7.-(1) Για την έκδοση διατάγματος θεραπείας, απαιτείται η υποβολή αιτήματος από τον κατηγορούμενο χρήστη ή τον εξουσιοεξαρτημένο ενώπιον του Δικαστηρίου στο οποίο κατηγορείται:
(2) Μέχρι την έκδοση του διατάγματος θεραπείας το Δικαστήριο δύναται να παραπέμπει κατηγορούμενο χρήστη ή ουσιοεξαρτώμενο- (ι)Στην περίπτωση ενήλικα σε ασφαλή τόπο κράτησης· (ιι)στην περίπτωση ανήλικου σε χώρο ασφαλούς νοσηλείας που ορίζεται με διάταγμα του Υπουργού.
(3) Το Δικαστήριο παραπέμπει την αίτηση του κατηγορούμενου χρήστη ή ουσιοεξαρτημένου στη Συμβουλευτική Επιτροπή, η οποία γνωματεύει για την κάθε περίπτωση σύμφωνα με τις διατάξεις των εδαφίων (1) και (2) του άρθρου 5 και υποβάλλει την γνωμάτευσή της στο Δικαστήριο εντός της ταχθείσας από αυτό προθεσμίας.
(4) Το δικαστήριο αποφασίζει για την έκδοση διατάγματος θεραπείας αφού λάβει υπόψη το περιεχόμενο της γνωμάτευσης της Συμβουλευτικής Επιτροπής και όλες τις περιστάσεις της υπόθεσης, περιλαμβανομένης της φύσης του αδικήματος, του χαρακτήρα και του ιστορικού του κατηγορούμενου χρήστη ή ουσιοεξαρτημένου.
(5) Σε περίπτωση έκδοσης διατάγματος θεραπείας σε χρήστη ή ουσιοεξαρτημένο που κατηγορείται ενώπιον Δικαστηρίου, αναβάλλεται η εκδίκαση της υπόθεσής του μέχρι την ολοκλήρωση της θεραπείας στο Κέντρο Θεραπείας και σε περίπτωση που ο κατηγορούμενος-
(α) Τηρήσει το θεραπευτικό συμβόλαιο, παρουσιάζεται ενώπιον του Δικαστηρίου, για να επιληφθεί της υπόθεσης·
(β) παραβιάσει οποιοδήποτε όρο του θεραπευτικού συμβολαίου, παρουσιάζεται ενώπιον του Δικαστηρίου για την έναρξη ή τη συνέχιση της εκδίκασης της εναντίον του ποινικής υπόθεσης.
(6) [Διαγράφηκε].