ΤΡΙΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ
[Άρθρα 2(1), 27(3), 27(3)(α), 27(3)(β), Μέρος Β Πρώτου Παραρτήματος]
ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΩΝ ΠΑΡΑΜΕΤΡΩΝ
Οι μέθοδοι ανάλυσης που χρησιμοποιούνται για τους σκοπούς της παρακολούθησης και της απόδειξης της συμμόρφωσης με τον παρόντα Νόμο, με εξαίρεση τη θολότητα, επικυρώνονται και τεκμηριώνονται σύμφωνα με το πρότυπο EN ISO/IEC 17025 ή άλλα ισοδύναμα πρότυπα που είναι αποδεκτά σε διεθνές επίπεδο. Τα αρμόδια εργαστήρια ή άλλα εργαστήρια τα οποία προβαίνουν σε αναλύσεις ή εξετάσεις σύμφωνα με τις διατάξεις του εδαφίου (5) του άρθρου 27, εφαρμόζουν πρακτικές συστήματος διαχείρισης της ποιότητας σύμφωνα με το πρότυπο EN ISO/IEC 17025 ή άλλο ισοδύναμο, διεθνώς αποδεκτό πρότυπο.
Για τους σκοπούς της αξιολόγησης της ισοδυναμίας εναλλακτικών μεθόδων με τις μεθόδους που ορίζονται στο παρόν Παράρτημα, επιτρέπεται να χρησιμοποιείται το πρότυπο EN ISO 17994, το οποίο ορίστηκε ως το πρότυπο για την ισοδυναμία μικροβιολογικών μεθόδων, ή το πρότυπο EN ISO 16140 ή άλλα παρόμοια διεθνώς αποδεκτά πρωτόκολλα, για να τεκμηριώσουν την ισοδυναμία μεθόδων που βασίζονται σε αρχές διαφορετικές από την καλλιέργεια, που υπερβαίνουν το πεδίο εφαρμογής του προτύπου EN ISO 17994.
Αν δεν υπάρχει αναλυτική μέθοδος που να ικανοποιεί τα ελάχιστα κριτήρια επιδόσεων που ορίζονται στο Μέρος Β, η παρακολούθηση διενεργείται με χρήση των καλύτερων δυνατών τεχνικών που δεν συνεπάγονται υπέρογκο κόστος.
ΜΕΡΟΣ Α
Μικροβιολογικές παράμετροι για τις οποίες καθορίζονται οι μέθοδοι
ανάλυσης
Οι μέθοδοι ανάλυσης για τις μικροβιολογικές παραμέτρους είναι οι εξής:
(α) Escherichia coli (E. coli) και κολοβακτηριοειδή (EN ISO 9308-1 ή EN ISO 9308-2)﮲
(β) εντερόκοκκοι (EN ISO 7899-2)﮲
(γ) αριθμός αποικιών ή αριθμός ετεροτροφικών πλακών στους 22 °C (EN ISO 6222)
(δ) Clostridium perfringens περιλαμβανομένων των σπόρων (EN ISO 14189)﮲
(ε) Legionella (EN ISO 11731 για συμμόρφωση με την τιμή στο Μέρος Δ του Πρώτου Παραρτήματος).
Για την παρακολούθηση επαλήθευσης με βάση τον κίνδυνο και για τη συμπλήρωση των μεθόδων καλλιέργειας μπορούν να χρησιμοποιούνται και άλλες μέθοδοι προσθήκης όπως η ISO/TS 12869, μέθοδοι ταχείας καλλιέργειας, μέθοδοι μη βασιζόμενες σε καλλιέργεια και μοριακές μέθοδοι, ιδίως η qPCR﮲ και
(στ) σωματικοί κολιφάγοι.
Για την επιχειρησιακή παρακολούθηση του Μέρους Α του Δεύτερου Παραρτήματος δύναται να χρησιμοποιούνται οι EN ISO 10705-2 και EN ISO 10705-3.
