6.-(1) Με την επιφύλαξη των διατάξεων του εδαφίου (3), σύστημα συμπληρωματικής συνταξιοδότησης δύναται, με τη συγκατάθεση του αποχωρούντος εργαζομένου, να προβεί κατά τη λήξη της τρέχουσας σχέσης εργασίας του, σε καταβολή εφάπαξ ποσού ισοδύναμου με την αξία των θεμελιωμένων συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων του εν λόγω εργαζομένου:
(2) Το ισοδύναμο της αξίας των θεμελιωμένων δικαιωμάτων εφάπαξ ποσό υπολογίζεται, ανάλογα με τη φύση του οικείου συνταξιοδοτικού συστήματος, ώστε προκειμένου -
(α) Περί συστήματος καθορισμένων εισφορών ή καθορισμένων εφάπαξ παροχών, να είναι ίσο με το ποσό της παροχής που ο αποχωρών εργαζόμενος θα δικαιούτο να λάβει αν αφυπηρετούσε κατά τη λήξη της τρέχουσας σχέσης εργασίας του. και
(β) περί συστήματος καθορισμένων παροχών που καταβάλλονται με τη μορφή συντάξεων, να είναι η παρούσα αξία των θεμελιωμένων δικαιωμάτων, όπως αυτή εκτιμάται από αναλογιστή με βάση τις οικονομικές και δημογραφικές παραδοχές που χρησιμοποιούνται για την εκτίμηση των υποχρεώσεων του οικείου συστήματος συμπληρωματικής συνταξιοδότησης.
(3) Οι κοινωνικοί εταίροι μπορούν να θεσπίζουν με συλλογική σύμβαση διαφορετικές ρυθμίσεις, εφόσον οι ρυθμίσεις αυτές παρέχουν τουλάχιστον ισοδύναμη προστασία και δεν δημιουργούν εμπόδια στην ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζομένων.