ή να παραλείψει να πράξει, επιτρέψει, συγκαλύψει ή ανεχθεί πράξη που αφορά την εφαρμογή του παρόντος Νόμου και που επάγεται καταδολίευση της Δημοκρατίας ή που είναι άλλως πως παράνομη,

είναι ένοχος ποινικού αδικήματος και υπόκειται σε χρηματική ποινή μέχρι πέντε χιλιάδες λίρες ή σε φυλάκιση μέχρι τρία έτη ή και στις δύο ποινές.

(4) Όποιος—

(α) Αμέσως ή εμμέσως προσφέρει ή παρέχει στον Έφορο, λειτουργό της Υπηρεσίας Φ.Π.Α. ή άλλο εξουσιοδοτημένο πρόσωπο οποιαδήποτε πληρωμή ή άλλη αμοιβή οποιασδήποτε φύσεως, χρηματική ή μη, ή οποιαδήποτε υπόσχεση ή εξασφάλιση τέτοιας πληρωμής ή αμοιβής˙ ή

(β) προτείνει ή συνάπτει συμφωνία με τον Έφορο, λειτουργό της Υπηρεσίας Φ.Π.Α. ή άλλο εξουσιοδοτημένο πρόσωπο, για να τον πείσει να πράξει ή να απόσχει από τη διενέργεια οποιασδήποτε πράξης, να επιτρέψει, συγκαλύψει ή ανεχθεί οποιαδήποτε πράξη, που αφορά την εφαρμογή του παρόντος Νόμου και που επάγεται καταδολίευση της Δημοκρατίας ή που είναι άλλως πως παράνομη ή άλλως πως να πράξει κάτι κατά παρέκκλιση των καθηκόντων του, είναι ένοχος ποινικού αδικήματος και υπόκειται σε χρηματική ποινή μέχρι πέντε χιλιάδες λίρες ή σε φυλάκιση μέχρι τρία έτη ή και στις δύο αυτές ποινές.

(5) Όποιος—

(α) Παρακωλύει, παρεμποδίζει, παρενοχλεί ή παράνομα επιτίθεται εναντίον προσώπου που ασχολείται προσηκόντως με την ενάσκηση οποιουδήποτε καθήκοντος ή εξουσίας που του ανατίθεται δυνάμει νομοθετικής διάταξης που αφορά την εφαρμογή του παρόντος Νόμου ή εναντίον προσώπου που προστρέχει σε βοήθειά του˙ ή

(β) πράττει οτιδήποτε, το οποίο παρακωλύει ή αποσκοπεί στην παρεμπόδιση της παραλαβής αρχείων και εγγράφων, της διεξαγωγής επιθεώρησης για εξεύρεση αγαθών υποκείμενων σε δήμευση ή της διεξαγωγής έρευνας για ανεύρεση στοιχείων αποδεικτικών διάπραξης αδικήματος, ή την παρεμπόδιση κατακράτησης, κατάσχεσης ή μεταφοράς των εν λόγω αρχείων, εγγράφων, αγαθών ή αποδεικτικών στοιχείων από τον Έφορο, λειτουργό της Υπηρεσίας Φ.Π.Α. ή άλλο εξουσιοδοτημένο πρόσωπο˙ ή

(γ) αποσπά, επάγει ζημία ή καταστρέφει οποιαδήποτε τέτοια αρχεία, έγγραφα, αγαθά ή αποδεικτικά στοιχεία, ή πράττει κάτι που αποσκοπεί στην παρεμπόδιση της προσαγωγής πειστηρίων ή μαρτυρικής κατάθεσης για το νόμιμο ή μη τέτοιας παραλαβής, επιθεώρησης, έρευνας ή κατάσχεσης˙ ή

(δ) παρεμποδίζει την κράτηση οποιουδήποτε προσώπου από πρόσωπο που ενεργεί προσηκόντως ως ανωτέρω ή απελευθερώνει πρόσωπο που κρατείται προσηκόντως, ή όποιος αποπειράται να πράξει οτιδήποτε εκ των ανωτέρω, είναι ένοχος ποινικού αδικήματος και υπόκειται σε χρηματική ποινή μέχρι πέντε χιλιάδες λίρες ή σε φυλάκιση μέχρι τρία έτη ή και στις δύο αυτές ποινές.

(6) Όποιος, χωρίς εύλογη αιτία, αρνείται να προσέλθει προς εξέταση όπως απαιτείται από την υποπαράγραφο (6) της παραγράφου 9 του Δέκατου Παραρτήματος, είναι ένοχος ποινικού αδικήματος και υπόκειται σε χρηματική ποινή μέχρι χίλιες λίρες ή σε φυλάκιση μέχρι έξι μήνες ή και στις δύο αυτές ποινές.

48.—(1) Όταν διαπράττεται ποινικό αδίκημα που αναφέρεται στον παρόντα Νόμο από νομικό πρόσωπο, την ευθύνη για το αδίκημα αυτό φέρουν εκτός από το ίδιο το νομικό πρόσωπο, οι σύμβουλοι ή οι διευθύνοντες αξιωματούχοι του νομικού προσώπου.

(2) Για τους σκοπούς του παρόντος άρθρου "διευθύνων αξιωματούχος", σε σχέση με νομικό πρόσωπο, σημαίνει οποιοδήποτε διευθυντή, γραμματέα ή άλλο παρόμοιο αξιωματούχο του νομικού προσώπου ή οποιοδήποτε πρόσωπο που φέρεται ότι ενεργεί σε σχέση με οποιαδήποτε τέτοια ιδιότητα ή ως σύμβουλος.

49.—(1) Όταν οποιοδήποτε πρόσωπο παραλείψει να υποβάλει οποιεσδήποτε φορολογικές δηλώσεις που απαιτούνται δυνάμει του παρόντος Νόμου (ή δυνάμει οποιασδήποτε διάταξης που καταργήθηκε με τον παρόντα Νόμο) ή να τηρήσει οποιαδήποτε έγγραφα και να παράσχει τις διευκολύνσεις τις απαραίτητες για να επαληθευτούν τέτοιες δηλώσεις ή όταν ο Έφορος κρίνει ότι τέτοιες δηλώσεις είναι ελλιπείς ή ανακριβείς, ο Έφορος δύναται να βεβαιώσει κατά την καλύτερη κρίση του το ποσό του Φ.Π.Α. που είναι οφειλόμενο από αυτό το πρόσωπο και να γνωστοποιήσει το ποσό στο πρόσωπο αυτό.

(2) Σε οποιαδήποτε περίπτωση που, για οποιαδήποτε καθορισμένη φορολογική περίοδο, έχει καταβληθεί ή πιστωθεί σε οποιοδήποτε πρόσωπο—

(α) Ως επιστροφή Φ.Π.Α., ή

(β) ως πιστωτικό υπόλοιπο Φ.Π.Α., οφειλόμενο προς αυτό, οποιοδήποτε ποσό που δεν έπρεπε να καταβληθεί ή πιστωθεί, ή που δε θα έπρεπε να καταβληθεί ή πιστωθεί αν τα γεγονότα ήταν γνωστά ή αν ήταν όπως παρουσιάζονται εκ των υστέρων να είναι, ο Έφορος δύναται να βεβαιώσει το ποσό αυτό ως Φ.Π.Α. οφειλόμενο από το πρόσωπο για εκείνη την περίοδο και να γνωστοποιήσει το ποσό σε αυτό το πρόσωπο.

(3) Ποσό το οποίο—

(α) Είχε καταβληθεί σε οποιοδήποτε πρόσωπο ως οφειλόμενο σε αυτό ως πιστωτικό υπόλοιπο Φ.Π.Α., και

(β) λόγω της ακύρωσης της εγγραφής του εν λόγω προσώπου δυνάμει της παραγράφου 13(2) μέχρι 4 του Μέρους Ι, παραγράφου 6(2) του Μέρους ΙΙ ή παραγράφου 6(2) ή (3) του Μέρους ΙΙΙ του Πρώτου Παραρτήματος, δεν έπρεπε να του είχε καταβληθεί, μπορεί να βεβαιωθεί δυνάμει του εδαφίου (2) πιο πάνω, ανεξάρτητα από το γεγονός της ακύρωσης.

(4) Όταν βεβαιώνεται Φ.Π.Α. δυνάμει των εδαφίων (1) και (2) πιο πάνω σε σχέση με την ίδια καθορισμένη φορολογική περίοδο, οι βεβαιώσεις μπορεί να συνδυαστούν και να γνωστοποιηθούν προς το πρόσωπο στο οποίο αφορούν ως μία βεβαίωση.

