14.-(1) Έκαστο Μέλος δύναται να εισέρχεται και, αν τούτο είναι αναγκαίο, να παραβιάζει οποιοδήποτε υποστατικό ή μέρος αυτού, για διάσωση ζωής ή έρευνα για σκοπούς διάσωσης ζωής, χωρίς τη συγκατάθεση του ιδιοκτήτη ή του κατόχου του, και δύναται να πράττει όλα όσα θεωρεί αναγκαία για διάσωση οποιασδήποτε ζωής ή περιουσίας σε αυτό.
(2) Πρόσωπο το οποίο παρεμποδίζει ή παρενοχλεί Μέλος, κατά την ενάσκηση των προβλεπόμενων στο εδάφιο (1) εξουσιών του, είναι ένοχο αδικήματος και, σε περίπτωση καταδίκης του, υπόκειται σε ποινή φυλάκισης που δεν υπερβαίνει το ένα (1) έτος ή σε χρηματική ποινή που δεν υπερβαίνει τις τρεις χιλιάδες ευρώ (€3.000) ή και στις δύο αυτές ποινές.
(3) Το ιεραρχικά αρχαιότερο Μέλος έχει την ευθύνη και έλεγχο σε επιχείρηση που διενεργείται δυνάμει των διατάξεων του εδαφίου (1).
(4) Έκαστο πρόσωπο, μετά από απαίτηση του ιεραρχικά αρχαιότερου Μέλους, υποχρεούται να παραχωρεί υλικά και μέσα για σκοπούς των επιχειρήσεων έρευνας και διάσωσης οπουδήποτε και να λαμβάνει όλα τα αναγκαία μέτρα, τα οποία θα καθιστούν δυνατή τη συμμόρφωσή του σε τέτοια απαίτηση:
Νοείται ότι, η Δημοκρατία καταβάλλει άμεσα την αξία-
(α) οποιουδήποτε υλικού που αναλώνεται, ή/και
(β) οποιουδήποτε μέσου χρησιμοποιείται και στο οποίο προκλήθηκε ζημιά, ή/και
(γ) χρήσης οποιουδήποτε τέτοιου μέσου.
(5) Πρόσωπο το οποίο αρνείται ή παραλείπει να παραχωρήσει τα υλικά και μέσα που απαιτούνται δυνάμει των διατάξεων του εδαφίου (4) ή εμποδίζει την ελεύθερη χρήση αυτών, είναι ένοχο αδικήματος και, σε περίπτωση καταδίκης του, υπόκειται σε ποινή φυλάκισης που δεν υπερβαίνει το ένα (1) έτος ή σε χρηματική ποινή που δεν υπερβαίνει τις τρεις χιλιάδες ευρώ (€3.000) ή και στις δύο αυτές ποινές.