19.-(1) Όταν ονομασία προέλευσης ή γεωγραφική ένδειξη εγγράφεται σύμφωνα με τον παρόντα Νόμο, απαγορεύεται οποιαδήποτε καταχώρηση εμπορικού σήματος δυνάμει του περί Εμπορικών Σημάτων Νόμου, το οποίο-
(α) Εμπίπτει σε μια από τις περιπτώσεις του εδαφίου (1) του άρθρου 18,
(β) αφορά τον ίδιο τύπο προϊόντος,
νοουμένου ότι η αίτηση εγγραφής του εμπορικού σήματος υποβάλλεται μετά την ημερομηνία δημοσίευσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας της προτεινόμενης ονομασίας προέλευσης ή γεωγραφικής ένδειξης σύμφωνα με το εδάφιο (5) του άρθρου 15.
(2) Καταχώρηση εμπορικού σήματος η οποία γίνεται κατά παράβαση του εδαφίου (1) θεωρείται ως απόλυτος λόγος μη εγγραφής του σύμφωνα με το άρθρο 11 τον περί Εμπορικών Σημάτων Νόμου, και δύναται να κηρυχθεί άκυρο.
(3) Οι διατάξεις του εδαφίου (1) εφαρμόζονται και στην περίπτωση που η αίτηση εγγραφής εμπορικού σήματος έχει κατατεθεί πριν από την ημερομηνία δημοσίευσης της προτεινόμενης ονομασίας προέλευσης ή γεωγραφικής ένδειξης σύμφωνα με τις διατάξεις του εδαφίου (5) του άρθρου 15, για εγγραφή που προβλέπεται στο άρθρο 17, νοουμένου ότι η δημοσίευση αυτή γίνεται πριν από την εγγραφή του εμπορικού σήματος.
(4) Η χρήση εμπορικού σήματος το οποίο εμπίπτει σε μια από τις περιπτώσεις που αναφέρονται στο εδάφιο (1) του άρθρου 18 και το οποίο έχει εγγραφεί καλόπιστα πριν από την ημερομηνία υποβολής της αίτησης εγγραφής μιας ονομασίας προέλευσης ή γεωγραφικής ένδειξης, μπορεί να συνεχιστεί παρά την εγγραφή της εν λόγω ονομασίας προέλευσης ή της εν λόγω γεωγραφικής ένδειξης, νοουμένου ότι, δεν υπάρχουν λόγοι ακυρότητας ή έκπτωσης του εμπορικού σήματος όπως προβλέπεται από το άρθρο 11 του περί Εμπορικών Σημάτων Νόμου.