(5) Όταν από πρόσωπο που παραλείπει να υποβάλει φορολογική δήλωση, ή που υποβάλλει φορολογική δήλωση την οποία ο Έφορος κρίνει ελλιπή ή ανακριβή, απαιτείτο να υποβάλει τη φορολογική δήλωση ως προσωπικός αντιπρόσωπος, διαχειριστής πτώχευσης, παραλήπτης, διαχειριστής, εκκαθαριστής ή πρόσωπο που ενεργεί διαφορετικά υπό αντιπροσωπευτική ιδιότητα σε σχέση με άλλο πρόσωπο, τότε το εδάφιο (1) πιο πάνω εφαρμόζεται ως εάν η αναφορά στο Φ.Π.Α. τον οφειλόμενο από αυτό το πρόσωπο να περιελάμβανε αναφορά στο Φ.Π.Α. τον οφειλόμενο από το άλλο πρόσωπο.

(6) Όταν υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο, στα πλαίσια ή για προώθηση επιχείρησης που ασκεί—

(α) Έχει αποκτήσει οποιαδήποτε αγαθά που του παραδόθηκαν, έχει αποκτήσει οποιαδήποτε αγαθά από άλλο κράτος μέλος ή έχει αποκτήσει διαφορετικά την κατοχή ή τον έλεγχο οποιωνδήποτε αγαθών, ή

(β) έχει εισαγάγει οποιαδήποτε αγαθά από τόπο εκτός των κρατών μελών,

τότε ο Έφορος μπορεί να αξιώσει από αυτό το πρόσωπο όπως από καιρό σε καιρό δίδει λογαριασμό για τα αγαθά˙ και αν αποτύχει να αποδείξει ότι τα αγαθά έχουν παραδοθεί ή είναι διαθέσιμα να παραδοθούν ή ότι έχουν εξαχθεί ή με άλλο τρόπο μεταφερθεί από τη Δημοκρατία χωρίς να εξαχθούν ή μεταφερθούν τοιουτοτρόπως με μορφή παράδοσης ή ότι έχουν απωλεσθεί ή καταστραφεί, ο Έφορος δύναται να βεβαιώσει κατά την καλύτερη κρίση του και να γνωστοποιήσει σε αυτό το πρόσωπο το ποσό του Φ.Π.Α. που θα ήταν επιβλητέο σε σχέση με την παράδοση των αγαθών αν είχαν παραδοθεί από αυτό.

(6Α) Όταν φορολογικός αποθηκευτής παραλείψει να καταβάλει τον Φ.Π.Α. που απαιτείται από τον Έφορο δυνάμει του άρθρου 13Ε(2), ο Έφορος δύναται να βεβαιώσει κατά την καλύτερη κρίση του το ποσό του Φ.Π.Α. που είναι οφειλόμενο από αυτό το πρόσωπο και να γνωστοποιήσει το ποσό στο πρόσωπο αυτό.

(6Β) Όταν ο Έφορος κρίνει ότι αγαθά έχουν μετακινηθεί από αποθήκη ή φορολογική αποθήκη χωρίς την πληρωμή του καταβλητέου Φ.Π.Α. δυνάμει του άρθρου 13Δ(4) επί αυτής της μετακίνησης, ο Έφορος δύναται να βεβαιώσει κατά την καλύτερη κρίση του το ποσό του Φ.Π.Α. που είναι οφειλόμενο από το πρόσωπο που μετακίνησε τα αγαθά ή άλλο πρόσωπο υπόχρεο και να γνωστοποιήσει το ποσό στο πρόσωπο αυτό.

(7) Σε οποιαδήποτε περίπτωση που—

(α) Ως αποτέλεσμα της παράλειψης προσώπου να υποβάλει φορολογική δήλωση για καθορισμένη φορολογική περίοδο, ο Έφορος έχει εκδώσει βεβαίωση δυνάμει του εδαφίου (1) πιο πάνω για εκείνη την περίοδο,

(β) ο Φ.Π.Α. που βεβαιώθηκε έχει καταβληθεί αλλά δεν έχει υποβληθεί κανονική φορολογική δήλωση για την περίοδο την οποία αφορούσε η βεβαίωση, και

(γ) ως αποτέλεσμα της παράλειψης να υποβληθεί φορολογική δήλωση για μεταγενέστερη καθορισμένη φορολογική περίοδο, η οποία είναι παράλειψη από πρόσωπο που αναφέρεται στην παράγραφο (α) πιο πάνω ή πρόσωπο που ενεργεί υπό αντιπροσωπευτική ιδιότητα σε σχέση με αυτό, όπως αναφέρεται στο εδάφιο (5) πιο πάνω, ο Έφορος κρίνει αναγκαίο να εκδώσει άλλη βεβαίωση δυνάμει του εδαφίου (1)πιο πάνω, τότε, αν ο Έφορος το κρίνει σκόπιμο, έχοντας υπόψη την παράλειψη που αναφέρεται στην παράγραφο (α) πιο πάνω, δύναται να καθορίσει στη βεβαίωση που αναφέρεται στην παράγραφο (γ) πιο πάνω ποσό Φ.Π.Α. μεγαλύτερο από εκείνο που διαφορετικά θα θεωρούσε να είναι κατάλληλο.

(7Α) Όταν οποιοδήποτε πρόσωπο, όπως καθορίζεται στο άρθρο 45(7) ή σε κανονισμούς που εκδίδονται με βάσει το άρθρο 42(12), εκδίδει τιμολόγιο ή απόδειξη που δείχνει ποσό ότι είναι Φ.Π.Α. ή ότι περιλαμβάνει ποσό αποδοτέο ως Φ.Π.Α., τότε ο Έφορος δύναται να βεβαιώσει το ποσό αυτό που φαίνεται ως Φ.Π.Α. ή, ανάλογα με την περίπτωση, που λαμβάνεται ότι αντιπροσωπεύει Φ.Π.Α., ως Φ.Π.Α. οφειλόμενο από το πρόσωπο που εκδίδει ή ανάλογα με την περίπτωση, λαμβάνει το τιμολόγιο ή την απόδειξη και να γνωστοποιήσει το ποσό σε αυτό το πρόσωπο:

Νοείται ότι, στην περίπτωση που το ποσό του Φ.Π.Α. περιλαμβάνει Φ.Π.Α. επί της απόκτησης αγαθών από άλλο κράτος μέλος και ο Έφορος δεν ικανοποιείται ότι το εν λόγω ποσό Φ.Π.Α. έχει καταβληθεί, δυνάμει του νόμου άλλου κράτους μέλους επί της παράδοσης ως αποτέλεσμα της οποίας εκείνα τα αγαθά αποκτήθηκαν, τότε ο Έφορος δύναται να βεβαιώσει τη διαφορά.

(7Β)  Όταν οποιοδήποτε πρόσωπο εξασφαλίζει χωρίς να δικαιούται ποσό:

(α) Επιστροφής φόρου σύμφωνα με κανονισμούς που εκδίδονται δυνάμει του άρθρου 12Δ(5).

(β) επιστροφή φόρου δυνάμει του άρθρου 27 ή 30Α του παρόντος Νόμου ή του άρθρου 31 του Νόμου του 1990· και

(γ) επιστροφής φόρου δυνάμει του άρθρου 30,

τότε ο Έφορος δύναται να βεβαιώσει το ποσό αυτό ως Φ.Π.Α. οφειλόμενο από το πρόσωπο και να γνωστοποιήσει το ποσό σε αυτό το πρόσωπο.

(7Γ)  Όταν οποιοδήποτε πρόσωπο δυνάμει του άρθρου 45(7Α), παραδίδει ή ετοιμάζει ανακριβές πιστοποιητικό, ο Έφορος δύναται να βεβαιώσει -

(α) στην περίπτωση του εδαφίου (7Α)(α), τη διαφορά μεταξύ –

(i) του ποσού του Φ.Π.Α. το ποίο θα ήταν επιβλητέο επί της συναλλαγής ή συναλλαγών αν το πιστοποιητικό ήταν ακριβές· και

(ii) του ποσού του Φ.Π.Α. που πράγματι είναι επιβλητέο.

(β) στην περίπτωση του εδαφίου (7Α)(β), το ποσό του Φ.Π.Α. που πράγματι είναι επιβλητέο επί της απόκτησης,

ως Φ.Π.Α. οφειλόμενο από το πρόσωπο που, ανάλογα με την περίπτωση ή ετοιμάζει το πιστοποιητικό και να γνωστοποιήσει το ποσό σε αυτό το πρόσωπο.

(8) Όταν οποιοδήποτε ποσό έχει βεβαιωθεί και γνωστοποιηθεί σε οποιοδήποτε πρόσωπο δυνάμει των εδαφίων (1), (2), (3), (6), (6Α), (6Β), (7Α), (7Β) ή (7Γ) πιο πάνω, τότε αυτό θεωρείται, τηρουμένων των διατάξεων του παρόντος Νόμου για ενστάσεις, ως ποσό Φ.Π.Α. οφειλόμενο από αυτό το πρόσωπο και μπορεί να ανακτηθεί ανάλογα, εκτός αν, και κατά την έκταση που, η βεβαίωση έχει εκ των υστέρων ανακληθεί ή τροποποιηθεί με μείωση του ποσού.