ΜΕΡΟΣ B
Χημικές και ενδεικτικές παράμετροι για τις οποίες καθορίζονται
χαρακτηριστικά επιδόσεων
(1) Χημικές και ενδεικτικές παράμετροι
Για τις παραμέτρους που ορίζονται στον Πίνακα του παρόντος Παραρτήματος, η χρησιμοποιούμενη μέθοδος ανάλυσης μπορεί να μετρήσει, κατ’ ελάχιστο, συγκεντρώσεις ίσες με την παραμετρική τιμή με όριο ποσοτικού προσδιορισμού, όπως προσδιορίζεται στον Κανονισμό 2 των περί Προστασίας και Διαχείρισης των Υδάτων (Τεχνικές Προδιαγραφές για τη Χημική Ανάλυση και Παρακολούθηση της Κατάστασης των Υδάτων Κανονισμών, ύψους 30% ή λιγότερο της οικείας παραμετρικής τιμής και μια αβεβαιότητα μέτρησης όπως προσδιορίζεται στον Πίνακα του παρόντος Παραρτήματος. Το αποτέλεσμα θα εκφράζεται με χρήση τουλάχιστον τόσων σημαντικών ψηφίων όσα έχει η παραμετρική τιμή των Μερών Β και Γ του Πρώτου Παραρτήματος. Η αβεβαιότητα μέτρησης που προβλέπεται στον Πίνακα δεν χρησιμοποιείται ως πρόσθετη ανοχή στις παραμετρικές τιμές που ορίζονται στο Πρώτο Παράρτημα.
Πίνακας
Ελάχιστα χαρακτηριστικά επιδόσεων «Αβεβαιότητα μέτρησης»
| Παράμετροι | Αβεβαιότητα μέτρησης (Βλέπε σημείωση 1) % της παραμετρικής τιμής (εκτός από pH) |
Σημειώσεις |
| Αργίλιο | 25 | |
| Αμμώνιο | 40 | |
| Ακρυλαμίδιο | 30 | |
| Αντιμόνιο | 40 | |
| Αρσενικό | 30 | |
| Βενζο[a[πυρένιο | 50 | Βλέπε σημείωση 2 |
| Βενζόλιο | 40 | |
| Δισφαινόλη Α | 50 | |
| Βόριο | 25 | |
| Βρωμικά άλατα | 40 | |
| Κάδμιο | 25 | |
| Χλωριούχα | 15 | |
| Χλωρικά | 40 | |
| Χλωριώδη | 40 | |
| Χρώμιο | 30 | |
| Χαλκός | 25 | |
| Κυανιούχα | 30 | Βλέπε σημείωση 3 |
| 1,2-Διχλωροαιθάνιο | 40 | |
| Επιχλωρυδρίνη | 30 | |
| Φθοριούχα | 20 | |
| Αλογονοοξικά οξέα (ΗΑΑ) | 50 | |
| Συγκέντρωση ιόντων υδρογόνου pH |
0,2 | Βλέπε σημείωση 4 |
| Σίδηρος | 30 | |
| Μόλυβδος | 30 | |
| Μαγγάνιο | 30 | |
| Υδράργυρος | 30 | |
| Μικροκυστίνη-LR | 30 | |
| Νικέλιο | 25 | |
| Νιτρικά | 15 | |
| Νιτρώδη | 20 | |
| Οξειδωσιμότητα | 20 | Βλέπε σημείωση 5 |
| Παρασιτοκτόνα | 30 | Βλέπε σημείωση 6 |
| PFAS | 50 | |
| Πολυκυκλικοί αρωματικοί υδρογονάνθρακες |
40 | Βλέπε σημείωση 7 |
| Σελήνιο | 40 | |
| Νάτριο | 15 | |
| Θειικά | 15 | |
| Τετραχλωροαιθένιο | 40 | Βλέπε σημείωση 8 |
| Τριχλωροαιθένιο | 10 | Βλέπε σημείωση 8 |
| Τριαλογονομεθάνια- ολικά |
40 | Βλέπε σημείωση 7 |
| Ολικός οργανικός άνθρακας (TOC) |
30 | Βλέπε σημείωση 9 |
| Θολότητα | 30 | Βλέπε σημείωση 10 |
| Ουράνιο | 30 | |
| Βινυλοχλωρίδιο | 30 |
(2) Σημειώσεις στον Πίνακα
Σημείωση 1: Η αβεβαιότητα μέτρησης είναι μια παράμετρος που δεν λαμβάνει αρνητικές τιμές και χαρακτηρίζει τη διασπορά των ποσοτικών τιμών που αποδίδονται σε μετρούμενο μέγεθος, με βάση τα χρησιμοποιούμενα στοιχεία. Το κριτήριο επιδόσεων για την αβεβαιότητα μέτρησης (k = 2) είναι το ποσοστό της παραμετρικής τιμής που αναφέρεται στον πίνακα ή οποιαδήποτε αυστηρότερη τιμή. Η αβεβαιότητα μέτρησης εκτιμάται στο επίπεδο της παραμετρικής τιμής, εκτός αν ορίζεται αλλού διαφορετικά.
