5.—(1) Φόρος προστιθέμενης αξίας επιβάλλεται, σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος Νόμου—
(α) Επί της παράδοσης αγαθών και της παροχής υπηρεσιών στο εσωτερικό της Δημοκρατίας (συμπεριλαμβανομένου οτιδήποτε θεωρείται ως τέτοια συναλλαγή)·
(β) επί της απόκτησης οποιωνδήποτε αγαθών στο εσωτερικό της Δημοκρατίας από άλλα κράτη μέλη˙ και
(γ) επί της εισαγωγής αγαθών από τόπο εκτός των κρατών μελών.
(2) Ο φόρος επί οποιασδήποτε παράδοσης αγαθών ή παροχής υπηρεσιών είναι υποχρέωση του προσώπου που πραγματοποιεί την παράδοση ή παροχή και (τηρουμένων των διατάξεων για απόδοση λογαριασμού και καταβολή) καθίσταται οφειλόμενος κατά το χρόνο της συναλλαγής.
(3) Ο φόρος επί οποιασδήποτε απόκτησης αγαθών από άλλο κράτος μέλος είναι υποχρέωση του προσώπου που αποκτά τα αγαθά και τηρουμένων των διατάξεων για απόδοση λογαριασμού και καταβολή, καθίσταται οφειλόμενος κατά το χρόνο της απόκτησης.
(4) Ο φόρος επί της εισαγωγής αγαθών από τόπο εκτός των κρατών μελών επιβάλλεται και καταβάλλεται ως να ήταν τελωνειακός δασμός.
(5) Ανεξάρτητα από τις διατάξεις των εδαφίων (1) μέχρι (4), όταν αγαθά παραδίδονται με βάση τους όρους των εδαφίων (12) ή (13) του άρθρου 10, η καταβολή του φόρου αποτελεί υποχρέωση του υποκείμενου στο φόρο προσώπου εγκατεστημένου στη Δημοκρατία.