(9) Για τους σκοπούς του παρόντος άρθρου οποιαδήποτε γνωστοποίηση σε προσωπικό αντιπρόσωπο, διαχειριστή πτώχευσης, παραλήπτη, διαχειριστή, εκκαθαριστή ή πρόσωπο που ενεργεί διαφορετικά όπως αναφέρεται πιο πάνω, θεωρείται ως γνωστοποίηση στο πρόσωπο σε σχέση με το οποίο ενεργεί τοιουτοτρόπως.

49Α.-(1) Όταν πρόσωπο το οποίο έχει, σε χρόνο που δεν ήταν υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο, αποκτήσει στη Δημοκρατία οποιαδήποτε αγαθά από άλλο κράτος μέλος που υπόκεινται σε ειδικό φόρο κατανάλωσης ή αφορούν καινούργια μεταφορικά μέσα και -

(α) δεν έχει επιδοθεί στον Έφορο ειδοποίηση για αυτή την απόκτηση, είτε πριν είτε μετά την ημερομηνία έναρξης ισχύος του παρόντος Νόμου, από το πρόσωπο που απαιτείται σύμφωνα με κανονισμούς που εκδίδονται δυνάμει της παραγράφου 1(2Β) του Δέκατου Παραρτήματος.

(β) ο ΄Εφορος δεν ικανοποιείται ότι τα στοιχεία αναφορικά με την απόκτηση σε οποιαδήποτε ειδοποίηση που του έχει επιδοθεί είναι ακριβή και πλήρη· ή

(γ) υπάρχει παράλειψη στον εφοδιασμό του Εφόρου με τις απαραίτητες πληροφορίες ώστε να επιβεβαιώσει τα στοιχεία που περιλαμβάνονται σε οποιανδήποτε τέτοια ειδοποίηση,

τότε ο Έφορος δύναται να βεβαιώσει κατά την καλύτερη κρίση του το ποσό αυτό ως Φ.Π.Α. οφειλόμενο επί της απόκτησης και να γνωστοποιήσει τη βεβαίωση στο πρόσωπο αυτό.

(2) Όταν οποιοδήποτε ποσό έχει βεβαιωθεί και γνωστοποιηθεί σε οποιοδήποτε πρόσωπο δυνάμει του παρόντος άρθρου, τότε αυτό θεωρείται, τηρουμένων των διατάξεων του παρόντος Νόμου για ενστάσεις ως ποσό Φ.Π.Α. οφειλόμενο από αυτό το πρόσωπο και μπορεί να ανακτηθεί ανάλογα, εκτός αν, η εξαιρουμένης της έκτασης που, η βεβαίωση έχει εκ των υστέρων ανακληθεί ή τροποποιηθεί με μείωση του ποσού.

(3) Για σκοπούς του παρόντος άρθρου οποιαδήποτε γνωστοποίηση σε προσωπικό αντιπρόσωπο, διαχειριστή πτώχευσης, παραλήπτη, διαχειριστή, εκκαθαριστή ή πρόσωπο που ενεργεί διαφορετικά υπό αντιπροσωπευτική ιδιότητα σε σχέση με το πρόσωπο που πραγματοποιεί την εν λόγω απόκτηση, θεωρείται ως γνωστοποίηση στο πρόσωπο σε σχέση με το ποίο ενεργεί τοιουτοτρόπως.

50.—(1) Τηρουμένων των επόμενων διατάξεων του παρόντος άρθρου, βεβαίωση δυνάμει του άρθρου 49 ή 49Α δεν εκδίδεται μετά την πάροδο έξι ετών από το τέλος της καθορισμένης φορολογικής περιόδου ή εισαγωγής ή απόκτησης την οποία αφορά.

(2) Τηρουμένου του εδαφίου (3) πιο κάτω, αν έχει απωλεσθεί Φ.Π.Α. ως αποτέλεσμα δόλου ή εσκεμμένης παράλειψης του προσώπου του υπόχρεου στο φόρο, τότε μπορεί να εκδοθεί βεβαίωση ως εάν η αναφορά σε έξι έτη στο εδάφιο (1) ήταν αναφορά σε δώδεκα έτη.

(3) Αν ο Έφορος κρίνει ότι το ποσό που έπρεπε να βεβαιωθεί δυνάμει του άρθρου 49 ή 49Α υπερβαίνει το ποσό που βεβαιώθηκε, τότε, την ή πριν την τελευταία ημέρα κατά την οποία η βεβαίωση θα μπορούσε να εκδοθεί, ο Έφορος δύναται να εκδώσει συμπληρωματική βεβαίωση για το επιπλέον ποσό και να γνωστοποιήσει το ποσό στο ενδιαφερόμενο πρόσωπο.

(4) Ανεξάρτητα από τις διατάξεις των ανωτέρω εδαφίων του παρόντος άρθρου, αν—

(α) Βεβαίωση φόρου που εκδόθηκε δυνάμει του άρθρου 49 ή 49Α˙ ή

(β) απόφαση του Εφοριακού Συμβουλίου η οποία αφορά ένσταση για βεβαίωση φόρου που εκδόθηκε δυνάμει του άρθρου 49 ή 49Α, κηρυχθεί εν όλω ή εν μέρει άκυρη από το Διοικητικό Δικαστήριο ή από το Ανώτατο Δικαστήριο σε έφεση δυνάμει του Άρθρου 146 του Συντάγματος και παρίσταται ανάγκη επανεξέτασης, ο Έφορος δύναται να εκδώσει νέα βεβαίωση μέσα σε έξι μήνες από την ημερομηνία που εκδόθηκε η απόφαση του Δικαστηρίου.

51.—(1) Εάν οποιοδήποτε πρόσωπο έχει (είτε πριν είτε μετά την έναρξη ισχύος του παρόντος Νόμου) καταβάλει ποσό στον Έφορο ως Φ.Π.Α. το οποίο δεν ήταν Φ.Π.Α. οφειλόμενος, τότε ο Έφορος είναι υπόχρεος να επιστρέψει στο πρόσωπο αυτό το εν λόγω ποσό.

(2) Ο Έφορος είναι υπόχρεος να επιστρέψει ποσό δυνάμει του παρόντος άρθρου μόνο αν υποβληθεί σχετική απαίτηση.

(3) Ο Έφορος δύναται να αρνηθεί να ικανοποιήσει απαίτηση δυνάμει του παρόντος άρθρου αν η επιστροφή οποιουδήποτε ποσού θα πλούτιζε αδικαιολόγητα το πρόσωπο που υποβάλλει την απαίτηση.

(4) Κανένα ποσό δεν μπορεί να απαιτηθεί δυνάμει του παρόντος άρθρου ύστερα από την πάροδο τριών ετών από την ημερομηνία κατά την οποία καταβλήθηκε, εκτός στις περιπτώσεις που εφαρμόζεται το εδάφιο (5) πιο κάτω.

(5) Όταν ποσό έχει καταβληθεί στον Έφορο λόγω λάθους, η απαίτηση για την επιστροφή του ποσού δυνάμει του παρόντος άρθρου μπορεί να υποβληθεί σε οποιοδήποτε χρόνο πριν την πάροδο τριών ετών από την ημερομηνία κατά την οποία το πρόσωπο που υποβάλλει την απαίτηση ανακάλυψε το λάθος ή θα μπορούσε με λογική επιμέλεια να το ανακαλύψει.

(6) Οποιαδήποτε απαίτηση δυνάμει του παρόντος άρθρου, υποβάλλεται στον τύπο και με τον τρόπο που καθορίζει το Υπουργικό Συμβούλιο με Κανονισμούς και υποστηρίζεται με έγγραφες αποδείξεις˙ Κανονισμοί δυνάμει του παρόντος εδαφίου μπορούν να προβλέπουν διαφορετικά για διαφορετικές περιπτώσεις.

(7) Εκτός όπως προβλέπεται στο παρόν άρθρο, ο Έφορος δεν είναι υπόχρεος να επιστρέψει ποσό που καταβλήθηκε σε αυτόν ως Φ.Π.Α. εξαιτίας του γεγονότος ότι δεν ήταν Φ.Π.Α. οφειλόμενος σε αυτόν.

51Α.-(1) Ένσταση δύναται να υποβληθεί προς τον Έφορο αναφορικά με οποιοδήποτε ποσό Φ.Π.Α. που έχει βεβαιωθεί και γνωστοποιηθεί σε οποιοδήποτε πρόσωπο δυνάμει των διατάξεων του παρόντος Νόμου, και αυτή δεν εξετάζεται αν υποβληθεί μετά την πάροδο εξήντα (60) ημερών από την ημερομηνία της γνωστοποίησης του ποσού Φ.Π.Α. που έχει βεβαιωθεί.

