5.–(1) (α) Απαγορεύεται σε εργοδότη να τερματίζει την απασχόληση εργοδοτουμένου ή να δίδει προειδοποίηση τερματισμού απασχόλησης σε εργοδοτούμενο κατά την περίοδο η οποία αρχίζει από την ημερομηνία της γραπτής προειδοποίησης από το μισθωτό για την πρόθεσή του να ασκήσει το δικαίωμά του σε άδεια πατρότητας και το οποίο εκπνέει κατά τη λήξη της άδειας πατρότητας.
(β) Ανεξάρτητα από τις διατάξεις της παραγράφου (α) του παρόντος εδαφίου, η προειδοποίηση τερματισμού ή ο τερματισμός απασχόλησης κατά τη χρονική περίοδο που προβλέπεται στην εν λόγω παράγραφο δεν αποτελεί αδίκημα στις ακόλουθες περιπτώσεις:
(i) Ο εργοδοτούμενος είναι ένοχος σοβαρού παραπτώματος ή συμπεριφοράς η οποία δικαιολογεί τη ρήξη της σχέσης εργοδότησης∙
(ii) η σχετική επιχείρηση έπαυσε να λειτουργεί∙
(iii) η περίοδος διάρκειας της σύμβασης εργασίας έχει λήξει.
(γ) Σε περίπτωση τερματισμού της απασχόλησης εργοδοτουμένου κατά τη χρονική περίοδο που προβλέπεται στην παράγραφο (α) του παρόντος εδαφίου, ο εργοδότης οφείλει να δικαιολογήσει δεόντως και γραπτώς τον τερματισμό της απασχόλησης.