14.-(1) Το Δικαστήριο, κατά την εξέταση αίτησης για έκδοση διαταγμάτων και μέτρων αποκατάστασης που προβλέπονται στις διατάξεις του άρθρου 13 και κατά την εκτίμηση της αναλογικότητάς τους, υποχρεούται να λαμβάνει υπόψη τις ειδικές περιστάσεις της υπόθεσης που περιλαμβάνουν, ανάλογα με την περίπτωση-
(α) την αξία ή άλλα ειδικά χαρακτηριστικά του εμπορικού απορρήτου·
(β) τα μέτρα που λαμβάνονται για την προστασία του εμπορικού απορρήτου·
(γ) τη συμπεριφορά του εναγομένου κατά την απόκτηση, τη χρήση ή την αποκάλυψη του εμπορικού απορρήτου·
(δ) τις επιπτώσεις της παράνομης χρήσης ή αποκάλυψης του εμπορικού απορρήτου·
(ε) τα νόμιμα συμφέροντα των διαδίκων, όπως και τις ενδεχόμενες επιπτώσεις από την αποδοχή ή απόρριψη των μέτρων έναντι των διαδίκων·
(στ) τα νόμιμα συμφέροντα τρίτων·
(ζ) το δημόσιο συμφέρον· και
(η) την προστασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων.
(2) Σε περίπτωση που το Δικαστήριο περιορίζει τη διάρκεια των μέτρων που προβλέπονται στις παραγράφους (α) και (β) του εδαφίου (1) του άρθρου 13, λαμβάνεται υπόψη η ανάγκη, όπως ο περιορισμός της διάρκειάς του είναι επαρκής, προκειμένου να εξαλειφθεί κάθε εμπορικό ή οικονομικό πλεονέκτημα που θα μπορούσε να έχει αποκομίσει ο παραβάτης από την παράνομη απόκτηση, χρήση ή αποκάλυψη του εμπορικού απορρήτου.
(3) Τα μέτρα που προβλέπονται στις παραγράφους (α) και (β) του εδαφίου (1) του άρθρου 13, ανακαλούνται ή άλλως παύουν να παράγουν αποτελέσματα, κατόπιν αιτήματος του εναγομένου, εάν στο διάστημα που μεσολαβεί, οι επίμαχες πληροφορίες δεν αποτελούν εμπορικό απόρρητο για λόγους που δεν είναι δυνατόν να καταλογιστούν, άμεσα ή έμμεσα, στον εναγόμενο.