(2) Όταν ο Έφορος υιοθετεί εν μέρει ή απορρίπτει μια ένσταση που υποβλήθηκε με βάση το εδάφιο (1), η απόφασή του επί της ένστασης περιλαμβάνει ρητώς τους λόγους στους οποίους βασίστηκε και πληροφορεί το πρόσωπο που υπέβαλε την ένσταση -

(α)  για το δικαίωμα του -

(i)  Να υποβάλει ιεραρχική προσφυγή στο Εφοριακό Συμβούλιο· ή

(ii) να υποβάλει προσφυγή στο Διοικητικό Δικαστήριο, σύμφωνα με το Άρθρο 146 του Συντάγματος, οπότε εφαρμόζονται κατ' αναλογίαν οι διατάξεις του άρθρου 52.

(β) για χρονικά πλαίσια μέσα στα οποία τα προαναφερόμενα δικαιώματα δύνανται να ασκηθούν.

52.-(1) Υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο πριν την υποβολή προσφυγής στο Διοικητικό Δικαστήριο, δύναται να υποβάλει ιεραρχική προσφυγή στο Εφοριακό Συμβούλιο το οποίο καθιδρύεται με βάση τις  διατάξεις του άρθρου 4Α του περί Βεβαιώσεως και Εισπράξεως Φόρων Νόμου, η οποία πρέπει να συνοδεύεται από στοιχεία τα οποία να υποστηρίζουν το βάσιμο αυτής, ως προς τα ακόλουθα θέματα:

(α) Επιβληθέν ποσό Φ.Π.Α. επί της παράδοσης οποιωνδήποτε αγαθών ή της παροχής οποιωνδήποτε υπηρεσιών, επί της απόκτησης αγαθών από άλλο κράτος μέλος ή επί της εισαγωγής αγαθών από τόπο εκτός των κρατών μελών·

(β) το ποσό οποιουδήποτε φόρου εισροών το οποίο μπορεί να εκπέσει οποιοδήποτε πρόσωπο·

(γ) βεβαίωση Φ.Π.Α. δυνάμει των διατάξεων των άρθρων 49 και 49Α·

(δ) έκδοση βεβαίωσης φόρου δυνάμει των διατάξεων του άρθρου 50·

(ε) οποιαδήποτε οδηγία ή συμπληρωματική οδηγία εκδιδόμενη δυνάμει της παραγράφου 2 του Μέρους Ι του Πρώτου Παραρτήματος·

(στ) οποιαδήποτε απόφαση λαμβανόμενη δυνάμει της παραγράφου 1 του Μέρους Ι του Τέταρτου  Παραρτήματος.

(2) Ιεραρχική Προσφυγή με βάση τις διατάξεις του παρόντος άρθρου, υποβάλλεται εντός σαράντα πέντε (45) ημερών από την ημερομηνία κοινοποίησης στον αιτητή της σχετικής απόφασης ή πράξης του Εφόρου και η περίοδος των σαράντα πέντε (45) ημερών δύναται να παραταθεί για εύλογο χρόνο στην περίπτωση που το Εφοριακό Συμβούλιο ικανοποιείται, κατόπιν γραπτής αίτησης που υποβάλλεται από τον αιτητή η οποία συνοδεύεται από πλήρη δικαιολογητικά στοιχεία, ότι η μη έγκαιρη καταχώριση της ιεραρχικής προσφυγής οφείλεται σε απουσία του αιτητή από τη Δημοκρατία, σε ασθένειά του ή σε άλλη εύλογη αιτία.

52Α.-(1) Υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο δύναται να υποβάλει ένσταση στον Έφορο ως προς τα ακόλουθα θέματα:

(α) Την εγγραφή ή την ακύρωση εγγραφής οποιουδήποτε προσώπου δυνάμει των διατάξεων του παρόντος Νόμου·

(β) την ένταξη, ακύρωση ένταξης ή παραμονή οποιουδήποτε προσώπου στο Ειδικό Καθεστώς Αγροτών·

(γ) οποιαδήποτε απαίτηση επιστροφής φόρου σύμφωνα με Κανονισμούς που εκδίδονται δυνάμει των διατάξεων του άρθρου 12Δ·

(δ) την επιτρεπόμενη αναλογία φόρου εισροών δυνάμει των διατάξεων του άρθρου 21·

(ε) απαίτηση από υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο δυνάμει των διατάξεων του άρθρου 22·

(στ) απαίτηση επιστροφής φόρου δυνάμει των διατάξεων του άρθρου 27 ή του άρθρου 42·

(ζ) το ποσό οποιωνδήποτε επιστροφών δυνάμει των διατάξεων του άρθρου 30Α·

(η) οποιαδήποτε απόρριψη αίτησης δυνάμει των διατάξεων του άρθρου 32·

(θ) την επίδοση γνωστοποίησης δυνάμει των διατάξεων του άρθρου 32·

(ι) την απαίτηση κατάθεσης εγγύησης δυνάμει των διατάξεων του άρθρου 37 ή της παραγράφου 3(2) του Δέκατου Παραρτήματος·

(ια) απαίτηση για την επιστροφή ποσού δυνάμει των διατάξεων του άρθρου 51·

(ιβ) τον καθορισμό της αξίας συναλλαγών με μέθοδο που περιγράφεται σε γνωστοποίηση που δημοσιεύεται σύμφωνα με την παράγραφο 1(3) του Δέκατου Παρατήματος·

(ιγ) οποιαδήποτε άρνηση εξουσιοδότησης σε σχέση με το σχέδιο που θεσπίζεται με βάση Κανονισμούς που εκδίδονται δυνάμει της παραγράφου 1(4) του Δέκατου Παραρτήματος·

(ιδ) οποιεσδήποτε απαιτήσεις που επιβάλλονται από τον Έφορο σε συγκεκριμένη περίπτωση δυνάμει της παραγράφου 2 (2) (β) του Δέκατου Παραρτήματος·

(ιε) οποιαδήποτε επιβολή πρόσθετου φόρου, χρηματικής επιβάρυνσης ή τόκου δυνάμει των διατάξεων των άρθρων 45, 45Α και 45Β.

(2) Η ένσταση προς τον Έφορο υποβάλλεται εντός εξήντα (60) ημερών από την ημερομηνία γνωστοποίησης της απόφασης του Εφόρου προς το υποκείμενο στον φόρο πρόσωπο σε σχέση με το θέμα που εγείρεται στην ένσταση.

53. Το Εφοριακό Συμβούλιο προχωρεί στην εξέταση υποβληθείσας ιεραρχικής προσφυγής μόνον εφόσον ο αιτητής-

(α) Έχει υποβάλει τα αναγκαία έγγραφα και στοιχεία που να υποστηρίζουν το βάσιμο αυτής∙

(β) έχει υποβάλει όλες τις απαιτούμενες φορολογικές δηλώσεις δυνάμει της παραγράφου 1(1) του Δέκατου Παραρτήματος και έχει καταβάλει τα ποσά που εμφαίνονται στις δηλώσεις αυτές ως καταβλητέα από αυτόν ή έχει προβεί σε διευθέτηση αναφορικά με αυτά·

(γ) έχει καταβάλει το μη αμφισβητούμενο ποσό, έχει προβλέψει τη διευθέτηση αναφορικά με αυτό ή έχει παράσχει ανάλογη εγγύηση στο Εφοριακό Συμβούλιο εφόσον αυτή απαιτήθηκε από το Εφοριακό Συμβούλιο στην περίπτωση που η ιεραρχική προσφυγή υποβάλλεται εναντίον απόφασης για θέμα που προβλέπεται στο άρθρο 52:

Νοείται ότι, σε περίπτωση επίτευξης συμβιβασμού δυνάμει των διατάξεων του παρόντος Νόμου ή Κανονισμών που εκδίδονται δυνάμει αυτού, δεν υφίσταται δικαίωμα υποβολής ιεραρχικής προσφυγής:

Νοείται περαιτέρω ότι, ιεραρχική προσφυγή την οποία το Εφοριακό Συμβούλιο κρίνει ως αβάσιμη, δυνάμει των διατάξεων του παρόντος άρθρου, εξετάζεται συνοπτικά και απορρίπτεται, χωρίς να καλείται ενώπιον του Εφοριακού Συμβουλίου ο αιτητής ή ο Έφορος.

54. Εάν ως αποτέλεσμα ακυρωτικής απόφασης του Διοικητικού Δικαστηρίου ή του Ανωτάτου Δικαστηρίου σε έφεση με βάση το άρθρο 146 του Συντάγματος ο Έφορος οφείλει να καταβάλει ή να επιστρέψει σε κάποιο πρόσωπο συγκεκριμένο ποσό χρημάτων, περιλαμβανομένου και του ποσού που εισέπραξε με βάση το άρθρο 53(3), τότε επιστρέφει ή καταβάλλει το εν λόγω ποσό με τόκο προς εννέα τοις εκατόν (9%) ετησίως.

