41.-(1) Η παράβαση των διατάξεων των εδαφίων (1) ή (2) του άρθρου 4 συνιστά αδίκημα τιμωρούμενο με φυλάκιση που δεν υπερβαίνει τα δύο (2) χρόνια ή με χρηματική ποινή που δεν υπερβαίνει τις ογδόντα πέντε χιλιάδες ευρώ (€85.000) ή και με τις δύο αυτές ποινές.
(2) Η παράβαση του μέτρου που αναφέρεται στην παράγραφο (γ) του εδαφίου (3) του άρθρου 11, το οποίο η Αρμόδια Αρχή λαμβάνει δυνάμει του εδαφίου (3), (4) ή (5) του άρθρου 11, συνιστά αδίκημα τιμωρούμενο με φυλάκιση που δεν υπερβαίνει τα δύο (2) χρόνια ή με χρηματική ποινή που δεν υπερβαίνει τις ογδόντα πέντε χιλιάδες ευρώ (€85.000) ή και με τις δύο αυτές ποινές.
(3) Σε περίπτωση κατά την οποία διαπράττεται οποιοδήποτε από τα αδικήματα των πιο πάνω εδαφίων από νομικό πρόσωπο, οποιοδήποτε μέλος των διοικητικών, διευθυντικών, εποπτικών ή ελεγκτικών του οργάνων το οποίο εξουσιοδότησε ή εν γνώσει του επέτρεψε τη διάπραξή του, είναι ένοχο του αδικήματος και σε περίπτωση καταδίκης του υπόκειται στις ποινές που προβλέπονται στο εδάφιο (1) ή (2), ανάλογα με την περίπτωση.
(4) Πρόσωπα που, κατά τα οριζόμενα στο εδάφιο (3), υπέχουν ποινική ευθύνη για τα τελούμενα από νομικό πρόσωπο αδικήματα, ευθύνονται αλληλεγγύως με το νομικό πρόσωπο για κάθε ζημία που προξενείται σε τρίτους ένεκα της πράξης ή παράλειψης που στοιχειοθετεί το αδίκημα.