23.-(1) ΕΕΕ δύναται να εκδοθεί για την προσωρινή μεταγωγή προσώπου που κρατείται στο κράτος εκτέλεσης με σκοπό την εκτέλεση ερευνητικού μέτρου με το οποίο επιδιώκεται η συλλογή αποδεικτικών στοιχείων για την οποία απαιτείται η παρουσία του στο έδαφος του κράτους έκδοσης.
(2) Επιπρόσθετα από τους αναφερόμενους στο άρθρο 12 λόγους άρνησης της αναγνώρισης ή της εκτέλεσης ΕΕΕ, είναι επίσης δυνατή η άρνηση εκτέλεσης της ΕΕΕ αν-
(α) Το πρόσωπο που κρατείται δεν συναινεί· ή
(β) η μεταγωγή ενδέχεται να παρατείνει την κράτηση του εν λόγω προσώπου.
(3) Χωρίς επηρεασμό των διατάξεων της παραγράφου (α) του εδαφίου (2), όταν η Δημοκρατία, ως κράτος εκτέλεσης το θεωρεί αναγκαίο λόγω της ηλικίας ή της σωματικής ή διανοητικής κατάστασης του προσώπου, παρέχεται στο νομικό εκπρόσωπο του κρατουμένου η ευκαιρία να διατυπώσει τη γνώμη του σχετικά με την προσωρινή μεταγωγή.
(4) Σε περίπτωση που εκδίδεται ΕΕΕ για την προσωρινή μεταγωγή προσώπου που κρατείται σε κράτος εκτέλεσης άλλο από τη Δημοκρατία με σκοπό την εκτέλεση ερευνητικού μέτρου με το οποίο επιδιώκεται η συλλογή αποδεικτικών στοιχείων για την οποία απαιτείται η παρουσία του στο έδαφος κράτους έκδοσης άλλου από τη Δημοκρατία, χορηγείται άδεια διέλευσης του εν λόγω προσώπου μέσω της Δημοκρατίας ως κράτους μέλους διέλευσης, κατόπιν υποβολής αίτησης συνοδευομένης από όλα τα απαραίτητα έγγραφα.
(5) Οι πρακτικές ρυθμίσεις σχετικά με την προσωρινή μεταγωγή του κρατουμένου, συμπεριλαμβανομένων των λεπτομερών συνθηκών κράτησής του στο κράτος έκδοσης, και οι ημερομηνίες μεταγωγής του και επιστροφής του στο έδαφος του κράτους εκτέλεσης συμφωνούνται μεταξύ του κράτους έκδοσης και του κράτους εκτέλεσης, λαμβανομένων υπόψη της σωματικής και διανοητικής κατάστασης του προσώπου, καθώς και του επιπέδου ασφάλειας που απαιτείται στο κράτος έκδοσης.
(6) Το πρόσωπο που τελεί υπό μεταγωγή παραμένει υπό κράτηση στο έδαφος του κράτους έκδοσης και, ενδεχομένως, στο έδαφος του κράτους μέλους διέλευσης, για τις πράξεις ή τις καταδικαστικές αποφάσεις για τις οποίες κρατείτο στο κράτος εκτέλεσης, εκτός αν το κράτος μέλος εκτέλεσης ζητήσει την απελευθέρωσή του.
(7) Η περίοδος κράτησης στο έδαφος του κράτους μέλους έκδοσης αφαιρείται από την περίοδο κράτησης η οποία έχει ή πρόκειται να επιβληθεί σε αυτόν τον κρατούμενο στο έδαφος του κράτους μέλους εκτέλεσης.
(8) Χωρίς επηρεασμό των διατάξεων του εδαφίου (6), πρόσωπο το οποίο τελεί υπό μεταγωγή δεν διώκεται, δεν κρατείται και δεν υπόκειται σε οποιονδήποτε άλλο περιορισμό της προσωπικής του ελευθερίας στο κράτος έκδοσης για πράξεις ή καταδίκες προγενέστερες της αναχώρησής του από το έδαφος του κράτους εκτέλεσης οι οποίες δεν προβλέπονται στην ΕΕΕ.
(9) Η προβλεπόμενη στο εδάφιο (8) ασυλία αίρεται, εφόσον ο μεταγόμενος, αν και είχε τη δυνατότητα να αναχωρήσει από το κράτος έκδοσης για περίοδο δεκαπέντε (15) διαδοχικών ημερών από την ημερομηνία κατά την οποία η παρουσία του δεν κρίνεται πλέον απαραίτητη από τις αρχές έκδοσης -
(α) Παρέμεινε στο έδαφος του κράτους έκδοσης· ή
(β) αναχώρησε μεν αλλά στη συνέχεια επέστρεψε.
(10) Το κόστος που προκύπτει από την εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος άρθρου κατανέμεται σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 22, εκτός από τα έξοδα μεταγωγής του προσώπου προς και από το κράτος έκδοσης τα οποία βαρύνουν αυτό το κράτος.