54Α.-(1) Το Εφοριακό Συμβούλιο κοινοποιεί στον Έφορο την υποβληθείσα ιεραρχική προσφυγή και απαιτεί την υποβολή έκθεσης και οποιωνδήποτε στοιχείων τα οποία κρίνει αναγκαία εντός ειδικά τασσόμενης προθεσμίας, η οποία δεν δύναται να υπερβαίνει τους τρεις (3) μήνες.

(2) Το Εφοριακό Συμβούλιο ορίζει ημερομηνία για την ακρόαση της ιεραρχικής προσφυγής και με έγγραφη ειδοποίηση καλεί τον αιτητή ή τον αντιπρόσωπο αυτού και τον Έφορο ή τον αντιπρόσωπο αυτού, να παρουσιαστούν ενώπιόν του και να εκθέσουν τις απόψεις τους αναφορικά με οποιοδήποτε θέμα σχετικό με την εξεταζόμενη ιεραρχική προσφυγή.

(3) Κατά την ακρόαση της ιεραρχικής προσφυγής ούτε ο Έφορος ούτε ο αιτητής έχουν το δικαίωμα να παρουσιάσουν λόγους ή στοιχεία που δεν είχαν προσαχθεί κατά την εξέταση της ένστασης του αιτητή από τον Έφορο ή κατά την έκδοση της διοικητικής πράξης, εκτός εάν τέτοια στοιχεία διαπιστώνεται ότι για αντικειμενικούς λόγους δεν ήταν δυνατό να προσκομιστούν από τον αιτητή στο εν λόγω στάδιο ή να αποκαλυφθούν μετά από λελογισμένη υπό τις περιστάσεις έρευνα από τον Έφορο.

(4) Μετά την περάτωση της εξέτασης της ιεραρχικής προσφυγής, το Εφοριακό Συμβούλιο, με βάση τα υποβληθέντα σε αυτό στοιχεία, δύναται να εκδώσει μία από τις ακόλουθες αποφάσεις:

(α) Να ακυρώσει ή επικυρώσει εν όλω ή εν μέρει την απόφαση του Εφόρου∙

(β) να τροποποιήσει την απόφαση του Εφόρου∙

(γ) να εκδώσει νέα απόφαση σε αντικατάσταση της απόφασης του Εφόρου∙

(δ) να παραπέμψει την υπόθεση στον Έφορο με οδηγίες προς αυτόν να προβεί σε συγκεκριμένες ενέργειες.

(5) Η διαδικασία εξέτασης της ιεραρχικής προσφυγής ολοκληρώνεται το ταχύτερο δυνατό και η απόφαση του Εφοριακού Συμβουλίου εκδίδεται το αργότερο σε ένα χρόνο από την ημερομηνία υποβολής αυτής.

(6) Σε περίπτωση που παρίσταται ανάγκη για την έκδοση νέας διοικητικής πράξης ως αποτέλεσμα της απόφασης του Εφοριακού Συμβουλίου για να εφαρμοστεί η απόφαση για συμμόρφωση με τις οδηγίες του Εφοριακού Συμβουλίου, η νέα αυτή διοικητική πράξη εκδίδεται εντός εξήντα (60) ημερών από την ημέρα έκδοσης της απόφασης του Εφοριακού Συμβουλίου.

55.—(1) Το παρόν άρθρο εφαρμόζεται όταν υπάρχει αλλαγή στο συντελεστή Φ.Π.Α. που ισχύει δυνάμει των άρθρων 17 ή 18 ή στην περιγραφή εξαιρούμενων, υποκείμενων στο μηδενικό συντελεστή ή μειωμένο συντελεστή αποκτήσεων.

(2) Όταν—

(α) Συναλλαγή που επηρεάζεται από την αλλαγή θα θεωρείτο, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη το άρθρο 9(4), (5), (6) ή (10), δυνάμει του άρθρου 9(2) ή (3) ότι πραγματοποιείται πλήρως ή μερικώς σε κάποιο χρόνο που δε θα επηρεαζόταν από την αλλαγή˙ ή

(β) συναλλαγή που δεν επηρεάζεται από την αλλαγή θα θεωρείτο, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη το άρθρο 9(4), (5), (6) ή (10), δυνάμει του άρθρου 9(2) ή (3) ότι πραγματοποιείται πλήρως ή μερικώς σε κάποιο χρόνο που θα επηρεαζόταν τοιουτοτρόπως, ο συντελεστής με βάση τον οποίο επιβάλλεται Φ.Π.Α. επί της συναλλαγής, ή οποιοδήποτε ζήτημα κατά πόσο η συναλλαγή είναι εξαιρούμενη ή υποκείμενη στο μηδενικό συντελεστή ή στο μειωμένο συντελεστή, καθορίζεται, αν το πρόσωπο που την πραγματοποιεί το επιλέξει, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη το άρθρο 9(4), (5), (6) ή (10).

(3) Κανονισμοί που εκδίδονται δυνάμει του παρόντος Νόμου σε σχέση με το χρόνο που μια συναλλαγή θεωρείται ότι λαμβάνει χώρα μπορούν να προβλέπουν ότι το παρόν άρθρο εφαρμόζεται ωσάν οι αναφορές του εδαφίου (2) πιο πάνω στο άρθρο 9(4), (5), (6) ή (10) να περιλαμβάνουν αναφορές σε καθορισμένες διατάξεις των Κανονισμών.

(3Α)  Όταν -

(α) οποιαδήποτε απόκτηση αγαθών από άλλο κράτος μέλος η οποία επηρεάζεται από την αλλαγή δεν θα επηρεάζετο, εξ ολοκλήρου ή μερικώς, αν είχε θεωρηθεί ότι λάμβανε χώρα κατά το χρόνο του γεγονότος το οποίο, σε σχέση με την εν λόγω απόκτηση, είναι το πρώτο σχετικό γεγονός για τους σκοπούς φορολόγησης της απόκτησης. ή

(β) οποιαδήποτε απόκτηση αγαθών από άλλο κράτος μέλος η οποία δεν επηρεάζεται από την αλλαγή θα επηρεαζόταν, εξ ολοκλήρου ή μερικώς, αν είχε θεωρηθεί ότι λάμβανε χώρα κατά το χρόνο αυτού του γεγονότος,

ο συντελεστής με βάση τον οποίο επιβάλλεται Φ.Π.Α. επί της απόκτησης ή οποιοδήποτε ζήτημα κατά πόσο η απόκτηση είναι εξαιρούμενη ή υποκείμενη στο μηδενικό συντελεστή ή μειωμένο συντελεστή, καθορίζεται, αν το πρόσωπο που πραγματοποιεί την απόκτηση το επιλέξει, κατά το χρόνο εκείνου του γεγονότος.

(4) Κανονισμοί που εκδίδονται δυνάμει της παραγράφου 1 του Δέκατου Παραρτήματος μπορούν να προβλέπουν την αντικατάσταση ή διόρθωση οποιουδήποτε τιμολογίου Φ.Π.Α. το οποίο—

(α) Σχετίζεται με συναλλαγή σε σχέση με την οποία γίνεται επιλογή δυνάμει του παρόντος άρθρου, αλλά

(β) εκδόθηκε πριν να γίνει η επιλογή.

(5) Δεν μπορεί να γίνει επιλογή δυνάμει του παρόντος άρθρου σε σχέση με συναλλαγή για την οποία εφαρμόζεται το άρθρο 9(9) ή η παράγραφος 5 του Δεύτερου Παραρτήματος.

(6) Αναφορές στο παρόν άρθρο σε απόκτηση υποκείμενη στο μηδενικό συντελεστή είναι αναφορές σε απόκτηση αγαθών από άλλο κράτος μέλος που είναι εκείνη σε σχέση με την οποία το άρθρο 25(3) προβλέπει να μην επιβάλλεται Φ.Π.Α.

(7)  Αναφορές στο παρόν άρθρο -

(α) σε συναλλαγή που είναι συναλλαγή υποκείμενη  στο μειωμένο συντελεστή· ή

(β) σε απόκτηση που είναι απόκτηση υποκείμενη στο μειωμένο συντελεστή,

είναι αναφορές με συναλλαγή ή, ανάλογα με την περίπτωση, απόκτηση, που είναι εκείνη επί της οποίας επιβάλλεται Φ.Π.Α. με το συντελεστή που ισχύει δυνάμει του άρθρου 18.

