16.-(1) Σε περίπτωση άσκησης ποινικής δίωξης για αδίκημα δυνάμει των διατάξεων του παρόντος Νόμου, αναφορικά με τη διάθεση στην αγορά καλλυντικού προϊόντος, αποτελεί υπεράσπιση για τον κατηγορούμενο εάν αποδείξει ότι –
(α)(i) Δεν είναι ο εισαγωγέας στην επικράτεια της Δημοκρατίας ή ο κατασκευαστής του καλλυντικού προϊόντος ή ο αντιπρόσωπος του κατασκευαστή ή το πρόσωπο κατά παραγγελία του οποίου ο κατασκευαστής παρασκεύασε το καλλυντικό προϊόν και
(ii) προμηθεύτηκε το καλλυντικό προϊόν από άλλο πρόσωπο και το διέθεσε στη συσκευασία και περιέκτη, εάν υπάρχουν, και στην ίδια κατάσταση, στην οποία βρισκόταν το καλλυντικό προϊόν κατά το χρόνο κατά τον οποίο το προμηθεύτηκε, χωρίς να γνωρίζει ότι το καλλυντικό προϊόν κατά αντίκειται σε διάταξη του παρόντος Νόμου ή των Κανονισμών ή των διαταγμάτων, που εκδίδονται δυνάμει αυτού ή του Κανονισμού∙
(β) το καλλυντικό προϊόν, που σχετίζεται με την κατ’ ισχυρισμό διάπραξη του αδικήματος, προοριζόταν για εξαγωγή και πληρούσε τις διατάξεις της σχετικής νομοθεσίας της χώρας εισαγωγής.
(2) Σε περίπτωση άσκησης ποινικής δίωξης δυνάμει των διατάξεων του παρόντος Νόμου, αναφορικά με την υποβολή αίτησης ή προσφυγής, η οποία περιέχει ψευδή, ανακριβή ή παραπλανητικά στοιχεία, αποτελεί υπεράσπιση για τον κατηγορούμενο εάν αποδείξει ότι υπέβαλε την αίτηση ή προσφυγή με καλή πίστη και χωρίς να γνωρίζει ότι η αίτηση ή η προσφυγή περιείχε ψευδή, ανακριβή ή παραπλανητικά στοιχεία.
(3) Σε περίπτωση άσκησης ποινικής δίωξης για αδίκημα δυνάμει των διατάξεων του παρόντος Νόμου αναφορικά με την παροχή ψευδούς, ελλιπούς, ανακριβούς ή παραπλανητικής πληροφορίας, στοιχείου, βιβλίου ή εγγράφου, αποτελεί υπεράσπιση για τον κατηγορούμενο εάν αποδείξει ότι παρείχε την πληροφορία, το στοιχείο, βιβλίο ή έγγραφο με καλή πίστη και χωρίς να γνωρίζει ότι η παρεχόμενη πληροφορία, τα στοιχεία, το βιβλίο ή έγγραφο ήταν ψευδές, ελλιπές, ανακριβές ή παραπλανητικό.