8.-(1) Το Δικαστήριο δύναται να επιβάλει κυρώσεις σε βάρος διαδίκων, τρίτων ή των νόμιμων αντιπροσώπων τους σε οποιαδήποτε από τις εξής περιπτώσεις:
(α) Παράλειψη ή άρνηση συμμόρφωσης με δικαστική διαταγή κοινοποίησης∙
(β) καταστροφή σχετικών αποδεικτικών στοιχείων∙
(γ) παράλειψη ή άρνηση συμμόρφωσης με τις υποχρεώσεις που επιβάλλονται με διαταγή του Δικαστηρίου για την προστασία εμπιστευτικών πληροφοριών∙
(δ) παράβαση των περιορισμών κατά τη χρήση αποδεικτικών στοιχείων.
(2) Χωρίς επηρεασμό των διατάξεων οποιουδήποτε άλλου νόμου, σε οποιαδήποτε από τις αναφερόμενες στο εδάφιο (1) περιπτώσεις, το δικαστήριο δύναται να επιβάλει τις ακόλουθες κυρώσεις:
(α) Χρηματική ποινή που δεν υπερβαίνει τις διακόσιες πενήντα χιλιάδες ευρώ (€250.000)∙ ή/και
(β) ποινή φυλάκισης που δεν υπερβαίνει τους έξι (6) μήνες.
(3) Ανεξάρτητα από τις διατάξεις του εδαφίου (2), στις περιπτώσεις που αναφέρονται στις διατάξεις του εδαφίου (1), το Δικαστήριο δύναται να προβεί στη συναγωγή επιβαρυντικών για τον εκάστοτε διάδικο συμπερασμάτων, όπως τεκμαίροντας ότι ένα κρίσιμο ζήτημα έχει αποδειχθεί, ή/και απορρίπτοντας μερικώς ή ολικώς τις αξιώσεις του διάδικου, ή/και καταδικάζοντας το διάδικο στην καταβολή των εξόδων όλης της διαδικασίας.