56.—(1) Όταν, ύστερα από τη σύναψη σύμβασης για τήν παράδοση αγαθών ή την παροχή υπηρεσιών και πριν να παραδοθούν τα αγαθά ή να παρασχεθούν οι υπηρεσίες, υπάρχει αλλαγή στο Φ.Π.Α. που επιβάλλεται επί της συναλλαγής, τότε, εκτός αν η σύμβαση προβλέπει διαφορετικά, προστίθεται στην αντιπαροχή ή αφαιρείται από αυτή ποσό ίσο προς την αλλαγή.

(2) Αναφορές του παρόντος άρθρου σε αλλαγή στο Φ.Π.Α. που επιβάλλεται επί συναλλαγής περιλαμβάνουν αναφορές σε αλλαγή που συνεπάγεται επιβολή ή μη επιβολή Φ.Π.Α. επί της συναλλαγής.

57. Οποιαδήποτε γνωστοποίηση, απαίτηση, απόφαση, οδηγία ή άλλη πράξη που πρέπει να επιδοθεί σε οποιοδήποτε πρόσωπο για τους σκοπούς του παρόντος Νόμου μπορεί να κοινοποιηθεί με επιστολή που απευθύνεται στο εν λόγω πρόσωπο ή στον αντιπρόσωπο του για σκοπούς Φ.Π.Α. και η οποία αποστέλλεται με συστημένη επιστολή ταχυδρομικώς στην τελευταία δηλωθείσα ή συνηθισμένη διαμονή ή έδρα της επιχείρησης του προσώπου αυτού ή του αντιπροσώπου του ή παραδίδεται προσωπικώς στο πρόσωπο προς το οποίο απευθύνεται ή τον αντιπρόσωπο του.

58. Τηρουμένων των διατάξεων του άρθρου 45(5)(στ),  οποιοιδήποτε Κανονισμοί που εκδίδονται από το Υπουργικό Συμβούλιο με βάση τον παρόντα Νόμο μπορούν να περιέχουν διατάξεις για την επιβολή χρηματικής επιβάρυνσης 50 λιρών στα πρόσωπα που παραβαίνουν τις διατάξεις των Κανονισμών αυτών.

59.—(1) Ο περί Φόρου Προστιθέμενης Αξίας Νόμος του 1990 ή οποιαδήποτε άρθρα αυτού καταργούνται με απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου, η οποία δημοσιεύεται στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας.

(2) Η συνέχεια της νομοθεσίας που σχετίζεται με το Φ.Π.Α., δεν επηρεάζεται από την αντικατάσταση του καταργηθέντος Νόμου από τον παρόντα Νόμο.

(3) Οποιοδήποτε πρόσωπο που αμέσως πριν από την ημερομηνία έναρξης ισχύος του παρόντος Νόμου, ήταν ή θεωρείται ότι ήταν, υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο, εξακολουθεί να διατηρεί την ιδιότητά του αυτή και μετά την εν λόγω ημερομηνία και θεωρείται ως εγγεγραμμένο στο Μητρώο Φ.Π.Α. με βάση τις διατάξεις του παρόντος Νόμου.

(4) Εάν η φορολογική περίοδος οποιουδήποτε υποκειμένου στο φόρο προσώπου, άρχισε πριν και θα συμπληρωθεί μετά την ημερομηνία έναρξης της ισχύος του παρόντος Νόμου, τότε οποιοδήποτε ζήτημα που αφορά την εν λόγω φορολογική περίοδο, ρυθμίζεται με βάση τις διατάξεις του καταργηθέντος Νόμου καθόσον αφορά το μέρος της φορολογικής περιόδου που προηγήθηκε της εν λόγω ημερομηνίας.

(5)  Οι εγγραφές στο Μητρώο Φ.Π.Α. για τους σκοπούς του Μέρους ΙΙ και Μέρους ΙΙΙ του Πρώτου Παραρτήματος που έγιναν πριν την έναρξη ισχύος του παρόντος Νόμου, θα ισχύσουν ως να έγιναν δυνάμει των διατάξεων του Μέρους ΙΙ και Μέρους ΙΙΙ του Πρώτου Παραρτήματος του παρόντος Νόμου.

(6) Η έγκριση οποιουδήποτε προσώπου ως φορολογικού αποθηκευτή Φ.Π.Α. και η έγκριση οποιουδήποτε τόπου ως φορολογικής αποθήκης Φ.Π.Α. από τον Έφορο για τους σκοπούς του άρθρου 13Β που έγιναν πριν την έναρξη ισχύος του παρόντος Νόμου, θα ισχύσουν ως να έγιναν δυνάμει των διατάξεων του άρθρου 13Β του παρόντος Νόμου.

(7) Τηρουμένων των διατάξεων της νομοθεσίας που διέπει τις κρατικές ενισχύσεις καθώς και τις ενισχύσεις ήσσονος σημασίας, ο Υπουργός Οικονομικών, κατόπιν αίτησης δικαιούχου προσώπου που υποβάλλεται σε αυτόν ή σε εξουσιοδοτημένο από αυτόν πρόσωπο και μετά από πρόταση του Εφόρου και απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου, δύναται να διαγράψει οποιοδήποτε ποσό επιβληθείσας πρόσθετης επιβάρυνσης ή και επιβληθέντος ποσού τόκου δυνάμει του άρθρου 38 ή και επιβληθείσας χρηματικής επιβάρυνσης δυνάμει του εδαφίου (14) του άρθρου 25 του Νόμου του 1990, όταν το δικαιούχο πρόσωπο έχει καταβάλει πριν την έναρξη ισχύος του παρόντος εδαφίου ή δεσμεύεται να καταβάλει το οφειλόμενο βάσει των διατάξεων του Νόμου του 1990, ποσό φόρου, εντός της χρονικής προθεσμίας που θα ορίσει ο Υπουργός Οικονομικών ή εξουσιοδοτημένο από αυτόν πρόσωπο, τηρουμένων των ακόλουθων:

(α) Για πρόσωπα των οποίων η εγγραφή έχει ακυρωθεί λόγω του ότι έχουν παύσει να ασκούν οποιαδήποτε επιχείρηση και συνεχίζουν για περίοδο τριών ετών από τον χρόνο αυτό, να μην ασκούν οποιαδήποτε επιχείρηση, διαγράφεται ολόκληρο το ποσό επιβληθείσας πρόσθετης επιβάρυνσης ή και επιβληθέντος τόκου δυνάμει του άρθρου 38 ή και επιβληθείσας χρηματικής επιβάρυνσης δυνάμει του εδαφίου (14) του άρθρου 25 του Νόμου του 1990 μειωμένο κατά το κατ' αποκοπήν ποσό των διακοσίων ευρώ (€200) ή αν αυτό είναι μικρότερο των διακόσιων ευρώ (€200), τότε οφείλουν να καταβάλουν αυτό:

Νοείται ότι η παύση άσκησης επιχείρησης δεν καλύπτει τις περιπτώσεις που αυτή ήταν αποτέλεσμα μεταβίβασης αυτής ως δρώσας οικονομικής μονάδας χωρίς να τροποποιείται ουσιωδώς το ιδιοκτησιακό καθεστώς αυτής.

(β) Για πρόσωπα που εξακολουθούν να παραμένουν εγγεγραμμένα στο Μητρώο Φ.Π.Α. ή δεν καλύπτεται η ακύρωση της εγγραφής τους από την παράγραφο (α), οποιαδήποτε διαγραφή ποσού επιβληθείσας πρόσθετης επιβάρυνσης ή επιβληθέντος ποσού τόκου δυνάμει του άρθρου 38 ή επιβληθείσας χρηματικής επιβάρυνσης δυνάμει του εδαφίου (14) του άρθρου 25 του Νόμου του 1990, διέπεται από τον Κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1998/2006 της Επιτροπής της 15^ης Δεκεμβρίου 2006, τον Κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1535/2007 της Επιτροπής της 20^ης Δεκεμβρίου 2007 και τον Κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 875/2007 της Επιτροπής της 24^ης Ιουλίου 2007 και σε τέτοια περίπτωση, με την αίτηση που υποβάλλεται στον Υπουργό Οικονομικών ή σε εξουσιοδοτημένο από αυτόν πρόσωπο, υποβάλλεται και η γραπτή δήλωση που απαιτείται με βάση τους περί Ελέγχου των Κρατικών Ενισχύσεων (Ενισχύσεις Ήσσονος Σημασίας) Κανονισμούς του 2009 και του 2012, όπως αυτοί εκάστοτε τροποποιούνται ή αντικαθίστανται.