Σημείωση 2: Αν η τιμή της αβεβαιότητας μέτρησης δεν μπορεί να επιτευχθεί, θα πρέπει να επιλεγεί η καλύτερη διαθέσιμη τεχνική (έως 60%).
Σημείωση 3: Η μέθοδος προσδιορίζει τα ολικά κυανιούχα κάθε μορφής.
Σημείωση 4: Η τιμή για την αβεβαιότητα μέτρησης εκφράζεται σε μονάδες pH.
Σημείωση 5: Μέθοδος αναφοράς: ΕΝ ISO 8467.
Σημείωση 6: Τα χαρακτηριστικά επιδόσεων για κάθε επιμέρους παρασιτοκτόνο δίνονται ενδεικτικά. Τιμές για την αβεβαιότητα μέτρησης μόλις 30% μπορούν να επιτευχθούν για πολλά παρασιτοκτόνα, ενώ υψηλότερες τιμές έως και 80% μπορεί να επιτρέπονται για έναν αριθμό παρασιτοκτόνων.
Σημείωση 7: Τα χαρακτηριστικά επιδόσεων ισχύουν για τις επιμέρους ουσίες που ορίζονται στο 25% της παραμετρικής τιμής του Μέρους Β του Πρώτου Παραρτήματος.
Σημείωση 8: Τα χαρακτηριστικά επιδόσεων ισχύουν για τις επιμέρους ουσίες που ορίζονται στο 50% της παραμετρικής τιμής του Μέρους Β του Πρώτου Παραρτήματος.
Σημείωση 9: Η αβεβαιότητα μέτρησης πρέπει να εκτιμάται στο επίπεδο των 3 mg/l του ολικού οργανικού άνθρακα (TOC). Για τον καθορισμό της αβεβαιότητας της μεθόδου δοκιμής χρησιμοποιούνται οι κατευθυντήριες γραμμές του EN 1484 για τον προσδιορισμό του TOC και του διαλυμένου οργανικού άνθρακα (DOC).
Σημείωση 10: Η αβεβαιότητα μέτρησης πρέπει να εκτιμάται στο επίπεδο της 1,0 NTU (νεφελομετρική μονάδα θολότητας), σύμφωνα με το πρότυπο EN ISO 7027 ή άλλη ισοδύναμη πρότυπη μέθοδο.
(3) Άθροισμα των PFAS
Οι ακόλουθες ουσίες αναλύονται με βάση τις τεχνικές κατευθυντήριες γραμμές που αναπτύσσονται σύμφωνα με τις διατάξεις του εδαφίου (7) του άρθρου 13 της Οδηγίας (ΕΕ) 2020/2184:
-Υπερφθοροβουτανοϊκό οξύ (PFBA)
-Υπερφθοροπεντανικό οξύ (PFPeA)
-Υπερφθοροεξανικό οξύ (PFHxA)
-Υπερφθοροεπτανικό οξύ (PFHpA)
-Υπερφθοροοκτανικό οξύ (PFOA)
-Υπερφθοροεννεανικό οξύ (PFNA)
-Υπερφθοροδεκανικό οξύ (PFDA)
-Υπερφθοροενδεκανικό οξύ (PFUnDA)
-Υπερφθοροδωδεκανικό οξύ (PFDoDA)
-Υπερφθοροδεκατριανικό οξύ (PFTrDA)
-Υπερφθοροβουτανοσουλφονικό οξύ (PFBS)
-Υπερφθοροπεντανοσουλφονικό οξύ (PFPeS)
-Υπερφθοροεξανοσουλφονικό οξύ (PFHxS)
-Υπερφθοροεπτανοσουλφονικό οξύ (PFHpS)
-Υπερφθοροοκτανοσουλφονικό οξύ (PFOS)
-Υπερφθοροεννεανοσουλφονικό οξύ (PFNS)
-Υπερφθοροδεκανοσουλφονικό οξύ (PFDS)
-Υπερφθοροενδεκανοσουλφονικό οξύ
-Υπερφθοροδωδεκανοσουλφονικό οξύ
-Υπερφθοροδεκατριανοσουλφονικό οξύ
Οι εν λόγω ουσίες παρακολουθούνται όταν η εκτίμηση κινδύνου και η διαχείριση κινδύνου των λεκανών απορροής για σημεία υδροληψίας οι οποίες διενεργούνται σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 12 καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι οι εν λόγω ουσίες είναι πιθανό να εμφανισθούν σε μία δεδομένη υδροδότηση.