(γ) Πρόσωπα για τα οποία εφαρμόζεται η παράγραφος (β) και τα οποία δεσμεύονται να καταβάλουν τον οφειλόμενο φόρο, οφείλουν να καταβάλουν επιπρόσθετα το μέρος του οφειλόμενου ποσού επιβληθείσας πρόσθετης επιβάρυνσης ή επιβληθέντος ποσού τόκου δυνάμει του άρθρου 38 ή επιβληθείσας χρηματικής επιβάρυνσης δυνάμει του εδαφίου (14) του άρθρου 25 του Νόμου του 1990, που αντιστοιχεί σε ποσοστό δέκα τοις εκατόν (10%) επί του οφειλόμενου ποσού φόρου ή αν αυτό είναι μικρότερο των διακοσίων ευρώ (€200), τότε οφείλουν να καταβάλουν το ποσό των διακοσίων ευρώ (€200) που δεν διαγράφεται.

(δ) Για πρόσωπα για τα οποία εφαρμόζεται η παράγραφος (β) και τα οποία έχουν καταβάλει το φόρο πριν την έναρξη της ισχύος του παρόντος εδαφίου, διαγράφεται οποιοδήποτε ποσό επιβληθείσας πρόσθετης επιβάρυνσης ή επιβληθέντος ποσού τόκου δυνάμει του άρθρου 38 ή επιβληθείσας χρηματικής επιβάρυνσης δυνάμει του εδαφίου (14) του άρθρου 25 του Νόμου του 1990 μειωμένο κατά το ποσό των διακοσίων ευρώ (€200), με την καταβολή του ποσού των διακοσίων ευρώ (€200) από το εν λόγω πρόσωπο μόνο στην περίπτωση που το ποσό επιβληθείσας πρόσθετης επιβάρυνσης ή επιβληθέντος ποσού τόκου δυνάμει του άρθρου 38 ή επιβληθείσας χρηματικής επιβάρυνσης δυνάμει του εδαφίου (14) του άρθρου 25 του Νόμου του 1990, που δύναται να διαγραφεί, υπερβαίνει το ποσό των διακοσίων ευρώ (€200).

(ε) Πρόσωπο δεν είναι δικαιούχου να υποβάλει αίτηση δυνάμει των διατάξεων της παραγράφου (β), όταν το ποσό πρόσθετης χρηματικής επιβάρυνσης και τόκου που επιβλήθηκε με βάση του άρθρου 38 και χρηματικής επιβάρυνσης που επιβλήθηκε με βάση το εδάφιο (14) του άρθρου 25 του Νόμου του 1990, μειωμένο κατά το ποσό που αναλογεί στο ποσοστό δέκα τοις εκατόν (10%) επί του ποσού του φόρου ή, ανάλογα με την περίπτωση, κατά το ποσό των διακοσίων ευρώ (€200), είναι μεγαλύτερο των ανώτατων ορίων που καθορίζονται στους περί Ελέγχου των Κρατικών Ενισχύσεων (Ενισχύσεις Ήσσονος Σημασίας) Κανονισμούς του 2009 και του 2012, όπως αυτοί εκάστοτε τροποποιούνται ή αντικαθίστανται:

Νοείται ότι ο Έφορος δεν υποβάλλει πρόταση προς τον Υπουργό Οικονομικών δυνάμει των διατάξεων του παρόντος εδαφίου όταν η αίτηση σχετίζεται με προβληματική επιχείρηση.

Για τους σκοπούς του παρόντος εδαφίου, επιχείρηση είναι προβληματική εφόσον δεν είναι ικανή, με δικούς της οικονομικούς πόρους ή με πόρους που δύναται να εξασφαλίσει από ιδιοκτήτες ή μετόχους της και πιστωτές της, να ανακόψει το ζημιογόνο πορεία της και πρόσωπο που εξακολουθεί να έχει Φ.Π.Α. οφειλόμενο με βάση τις διατάξεις του παρόντος Νόμου θεωρείται ότι ασκεί προβληματική επιχείρηση, αν το εν λόγω χρέος έχει καταστεί ληξιπρόθεσμό.

(8) Για τους σκοπούς του εδαφίου (7), όταν το ποσό για το οποίο  υποβάλλεται αίτηση για μείωση ή κατάργηση από δικαιούχο πρόσωπο ή εξουσιοδοτημένο από αυτό πρόσωπο δεν υπερβαίνει τις είκοσι χιλιάδες ευρώ (€20.000) δεν απαιτείται απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου, αλλά απόφαση του Υπουργού Οικονομικών, μετά από πρόταση του Εφόρου.

59Α.-(1) Ανεξαρτήτως των διατάξεων του παρόντος Νόμου, όταν αγαθά:

(α) Έχουν εισέλθει στο έδαφος της Δημοκρατίας πριν την 1η Μαΐου 2004· και

(β) κατά την είσοδο τους στο έδαφος της Δημοκρατίας έχουν υπαχθεί σε -

(i) τελωνειακές αποθήκες, αποθήκες αποταμίευσης ή ελεύθερης ζώνης·

(ii) καθεστώς προσωρινής εισαγωγής ή μεταφόρτωτης· και

(γ) έχουν γίνει δεκτά στα χωρικά ύδατα της Δημοκρατίας-

(i) για να ενσωματωθούν σε εξέδρες γεωτρήσεων ή εκμετάλλευσης, με σκοπό την κατασκευή, επισκευή, συντήρηση, μετασκευή τους ή του εξοπλισμού τους ή για τη σύνδεση των εξέδρων με τη ξηρά, ή

(ii) για τον ανεφοδιασμό των εν λόγω εξέδρων γεωτρήσεων ή εκμετάλλευσης; και

(δ) δεν έχουν εξέλθει από τα πιο πάνω καθεστώτα πριν την 1η Μαΐου 2004,

οι διατάξεις που ισχύουν κατά τη στιγμή της υπαγωγής τους στα πιο πάνω καθεστώτα συνεχίζουν να εφαρμόζονται μέχρι την έξοδο των αγαθών από τα εν λόγω καθεστώτα μετά από την 1 Μαΐου, 2004.

(2)  Όταν αγαθά -

(α) έχουν υπαχθεί πριν την 1η Μαΐου 2004 σε καθεστώς  κοινής διαμετακόμισης ή σε άλλο καθεστώς τελωνειακής διαμετακόμισης και

(β) δεν εξήλθαν από το καθεστώς αυτό πριν την 1η Μαΐου 2004,

οι διατάξεις που ισχύουν κατά τη στιγμή της υπαγωγής των αγαθών στο εν λόγω καθεστώς συνεχίζουν να εφαρμόζονται μέχρι την έξοδο των αγαθών από το εν λόγω καθεστώς μετά την 1η Μαΐου 2004.

(3)  Εξομοιώνονται με εισαγωγή αγαθών:

(α) τηρουμένων των διατάξεων του εδαφίου (1), η μετακίνηση, ακόμη και αντικανονική, των αγαθών από ένα από τα καθεστώτα που αναφέρονται στις παραγράφους (β) και (γ) του εν λόγω εδαφίου είτε από καθεστώς παρόμοιο με αυτά τα καθεστώτα και στα οποία είχαν υπαχθεί τα αγαθά πριν από την 1η Μαΐου 2004·

(β) η λήξη ισχύος του καθεστώτος που αναφέρεται στο εδάφιο (2) που άρχισε πριν την 1η Μαΐου 2004, για σκοπούς παράδοσης αγαθών για αντιπαροχή που πραγματοποιήθηκε πριν την ημερομηνία αυτή στο εσωτερικό της Δημοκρατίας από υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο που ενεργεί υπό την ιδιότητα αυτή·

(γ)   κάθε παρατυπία ή αδίκημα που έχει διαπραχθεί κατά  τη διάρκεια που τα αγαθά βρίσκονται στο καθεστώς που αναφέρεται στο εδάφιο (2), υπό τους όρους της παραγράφου (β).

Η εισαγωγή θεωρείται ότι πραγματοποιείται στη Δημοκρατία όταν τα αγαθά εξέρχονται από το καθεστώς στο οποίο είχαν υπαχθεί πριν την 1η Μαΐου 2004 σε έδαφος της Δημοκρατίας.

(4)  Εξομοιώνεται με εισαγωγή αγαθών ή οποιαδήποτε χρήση μετά την 1η Μαΐου 2004, στο εσωτερικό της Δημοκρατίας, από υποκείμενο ή μη υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο, αγαθών που του έχουν παραδοθεί πριν την 1η Μαΐου 2004, στο εσωτερικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή στο εσωτερικό ενός από τα νέα κράτη μέλη, όταν συντρέχουν οι ακόλουθες προϋποθέσεις -

(α) η   παράδοση   των    αγαθών    είχε   τύχει     απαλλαγής   ή δύναται να τύχει απαλλαγής δυνάμει παρόμοιων διατάξεων που ισχύουν στα κράτη μέλη και στα νέα κράτη μέλη με εκείνων των διατάξεων του άρθρου 25 (6), (7) και (8)·

(β) τα αγαθά δεν είχαν εισαχθεί στη Δημοκρατία πριν από την 1η Μαΐου 2004·

(5)  Δεν επιβάλλεται Φ.Π.Α.

(α) επί εισαγόμενων αγαθών τα οποία αποστέλλονται ή μεταφέρονται εκτός της διευρυμένης Ευρωπαϊκής Ένωσης· ή

(β) επί εισαγόμενων αγαθών που τελούν υπό καθεστώς προσωρινής εισαγωγής κατά την έννοια του εδαφίου (3)(α) τα οποία δεν είναι μεταφορικά μέσα, και αποστέλλονται εκ νέου ή μεταφέρονται προς το κράτος μέλος από το οποίο εξήχθηκαν και από το πρόσωπο που τα εξήγαγε· ή

(γ) επί μεταφορικών μέσων που τελούν υπό καθεστώς προσωρινής εισαγωγής κατά την έννοια του εδαφίου (3)(α) που αποκτήθηκαν ή είχαν εισαχθεί πριν από την 1η Μαίου 2004 υπό τους γενικούς όρους φορολογίας της εσωτερικής αγοράς ενός από τα νέα κράτη μέλη ή ενός από τα κράτη μέλη ή/και δεν έτυχαν λόγω της εξαγωγής τους, απαλλαγής ή επιστροφής του φόρου προστιθέμενης αξίας.  Αυτή η προϋπόθεση θεωρείται ότι πληρούται όταν η ημερομηνία της πρώτης θέσης σε κυκλοφορία του μεταφορικού μέσου είναι προγενέστερη της 1 Μαΐου, 1996 ή όταν το ποσό του οφειλόμενου φόρου κατά την εισαγωγή είναι αμελητέο.

Για  τους  σκοπούς  του  παρόντος  άρθρου –

«νέα κράτη μέλη» σημαίνει το έδαφος των κρατών μελών τα οποία προσχωρούν στην Ευρωπαϊκή Ένωση την 1η Μαΐου 2004·

«διευρυμένη Ευρωπαϊκή Ένωση» είναι το έδαφος της Ευρωπαϊκής Ένωσης μετά την 1η Μαΐου 2004.

60.—(1) Ο παρών Νόμος ή οποιαδήποτε άρθρα του τίθενται σε εφαρμογή σε ημερομηνία που θα καθοριστεί με απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου, ή οποία δημοσιεύεται στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας.

(2) Ανεξάρτητα από τις διατάξεις του εδαφίου (1), οι διατάξεις του παρόντος Νόμου οι οποίες προβλέπουν την έκδοση Κανονισμών, ισχύουν από την ημερομηνία δημοσίευσης του παρόντος Νόμου στην επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας, μόνο για σκοπούς έκδοσης των σχετικών Κανονισμών.

61. -(1)  Οι διατάξεις του περί Φόρου Προστιθέμενης Αξίας (Τροποποιητικού) (Αρ. 3) Νόμου του 2017 τίθενται σε ισχύ από την ημερομηνία δημοσίευσής του στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας, με εξαίρεση τις διατάξεις-

(α) Του άρθρου 2 αυτού, οι οποίες τίθενται σε ισχύ τη 2α Ιανουαρίου 2018 και παύουν να ισχύουν κατά την ημερομηνία λήξης της ισχύος του περί Φόρου Προστιθέμενης Αξίας (Τροποποιητικού) Νόμου του 2015, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 3 του περί Φόρου Προστιθέμενης Αξίας (Τροποποιητικού) (Αρ. 2) Νόμου του 2017^.

(β) της παραγράφου (β) του άρθρου 3 αυτού, οι οποίες τίθενται σε ισχύ τη 2α Ιανουαρίου 2018.

(2) Ανεξαρτήτως των διατάξεων του άρθρου 4 του περί Φόρου Προστιθέμενης Αξίας (Τροποποιητικού) Νόμου του 2018 [Σ.Σ.: δηλαδή του Ν. 39(Ι)/2018], οι διατάξεις των άρθρων 2 και 3 αυτού, τίθενται σε ισχύ την 1^η Ιανουαρίου 2019.

62. Κανονισμοί οι οποίοι εκδίδονται δυνάμει των άρθρων 3Β, 28(1), Κανονισμών. 28(3), 42Β, 42ΣΤ και 42Η για σκοπούς εναρμόνισης με το δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης δύναται να έχουν αναδρομική ισχύ.

63. Οι διατάξεις του περί Φόρου Προστιθέμενης Αξίας (Τροποποιητικού) Νόμου του 2023 δεν εφαρμόζονται για κτίρια για τα οποία έχει εξασφαλιστεί πολεοδομική άδεια από την αρμόδια αρχή ή έχει υποβληθεί αίτηση για πολεοδομική άδεια στην αρμόδια αρχή μέχρι την 31^η Οκτωβρίου2023 και για τα οποία υποβάλλεται δεόντως συμπληρωμένη η υπεύθυνη δήλωση που προβλέπεται στην τέταρτη υποπαράγραφο της παραγράφου(3) του Πίνακα Γ του Πέμπτου Παραρτήματος, εντός τριών (3) ετών από την ημερομηνία έναρξης της ισχύος του εν λόγω νόμου.

64.-(1) Τηρουμένων των διατάξεων των εδαφίων (2) και (3), οι διατάξεις των εδαφίων (2) και (3) του άρθρου 5 του περί Φόρου Προστιθέμενης Αξίας (Τροποποιητικού) (Αρ. 3) Νόμου του 2011 καταργούνται έξι (6) μήνες μετά την ημερομηνία έναρξης της ισχύος του περί Φόρου Προστιθέμενης Αξίας (Τροποποιητικού) (Αρ. 2) Νόμου του 2023:

Νοείται ότι, αιτήσεις οι οποίες έχουν υποβληθεί και βρίσκονται υπό εξέταση πριν από την ημερομηνία έναρξης της ισχύος του περί Φόρου Προστιθέμενης Αξίας (Τροποποιητικού) (Αρ. 2) Νόμου του 2023 ή έχουν υποβληθεί εντός της προβλεπόμενης στο εδάφιο (1) περιόδου των έξι (6) μηνών, εξετάζονται και ολοκληρώνονται σύμφωνα με τις διατάξεις του περί Ειδικής Χορηγίας (Αγορά και Ανέγερση Κατοικίας) Νόμου, ο οποίος καταργήθηκε μερικώς από τον περί Φόρου Προστιθέμενης Αξίας (Τροποποιητικό) (Αρ. 3) Νόμο του 2011, οι οποίες, για τον σκοπό αυτό, θεωρείται ότι εξακολουθούν να ισχύουν.

(2) Σε περίπτωση που αίτηση, για την οποία εφαρμόζονται οι διατάξεις της επιφύλαξης του εδαφίου (1) και η οποία έχει υποβληθεί δυνάμει των διατάξεων των εδαφίων (2) και (3) του άρθρου 5 του περί Φόρου Προστιθέμενης Αξίας (Τροποποιητικού) (Αρ. 3) Νόμου του 2011, είναι ελλιπής ή/και υπολείπονται στοιχεία ή έγγραφα σε σχέση με αυτή, ο αιτητής ενημερώνεται σχετικά και η αίτησή του δεν θεωρείται πλήρης για σκοπούς εξέτασης και λήψης απόφασης έως ότου αυτός υποβάλει τα απαιτούμενα στοιχεία.

(3) Σε περίπτωση υποβολής ελλιπούς αίτησης ή/και ελλιπών εγγράφων ή/και στοιχείων που συνοδεύουν την αίτηση, ο αιτητής ενημερώνεται εντός τακτής προθεσμίας, που καθορίζεται από την αρμόδια αρχή, για την ανάγκη διόρθωσης της αίτησης ή/και υποβολής των απαιτούμενων εγγράφων ή/και στοιχείων και προβαίνει σε διόρθωση της αίτησης ή/και σε υποβολή των απαιτούμενων εγγράφων ή/και στοιχείων εντός τακτής προθεσμίας που καθορίζεται από την αρμόδια αρχή:

Νοείται ότι, σε περίπτωση μη συμμόρφωσης του αιτητή εντός της πιο πάνω προθεσμίας, η αίτησή του δύναται να απορριφθεί χωρίς τη δυνατότητα εκ νέου υποβολής αίτησης για τον ίδιο σκοπό.

(4) Οι διατάξεις του άρθρου 9 του περί Ειδικής Χορηγίας (Αγορά και Ανέγερση Κατοικίας) Νόμου εξακολουθούν να ισχύουν σε σχέση με πρόσωπα τα οποία έχουν λάβει ειδική χορηγία δυνάμει των διατάξεων του περί Ειδικής Χορηγίας (Αγορά και Ανέγερση Κατοικίας) Νόμου και των εδαφίων (2) και (3) του άρθρου 5 του περί Φόρου Προστιθέμενης Αξίας (Τροποποιητικού) (Αρ. 3) Νόμου του 2011.